Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[...] Ο Ισοβίτης είναι ένας αδικημένος από δικαστική πλάνη διανοούμενος (κάτι σαν Γούντι Άλεν με περισσότερη μυωπία). Ευαίσθητος και αλτρουιστής, δείχνεται πρόθυμος να βοηθήσει κάθε δυστυχισμένο, έστω κι αν δεν μπορεί, ή νοιάζεται για τις εκλογές, έστω κι αν δεν ψηφίζει. Δίπλα του ο Μοντεχρήστος (ένας αρουραίος με νονό τον Αλέξανδρο Δουμά και μοναδική "κομητεία" τη φυλακή), διαθέτει αξιοζήλευτη αμεριμνησία και όλο το σκωπτικό πνεύμα του δημιουργού του. Όταν π.χ. ο Ισοβίτης αρχίζει να φιλοσοφεί περί συνθηκών της φυλακής και καταλήγει: "Όπου και να είσαι το ίδιο είναι! Παντο...

Υπάρχει Θεός; Και αν υπάρχει τι τύπος είναι; Πώς περνάει τον καιρό του; Πώς διασκεδάζει; Πώς πίνει τον καφέ του και τι εφημερίδα διαβάζει; Μεγάλα αναπάντητα ερωτήματα με τα οποία ποτέ κανένας θεολόγος και κανένας φιλόσοφος δεν τόλμησε να αναμετρηθεί. Κι όμως ο Αρκάς δίνει τις απαντήσεις. Σ' αυτό το έβδομο άλμπουμ της σειράς "Η ζωή μετά" θα μάθετε όχι μόνο για τη φύση και την ουσία του Θεού, αλλά και για τα γούστα του, τις προτιμήσεις του, τις ιδιοτροπίες του και τις καθημερινές του συνήθειες. Διαβάστε το, και όταν συνέλθετε από τα γέλια, ίσως να συμφωνήσετε κι εσείς,...

Διαθέτει αγάπη, καλοσύνη, συμπόνια, αλτρουισμό... και όλα αυτά σε πολύ λογικές τιμές. Ε ναι, είναι ο Μοντεχρήστος, ο αρουραός της φυλακής, ο πασίγωνστος έμπορος αισθημάτων και αποφθεγμάτων. Σ αυτό το άλμπουμ θα εκφράσει μια μεγάλη αλήθεια, που φαίνεται να μας διαφεύγει πολύ συχνά: "Ο Θεός αγαπάει τον κλέφτη". Είναι φυσικά ένα απόφθεγμα της φυλακής, βγαλμένο από την εμπειρία πολύπειρων ανθρώπων και ποντικιών. Κι ο Μοντεχρήστος έχει βαλθεί να αποδείξει τις βλαβερές συνέπειες της τιμιότητας, κάνοντας τον Ισοβίτη μας να νιώθει φριχτές ενοχές που είναι αθώος. Κάποτε θα τα θυμόμ...

Ένας εκατοντάχρονος στα χνάρια του Φόρεστ Γκαμπ -εάν ο Γκαμπ ήταν ειδικός στα εκρηκτικά και τιμούσε υπέρ το δέον τη βότκα- αποφασίζει ότι ποτέ δεν είναι αργά για να κάνεις μια καινούργια αρχή... Μέσα στην ησυχία της κάμαράς του, στο γηροκομείο, ο Άλαν Κάρλσον περιμένει ένα πάρτι που εύχεται να μην άρχιζε ποτέ. Πρόκειται για το πάρτι των εκατοστών γενεθλίων του. Ο δήμαρχος και οι δημοτικοί σύμβουλοι θα είναι παρόντες. Οι δημοσιογράφοι από τα τοπικά μέσα ενημέρωσης θα είναι επίσης παρόντες. Ο Άλαν, όμως, αποφασίζει να είναι απών. Έτσι, βάζει τις παντόφλες του και το σκάει...

Ένας εκατοντάχρονος στα χνάρια του Φόρεστ Γκαμπ -εάν ο Γκαμπ ήταν ειδικός στα εκρηκτικά και τιμούσε υπέρ το δέον τη βότκα- αποφασίζει ότι ποτέ δεν είναι αργά για να κάνεις μια καινούργια αρχή... Μέσα στην ησυχία της κάμαράς του, στο γηροκομείο, ο Άλαν Κάρλσον περιμένει ένα πάρτι που εύχεται να μην άρχιζε ποτέ. Πρόκειται για το πάρτι των εκατοστών γενεθλίων του. Ο δήμαρχος και οι δημοτικοί σύμβουλοι θα είναι παρόντες. Οι δημοσιογράφοι από τα τοπικά μέσα ενημέρωσης θα είναι επίσης παρόντες. Ο Άλαν, όμως, αποφασίζει να είναι απών. Έτσι, βάζει τις παντόφλες του και το σκάει...

