Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Θεόφιλος και ο Φάνης, ο πρώτος ένας πλούσιος κληρονόμος και ο δεύτερος ένας απένταρος φοιτητής, συνδέονται παρ' όλ' αυτά με μια σταθερή φιλία που φτάνει μάλιστα ως τη θυσία: όταν κάποτε κινδυνέψει ο Θεόφιλος, ο Φάνης δε θα διστάσει, στο όνομα της φιλίας, να ριχτεί στην πιο παράτολμη περιπέτεια της ζωής του, αντιμετωπίζοντας σε κάθε βήμα θανάσιμους κινδύνους. Μα όταν τους περάσει, με ακριβό, έστω, τίμημα, θα βρεθεί αντιμέτωπος της υποκρισίας, του κυνισμού και της πιο ανείπωτης θηριωδίας από εκεί που δεν το περίμενε... Σε ένα αδρό και τραχύ τόπο όπου οι άνθρωποι είναι δε...

Όσο κι αν προσπαθεί να θυμηθεί τι έχει συμβεί, υπάρχει μια χαμένη δεκαετία στη ζωή του. Ή μήπως είναι παραπάνω; Ο Κ. Κοντικιάδης, ιδιοκτήτης του "Καφέ των Μόνων Ανθρώπων", περπατάει στην Αθήνα μια μέρα γενικής απεργίας. Πρέπει να παραδώσει ένα δέμα, το οποίο δε γνωρίζει τι περιέχει. Στη διαδρομή σκέφτεται τα κείμενα που του αφήνει στο καφέ ένας άγνωστος, ο οποίος φαίνεται να γνωρίζει πολλά: από τους ανθρώπους που συναναστρέφεται μέχρι τη φανταστική πόλη που χτίζει στο μυαλό του. Είναι άραγε αυτός που θα τον βοηθήσει να θυμηθεί; Αργά το απόγευμα, ο Κοντικιάδης θ' αποκοι...

"Τότε που διάφοροι μαλάκες ανά την υφήλιο αποφάσισαν να χέσουν στα μούτρα μας τις ενοχές τους τραβάω καζανάκι, κάνω ένα μπάνιο να αισθανθώ καθαρότερος, ανάβω ταυτόχρονα 20 τσιγάρα, όλα τα φώτα του σπιτιού μου, βάζω μπροστά τη μηχανή του αυτοκινήτου που δεν έχω, βάζω στο φούρνο να φτιάξω σιφνέικη ρεφυθάδα, 10 ώρες σε χαμηλή φωτιά, κολλάω μια τσίχλα στον κοινόχρηστο διακόπτη φώτων της πολυκατοικίας, κερνάω κλεμμένο φως τους μετανάστες στο υπόγειο, ρίχνω μελάσα στο δίκτυο φυσικού αερίου, φτιάχνω 50 καφάσια παγάκια να δροσίσω τις φώκιες στο ενυδρείο, τρώω φασόλια επί ένα 24ωρο...

Ο Τζακ δεν είναι ένας ατσαλάκωτος ήρωας χολυγουντιανών προδιαγραφών. Βυθίστηκε στην κινούμενη άμμο του Βιετνάμ, γνώρισε το αδυσώπητο πρόσωπο του παράλογου θανάτου, ένιωσε βαθιά την απόγνωση της απώλειας των συντρόφων του, αντιπάλεψε τη σκληρότητα και τη μοχθηρία των ανίκανων αξιωματικών του, υπερασπίστηκε την ανθρωπιά του σ' ένα απάνθρωπο περιβάλλον και επέστρεψε... Επέστρεψε στη ζωή για να καταγγείλει την κουρδισμένη από τα οικονομικά συμφέροντα αμερικανική μηχανή του πολέμου, για να κάνει τα αποκαλυπτήρια της πολιτικής σήψης, για να τιμήσει τους συντρόφους του που δεν...

Βρέθηκα στη θάλασσα με ένα σωσίβιο δεμένο γύρω μου. Ο αέρας, η βροχή, οι δαίμονες, στοιχειά άγνωστα μέχρι εκείνη τη στιγμή. Ό, τι είχα ακούσει ήτανε λίγο μπροστά σ’ αυτό που ζούσα. Άπλωνα τα χέρια μου να κολυμπήσω και βρισκόμουνα πάνω σ’ ένα θεόρατο κύμα, που μ’ έφτανε μέχρι τον πάτο της θάλασσας κτυπώντας με σαν χταπόδι. Δεν υπήρχε ορατότητα, μόνο τα στοιχειά ένιωθα, που με άρπαζαν από το σημείο που βρισκόμουν και με πετούσαν αλλού. Πεθαίνω, αυτό ήταν, σκέφτηκα. Μέσα μου ένα τρομακτικό κενό. Τότε άκουσα τη φωνή του Βασίλη. "Βοήθειααα". Καθώς ήμουνα στην κορφή του τεράστι...

