Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[...] Ν’ αλλάξω σκηνικό· να εγκαταλείψω το Λονδίνο και την Αγγλία και να σεργιανίσω την Ευρώπη σαν απλός αλήτης ή -σύμφωνα με πιο προσωπική διατύπωση- σαν φτωχός προσκυνητής ή περιπλανώμενος καλόγερος, ένας περιηγητής φιλόσοφος, ένας μοναχικός ιππότης [...] Ο Πάτρικ Λη Φέρμορ, σε ηλικία 18 ετών, το 1933, αντί να ακολουθήσει τη στρατιωτική σταδιοδρομία για την οποία τον προόριζαν, περνάει τη Μάγχη και ξεκινάει να διασχίσει την Ευρώπη με τα πόδια: προορισμός του η Κωνσταντινούπολη. Υποκινημένος από την ασίγαστη περιέργειά του για τον κόσμο, θα πραγματοποιήσει αυτό το μυθικ...

Ο Πάτρικ Λη Φέρμορ, σε ηλικία 18 ετών, το 1933, αντί να ακολουθήσει τη στρατιωτική σταδιοδρομία για την οποία τον προόριζαν, περνάει τη Μάγχη και ξεκινάει να διασχίσει την Ευρώπη με τα πόδια: προορισμός του η Κωνσταντινούπολη. Υποκινημένος από την ασίγαστη περιέργειά του για τον κόσμο, θα πραγματοποιήσει αυτό το μυθικό κατόρθωμα, περνώντας από δοκιμασίες και περιπέτειες. Το βιβλίο αυτό είναι το δεύτερο μέρος του συναρπαστικού χρονικού του νεανικού ταξιδιού του Πάτρικ Λη Φέρμορ και καλύπτει τη διαδρομή του από τη Βουδαπέστη ως τις Σιδηρές Πύλες του Δούναβη.

Μετά το φαγητό, στη ρεσεψιόν του ξενοδοχείου, σημειώνω τις εντυπώσεις της ημέρας ενώ συγχρόνως σχεδιάζω μερικές μορφές, αλλά κυρίως καταγράφω διάφορα χρώματα, μερικές περίεργες λάμψεις και ορισμένα ερεθίσματα, που θα προσπαθήσω να τα ενσωματώσω στον δικό μου τρόπο και στη δική μου αντίληψη ζωγραφικής. Σπάνια εμπνέομαι από τις ρεαλιστικές δυνατότητες ενός τόπου, αλλά από οτιδήποτε δημιουργείται μέσα μου συνειρμικά και επιλεκτικά. Από οτιδήποτε με συγκινεί και με συναρπάζει, ακόμα κι από ήχους, από υφάσματα που ανεμίζουν, από πουλιά που πετούν ή που κουρνιάζουν σε κόγχες των...

Ο περίπλους συνεχίζεται. Το τοπίο μάς αγκαλιάζει. Η αφήγηση συναντά τα είδωλά της από την πρώτη κιόλας στιγμή. Η έντονη επιθυμία του Άλλου, οι συναντήσεις στα σύνορα της γνώσης και της απορίας. Στις σελίδες του βιβλίου αποτυπώνεται η δημιουργική διάρκεια της σημασιολογικά κρίσιμης στιγμής. Το τοπίο μεταστοιχειώνεται σε μια νέα πατρίδα της γραφής. Τα έπαθλα των περιηγήσεων: η αύρα του Βιετνάμ, η εξοικείωση με τη φαντασμαγορία του Αρχιπελάγους της Ινδονησίας, το βαθύ, παρατεταμένο άρωμα των κήπων της Ιαπωνίας, η αίγλη των σινικών τρόπων, η σαγήνη του Καμερούν, η μοναδική εμπε...

"Είμαι ένας πολίτης των ξενοδοχείων. Ένας πατριώτης των ξενοδοχείων". "Το ξενοδοχείο, που αγαπώ σαν πατρίδα μου, βρίσκεται σε ένα από τα μεγάλα ευρωπαϊκά λιμάνια, και τα βαριά χρυσά γράμματα-αντίκες, με τα οποία είναι γραμμένο το μπανάλ όνομά του (λάμποντας πάνω από τις στέγες των σπιτιών, που ανηφορίζουν μαλακά) είναι στα μάτια μου μεταλλικές σημαίες, υψωμένα μικρά λάβαρα που χαιρετούν αστράφτοντας αντί ν’ ανεμίζουν". Τις δεκαετίες του 1920 και του 1930 ο Γιόζεφ Ροτ ταξίδεψε πολύ σε μια Ευρώπη σε κρίση, στην Ευρώπη, περιπλανώμενος από ξενοδοχείο σε ξενοδοχείο και γρ...

