Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τι συνδέει αυτά τα θεατρικά μονόπρακτα μεταξύ τους, στα οποία το θεατρικό και λογοτεχνικό κοινό διακρίνει, από την πλευρά του Μπρεχτ, μάλλον ένα κλείσιμο του ματιού να αστειευτεί παρά ένα "σοβαρό" λογοτεχνικό εγχείρημα; Είναι όλα τους σύντομα, τολμηρά φαρσύλλια, τα οποία βασίζονται σε υλικό από το μπρεχτικό "Περιβάλλον του Ausburg": δηλαδή, είναι "Θεατρικά του Ausburg". Αποκαλύπτουν - χωρίς να υψώνουν το δάχτυλο - την αστική σεξουαλική ηθική "των δύο μέτρων και δύο σταθμών". Δείχνουν ότι στην αρχή της καριέρας του, ο Μπρεχτ ήταν, μεταξύ άλλων, αυτό που σήμερα ονομάζεται "...

Οι νέες γυναίκες που πασχίζουν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της σύγχρονης καπιταλιστικής κοινωνίας. Εγκλωβισμένες στην εξωτερική εικόνα τους, βλέπουν την κατανάλωση ως μονόδρομο, δυσπιστούν απέναντι στον ρόλο της οικογένειας και αδυνατούν να πιστέψουν στον έρωτα. Περιφρονούν την αγορά, ωστόσο βιοπορίζονται πουλώντας δικά τους φάρμακα μέσω του διαδικτύου. Παγιδευμένες σε μια κοινωνία βασισμένη σε πλασματικές ανάγκες, έχουν χάσει κάθε κίνητρο και αναρωτιούνται αν υπάρχει κάτι για το οποίο αξίζει να αγωνιστούν. Η Κάπα Εκδοτική παρουσιάζει για πρώτη φορά στα ελληνικά θεατρ...

Η γυναίκα με τα αναρίθμητα προσωπεία: κορίτσι και πόρνη, σύζυγος και ερωμένη, άγγελος και διάβολος. Η Λούλου ως αινιγματικό, κορυφαίο σύμβολο της γυναικείας υπόστασης θα αποτελέσει το απόλυτο αντικείμενο του πόθου αντρών και γυναικών και θα περάσει με απαράμιλλη διάθεση και δημιουργικότητα από τις ζωές όσων ανθρώπων συναντήσει στον δρόμο της, φέρνοντας τον έρωτα, την ηδονή, τον αισθησιασμό αλλά και την καταστροφή. Η Κάπα Εκδοτική προσφέρει στο αναγνωστικό και θεατρόφιλο κοινό ένα εμβληματικό έργο του ευρωπαϊκού θεάτρου, ένα κείμενο που, γραμμένο έναν αιώνα πριν, γνώρισε...

Στη "Λούλου του Πνεύματος της γης" θέλησα να δώσω ένα υπέροχο δείγμα γυναίκας, ένα πλάσμα προικισμένο πλούσια από τη φύση, ένα πλάσμα το οποίο ακόμα κι αν βγήκε από ένα ποταμάκι, ανθίζει ανάμεσα σε άντρες που μπρος τους υπερέχει με το παραπάνω -με την καλή βέβαια έννοια της κληρονομικότητας. Κάτω από την κυριαρχία του μίζερου και μικροαστικού γερμανικού νατουραλισμού, το υπέροχο πλάσμα που είχα φανταστεί έγινε ό,τι χειρότερο, και για χρόνια ολόκληρα, με θεωρούσαν ανελέητο διερευνητή του θηλυκού γένους, μανιασμένο ηθικολόγο και μισογύνη που εξορκίζει τον δαίμονα. Είχα πάντα...

Εξερευνώντας τον ψυχισμό του κεντρικού χαρακτήρα και παρατηρώντας τα φαντάσματα που τον επισκέπτονται, ο συγγραφέας καταφέρνει χωρίς αμφιβολία να πλέξει με δεξιοτεχνία τα βασικά συστατικά του νατουραλισμού και του συμβολισμού. Περιπλανάται ανάμεσα στην πραγματικότητα και στον κόσμο των ιδεών. Τέλος, επιτυγχάνει να δημιουργήσει στον θεατή μια σειρά από διλήμματα, αφού από τη μια παρουσιάζει έναν φανταστικό κόσμο που μοιάζει απόλυτα λογικός, ενώ από την άλλη αφήνει την πιθανότητα η πρωταγωνίστρια απλώς να πάσχει από ψυχώσεις και παραισθήσεις. Το συγκεκριμένο έργο, επηρεασμένο...

