Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Ιβάν Τουργκένιεφ και στη νουβέλα αυτή είναι κομψοτέχνης της ρωσικής γλώσσας και βαθύς αναλυτής των λεπτών αισθημάτων. Η ευχέρεια του να παρουσιάζει ανάγλυφα την ευγένεια, την καλοσύνη, την τιμιότητα κλπ. των ηρώων του με καταπληκτική ενάργεια ξαφνιάζει τον αναγνώστη. Η ανατομία των χαρακτήρων, η αφέλεια, η άδολη πονηρία τους συγκινούν βαθύτατα. Νέοι και ηλικιωμένοι, άντρες και γυναίκες συζητάνε άνετα, φυσικά, ανθρώπινα. Ο Ιβάν Τουργκένιεφ είναι αριστοτέχνης του διαλόγου, ένας μάγος της συνομιλίας ανάμεσα σε απλούς ανθρώπους πάνω σε απλά θέματα της καθημερινής ζωής...

Οι δυο νουβέλες του Λ. Τ. "Η σονάτα του Κρόιτσερ" και "Χατζη-Μουράτ" είναι από τα πιο γνωστά έργα του μεγάλου ρώσου συγγραφέα. Η πρώτη έχει βαθύ κοινωνικό περιεχόμενο -καταδικάζει το γάμο και το σαρκικό έρωτα· η δεύτερη είναι ένα επεισόδιο από την αντίσταση των λαών του Καυκάσου εναντίον των ρώσων κατακτητών -ένα γεγονός επίκαιρο, όμοιο περίπου, κατά μια φυσική σύμπτωση, όχι τυχαία, με τα σημερινά διαδραματιζόμενα στην ίδια περιοχή της ΕΣΣΔ. Ο αναγνώστης σχηματίζει μια καθαρή εικόνα της ζωής της εποχής εκείνης, όχι και πολύ μακρινής, με στοιχεία που δεν αφορούν ούτε μόνο τη...

Οι "Λευκές νύχτες", μια από τις πιο γνωστές νουβέλες του μεγάλου Ντοστογέφσκι, μας μεταφέρουν στο ρομαντικό και εξωπραγματικό κόσμο ενός νέου που ζει περισσότερο στο όνειρο παρά στην πραγματικότητα, ένα όνειρο που βρίσκεται όμως στο κατώφλι της απελπισίας. Και η άγνωστη κοπέλα που περνάει για λίγες μόνο λευκές νύχτες από τη ζωή του είναι μια ηλιαχτίδα που βγήκε για μια στιγμή πίσω από τα σύννεφα της βροχής, για να ξανακρυφτεί και να τ' αφήσει όλα ακόμα πιο μαύρα. Όλες οι νουβέλες του βιβλίου ξεχωρίζουν για τη βαθιά γνώση του συγγραφέα όσον αφορά την ανθρώπινη ψυχή, ενώ "Η...

Ο Ντοστογέφσκι είναι από τους πιο γνωστούς και αγαπητούς συγγραφείς σε παγκόσμια κλίμακα. Εκατομμύρια άνθρωποι έχουν διαβάσει τα έργα του που, γραμμένα πριν ενάμιση αιώνα, είναι πάντα στην πρώτη γραμμή του ενδιαφέροντος του μεγάλου αναγνωστικού κοινού -και θα εξακολουθήσουν να είναι. Το έργο του αποτελεί τον πιο καθαρό καθρέφτη μιας μεγάλης εποχής για όλο τον κόσμο και για τη Ρωσία (για τη Ρωσία είναι η εποχή του Διαφωτισμού που προηγήθηκε έναν αιώνα στην Ευρώπη) με τους κλασικούς της συγγραφείς - Πούσκιν, Γκόγκολ, Τολστόι κ.ά. Στον Ντοστογέφσκι δεν ισχύει η αρχή "η ποσότη...

Ο αφηγητής αυτού του μικρού σε έκταση μυθιστορήματος, ο Σμύρωφ, αποτελεί ακριβώς τον ιδεότυπο (σύμφωνα με τον Μαξ Βέμπερ) αυτού που αποκαλούμε σήμερα «θεατή». Ο «θεατής» είναι το ον εκείνο, που, κυριευμένο από μια παντοδύναμη αίσθηση αδυναμίας να πράξει, περιορίζεται στο να βλέπει, να σχολιάζει αυτά που βλέπει, να τα μεγεθύνει ή να τα συρρικνώνει, αποφεύγοντας όσο το δυνατόν περισσότερο τους τρομερούς (γι' αυτόν) κινδύνους και της πλέον απειροελάχιστης πράξης. Ο Σμύρωφ είναι ένα από τα οικτρά θύματα αυτής της σύγχρονης ασθένειας που συνηθίζουμε να αποκαλούμε αλλοτρίωση. Άλ...