Ένα ανοιξιάτικο, μουντό πρωινό, η πυρκαγιά, που ξεσπά από εμπρησμό σε ένα ορφανοτροφείο, στέλνει στο θάνατο την έγκυο διευθύντριά του, μαζί με δεκάδες ορφανά. Ταυτόχρονα σε ένα άλλο σημείο της πόλης αυτοκτονεί από την ταράτσα της εταιρείας του, ένας χρεωκοπημένος μεγαλομηχανικός. Τη διευθύντρια και το μεγαλομηχανικό, εκτός από το θάνατο, τους συνδέει και μια μυστική κι απάνθρωπη "συμφωνία", η οποία θα μολύνει το μέλλον των παιδιών τους. Δεκατρία χρόνια αργότερα, τα παιδιά αυτά θα ενηλικιωθούν σε έναν κόσμο, όπου βασιλεύει η βία και η εξαθλίωση. Η κρίση, που έχει ξεσπάσει...

Ένα ανοιξιάτικο, μουντό πρωινό, η πυρκαγιά που ξεσπά από εμπρησμό σε ένα ορφανοτροφείο, στέλνει στο θάνατο την έγκυο διευθύντρια του, μαζί με δεκάδες ορφανά. Ταυτόχρονο σε ένα άλλο σημείο της πόλης αυτοκτονεί από την ταράτσα της εταιρείας του, ένας χρεωκοπημένος μεγαλομηχανικός. Τη διευθύντρια και το μεγαλομηχανικό, εκτός από τον θάνατο, τους συνδέει και μια μυστική κι απάνθρωπη συμφωνία, η οποία μολύνει το μέλλον των παιδιών τους.

"Δωσ'της κλώτσο να γυρίσει..." "Με ποιο τρόπο θα μπορούσε να ειπωθεί μια ιστορία γεμάτη προβληματισμό για τα όσα συμβαίνουν στον κόσμο μας; Πώς θα μπορέσουμε ν' αντέξουμε το βάρος ετούτο και να συνεχίσουμε τη ζωή μας με την ελπίδα ν' αχνοφέγγει στο βάθος του μυαλού μας;" Ένα παραμύθι για μεγάλους, για μεγάλα παιδιά π' έχουν διαβάσει Ιστορία, π' έχουν γνώση της πραγματικότητας.

Αντώνης-Ζωή, Χρήστος- Κλειώ, Χριστίνα και Γιώργος Τρία ζευγάρια. Έξι διαφορετικοί άνθρωποι και ένα ξαφνικό γεγονός που θα αναστατώσει και θα βάλει σε νέα τροχιά την καθημερινότητα τους. Ύστερα από την απόφαση ενός από τους ήρωες να συγκρουστεί με ένα κρατικό σύστημα ψάχνοντας περισσότερο τη δική του λύτρωση, οι ζωές όλων θα αλλάξουν αφήνοντας τρομακτικές στιγμές και επιλογές του παρελθόντος να έρθουν ξανά στην επιφάνεια, αυτή τη φορά ακόμη πιο σκληρές, δίχως να αφήσουν σε κάποιους περιθώρια συγχώρεσης ή αλλαγής. Ο Αντώνης που παλεύει να φέρει τη χαμένη του ζωή πάλι κοντ...

"...Μια νέα φόρμα γραφής, μια νέα προσέγγιση στο μυθιστόρημα!..." Αν ψάχνεις για ένα βιβλίο που μετά από μια δύσκολη μέρα στη δουλειά θα σε ξεκουράσει και θα σε χαλαρώσει, τότε το "Παζλ" δεν είναι αυτό που γυρεύεις. Αν ψάχνεις για μια ιστορία με έστω μια κλασική δομή που έχει αρχή-μέση-τέλος και έναν πρωταγωνιστή-ήρωα, τότε το "Παζλ" δεν είναι αυτό που γυρεύεις. Αν όμως θες να διαβάσεις ένα μυθιστόρημα που δεν υπακούει τους κλασσικούς κανόνες της αφήγησης, ένα μυθιστόρημα που ίσως κρύβεται μέσα σε 7 φαινομενικά αυτόνομα διηγήματα και που ένας ακόμα πιο προσεκτικός...

Προϋπάρχει στην ψυχή μου μια φυλαγμένη μορφή ιδανική ένα πρόσωπο συγκεκριμένο, που κάποιος δαίμονας σκάλισε μέσα μου για να απογυρεύω απελπισμένα.