Βασισμένο σε ένα πραγματικό περιστατικό της εποχής, το έργο του Μπύχνερ πραγματεύεται την ιστορία του στρατιώτη Γιόχαν Κρίστιαν Βόυτσεκ, που σε μία κρίση ζήλιας μαχαιρώνει την ερωμένη του, Μαρία, και καταδικάζεται σε θάνατο. Ο Γερμανός συγγραφέας, που έγραψε το έργο σε ηλικία μόλις είκοσι τριών ετών, παρόλο που μελετά σε βάθος τις κοινωνικές, ποινικές και ιατρικές πτυχές της υπόθεσης, δεν περιορίζεται στη σκοτεινή περίπτωση ενός βαθιά καταπιεσμένου ατόμου, αλλά συνθέτει μία υπαρξιακή τραγωδία που αγγίζει διαχρονικά ερωτήματα για την εξάρτηση του ανθρώπου από τις κοινωνικές...

Η ανίχνευση των πηγών της "Πρώτης Γραφής" του "Φάουστ" είναι ένα εγχείρημα ασαφές και συγκεχυμένο. Δεν είναι γνωστό πότε ο Γκαίτε ξεκίνησε να γράφει τον "Φάουστ". Οι περισσότεροι μελετητές τοποθετούν χρονικά τη συστηματική εργασία του Γκαίτε στον "Φάουστ" τη διετία 1773-75. Ωστόσο, ίσως ο πιο έγκυρος μελετητής του, ο Albrecht Schone, υποστηρίζει ότι οι πρώτες απόπειρες, τοποθετούνται στην τριετία 1765-68, όταν σπούδαζε νομικά στη Λειψία. Το μόνο βέβαιο είναι ότι η γνωριμία του Γκαίτε με τον μύθο του Φάουστ έγινε στην παιδική του ηλικία και από παραστάσεις του κουλοθέατ...

... Όλο το έργο του Μπρεχτ διαπνέεται από βαθύτατη αγάπη και οδυνηρή συμπόνια για την ανθρώπινη δυστυχία, για τα "έμψυχα και λογικά πλάσματα" που η κοινωνία, η πολιτική, η μισαλλοδοξία, η βία, η τύφλωση, η αβουλία τα ταπεινώνουν, τα εξευτελίζουν, τα συντρίβουν, τα εξανδραποδίζουν. Αυτή η οδύνη κυριαρχεί και στον "Καλόν άνθρωπο του Σετσουάν". Το έργο τούτο είν' ένας δραματικός θρύλος, μια θεατρική "παραβολή", μια "αλληγορία", - όπως κι άλλα έργα του Μπρεχτ. Στον "Καλόν άνθρωπο του Σετσουάν" αντιμετωπίζει το πρόβλημα του Καλού και του Κακού. Κι αναρωτιέται: Μπορε...

Τέλη του 19ου αιώνα. Τρεις έφηβοι, ο Μέλχιορ, ο Μόριτς και η Βέντλα, βρίσκονται εγκλωβισμένοι μέσα στον συντηρητισμό της εποχής τους: οι σχολικές επιδόσεις, οι απόμακροι γονείς και η παντοδύναμη θρησκεία συμπιέζουν τον ζωτικό τους χώρο και καταπιέζουν τις σεξουαλικές τους ορμές. Με όπλο τον εφηβικό τους παρορμητισμό οι τρεις νέοι θα εξεγερθούν ενάντια στον κόσμο στον οποίο γεννήθηκαν και θα έρθουν αντιμέτωποι με τον θάνατο, δίνοντας την ευκαιρία στον Βέντεκιντ να συνθέσει έναν ύμνο της θέλησης για ζωή. Το "Ξύπνημα της άνοιξης" αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα θεατρικά έρ...

Στο Μυλχάιμ, στην περιοχή της Ρουρ, στον ξεγυμνωμένο από κάθε ηθική καιρό του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, διαδραματίστηκε μια ιστορία ανάμεσα σε τέσσερις άνδρες. Αυτή τελείωσε με τον ολοσχερή καταποντισμό και των τεσσάρων, χάραξε όμως, μεταξύ φόνου, επιορκίας και κατάπτωσης, τα αιματηρά ίχνη ενός είδους νέας ηθικής. (Μπέρτολτ Μπρεχτ). Το έργο ανέβηκε στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου τη θεατρική περίοδο 2018-2019, σε σκηνοθεσία Σίμου Κακάλα και μουσική του Γιάννη Αγγελάκα.

