Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Καθ' όλη τη διάρκεια του 1876 ο Φ. Μ. Ντοστογιέφσκι με θαυμαστή επιμέλεια συνεχίζει να γράφει και να εκδίδει μόνος του το "Ημερολόγιο του συγγραφέα". Η επιτυχία που γνώρισε ανάμεσα στο κοινό, οι κριτικές που δημοσίευαν άλλα περιοδικά άλλα και η πολεμική του συγγραφέα για ορισμένα φλέγοντα ζητήματα της επικαιρότητας του έδιναν κουράγιο να συνεχίζει. Στα τεύχη του περιοδικού που περιλαμβάνονται στον παρόντα, δεύτερο τόμο της ελληνικής μετάφρασης, ο έλληνας αναγνώστης θα παρακολουθήσει την σκέψη του συγγραφέα για ζητήματα εξωτερικής πολιτικής και κυρίως για το περίφημο "Ανα...

Ευρύτατα γνωστός στο παγκόσμιο κοινό από τα μεγάλα του έργα ο Φιοντόρ Μιχαήλοβιτς Ντοστογιέφσκι έχει και μία άλλη, λιγότερο γνωστή, πλευρά, εκείνη του επιφυλλιδογράφου και του σχολιαστή της σύγχρονης με αυτόν περιρρέουσας πολιτικής, κοινωνικής, οικονομικής και πολιτισμικής πραγματικότητας. Η πλευρά αυτή του δημιουργικού του έργου φωτίζεται μέσα από τα άρθρα, τα σχόλια, τις επιφυλλίδες και τα δοκίμια που κατά καιρούς δημοσίευσε, τόσο στον ημερήσιο όσο και στον περιοδικό Τύπο της Ρωσίας κατά την διάρκεια της πολυετούς του παρουσίας στα γράμματα και τις τέχνες της μεγάλης αυτ...

Καθ' όλη τη διάρκεια του 1876 ο Φ. Μ. Ντοστογιέφσκι με θαυμαστή επιμέλεια συνεχίζει να γράφει και να εκδίδει μόνος του το "Ημερολόγιο του συγγραφέα". Η επιτυχία που γνώρισε ανάμεσα στο κοινό, οι κριτικές που δημοσίευαν άλλα περιοδικά άλλα και η πολεμική του συγγραφέα για ορισμένα φλέγοντα ζητήματα της επικαιρότητας του έδιναν κουράγιο να συνεχίζει. Στα τεύχη του περιοδικού που περιλαμβάνονται στον παρόντα, δεύτερο τόμο της ελληνικής μετάφρασης, ο έλληνας αναγνώστης θα παρακολουθήσει την σκέψη του συγγραφέα για ζητήματα εξωτερικής πολιτικής και κυρίως για το περίφημο "Ανα...

Το "Θαλασσινό κοιμητήριο" είναι μία από τις σημαντικότερες εκφράσεις της "καθαρής ποίησης", ποίημα με θέμα τη φθορά και τον θάνατο, που όμως το διαπερνά μια αίσθηση της ύπαρξης τόσο δυνατή, ώστε να καταλήγει σε μια δοξαστική ελεγεία της ζωής.

- Κι αν η φαντασία και η τέχνη δεν είναι, όπως πιστεύουν πολλοί, το σιρόπι στο γλυκό της ζωής, αλλά η βασική πηγή της ανθρώπινης εμπειρίας; - Κι αν όλη μας η λογική και η επιστήμη ανακύπτουν από μορφές της τέχνης κι όχι το αντίθετο; Ο Ρόλλο Μέυ βοηθάει όλους μας να βρούμε και να απελευθερώσουμε εκείνες τις δημιουργικές παρορμήσεις που μας προσφέρουν τις δυνατότητες να πετύχουμε νέους στόχους. Γνωστός και ως "πατέρας της υπαρξιακής ψυχολογίας" αντλεί από την εμπειρία του για να μας δείξει πως μπορούμε να σπάσουμε τις παλιές πολυχρησιμοποιημένες δομές στη ζωή μας. Αυ...

