Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η συνταρακτική μαρτυρία και το θαυμαστό μαρτύριο του νέου Ρώσου ιερομάρτυρος Ανδρονίκου, αρχιεπισκόπου Περμ (+ 1918). Ο ακέραιος και ασυμβίβαστος αυτός ιεράρχης αγωνίστηκε ευσυνείδητα για την ορθόδοξη πίστη και τον λαό τού Θεού σε εποχή εξαιρετικά χαλεπή για την Εκκλησία και την Πατρίδα του, αφήνοντας ένα φωτεινό και αξιομίμητο παράδειγμα καλού ποιμένα στους κληρικούς και της δικής μας Πατρίδας, όπου, καθώς τότε στη Ρωσία, μεγάλο τμήμα τού εκκλησιαστικού πληρώματος έχει πια διαβρωθεί από την εκκοσμίκευση και τον αθεϊσμό.

Στην ιστορικο-θεολογική μελέτη για τον βίο και τα έργα του Αγχιαλίτη Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Ιερεμία Β' Τρανού (1536-1595) αναλύονται τα βασικά δεδομένα που αφορούν το βιογραφούμενο πρόσωπο, ενώ περιγράφονται και ερμηνεύονται τα σχετικά γεγονότα. Ο στόχος της μελέτης αυτής είναι να προσδιοριστεί ο τρόπος διαμόρφωσης της ιστορικής και της πνευματικής ταυτότητας του Έλληνα πατριάρχη, ο οποίος με σταθερότητα και ευθυκρισία οδήγησε το Ελληνικό Γένος σε μια ανασύνταξη. Αν αναλογιστεί κανείς τις συνθήκες υπό τις οποίες πραγματοποιήθηκε το εγχείρημα αυτό, εφόσον πρόσφατα είχα...

Αναλαμβάνοντας το δύσκολο έργο της αποτίμησης της προσφοράς του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Ιερεμία Α' , ο συγγραφέας έλαβε υπόψη του τα στοιχεία που συνέθεταν το χαρακτήρα του, καθώς και τις διάφορες συγκυρίες της εποχής στην οποία έζησε και έδρασε. Από τη μελέτη του βίου και του έργου του γενικότερα, προκύπτει ότι, στα χρόνια του Ιερεμία Α΄, το Οικουμενικό Πατριαρχείο υπογράμμισε παντοειδώς την παρουσία του ως ο απόλυτος συνδετικός κρίκος μεταξύ των ορθοδόξων, του millet των Ρωμηών. Στα χρόνια του, το Οικουμενικό Πατριαρχείο δεν κατείχε διακοσμητικό ρόλο στη ζωή των υπόδ...

Συμμετέχουν οι: Δαμασκηνός Καρπαθάκης, Μητρ., Δημήτριος Κομματάς, Μητρ., Μ. Γ. Βαρβούνης, Π. Δ. Ριζόπουλος, Ανδρέας Νανάκης, Κύριλλος Κατερέλος, Νεκτάριος Ντόβας, Νικόλαος Πρωτοπαπάς, Παντελεήμων Καλπακίδης, Παύλος Αποστολίδης, Συμεών Κούτσας, Χρυσόστομος Σαββάτος, Συμεών Αυγουστάκης, Πασχάλης Βαλσαμίδης, Αρίσταρχος Γκρέκας, Αρχιμ., Αναστασία Καλάη - Μουζάκη, Ευστάθιος Κεκρίδης, Γρηγόρης Μ. Λιάντας, Στέλιος Μουζάκης, Ιωάννης Παναγιωτόπουλος, Δημοσθένης Στρατηγόπουλος, Παναγιώτης Τζουμέρκας, Γεώργιος Τσιγάρας, Ασημάκης Φλιάτουρας, Θεοδώρητος Πολυζωγόπουλος, Μελίτων Κ...

[...] Σκοπός του σημειώματος αυτού, είναι να προσθέσει μία σύγχρονη μαρτυρία για έναν σπουδαίο Έλληνα ιερωμένο, ο οποίος υπηρέτησε επί πολλά έτη στην Αγία Σοφία του Λονδίνου τόσο κατά τα προπολεμικά χρόνια, όσο και κατά τη διάρκεια και τα μεταπολεμικά χρόνια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου προσφέροντας πολύτιμες υπηρεσίες και ενότητα στον Ελληνισμό του Λονδίνου, και μη παραλείποντας ποτά τα μαθήματα των ελληνικών σε χώρο του Πρεσβυτερίου, άλλοτε νυχτερινά και άλλοτε ημερήσια για τα παιδιά των ελλήνων, και για όποιων άλλον το επιθυμούσε ή είχε την ανάγκη της διδασκαλίας αυτής. Π...