Ο Χέρμαν, ο κύριος χαρακτήρας της "Ντάμα Πίκα", είναι ένας νεαρός γερμανός αξιωματικός του μηχανικού, που ζει σε μια ξένη χώρα, τη Ρωσία. Φαίνεται εξαρχής λογικός και σώφρων άνθρωπος που δεν εμφορείται από πάθη. Σιγά σιγά, όμως, αυτή η εικόνα αλλάζει, όταν βλέπουμε πως μια φανταστική εξιστόρηση, σχετικά με κάποιο χρυσοφόρο μυστικό, τινάζει σαν ελατήριο το πάθος του τυχερού παιχνιδιού μέσα του. Ήδη από τη λέξη που εκστομίζει -"Παραμύθια!"- μόλις έχει ακούσει την εξιστόρηση, είναι φανερή μέσα του η σύγχυση μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας που θα τον οδηγήσει, με τη συνδρο...

Στις αρχές της δεκαετίας του 1890 ο Τσέχοφ έγραφε: "Οι συγγραφείς που θεωρούμε αιώνιους ή απλά καλούς και μας αιχμαλωτίζουν μ' αυτά που γράφουν, έχουν ένα κοινό, πάρα πολύ σημαντικό γνώρισμα: Οδηγούν προς κάποια κατεύθυνση και καλούν κι εμάς προς τα κει, κι εμείς αισθανόμαστε, όχι με το μυαλό, αλλά με την ύπαρξή μας ολόκληρη, ότι έχουν κάποιο σκοπό". Και ο Τσέχοφ αναζητούσε αυτόν το σκοπό, ακούραστα, ανήσυχα. Ο Τσέχοφ δεν μπόρεσε τελικά να βρει το κοινωνικό του ιδανικό. Όμως είναι μεγάλος για τη βαθύτητα και την ειλικρινή του μελαγχολία όσον αφορά αυτό το ιδανικό. Αυτό προσ...

"Αν ο πολιτισμός μας πήγαινε στο διάβολο, δε θα τον λυπόμουν, θα λυπόμουν όμως για τη μουσική", δήλωνε ο Τολστόι το 1910, τη χρονιά του θανάτου του. Μέσα από τις δυο νουβέλες αυτού του τόμου, ο Τολστόι, παθιασμένος λάτρης της μουσικής, μας δίνει τα πορτραίτα δυο περιθωριακών μουσικών τους οποίους συνάντησε στα νιάτα του και τον γοήτευσαν με το ταλέντο τους. Βιολιστής και αλκοολικός ο πρώτος, πλανόδιος κιθαρίστας και τραγουδιστής ο δεύτερος, εκφράζουν και οι δυο τη ποίηση της ζωής που, κατά τον Τολστόι, όλοι τη λαχταρούν και την αποζητούν στη ζωή τους, λίγοι όμως αναγνωρίζου...

Στις αρχές της δεκαετίας του 1890 ο Τσέχοφ έγραφε: "Οι συγγραφείς που θεωρούμε αιώνιους ή απλά καλούς και μας αιχμαλωτίζουν μ' αυτά που γράφουν, έχουν ένα κοινό, πάρα πολύ σημαντικό γνώρισμα: Οδηγούν προς κάποια κατεύθυνση και καλούν κι εμάς προς τα κει, κι εμείς αισθανόμαστε, όχι με το μυαλό, αλλά με την ύπαρξή μας ολόκληρη, ότι έχουν κάποιο σκοπό". Και ο Τσέχοφ αναζητούσε αυτόν το σκοπό, ακούραστα, ανήσυχα. Ο Τσέχοφ δεν μπόρεσε τελικά να βρει το κοινωνικό του ιδανικό. Όμως είναι μεγάλος για τη βαθύτητα και την ειλικρινή του μελαγχολία όσον αφορά αυτό το ιδανικό. Αυτό προσ...

Στη Μόσχα του 1850, ο νεαρός Σεργκέι Ίβιν, ένα όμορφο παλικάρι με αγνή ψυχή, ανέγγιχτη ακόμα από τύψεις για λανθασμένες επιλογές, ζει γεμάτος όνειρα και ευγενή αισθήματα, μέσα στους κόλπους της υψηλής κοινωνίας. Ο μέντοράς του, ο πρίγκιπας Κορνακώφ, δεν παύει ούτε στιγμή να διακωμωδεί την αγνότητα του προστατευόμενού του. Από την πρώτη στιγμή της γέννησης του έρωτα μέχρι το τέλος, ο Τολστόι περιγράφει με γλαφυρό τρόπο τα πάθη της ψυχής που προσαράζουν στ' αβαθή της καθημερινότητας.

Ενθαρρυμένοι από την ανταπόκριση του αναγνωστικού κοινού στην προσπάθειά μας να προβάλουμε συστηματικά το πεζογραφικό έργο του Α. Π. Τσέχοφ στη χώρα μας, συνεχίζουμε με τον Γ΄ τόμο επιλογής των έργων του. Πρόκειται για την παρουσίαση οχτώ ακόμα διαλεχτών του έργων: πέντε διηγήματα ("Η σύζυγος", "Το παράσημο της Άνιας", "Αριάδνη", "Στο σπίτι των παλαιών γνώριμων", "Ένα γράμμα") και τρεις νουβέλες ("Η γυναίκα μου", "Η μονομαχία", "Τρία χρόνια"). Είναι όλα γραμμένα την εποχή της μεγάλης δημιουργίας του συγγραφέα... Τα έργα αυτής της περιόδου ανεβάζουν σε νέο, υψηλότερο επίπεδο...