Ο Πάουλ Τίλλιχ (1886-1965) κατέχει ξεχωριστή θέση ανάμεσα στους διανοητές του εικοστού αιώνα. Φιλόσοφος και θεολόγος, προσπαθεί να δώσει απαντήσεις στα θεωρητικά και πρακτικά προβλήματα της εποχής μας συνενώνοντας την παράδοση της δυτικής σκέψης: αρχαίας ελληνικής, χριστιανικής και δυτικοευρωπαϊκής. Το θάρρος της υπάρξεως είναι η αντίσταση στην αγωνία της μοίρας του σύγχρονου ανθρώπου, η αντίδραση στην αγωνία του θανάτου, στην αγωνία ελλείψεως νοήματος, στην αγωνία της ενοχής. Θάρρος έχει όποιος "βλέπει την άβυσσο με μάτια αετού, όποιος με νύχια αετού πιάνει την άβυσσο",...

Τί είναι το Ιερόν και ποια σημασία του; Ο Ρούντολφ Όττο πρεσβεύει πώς η ορθολογική πλευρά τής διανόησης και η μη ορθολογική πλευρά της ψυχής συνιστούν την θεότητα. Το ανορθολογικό στοιχείο πρωταγωνιστεί στο βίωμα του ιερού και δεν συγκρούεται με το ορθολογικό. Η θρησκεία προκαλεί την ένωση των αντιθέτων, συνεπώς μπορούμε να πούμε πώς η θρησκεία είναι αρμονία. Το απόλυτο βιώνεται αλλά δεν ορίζεται.

Όταν ο ποιητής Θεός καλεί τον ποιητή Άνθρωπο και του δίνει το Στέφανο της Ζωής στον Υιό του Ανθρώπου πάει να πει πως ο κόσμος μας αξίζει να ομορφύνει. Αξίζει να γίνει στα στερνά του παραμύθι. Το μυστικό της ποίησης αυτής είναι η Αληθινή αγάπη όπως λένε και τα ιερά γράμματα της κούπας του αγγέλου μου που βγήκε από το βιβλίο της Ζωής κι οι γραφές το είπαν η Αποκάλυψη του Ιωάννη. Τον Θεό του παρελθόντος τον σκοτώσαμε, για το Θεό του παρόντος οι πράξεις μας δείχνουν ν' αδιαφορούμε κι ακούω το Θεό του μέλλοντος να μου γνέφει: "Διαλέγω την ήσυχη σφραγίδα του τάφου μου κι η κάθ...

[...] Η σωτηρία του ανθρώπου νοείται και βιούται ως συμμετοχή και αναμόρφωσι εις το αρχαίον κάλλος. Το θείον κάλλος σώζει τον άνθρωπο όχι μαγικά, εν αγνοία του, ούτε έξωθεν, διά της βίας· έτσι, θα τον υποτιμούσε. Αντιθέτως, ο άνθρωπος σώζεται τιμώμενος, με το να γίνη ο ίδιος καλλιτέχνης, πηγή κάλλους και σωτηρίας για τους πολλούς· "πηγή ύδατος αλλομένου εις ζωήν αιώνιον. Να γεννηθή απ' όλη του την ύπαρξι, ως ευχαριστία, η δοξολογία προς τον Θεό. [...] (απόσπασμα από τη σελ. 55 του βιβλίου)

Το παρόν βιβλίο είναι εμπνευσμένο από εμπειρίες των δύο τελευταίων ετών του συγγραφέα, το οποίο γράφει ως ημερολόγιο.