Ο άγιος Κύριλλος αρχιεπίσκοπος Αλεξανδρείας (378-444) θεωρείται και είναι ο γνήσιος εκφραστής, αλλά και η σφραγίδα της πατερικής παράδοσης. Η συμβολή του στη διαμόρφωση της ορθόδοξης διδασκαλίας που αναφέρεται στην Αειπάρθενο Θεοτόκο είναι τεράστια. Η προσφορά του δε θεωρείται ως παρουσίαση κάποιων καινούργιων θέσεων, αλλά αντίθετα φανερώνεται ως περαιτέρω αποδοχή, επεξεργασία και προώθηση των ορθόδοξων θέσεων. Και σε αυτήν την περίπτωση η παράδοση της Εκκλησίας, θερμός θιασώτης της οποίας αποδεικνύεται ο Κύριλλος, φανερώνει τον ερμηνευτικό και συμπληρωματικό χαρακτήρα της...

Οι Πατέρες και οι εκκλησιαστικοί συγγραφείς που περιέχονται στον τόμο αυτό, είναι επιλεγμένοι από το σώμα των Χριστιανών, που έδρασαν και συνέγραψαν στην ελληνόφωνη Ανατολή από την πρωτοχριστιανική εποχή μέχρι και τις αρχές του 19ου αιώνα. Παρατίθενται με χρονολογική σειρά ενώ προηγείται μία μικρή εισαγωγή, η οποία εκθέτει τα βασικά χαρακτηριστικά της κάθε περιόδου. Στην πραγμάτευση προηγούνται οι σημαντικότεροι Πατέρες και συγγραφείς και έπονται,όπου κρίνεται αναγκαίο, οι ελάσσονες.Το γραμματολογικό μέρος του εγχειριδίου συμπληρώνεται από την έκθεση των ερμηνευτικών κριτηρ...

Για άλλη μια φορά καλούμαστε να συνειδητοποιήσουμε ότι η θεολογική σκέψη και η εκκλησιαστική διακονία δεν συντελούνται εν κενώ αέρος ως διανοητικά εγχειρήματα σπουδαστή ριακών επιτηδεύσεων αλλά ως ιστορική πάλη με την ίδια τη ζωή, τους ανθρώπους και τα επιτεύγματα τους. Η Θεολογία φέρει έτσι στην ιστορική σάρκα της τα "στίγματα του Χριστού" αλλά και τα "στίγματα" των ανθρώπων δίνει ψηλαφητή μαρτυρία για την Αποκάλυψη, για το θείο μήνυμα που ο Χριστός έθεσε στην Εκκλησία Του, αλλά και ζώσα μαρτυρία της απάντησης του ανθρώπου στο Θεό, του δραματικού αλλά ζείδωρου διαλόγου που...

Ο δρόμος της Ερήμου, καθώς και η προσευχή που συνοδεύεται από δάκρυα, αποτελεί ένα μυστήριο κι ένα ακανθώδες πρόβλημα που προκαλεί τον μέσο αναγνώστη... Κι όμως, αν θέλουμε να οικοδομηθούμε από τις αξίες του, πρέπει να έχουμε κατά νου ότι, η αμηχανία μας απέναντι στην άσκηση της Ερήμου δεν χρειάζεται να μας οδηγήσει ούτε στην άλογη άρνηση αλλά ούτε και στην άμετρη προσκόλληση. Η νηφάλια προσέγγιση θα μας δώσει το περιθώριο να λειτουργήσουμε στη ζωή μας τις αξίες αυτές που, αν και προέρχονται από έναν άλλο τρόπο ζωής ή μια μακρινή εποχή, δεν παύουν να είναι δείκτες πνευματικ...

Ο άγιος Γρηγόριος Νύσσης, ως ανήσυχο πνεύμα, είχε την πεποίθηση ότι πρέπει να διακονήσει ταπεινά τον λαό του Θεού. Καρποί της διακονίας του είναι τα έργα, στα οποία βρίσκεται η διδασκαλία του περί τελειότητας [Εις τον του Μωυσέως βίον, Εξήγησις του Άσματος των Ασμάτων, Περί τελειότητος]. Σε κάποια από αυτά βλέπει την τελειότητα από διαφορετική πλευρά. Το θέμα μας είναι πολύπλευρο. Θα το παρουσιάσουμε όσο το δυνατόν πιο συνοπτικά. Ο Γρηγόριος βλέπει την τελειότητα ως ιδιότητα Θεού. Δεν μπορούμε να φαντασθούμε τον Θεόν με ατέλειες στην φύση Του. Επειδή αυτή υπάρχει μόνο στην...