Δύο καλόγεροι, ο Ιωάννης Μόσχος και ο μαθητής του Σοφρώνιος ο Σοφιστής, ξεκίνησαν την άνοιξη του 587 μ.Χ. να διασχίσουν την τότε βυζαντινή αυτοκρατορία, από τον Βόσπορο μέχρι την Αίγυπτο. Σκοπός τους να συλλέξουν τη σοφία των μοναχών της ερήμου, των Αγίων Πατέρων της βυζαντινής Ανατολής, προτού αυτός ο κόσμος χαθεί. Απόσταγμα του ταξιδιού τους ήταν το Λειμωνάριο, ένα βιβλίο που σήμερα μπορεί να θεωρηθεί ως το αριστούργημα της βυζαντινής ταξιδιωτικής λογοτεχνίας. Δεκατέσσερις αιώνες αργότερα, ο William Dalrymple κάνει το ίδιο ταξίδι στον χώρο και τον χρόνο με οδηγό τον Μό...

"Ο στενός δρόμος προς τα βάθη του βορρά" (Όκου νο Χοσόμιτσι), το τελευταίο και αριστοτεχνικότερο έργο του κορυφαίου Ιάπωνα ποιητή Ματσούο Μπασό (1644-1694), θεωρείται ένα από τα αριστουργήματα της κλασικής ιαπωνικής λογοτεχνίας. Πρόκειται για ταξιδιωτικό ημερολόγιο γραμμένο στο πνεύμα του χαϊκάι, στο οποίο πρόζα και ποίηση συνυφαίνονται αρμονικά σε ενιαίο ποιητικό σύνολο, ανανεώνοντας την παραδοσιακή ταξιδιωτική λογοτεχνία. Θέμα του είναι το μεγάλο, διάρκειας πέντε μηνών, ταξίδι που έκανε ο Μπασό, το τελευταίο από μια σειρά ταξίδια του στην ιαπωνική ενδοχώρα τα ύστερα δέκα...

Ένα πρωί βρήκα τα υπολείμματα των ημερών σου, είδα τις πατημασιές σου στην ερπετώδη γη, άκουσα πάλι την αναπνοή σου: στα ρημαγμένα τοπία, στη μακάβρια αταξία, σε είδα να γίνεσαι ένας άνθρωπος ασυνήθιστα συνηθισμένος. Ήθελα να σου φωνάξω πως όταν σε βρήκα ήσουν ήδη χαμένος, όμως, δεν σου είπα τίποτα· έμεινα να σε κοιτάζω με την πλάτη ακουμπισμένη στον τοίχο. Έπειτα, πέρασε το καλοκαίρι και ήρθε ένας μακρύς και βαρύς χειμώνας: οι σκιές σκούραιναν και οι άνεμοι βρυχώνταν -αστραφτερές βροχές χτυπούσαν τις γέφυρες. Πήρα τον δρόμο για την Καλιφόρνια: οδηγώντας σκεφτόμουν πως η τα...

Αναμνήσεις απο το ταξίδι μου στην νήσο Λεσβο ΠΡΩΤΗ ΗΜΕΡΑ 12 Ιουλίου 2004 καταμεσής τό καλοκαίρι, ένα ζεστό ηλιόλουστο απόγευμα στό λιμάνι τού Πειραιά περιμένοντας τόν "Ταξιάρχη". Το πλοίο, πού θα μάς ταξιδέψει στο μεγαλύτερο, στο ομορφότερο νησί τού ΒΑ Αιγαίου, την ξακουστή για την πανάρχαιη ιστορία της και τον πολιτισμό της, την Λέσβο. Μήνες πριν κάναμε προγράμματα και πλάθαμε εικόνες στο νου μας σαν τα παιδιά, περιμένοντας να γίνει το όνειρο πραγματικότης. Ταξιδεύουμε ήσυχα, απαλά, όπως οι βαρκούλες με πανιά στο γλυκό τ' αγέρι. Κόσμος πολύς έχει κατακλύσει όλους...

Δύο καλόγεροι, ο Ιωάννης Μόσχος και ο μαθητής του Σοφρώνιος ο Σοφιστής, ξεκίνησαν την άνοιξη του 587 μ.Χ. να διασχίσουν την τότε βυζαντινή αυτοκρατορία, από τον Βόσπορο μέχρι την Αίγυπτο. Σκοπός τους να συλλέξουν τη σοφία των μοναχών της ερήμου, των Αγίων Πατέρων της βυζαντινής Ανατολής, προτού αυτός ο κόσμος χαθεί. Απόσταγμα του ταξιδιού τους ήταν το Λειμωνάριο, ένα βιβλίο που σήμερα μπορεί να θεωρηθεί ως το αριστούργημα της βυζαντινής ταξιδιωτικής λογοτεχνίας. Δεκατέσσερις αιώνες αργότερα, ο William Dalrymple κάνει το ίδιο ταξίδι στον χώρο και τον χρόνο με οδηγό τον Μό...