Ένας μεσαιωνικός μύθος περιγράφει την επιστροφή ενός σταυροφόρου από την αιχμαλωσία, του κόμη Ερνστ φον Γκλάιχεν, ο οποίος είχε ξεκινήσει το 1227 για τους Αγίους Τόπους, αφήνοντας στον πύργο του τη σύζυγο και τα δύο παιδιά του. Εκεί αιχμαλωτίστηκε και έμεινε πολλά χρόνια σκλάβος ενός Σαρακηνού σουλτάνου. Η ωραία κόρη του σουλτάνου όμως τον ερωτεύτηκε και του υποσχέθηκε να τον ελευθερώσει, με τον όρο να την πάρει ύστερα μαζί του. Κατάφεραν να ξεφύγουν και να φτάσουν με πλοίο στη Βενετία. Ο κόμης πήγε αμέσως στη Ρώμη, όπου ο Πάπας βάπτισε τη Σαρακηνή και επέτρεψε στον κόμη έν...

Ο Μπρεχτ έγραψε το έργο "Ταμπούρλα μέσα στη νύχτα" προτού να γίνει μαρξιστής, μολαταύτα είναι εμφανής η έννοια της πάλης των τάξεων στη σκέψη του συγγραφέα. Βρισκόμαστε στη Γερμανία λίγο μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο: η αυτοκρατορία κατέρρευσε, η Δημοκρατία της Βαϊμάρης μόλις διακηρύχτηκε, η Συνθήκη των Βερσαλλιών δεν έχει ακόμη υπογραφτεί· είναι μια εποχή καταστροφικής αυτοπεποίθησης και κατάθλιψης· αλλά και μια εποχή των ονείρων και της επανάστασης. Στην πρωταγωνιστική φιγούρα του πυροβολητή Αντρέα Κράγκλερ, που τον παράτησε η ερωμένη του, ο Μπρεχτ σκιαγραφεί τον "κάλπι...

Ο Αδάμ, δικαστής του χωριού, έσπασε τη στάμνα της κυρα-Μάρθας καθώς έφευγε από την κάμαρα της Εύας, πηδώντας από το παράθυρο, επειδή ήρθε ο αρραβωνιαστικός της, ο Ρούπρεχτ, μετά από αυτόν. Τώρα αυτός, ως δικαστής, πρέπει να διερευνήσει την υπόθεση και να καταδικάσει τον ένοχο, και μάλιστα παρουσία του συμβούλου δικαιοσύνης Βάλτερ, ο οποίος έχει έρθει για να επιθεωρήσει τις δικαστικές αρχές. Η πλοκή αυτής της κωμωδίας είναι μια κατοπτρική εικόνα της βιβλικής ιστορίας του προπατορικού αμαρτήματος. Αλλά αυτή τη φορά δεν είναι η Εύα αυτή που εμφανίζεται ως ξελογιάστρα, αλλά το...

Η μακάβρια φάρσα "Η μετ' εμποδίων άνοδος του Αρτούρο Ούι", όπου παρουσιάζεται η πιο ολοκληρωμένη εικόνα του Φύρερ του Τρίτου Ράιχ, δεν είναι παρά ένας παραλληλισμός της ιστορίας της ανόδου του ναζισμού στη Γερμανία μέχρι την κατάληψη της εξουσίας στην Αυστρία από τον Χίτλερ. Μ' αυτό το έργο ο Μπέρτολτ Μπρεχτ επιθυμούσε να κατακτήσει την αμερικάνικη θεατρική σκηνή, γι' αυτό και αποπειράται να εξηγήσει την άνοδο του Χίτλερ στον καπιταλιστικό κόσμο μεταφέροντάς την στο γκανγκστερικό περιβάλλον του Σικάγο. Ο χαρακτήρας του αποτρόπαιου επώνυμου ήρωα, ο οποίος ομοιάζει αρκετά και...

