Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"...Κι α σου μιλώ με παραμύθια και παραβολές είναι γιατί τ' ακούς γλυκότερα, κι η φρίκη δεν κουβεντιάζεται γιατί είναι ζωντανή γιατί είναι αμίλητη και προχωράει..." Γιώργος Σεφέρης Το ερέθισμα για να γράψω αυτό το βιβλίο είναι οι πρόσφατες αποκαλύψεις και τα παρασκήνια στον χώρο των Εξοπλισμών, που αν και είχαν καταγγελθεί στο προηγούμενο βιβλίο μου "Η Λεηλασία της Άμυνας: Εξοπλισμοί 1981-2011" -ένα δριμύ κατηγορώ εναντίον της δήωσης και του κουρσέματος της χώρας από συμμορίες-, άφησαν, ωστόσο, ασυγκίνητους τόσο τους φορείς της κρατικής εξουσίας όσο και του Τύπου, οι οπ...

Κωνσταντινούπολη. Τον έκτο αιώνα, η πρωτεύουσα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας ήταν ένα χωνευτήρι θρησκειών και πολιτισμών, όπου συναντούσε κανείς το μεγαλείο και τη λαμπρότητα της Αυλής, αλλά και τη μικρότητα και το σκοτάδι του υποκόσμου. Ο Ιωάννης ο Ευνούχος, Πραιπόσιτος του Ιουστινιανού, υπηρετεί μια χριστιανική Αυλή, ενώ ο ίδιος ασπάζεται το Μιθραϊσμό. Ο Θωμάς, ιππότης στην Αυλή του Βασιλιά Αρθούρου στην ομιχλώδη Βρετανία, ο Αχασούερος, αιωνόβιος μάντης και δυο γυναίκες από την Κρήτη έρχονται να ξυπνήσουν παλιές μνήμες και να προσθέσουν νέες έγνοιες στον Ιωάννη, που πρέπ...

Το "Έγκλημα και τιμωρία" έχει μεταφραστεί αμέτρητες φορές στη γλώσσα μας, μια ή δυο φορές από τα ρωσικά και αρκετές φορές από... τα ελληνικά. Το έργο αυτό, μ' όλη την αφάνταστη εξέλιξη σ' όλους τους τομείς του Πνεύματος και της Τέχνης, εξακολουθεί να παραμένει κλασικό και ανυπέρβλητο πρότυπο του ψυχολογικού μυθιστορήματος. Μεταφρασμένο εδώ, κατευθείαν απ' το ρωσικό κείμενο κι απ' τον Άρη Αλεξάνδρου, αποδίδει όλη την ατμόσφαιρα και τη ζεστασιά του πρωτότυπου. Όλοι οι ήρωες του έργου: ο δαιμονικός Ρασκόλνικοφ, ο τραγικός Μαρμελάντοφ, η μαρτυρική Σόνια, η βασανισμένη Πουλχερία...

Πετρούπολη, χειμώνας του 1917-18, νύχτα. Η πόλη είναι βυθισμένη στην δίνη των αιματηρών συγκρούσεων μεταξύ των Μπολσεβίκων και των "Μπουρζουάδων". Σ’ αυτήν την ατμόσφαιρα εγκληματικότητας, εξαχρείωσης, πείνας, καχυποψίας και τρομοκρατίας - κι ενώ μαίνεται η χειρότερη χιονοθύελλα, μια ομάδα δώδεκα κομμουνιστών πολιτοφυλάκων περιπολεί στους έρημους δρόμους, συναντώντας πρόσωπα χαρακτηριστικά των τάξεων που συνέθεταν την προεπαναστατική κοινωνία.... Αν ο Μαγιακόβσκη θεωρείται "ο ποιητής" της Ρωσικής Επανάστασης, το "Δώδεκα" του Αλέξανδρου Μπλοκ θεωρείται "το ποίημά" της...

Τα τελευταία 20-25 χρόνια, καταβλήθηκε μεγάλη προσπάθεια από ελάχιστους ιστορικούς τέχνης, ερευνητές και συλλέκτες, με σκοπό να ανασυρθούν πολλά χαρακτικά έργα από την αφάνεια, να μελετηθούν, να παρουσιασθούν και να δημοσιευθούν, ώστε να καταλάβει η Χαρακτική τη θέση που της αξίζει ως ισότιμο κεφάλαιο στην Ιστορία της Νεοελληνικής Τέχνης. Στα πλαίσια αυτής της προσπάθειας έρχεται αρωγός και η έκδοση αυτού του βιβλίου με την καταγραφή αγνώστων λεπτομερειών και δημοσίευση σπάνιων και ιστορικών χαρακτικών έργων. Καταγράφεται εδώ, αναλυτικά η ιστορία της νεοελληνικής χαρακτικ...

Ένα μυθιστόρημα που δημοσιεύτηκε το 1939 και ρουφιέται σαν νεράκι, διαθέτοντας όλες τις αρετές για τις οποίες διακρίθηκε ο πολυγραφότατος δημιουργός του: αφηγηματική άνεση, σφιχτοδεμένη πλοκή, καλοσχεδιασμένους χαρακτήρες, χιούμορ και λεπτή ειρωνεία. Στο "Διακοπές στο Παρίσι", ο Μωμ παρακολουθεί τον νεαρό ήρωά του καθώς έρχεται σ’ επαφή με τον υπόκοσμο του Παρισιού, μέσω της τυχαίας γνωριμίας του με μια ρωσικής καταγωγής πόρνη, τη Λύντια, σύζυγο ενός κλέφτη καταδικασμένου για φόνο κι έγκλειστου στις απάνθρωπες φυλακές της γαλλικής Γουϊνέας, στις ακτές της Νότιας Αμερ...

Δε φταίνε οι άλλοι, παρά εμείς. Έτσι ως συνηθίσαμε τ' αχάριστα, με γκρίνια για τα ασήμαντα και σιωπή για τα μεγάλα. Δίχως κραυγή που ζήσαμε και δίχως ένα ξέσπασμα. Δεθήκαμε με τα θνητά, λατρέψαμε τα υπόγεια, και φύγαμε απ' τα όμορφα. Κάπως έτσι φτάσαμε στην κόψη της αυγής, σε μιαν ημέρα που θα είναι ευτυχής ή ατυχής, μα οπωσδήποτε ποτέ επιεικής. Όταν όλοι έχουν δίκιο τότε αυτός που φταίει μάλλον έχει φύγει από το δωμάτιο. Η σιωπή του ενός γίνεται η αλητεία κάποιου άλλου. Ίσως και περισσότερων.

"Η αυτοκρατορία που βασίζεται στη γνώμη και στη φαντασία βασιλεύει για λίγο καιρό και αυτή η αυτοκρατορία είναι μειλίχια και επιεικής. Η αυτοκρατορία της βίας βασιλεύει πάντα! Έτσι η γνώμη είναι κάτι σαν βασίλισσα του κόσμου, όμως η βία είναι ο τύραννός του". Πασκάλ Σε αυτόν τον καινούργιο κόσμο, σε μία ζωή καρικατούρα αυτής που θα έπρεπε να βιώνουμε, φυλακισμένοι μέσα στα τετελεσμένα γεγονότα που έχουν επιβληθεί ενόσω εμείς είχαμε περιπέσει σε λήθαργο εξακολουθώντας να ονειροπολούμε μέσα σε μία οργάνωση, μέσα σε μία οικονομία που δεν λειτουργεί πια και φαίνονται όσα συ...