Πόσο αλάτι περιέχει ακριβώς μία "πρέζα αλάτι"; Και πόσο είναι το αλεύρι που μπορεί να "σηκώσει" η ζύμη; Πότε μπορεί να μεταμορφωθεί σε κατακλυσμό ένας απλός ψεκασμός πάνω από το φύλλο κρούστας; Ποια είναι, άραγε, η διαφορά ανάμεσα στο "κόβω" και το "ψιλοκόβω"; Και κατά πόσο διαφέρει η εκάστοτε διατομή; Αυτό το βιβλίο είναι μια σπιρτόζικη και πρακτικότατη "μελέτη" του Τζούλιαν Μπαρνς, ο οποίος αναζητεί με ζήλο την ακρίβεια στη γαστρονομία. Ο σχολαστικός αυτός διανοούμενος είναι η καλύτερη παρηγοριά για όποιον ένιωσε να ηττάται κατά κράτος από ένα βιβλίο μαγειρικής.

Στα θερμόαιμα ζώα των "Τρελών Συνδυασμών" και των "Παιχνιδιών για Δύο", επανέρχονται τα θέματα του έρωτα και της φιλίας, των οικογενειακών δεσμών και των λεπταίσθητων εξάρσεων [...] Μόνο που, καθώς πρόκειται για άγρια ζώα και για μία μόνο γελοιογραφική εικόνα (χωρίς προπαρασκευές της κωμικής έκρηξης όπως στα στριπς), η χλεύη γίνεται κι αυτή πιο άγρια και πιο συμπυκνωμένη. Με μια εικαστικά προωθημένη εκφραστικότητα, νυμφομανείς τάρανδοι, ομοφυλόφιλοι λέοντες, έκφυλοι ελέφαντες, μοιρολάτρες ιπποπόταμοι, νεκρόφιλοι ποντικοί, παραγωγικοί λαγοί κοκ. καθαιρούν κάθε έννοια ιδεώ...

Αυτό το βιβλίο περιέχει τις πιο σημαντικές ερωτήσεις που κάνουν συνήθως τα παιδιά -αλλά και μερικές φαινομενικά κουτές. Εάν δε θέλετε να μάθετε τις απαντήσεις τους, τότε αφήστε αμέσως κάτω αυτό το βιβλίο! Κάποιες απαντήσεις θα σας εκπλήξουν, ενώ κάποιες σίγουρα θα σας καταπλήξουν και θα σας κάνουν να τα χάσετε.

Ο Τσάρλυ -ο εντιμότατος Όσμουντ Έμπσμιθ Τσαρλς- είναι ένας πρωθυπουργός με μετριοφροσύνη - όπως, άλλωστε, όλοι οι Πρωθυπουργοί. Δεν φιλοδοξεί, βέβαια, να τον κατατάξει η Ιστορία ανάμεσα στον Ντισραέλι και στον Λόυντ Τζώρτζ -να λέμε την αλήθεια. Λίγο πιο... πίσω απ' αυτούς, αρκετά κοντά όμως... Και μόνο όταν αναβιώνει ξαφνικά ένα σημαντικό γεγονός απ' το μακρινό παρελθόν του, απειλώντας να δημιουργήσει ένα βρετανικό "Γουωτεργκαίητ", διαπιστώνει κι ο ίδιος πόσο σοβαρά έχει πάρει τη "δουλειά" του. Μα πώς έφτασε στον πρωθυπουργικό θώκο; Για να δώσει απάντηση στο ερώτημα αυτό,...

Διαβητικά χάμστερ, καρκινοπαθείς γάτες, ποντίκια με δύο κεφάλια και βατράχια χωρίς πόδια. Αυτοί είναι οι τρόφιμοι του εργαστηρίου που μας βάζει και πάλι ο Αρκάς, στο τρίτο άλμπουμ της σειράς «Πειραματόζωα». Υποφέρουν όλα τα ζώα σ' αυτό το εργαστήριο; Όχι βέβαια, τα περισσότερα έχουν πεθάνει. Όμως όσα επιβιώνουν, παρ' όλες τις ταλαιπωρίες, διασκεδάζουν, γιατί δεν τα κρατάνε μέσα τους. Τα νεφρά τους, το συκώτι τους και τα άλλα όργανά τους βρίσκονται σε γυάλες με φορμόλη. Ο Αρκάς αποδεικνύει για άλλη μια φορά ότι από τη φρίκη μπορεί να βγει χούμορ. Χιούμορ άγριο και σκληρό,...