Το βιβλίο για το κήρυγμα ως performance μας επιστρέφει σε καιρούς όπου ο εκκλησιαστικός λόγος των πατέρων πρόσφερε από τον άμβωνα μια έντονη δραματική εμπειρία. Κατά έναν παράξενο τρόπο η θεατρομάχος Εκκλησία, από το Βυζάντιο έως τη νεώτερη εποχή, διατήρησε ένα ιδιαίτερο κανάλι για την υποκριτική και τη μίμηση των ανθρωπίνων παθών και καταστάσεων, με σκοπό να προσφέρει νοήματα, σκέψεις, υποσχέσεις και ελπίδες, να ανοίξει ένα παράθυρο θέας προς τα ουράνια. Η βασική πρόθεση του συγγραφέα είναι να αναδείξει τον θεατρικό χαρακτήρα του κηρύγματος και να διευρύνει τον προβλημ...

Ένα βιβλίο "σπουδή - σπονδή" στον Κρέιν και στο πνεύμα αυτό παρατίθενται: εκτενές αντιπρολογικό σημείωμα, επίμετρο, γλωσσάρι, λίστα λέξεωνστρατιωτικής διαλέκτου και εργοβιογραφία του συγγραφέα. Ο Κρέιν αν και συναναστράφηκε επιφανείς συγγραφείς, εν πολλοίς έζησε βίο πλάνητα. Πτωχός και πένης, εκκεντρικός και περιθωριακός, πέθανε πρόωρα στα 28 του, αλλά πρόλαβε, στην ουσία με ένα μόνο έργο του να κερδίσει μια θέση στον Όλυμπο.

Έρωτας - θάνατος μια ανάσα δρόμος... Κι ανάμεσά τους ο φόβος. Αλήθεια, υπάρχει άνθρωπος που να φοβάται πιο πολύ τον έρωτα από το θάνατο; Μα φυσικά! Ο Πάρης είναι ένας απ' αυτούς. Φανατικός εργένης, αλλεργικός με τις σχέσεις που σε πνίγουν, μοναχικός και ιδιόρρυθμος. Και ξαφνικά μπαίνει στη ζωή του η Άννα. Μια γυναίκα γεμάτη συναίσθημα και αυθορμητισμό. Μια γυναίκα θάλασσα, που άλλοτε θα τον δρόσιζε κι άλλοτε θα τον έπνιγε με τον έρωτά της. Μια γυναίκα απαγορευμένη, αφού ήταν παντρεμένη με παιδιά. Η συνάντησή τους κι ο δυνατός έρωτας που βίωσαν, έμμελε να γίνει η αρχ...

Δύο φίλοι, νέοι και υποψήφιοι διπλωμάτες, συζητούν τους προβληματισμούς τους για τη δουλειά και για τη διαδρομή που έχουν επιλέξει να ακολουθήσουν τη ζωή τους. Η πραγματικότητα, έπειτα από πολλά χρόνια, αποδεικνύεται ασύλληπτα πιο εφευρετική από τη φαντασία τους. Οι "Ιστορίες εναλλακτικής διπλωματίας" που βίωσαν σε τέσσερις ηπείρους αποτελούν εμπειρίες παράδοξες, συχνά αγωνιώδεις, πάντα απρόοπτες και, κάποτε κάποτε, απίστευτες. Όλες έχουν εμποτιστεί με πνευματικό χυμό -χιούμορ- και έτσι έχουν περιβληθεί με σημαντική δόση παρηγορητικής ανθρωπιάς. Το "Λάκτισμα του πρίγκιπ...

Με την Άλωση της Πόλης το 1453 οι περισσότεροι πίστεψαν ότι τελείωσε η ζωή και η παρουσία της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας που είχε διαρκέσει 1123 χρόνια. Τα πράγματα όμως δεν ήταν έτσι. Η ελληνική αυτοκρατορία της Ανατολής είχε, πρίν πέσει, φροντίσει να διατηρήσει την παρουσία της και για πολλούς αιώνες μετά, παρουσία που φτάνει μέχρι τις μέρες μας. Αυτό οφείλεται κυρίως στην πνευματική παραγωγή της αυτοκρατορίας, στα έργα υψηλής διανόησης που αγγίζουν κάθε τομέα του επιστητού. Οι τελευταίοι αιώνες, που από πολιτική, οικονομική και κοινωνική άποψη ήταν αιώνες παρακ...