Η μεταπολεµική περίοδος αποτελεί ένα ξεχωριστό κεφάλαιο στον πολιτισµικό διάλογο Αµερικής και Ευρώπης, καθώς µονοπωλείται από την πολιτική και οικονοµική ηγεµονία των Η.Π.Α. στην γηραιά ήπειρο αλλά και από την πολιτισµική και ιδεολογική "σταυροφορία" τους σ΄αυτήν. Στο πλαίσιο αυτό, η πεποίθηση ότι στο εξής οι Η.Π.Α. αποτελούν βασικό σκηνικό διεθνών εξελίξεων γίνεται εξαιρετικά δηµοφιλής σε ένα κοµµάτι της ευρωπαϊκής διανόησης, που µε την παρότρυνση των αµερικανικών κυβερνήσεων σπεύδει να γνωρίσει από κοντά αυτόν τον "γνωστό, άγνωστο" κόσµο. Από την πλευρά της Ελλάδας, τα...

Από τότε που θυμάται τον εαυτό του, ένα πράγμα δεν τον αφήνει να κοιμηθεί τα βράδια. Η επιθυμία του να δει τον κόσμο. Να βγει εκεί έξω. Να δει πόλεις, χωριά βουνά μικρά και μεγάλα, θάλασσες, ζούγκλες και ερήμους. Να συναντήσει ανθρώπους κάθε είδους. Να γνωρίσει φίλους και συντρόφους, να τούς χάσει και να τούς ξαναβρεί, Να μάθει ποιος είναι στ’ αλήθεια.

Το παρόν πόνημα αναφέρεται στη θέασή μου σε Αιγαιοπελαγίτικα νησιά και Τυνησία και ολοκληρώνεται με θρύλους της πλούσιας ελληνικής παράδοσης. Στην περιπλάνησή μου, προσπάθησα να μην προσθέσω άλλο ένα ταξιδιάρικο βιβλίο στα τόσα που κυκλοφορούν, αλλά να προσφέρω την προσωπική μου πνευματική εμπειρία από τις επισκέψεις μου. Έχοντας υπ’ όψη ότι "Το ταξίδι είναι αφιλόκερδη χαρά του ματιού, σεργιάνι του κορμιού" γιατί με την πρόσθετη πείρα δίδει στον ταξιδιώτη και τη χαρά της δημιουργίας, δεν στάθμευσα στην απλή οδοιπορία αλλά θέλησα να σας κάνω κοινωνούς εντυπώσεων -σκέψεων...

"Δεν είχαμε κανένα σκοπό να πάμε στην Ελλάδα", γράφει η Μάγκντα Σάμπο. Όταν όμως μαθαίνει ότι παίρνει κανείς βίζα χωρίς πολλές δυσκολίες, εμφανίζονται οι Σειρήνες. "Η Ελλάδα είναι η γη των θεών", τραγουδούν εκείνες, "πάντα λαχταρούσες να τη δεις, χωρίς το παραμικρό ίχνος ελπίδας, επί δεκαετίες διδάχτηκες γι’ αυτήν τις πρώτες γνώσεις όχι μόνο από τους Έλληνες κλασικούς αλλά και από τους ποιητές του δικού σου λαού". Και έρχεται η στιγμή που η ίδια φτάνει στη χώρα την οποία γνωρίζει "σχεδόν από τότε που απέκτησα αυτοσυνείδηση, που η λογοτεχνία της και οι μύθοι της έχουν ενταχθ...

Κοιτάζω προσεκτικά και κάπως ανυπόμονα θα έλεγα από τον ένατο όροφο του πανύψηλου ξενοδοχείου, να απολαύσω σε αυτή τη χρονική και γεωγραφική συγκυρία τη θέα προς τα βορειοανατολικά του ανοικτού ορίζοντα. Θέλω να αποτυπωθεί καλά στο ενδότερο στρώμα, στο βαθύτερο τμήμα του αμφιβληστροειδούς χιτώνα, να τη συνηθίσω. Άλλωστε θα την έχω καθημερινά μπροστά μου για αρκετό χρονικό διάστημα, όλο ετούτο το καλοκαίρι. Έχω απέναντί μου τις σκοροφαγωμένες από το χρόνο και την υγρασία πλαγιές του λόφου Τέλεγκραφ, με την τεράστια αυλακωτή κολόνα στο πάνω μέρος του να ελέγχει τον αχανή περ...

