Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το ξέρουµε όλοι: η πρώτη αντίδραση µπροστά σ’ ένα αρχαίο κείµενο κυµαίνεται ανάµεσα στην παράλυση και στον γνήσιο τρόµο. Επέλεξα εννέα λόγους για ν’ αγαπήσω και να µιλήσω γι’ αυτό που η ελληνική γλώσσα είναι σε θέση να λέει µε τρόπο µοναδικό, ξεχωριστό, διαφορετικό από κάθε άλλη γλώσσα - και ναι, για να διαλύσω τους φόβους σας, µετατρέποντάς τους ενδεχοµένως σε πάθος. Πάνω απ’ όλα αυτό το βιβλίο µιλάει γι’ αγάπη: η αρχαία ελληνική γλώσσα ήταν η πιο µακροχρόνια και πιο ωραία ιστορία της ζωής µου. Δεν έχει σηµασία αν ξέρετε αρχαία ελληνικά ή όχι. Αν ναι, θα σας αποκαλύψω ι...

"Η Σύνταξη της Αρχαίας Ελληνικής του Schwyzer είναι υπόδειγμα τελειότητας ως προς τη συλλογή των δεδομένων και κριτικής διαύγειας ως προς την ακριβή διατύπωση του νοήματος των δεδομένων, καθώς και σοφής πειθαρχίας ως προς την προσέγγιση των πλέον δύσκολων ζητημάτων σε σχέση με την ιστορική εξέλιξη ή σε σύγκριση με φαινόμενα που απαντούν σε άλλες ινδοευρωπαϊκές γλώσσες. Αναμφίβολα αυτή η μελέτη δεν θα χρειαστεί να αναθεωρηθεί σύντομα". (J.Whatmough, Classical Philology τ.47)

Μια πρωτότυπη εργασία, αναφορικά με την πρωτοδημιουργία του ελληνικού λόγου και της ελληνικής γραφής. Σημεία τονισμού δεν χρησιμοποιούνται. Γλώσσα γραφής του βιβλίου η ελευθέρα ελληνική. Το βιβλίο απευθύνεται μόνο σε Έλληνες.

Το βιβλιο αυτό παρακολουθεί την Aρχαία Eλληνική Γλωσσα και Γραμματεία ως σχολικό μάθημα, κυρίως της Mέσης Eκπαίδευσης, από την Αναγέννηση ως την καθιέρωση της κοινής νεοελληνικής γλώσσας (1976). Aπό την παρακολούθηση αυτή αναδεικνύεται μια εντυπωσιακά σταθερή πορεία του μαθήματος ως προς το περιεχόμενο, τους σκοπούς και, προπάντων, τη διδακτική αντιμετώπισή του. H σταθερότητα αυτή συνιστά ασφαλώς ιστορική υπέρβαση και έχει την αφετηρία της στη βυζαντινή παράδοση, τα χαρακτηριστικά της όμως εδραιώθηκαν στην περίοδο της οθωμανικής κυριαρχίας. Στο διάστημα αυτό η Eκκλησία είχε...

Ο σχεδιασμός αυτού του βιβλίου ακολουθεί το πρότυπο του άλλου έργου του καθ. Palmer που δημοσιεύθηκε στο παρελθόν, "The Latin Language"· διαιρείται σε δύο μέρη, με το πρώτο να αποτελεί μια συνοπτική περιγραφή της ιστορίας της ελληνικής γλώσσας και το δεύτερο να είναι μια συγκριτική και ιστορική περιγραφή της γραμματικής της. Τα κεφάλαια του Πρώτου Μέρους ασχολούνται με την προϊστορία (ελληνική και ινδοευρωπαϊκή, γλώσσες της Ανατολίας κτλ.), τις πινακίδες της Γραμμικής Β, τις ελληνικές διαλέκτους, τις λογοτεχνικές διαλέκτους στην ποίηση και την πεζογραφία και, τέλος, με τη μ...

Η διορία του Νέρωνος Δεν ανησύχησεν ο Νέρων όταν άκουσε του Δελφικού Μαντείου τον χρησμό. "Τα εβδομήντα τρία χρόνια να φοβάται". Είχε καιρόν ακόμη να χαρεί. Τριάντα χρονώ είναι. Πολύ αρκετή είν' η διορία που ο θεός τον δίδει για να φροντίσει για τους μέλλοντας κινδύνους. Τώρα στη Ρώμη θα επιστρέψει κουρασμένος λίγο, αλλά εξαίσια κουρασμένος από το ταξίδι αυτό, που ήταν όλο μέρες απολαύσεως στα θέατρα, στους κήπους, στα γυμνάσια... Των πόλεων της Αχαΐας εσπέρες... Α των γυμνών σωμάτων η ηδονή προ πάντων.... Αυτά ο Νέρων. Και στην Ισπανία ο Γάλβας κρ...

Το βιβλίο δεν είναι μόνο ένα λεξικό. Είναι μια εργασία η οποία φιλοδοξεί να διαβασθεί και να μελετηθεί σαν ιστορία, σαν περιπέτεια των λέξεων, σαν ταξιδιωτικό του ελληνικού λόγου και Λόγου, σαν μυθιστορία της ελληνικής γλώσσης.