Από τα μέσα της δεκαετίας του 1950 μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1970 παρουσιάζεται έντονος διάλογος γύρω από το θέμα της δικαιώσεως του ανθρώπου. Είναι η εποχή που ο ορθόδοξος κόσμος οδηγείται σε απελευθέρωση από μία ιδιότυπη αιχμαλωσία στον δυτικού τύπου ευσεβισμό, σε ανάδυση του εκκλησιαστικού βίου και σε επανασύνδεση με τη θεολογία των Πατέρων της Εκκλησίας. Μέσα σε αυτό το γίγνεσθαι ο αείμνηστος Παναγιώτης Νέλλας θα μας προσφέρει το 1975 τη μελέτη του για τον Καβάσιλα. Και θα μάθουμε από τη μελέτη αυτή ότι μέχρι και τον 14ο αιώνα, λίγο πριν από την πτώση της Πόλης, ο...

Η έρευνα της χριστιανικής γραμματείας με έμφαση στη μελέτη της δυτικής πατερικής παράδοσης αποτελεί εδώ και αρκετά χρόνια το κέντρο της επιστημονικής μας ενασχόλησης. Ο παρών τόμος παρουσιάζει ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα αυτών των ερευνών και απευθύνεται σε όσους ενδιαφέρονται για τη σπουδή των Πατέρων και των εκκλησιαστικών συγγραφέων της Δύσης κατά την περίοδο της αδιαίρετης Εκκλησίας την πρώτη χιλιετία. Πιστεύουμε ότι ο αναγνώστης θα αποκτήσει μια σαφέστερη εικόνα της βίωσης της ορθόδοξης εμπειρίας από τους χριστιανούς της Δύσης και θα μπορέσει να εμβαθύνει στη δυτική...

Η περίπτωση του Ευσταθίου αποτελεί αντιπροσωπευτικό παράδειγμα για τη μελέτη της διασύνδεσης των οικονομικών ιδεών με τις κοινωνικοπολιτικές αντιλήψεις της κυρίαρχης κοινωνικής ομάδας. Είναι γνωστό ότι οποιαδήποτε αναφορά στη βυζαντινή γραμματεία του 12ου αιώνα περιλαμβάνει απαραίτητα το όνομα του Ευσταθίου Θεσσαλονίκης. Καθώς ο Ευστάθιος ήταν μία φιλολογική αυθεντία, ένας από τους κορυφαίους σχολιαστές του Ομήρου, υπήρχε από τους μεταγενέστερους μεγάλη εξοικείωση με το φιλολογικό του έργο. Σταδιακά όμως άρχισε η συστηματική μελέτη του υπόλοιπου έργου του, με αποτέλεσμα να...

[...] Η πρόσφατη συμμετοχή μας στο Διορθόδοξο Επιστημονικό Συνέδριο, που συνδιοργάνωσε η Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου και το Κέντρο Ελληνικού και Ορθοδόξου Πολιτισμού, στο Πολεμικό Μουσείο της Αθήνας (22-24 Οκτωβρίου 2004), με θέμα "Γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής. Άγιον Όρος - Φιλοκαλική Εμπειρία", μας έδωσε την ευκαιρία αφ' ενός μεν να ερευνήσουμε εξονυχιστικά τις συγγραφές και την επιστολογραφία του Γέροντος Ιωσήφ και των αμέσων και εξεχόντων μαθητών του, αφ' ετέρου δε να καταγράψουμε συνθετικά, στη δεύτερη αυτή περί την νοερά προσευχή μονογραφία μας, την εκ των αγώνων και θ...

Η Μνημοτεχνία είναι η τέχνη της απομνημονεύσεως. Ο Χρυσόστομος γαλουχημένος από την κλασική Ελληνική παιδεία, γνωρίζει την τέχνη αυτή και την αξιοποιεί στο κήρυγμά του. Ακουστικές ειδητικές τεχνικές και άλλα μνημοτεχνικά μέσα εντοπίζονται σε όλη την έκταση του έργου του. Η μνημαγωγία του Χρυσοστόμου δεν αποσκοπεί στην μετάδοση γνώσεων, αλλά στην εγχάραξη των Θείων διδαγμάτων στην συνείδηση των ακροατών του. Η μνήμη και η λήθη έχουν πνευματικό περιεχόμενο και η χρηστικότητά του υπερβαίνει το στενό πλαίσιο της μεθοδικής γνωσιολογίας. Στόχος του Οικουμενικού Διδασκάλου είναι...