Δύο εκ παραλλήλου αντίθετες γυναίκες, δύο βασίλισσες με τελείως διαφορετικό χαρακτήρα έρχονται αντιμέτωπες σ’ αυτό το έργο: από τη μια, η προτεστάντισσα Ελισάβετ, ως δικαστής, η οποία αναθράφηκε μέσα στον αυστηρό πουριτανισμό της Αγγλίας, από την άλλη, η καθολική Μαρία Στιούαρτ, ως καταδικασθείσα, η οποία διαπαιδαγωγήθηκε μέσα στην αλαφρόμυαλη Αυλή της Γαλλίας. Η Μαρία Στιούαρτ, παρόλο το παράφορο πάθος της, απεχθάνεται την εκλεπτυσμένη υποκρισία, ενώ η Ελισάβετ, χάριν του θρόνου και του λαού, αυτοχαρακτηρίζεται ως "Παρθένα Βασίλισσα". Οι βίοι των δύο βασιλισσών είναι συνυφ...

"The horror! The horror!" Δύο στρατιώτες, μία επικίνδυνη αποστολή στα τροπικά δάση του Αφγανιστάν, δύο σομαλοί πειρατές, ένας ιταλός κυανόκρανος, ένας σέρβος ιθαγενής, ένας ιδιόρρυθμος πάστορας, ένας παπαγάλος που λέει τις ειδήσεις, ένας μυστηριώδης αντισυνταγματάρχης που αυτομόλησε στη ζούγκλα, ένας συγγραφέας ραδιοφωνικού έργου σε απόγνωση. Βασισμένο στην "Καρδιά του σκότους" του Τζόζεφ Κόνραντ και στο "Αποκάλυψη τώρα" του Φράνσις Φορντ Κόπολα, το "Γελοίο σκότος" εξερευνά την αντίληψη των Ευρωπαίων σχετικά με το "ξένο", ασκεί κριτική στον οικονομικό και στρατιωτικό επε...

Ένα διαχρονικό οντολογικό-ανθρωπολογικό "παραμύθι", όπου ο μεσαίωνας συναντά την αναγέννηση και τον διαφωτισμό, το προπατορικό αμάρτημα την επικούρεια αναζήτηση της ηδονής, η μαγεία και η μεταφυσική την ανθρώπινη διάνοια, η υπαρξιακή αγωνία για την τραγικότητα της ζωής τον έρωτα και το χιούμορ: ο "Φάουστ" του Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε, ένα αγκωνάρι του ευρωπαϊκού πολιτισμού, "αφηγείται", με τη μορφή θεατρικού έργου, την αναμέτρηση του ανθρώπου με τους θεούς και τους δαίμονες, τη φύση και την κοινωνία, το ασυνείδητο και τη γνώση. Οι Εκδόσεις Φαρφουλάς παρουσιάζουν την...

Ο Κλάιστ χρειάζεται μια τραγωδία, θέλει τον Φόβο και κυρίως τον Έλεο. Χρειάζεται τα δάκρυά μας για την Πενθεσίλειά του. Φθινόπωρο του 1807, στη Δρέσδη. Στο σπίτι με τα ενοικιαζόμενα δωμάτια, ο Κλάιστ μένει πλάι πλάι με τον Πφούελ, τον αδελφικό του φίλο. Μια μέρα, ο Κλάιστ ορμάει στο δωμάτιο του Πφούελ αναστατωμένος, κλαίγοντας: "Πάει, πάει, είναι νεκρή". "Ποια;" λέει ο Πφούελ. "Αυτή! Η Πενθεσίλεια!" "Ναι" λέει ο Πφούελ, "αλλά εσύ τη σκότωσες". "Α, βέβαια!" λέει ο Κλάιστ.

Δεν θα σας αφήσω να μου δυσφημίζετε τον πόλεμο. Λένε ότι αφανίζει τους αδύναμους, αλλά αυτοί και στην ειρήνη πάνε κατά διαόλου. "Το 1939, αυτοεξόριστος στη Σουηδία, ο Μπέρτολτ Μπρεχτ αρχίζει να γράφει τη "Μάνα Κουράγιο" με τον υπότιτλο "Ένα χρονικό από τον Τριακονταετή Πόλεμο", εμπνευσμένος από το μυθιστόρημα του Χανς Γιάκομπ φον Γκρίμελσχαουζεν "Η ζωή της αρχιαπατεώνισσας και αλήτισσας Courasche", που δημοσιεύτηκε το 1670, και βασιζόμενος σε ένα παράδειγμα μιας τσιγγάνας που περιγράφει πώς η λαίλαπα του Τριακονταετούς Πολέμου οδήγησε σε ηθική και υλική εξαθλίωση των λα...