Ο Δίας σημαίνεται δύναμις της φύσεως και δια των πολλών επιθέτων υποδηλούται το πλήθος των ιδιοτήτων αυτού. Η γνωσιολογική υπονόησις των μύθων περί φάσεως δημιουργίας, περί επιπέδων και λειτουργειών της φύσεως εξυπηρετήθη δια της επινοήσεως των μεταμορφώσεων, ως και των γάμων του Διός μετα του πλήθους των θεαινών ή γυναικών ή συλλέκτρων. Αβιάστως συμπεραίνεται, οτι η έννοια της μεταμορφώσεως του Διός εις Νέφος, Χιόνα, Χάλαζαν, χρυσήν βροχήν, σημαίνει την επίγνωσιν της μεταβλητότητος των μορφών της ύλης.

Το Ετυμολογικό είναι το τρίτο μέρος της κυρίως Γραμματικής, το οποίο διδάσκει το έτυμο των λέξεων, δηλαδή πώς σχηματίζονται οι λέξεις από άλλες λέξεις είτε με παραγωγή είτε με σύνθεση. To παρόν βιβλίο έρχεται να καλύψει το κενό που υπάρχει στην ελληνική βιβλιογραφία με τον καλύτερο δυνατό τρόπο καθώς: - η ύλη του φτάνει τις πεντακόσιες περίπου σελίδες, έχει πάρα πολλούς ορισμούς και φωνητικούς νόμους που διατύπωσαν παγκοσμίως αναγνωρισμένοι κλασικοί φιλόλογοι και γλωσσολόγοι - περιέχει πίνακες για την καλύτερη αφομοίωση των κανόνων - η διατύπωσή του είναι σαφής, για ν...

Θέμα του βιβλίου αποτελεί η αρχαιολατρία ως προς την ελληνική γλώσσα. Πρόκειται για μια ιδιόμορφη, ελληνοκεντρική παραεπιστήμη που έχει διαμορφωθεί τις τελευταίες δεκαετίες και, συγκεκριμένα, για τη διατύπωση αντιεπιστημονικών απόψεων που αφορούν κυρίως την αρχαία ελληνική, αλλά και τη σχέση της με τη νέα ελληνική γλώσσα. Οι ποικίλες μορφές του φαινομένου σχετίζονται προπάντων με την καταγωγή της ελληνικής και την προέλευση του αλφαβήτου, καθώς και με μια σειρά από άλλα, επιμέρους γλωσσικά θέματα. Όποιος ασχολείται με τη γλώσσα θα έχει διαβάσει ή ακούσει για τη μοναδικότητα...

Κάποιος είπε ότι έθνη και λαοί στον κόσμο έρχονται και παρέρχονται, αλλά ένας ωραίος στίχος, μια ωραία φράση παραμένει εσαεί. Αυτό το διαπιστώνουμε άλλωστε καθημερινά από την επαφή μας με τα αριστουργήματα της αρχαίας τέχνης. Καθαρώτερα τα βλέπουμε στις παραστάσεις της αρχαίας τραγωδίας στην Επίδαυρο, στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού, στην Δωδώνη, όπου ακούεται και όπου καλά ερμηνεύεται ο τραγικός λόγος. Και στον τομέα της λογοτεχνίας οι Αρχαίοι πρόγονοι μας έδωσαν ένα μέγιστο μάθημα. Μας δίδαξαν ποιος είναι ο γνήσιος, ο αληθινός δρόμος της τέχνης. Και είχε τέτοια επίδραση η...

Ο Β' τόμος της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας και Γραμματείας περιέχει εργασίες που αναφέρονται στο έπος, ηρωικό και διδακτικό, και στην επική παρωδία και δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ από το 1964 ώς το 2001 (τεύχη 1-106). Οι εργασίες αυτές, επειδή έχουν γραφεί από διάφορους συγγραφείς, πανεπιστημιακούς δασκάλους, ειδικούς επιστήμονες, έμπειρους και καταξιωμένους καθηγητές της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης σε διαφορετικό χρόνο και με διαφορετικό σκοπό, αντιμετωπίζουν τα θέματα από διαφορετική σκοπιά και με διαφορετικό προβληματισμό, κάτι πολύ χρήσιμο, όταν μάλιστα αυτές αν...

Μαθαίνει κάποιος Αρχαία Ελληνικά, όχι με το συντακτικό και την γραμματικήν (χρειάζονται ολίγον) αλλά με την σημασίαν των λέξεων και την ετυμολογικήν ανάλυσίν των. Εξετάζοντες αυτά διαπιστούνταιμ ότι σήμερον οι Έλληνες ομιλούν Αρχαία Ελληνικά, αλλά. . . δεν το γνωρίζουν. Σκοπός του παρόντος είναι να αποδείξη, ότι τα Αρχαία ομιλούνται τώρα και συνεπώς είναι ζωντανή γλώσσα.