Η ανώνυμη αφηγήτρια του βιβλίου, μια μεσόκοπη γυναίκα που πάσχει από ακραία αγοραφοβία, ζει κλεισμένη στο σπίτι της για χρόνια. Η μόνη της επαφή με τον έξω κόσμο είναι τα είδη πρώτης ανάγκης που παραγγέλνει τηλεφωνικώς - κι ακόμα και τότε, δεν βγαίνει καν στο κατώφλι της εξώπορτας. Μόνη της συντροφιά το πικρό παρελθόν, που αναμασά ολοένα (σαν φαρμακωμένη μπουκιά που δεν καταπίνεται), κι ο γάτος της ο Μικελάντζελο. Όμως τα βράδια, όταν αποκοιμιέται, μέσα απ’ το σώμα της αναδύεται ο Κριστιάν - ένα βάναυσο, αχόρταγο στοιχειό, που παίρνει τους νυχτωμένους δρόμους και κάνει όσα...

Mια οικογένεια, τρεις γενιές, η ιστορία ενός ολόκληρου λαού. Στην παραμεθόριο περιοχή της Ηπείρου, στα Γιάννινα, το 1950, ο Ζαφείρης είναι παιδί. Και αφηγείται. Τη ζωή του, τις δυνατότητές του, τις χαρές, τις λύπες του, τις απογοητεύσεις του, που διαμορφώνονται σε συνάρτηση με τα βιώματα των προηγούμενων γενιών. Την απελευθέρωση από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, την μικρασιατική καταστροφή, τις ληστοσυμμορίες της δεκαετίας του '30, την κατοχή και τον εμφύλιο, γεγονότα που συγκλόνισαν συθέμελα την κοινωνία, ανύψωσαν κάποιους, καταβαράθρωσαν άλλους, αλλά δεν άφησαν κανέ...

"Το παιδί με τη ριγέ μπλούζα..." Η εικόνα του επανήλθε στο μυαλό της. Μικροσκοπικό, αδύνατο. Λεπτά μακριά πόδια, όμορφα μάτια, χέρια παιδικά, κορμί παιδικό. Και δίπλα στο κομματιασμένο σώμα του ένα μπλουτζίν παντελόνι και ένα ριγέ μπλουζάκι. "Το παιδί με τη ριγέ μπλούζα", είπε και ήξερε ήδη πως ήθελε να μάθει τα πάντα γι' αυτό. Στις σκοτεινές γειτονιές του διαδικτύου, η ηλεκτρονική παρανομία στήνει παγίδες στα ανύποπτα ανήλικα θύματά της. Διώκτες και διωκόμενοι, θύτες και θύματα αναμετρώνται σε μια ιστορία στην οποία νικητής πρέπει να είναι η ίδια η ζωή. Μαζί της και η π...

Έτσι απλά, τον πέταξαν στο ίδρυμα νεογέννητο μωρό κι ύστερα τον πήγαν πίσω στη φυσική του οικογένεια δυο χρονών παιδάκι. Έτσι απλά, τον έφεραν στην Αθήνα στα τέσσερά του κι ύστερα τον έδωσαν σε ανάδοχη οικογένεια στα δέκα του. Έτσι απλά, τώρα τον φέρνουν πάλι πίσω στο ίδρυμα, δώδεκα χρονών παιδί. Πόσο απλό ακούγεται, μα την αλήθεια! Με τη διαφορά ότι δε μιλάμε για βαλίτσα, αλλά για έναν άνθρωπο, για ένα αθώο παιδί. Η αληθινή ιστορία του Στέλιου και της μοναδικής μητέρας που γνώρισε ποτέ.

"Τότε ήταν που μπήκα. Δεν ξέρω ποιος μου άνοιξε. Κάποιος απ' όλους πρέπει να βρήκε το κουράγιο, ή απλά ν' απόρησε τόσο που έφτασε ως την εξώπορτα γυρεύοντας πίσω της απαντήσεις. Πρώτος πέρασε ο καπνός. Μπόλικος, ξαφνικά απελευθερωμένος απ' το καινούριο άνοιγμα που του προσφέρθηκε, από τη φύση του διαχυτικός και επεκτατικός όσο κανένας, απλώθηκε στο χολ. Ανεπίσημα καλεσμένος, με κάποια καθυστέρηση, ακολούθησα. Όλοι φάνηκαν να με περιμένουν άτυπα, - με πόση ανακούφιση αιφνιδιάστηκαν! Τόσο φαίνεται υπολόγιζαν την άφιξή μου ώστε με παθιασμένη αφέλεια βιάστηκαν να μου δώσουν...