Ένα μοναδικό βιβλίο-δώρο για την πιο δραματική ιστορία έρωτα και προδοσίας των τελευταίων ετών. Προτού πάρετε αντικαταθλιπτικά για να αντέξετε την κρίση, διαβάστε αυτό το βιβλιαράκι που έχει θέμα τον μοιραίο έρωτα ενός Έλληνα από τότε που μπήκαμε στο ευρώ μέχρι και σήμερα και... γελάστε γιατί χανόμαστε.

Η αυτοσαρκαστική αντιμετώπιση των πραγμάτων και η συχνά ειρωνική ματιά στις αντιξοότητες της ζωής χαρακτηρίζουν το πρόσωπο του πιο ξακουστού Τούρκου θυμόσοφου. Ο Ναστραδίν Χότζας αντικατοπτρίζει τον απλοϊκό Ανατολίτη, ο οποίος οπλίζεται με εγκαρτέρηση ενάντια στην κακοτυχία και με το πανούργο πνεύμα του σοφίζεται ηθικοπλαστικούς μύθους. Σκιαγραφεί, με τη χαρακτηριστική υποκριτική του αφέλεια, την κοινωνική ανισότητα και με τη δυνατή λαϊκή ψυχή του αντιστέκεται στις ανθρώπινες αδικίες. Εκφράζεται με ιδιότυπες φράσεις ελευθεριότητας, που όμως περικλείουν μια απολαυστική κα...

Η αυτοσαρκαστική αντιμετώπιση των πραγμάτων και η συχνά ειρωνική ματιά στις αντιξοότητες της ζωής χαρακτηρίζουν το πρόσωπο του πιο ξακουστού Τούρκου θυμόσοφου. Ο Ναστραδίν Χότζας αντικατοπτρίζει τον απλοϊκό Ανατολίτη, ο οποίος οπλίζεται με εγκαρτέρηση ενάντια στην κακοτυχία και με το πανούργο πνεύμα του σοφίζεται ηθικοπλαστικούς μύθους. Σκιαγραφεί, με τη χαρακτηριστική υποκριτική του αφέλεια, την κοινωνική ανισότητα και με τη δυνατή λαϊκή ψυχή του αντιστέκεται στις ανθρώπινες αδικίες. Εκφράζεται με ιδιότυπες φράσεις ελευθεριότητας, που όμως περικλείουν μια απολαυστική καθ...

Η αυτοσαρκαστική αντιμετώπιση των πραγμάτων και η συχνά ειρωνική ματιά στις αντιξοότητες της ζωής χαρακτηρίζουν το πρόσωπο του πιο ξακουστού Τούρκου θυμόσοφου. Ο Ναστραδίν Χότζας αντικατοπτρίζει τον απλοϊκό Ανατολίτη, ο οποίος οπλίζεται με εγκαρτέρηση ενάντια στην κακοτυχία και με το πανούργο πνεύμα του σοφίζεται ηθικοπλαστικούς μύθους. Σκιαγραφεί, με τη χαρακτηριστική υποκριτική του αφέλεια, την κοινωνική ανισότητα και με τη δυνατή λαϊκή ψυχή του αντιστέκεται στις ανθρώπινες αδικίες. Εκφράζεται με ιδιότυπες φράσεις ελευθεριότητας, που όμως περικλείουν μια απολαυστική καθη...

Μπάτε σκύλοι!... Σαν να μην έφτανε ο ίδιος ο Ζαχαρίας, ο δύστροπος, γκρινιάρης και μοχθηρός σκύλος, που ταλαιπωρεί νυχθημερόν τον δυστυχή Γεράσιμο, τώρα φέρνει στο σπίτι και τους φίλους του, για να ολοκληρωθεί η απόγνωση του ιδιοκτήτη του. Έτσι ο φτωχός συνταξιούχος αναγκάζεται να μοιραστεί τον καναπέ του και το τραπέζι του με έναν βρώμικο και γεμάτο παράσιτα σκύλο του δρόμου, που ο Ζαχαρίας επιμένει να θεωρεί φίλο του μόνο και μόνο για να σπάσει τα νεύρα του ηλικιωμένου αφεντικού του. Όμως τα βάσανα του Γεράσιμου δεν σταματούν εδώ. Υπάρχει και ο Χαράλαμπος, ο δικός του...

[...] Όσοι διαβάζουν αυτές τις γραμμές θα αναγνωρίσουν και τον εαυτό τους σε πολλές ιστορίες. Ακούγοντας εκείνη την ημέρα τους φωτογράφους-συναδέλφους, μου κατέβηκε η ιδέα να καταγράψω όλες τις ιστορίες αυτές, αλλά και πολλές άλλες που κατά καιρούς έψαξα και έμαθα. Ήταν ενδιαφέρουσες.