Στην νουβέλα "Ολέσια", ο Αλεξάντρ Κουπρίν, με ακρίβεια, λεπτότητα και δύναμη στη ψυχολογική εμβάθυνση χαρακτήρων και συναισθημάτων, ξετυλίγει, με ρεαλιστικές περιγραφές μια ιστορία αγάπης που ανθίζει με φυσικό σκηνικό το μυστηριακό δάσος, το σκοτεινό βάλτο και την ίζμπα με τα ποδαράκια κότας, ανάμεσα σ' ένα νεαρό Ρώσο διανοούμενο και σε μια μικρή, σοφή και απλοϊκή μάγισσα. Το "Βραχιόλι με τους γρανάτες", η δεύτερη ιστορία αγάπης του βιβλίου, είναι μια άλλη προσέγγιση της αβύσσου της ανθρώπινης ψυχής: πρόκειται για μια ατμοσφαιρική αφήγηση στην οποία σκιαγραφείται, με πολύ...

Η πλοκή: Ο Νικολάι Στεπάνοβιτς, απολύτως επιτυχημένος καθηγητής στο πανεπιστήμιο, έχει απολύτως αποτυχημένη οικογενειακή και προσωπική ζωή. Η αδιαφορία για την αληθινή ζωή, η απουσία νοήματος στην καθημερινότητά του τον οδηγούν, στη δύση του ισχνού του βίου, σε πρόωρο θάνατο. Λίγο πριν πεθάνει συλλογίζεται από την αρχή το νόημα της ζωής. Το Νόημα υπάρχει ανέκαθεν δίπλα του, αλλά ουδέποτε συνειδητοποίησε τη ζωογόνο δύναμή του: είναι η κατά πολύ νεαρότερη και προστατευομένη του Κάτια, αποτυχημένη ηθοποιός αλλά ανεξάρτητο πνεύμα, με πάθη που ο ίδιος δεν επέτρεψε να διαπεράσουν...

Δεν με νοιάζει που η μάνα μου με καταράστηκε στη πιο δύσκολη στερνή της ώρα. Δεν με νοιάζει που πουλήθηκα στο διάβολο και που για μια στιγμή ευτυχίας καταδικάστηκα στην αιώνια αμαρτία!... Εκείνο που με πικραίνει και μου σπαράζει την καρδιά, είναι πως είμαι η σκλάβα του, η στιγματισμένη, κι ότι εγώ η ξεδιάντροπη αγαπώ τη ντροπή μου, ότι η καρδιά μου ευχαριστιέται με το να θυμάται το πόνο της, σαν αυτό να της δίνει χαρά και ευτυχία. Αυτό ακριβώς είναι ο καημός μου: ότι δεν μπορώ να νιώσω οργή για την προσβολή που μου έχει κάνει...

Σε όλη τη διάρκεια της λογοτεχνικής σταδιοδρομίας του, ο Ντοστογιέφσκι γράφει πολυάριθμες νουβέλες και διηγήματα, μέσω των οποίων προσεγγίζει τα μεγάλα θέματα που θα αναπτύξει αργότερα στα μεγάλα μυθιστορήματά του. "Ποιητής της οδύνης", ο Ντοστογιέφσκι προβάλλει ακόμα και μέσα από τα πιο σύντομα έργα του ως ο συγγραφέας της απέχθειας, του ανείπωτου και της σιωπής, και το στοιχείο τούτο προσδίδει στο έργο του μια εκπληκτική διαχρονικότητα. Αυτή η κατάδυση στα έγκατα της συνείδησης πηγάζει από τη θέλησή του να εκφράσει τη ζωή στο μεγαλύτερο δυνατό βάθος. Ο ίδιος έγραφε για...

Οι νουβέλες και τα διηγήματα του Λ. Τολστόι καταλαμβάνουν πολύ σημαντική θέση στο έργου του και καλύπτουν όλο το εύρος της θεματολογίας και του ύφους του. Ο τόμος αυτός περιλαμβάνει κείμενα που γράφτηκαν από το 1851 μέχρι το 1863, τα πρώτα έργα του δηλαδή, μετά από τα οποία ακολουθεί το "Πόλεμος και ειρήνη". Ο Τολστόι χρησιμοποιεί την ψυχολογική ανάλυση πριν ακόμα την ανακαλύψει η επιστήμη και γράφει για ό,τι συμβαίνει γύρω του αλλά και εντός του, αναζητώντας με ζήλο την αλήθεια και το σκοπό της ανθρώπινης ύπαρξης. Νεαροί αριστοκράτες παραδομένοι στις απολαύσεις, η πνευμ...