Ένα παιδικό όνειρο που γίνεται πραγματικότητα. Ο πρώτος Έλληνας στην ιστορία της μόνης Αποστολής αναζήτησης και ανάκτησης μετεωριτών της Εθνικής Υπηρεσίας Διαστήματος της Αμερικής, της μυθικής NASA, σε ένα ταξίδι στο πιο αφιλόξενο μέρος του πλανήτη μας, την Ανταρκτική. Ένα οδοιπορικό προς την ανακάλυψη μετεωριτών, αλλά και βαθύτερων νοημάτων της ζωής. Ένας Επιστήμονας που δοκιμάζεται, διδάσκεται από τη ζωή, την επιστήμη, την ανακάλυψη, και μας μεταφέρει τα βιώματά του. Γιατί η Επιστήμη οδηγεί την ανθρωπότητα προς τα άστρα, αλλά και τον Άνθρωπο στο σύμπαν της ψυχής...

H Γκέρτρουντ Μάργκαρετ Λόθιαν Μπελ (1868-1926), κόρη πρωτοπόρων της βιομηχανικής επανάστασης, γύρισε την πλάτη της στα προνόμια και την καλή κοινωνία για να γίνει πολιτικός, αραβολόγος, γλωσσολόγος, αρχαιολόγος, φωτογράφος, συγγραφέας, ορειβάτισσα και ορκισμένη ταξιδεύτρια. Επηρέασε καταλυτικά τις επιλογές της Μεγάλης Βρετανίας στα ζητήματα των αποικιών στη Συρία, την Ασία, την Αραβία και τη Μεσοποταμία. Έγινε μάρτυρας της γενοκτονίας των Αρμενίων, και μαζί με τον T.E. Lawrence, τον περίφημο "Λόρενς της Αραβίας", τον οποίο γνώρισε στα ταξίδια της, αγάπησε πολύ τη μακρινή αυ...

Η περιπέτεια του Τζόσουα Σλόκουμ, αυτού του γεροθαλασσόλυκου, ξεκίνησε ένα απριλιάτικο πρωί του 1895 στη Βοστώνη, όταν ο παλαίμαχος καπετάνιος εμπορικών ιστιοφόρων επιβιβάστηκε στο Σπρέι, ένα παλιό εντεκάμετρο σκαρί που ο ίδιος είχε ανακατασκευάσει, έχοντας πάρει μέσα του την απόφαση να κάνει μόνος του το γύρο του κόσμου με τα πανιά. Γνωρίζοντας τη θάλασσα όσο λίγοι και έχοντας μεγάλη εμπιστοσύνη στο ταπεινό αλλά αξιόπλοο σκαρί του, ο Σλόκουμ έκανε πανιά από αγάπη για τη θάλασσα, αλλά και θέλοντας να αποδείξει σε όσους έλεγαν πως το ταξίδι αυτό ήταν αδύνατο, ότι μπορούσε ν...

"Ο "Χεμ" καθόταν με ένα μπουκάλι Ndovu στο χέρι κοιτάζοντας προς το ποτάμι. Ο Τάκης τον πλησίασε και κάθισε οκλαδόν. Πήρε και αυτός ένα μπουκάλι Safari Lager. Κάτω στο ποτάμι, ένας αργοπορημένος ιπποπόταμος βυθιζόταν στο νερό. Ο Τάκης είδε την αντανάκλασή του στην ήρεμη ακροποταμιά. Ένα πρόσωπο χωρίς μύτη, χωρίς στόμα, χωρίς μάτια. Ένα αχρησιμοποίητο πρόσωπο. Ταράχτηκε. Δεν ξόδεψα τίποτα, αναρωτήθηκε. [...] Ο "Χεμ" έστριψε τον βραχίονα σε ένα φορητό RCA Victor πικάπ και με τεράστια επιδεξιότητα ακούμπησε τη βελόνα στον περιστρεφόμενο δίσκο. Μια εξαίσια μουσική άρχισε να...

Μία μαθηματική εξίσωση. Ένας γρουσούζικος αριθμός. Ένας ταξιτζής που του άρεσε το παστίτσιο. Μια φίλη μισής ημέρας. Ένας χορός στο Πεκίνο και μια βαρκάδα στον ποταμό Μεκόνγκ. Δεκατρείς ταξιδιωτικές ιστορίες στο άγνωστο του κόσμου που απλωνόταν μπροστά στα γεμάτα περιέργεια μάτια μου. Δεκατρείς αναμνήσεις. Οχτώ και πέντε εμπειρίες στοιβαγμένες στα κιτάπια της καρδιάς μου, παρμένες από το ταξιδιωτικό μου ημερολόγιο γεμάτες έκπληξη, αγάπη, χιούμορ και γερές δόσεις περιπέτειας. Από τη Σαβάνα της Κένυας στο μακρινό Μπαλί, κι από το Πεκίνο μέχρι την Μπούρμα, χάθηκα στην ομορφιά τ...