Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο αθλητισμός είναι στενά δεμένος με τη διαμόρφωση του μοντέρνου πνεύματος και συνδυάστηκε με την εξίσου μοντέρνα εφεύρεση του ελεύθερου χρόνου, των καλοκαιρινών διακοπών, της υγείας και της ομορφιάς του γυμνασμένου σώματος. Τα νέα αθλητικά κτίρια -τα μεγάλα γήπεδα, τα κλειστά κολυμβητήρια, τα γυμναστήρια των σχολείων- είναι εξ ορισμού μοντέρνα και αποτελούν παραδειγματικό πεδίο εφαρμογής των ιδανικών του αθλητισμού στην εποχή της νεωτερικότητας. Το ενδιαφέρον μας για τα κτίρια αυτά συνδυάζει τη θεωρητική προσέγγιση του αθλητισμού και του σώματος με τα προβλήματα της τεκμηρί...

Ο αρχιτεκτονικός μοντερνισμός, και ειδικά το μοντέρνο κίνημα των δεκαετιών '20 και '30, είχε ως "γενετικό" χαρακτηριστικό την πυκνή αντιστοιχία εφαρμογής και διδασκαλίας της αρχιτεκτονικής. Οι εκπρόσωποί της φρόντισαν να θεωρητικοποιήσουν τις εφαρμογές τους, τους έδωσαν θεωρητικό περιεχόμενο και νόημα, τις ανήγαγαν σε θεωρία και διδασκαλία. Οι πτυχές του μοντερνισμού που σχετίζονται με την αρχιτεκτονική εκπαίδευση έχουν πολλαπλό ενδιαφέρον. Εικοσιένα αρχιτέκτονες συναντήθηκαν για να διερευνήσουν τις πολυποίκιλες σχέσεις ανάμεσα στις θεωρητικές ή εφαρμοσμένες εκφάνσεις του α...

Το μοντέρνο πνεύμα ήταν η πιο σημαντική δύναμη επαναπροσδιορισμού της αρχιτεκτονικής και της τέχνης σε ολόκληρη την Ευρώπη στις δεκαετίες του 1920 και 1930. Και οι εκδοχές του μοντέρνου στην Αθήνα του μεσοπολέμου αποτέλεσαν σημεία συνάντησης των δημιουργικών δυνάμεων της εποχής με μια κοινωνική πραγματικότητα που αναζητούσε "εκμοντερνισμό" χωρίς να αποποιείται ιστορία και παραδόσεις. Οι αστικές πολυκατοικίες στο Κέντρο της Αθήνας και οι μικρές μονοκατοικίες στα προάστια, τα λιτά σχολεία σε όλες τις γειτονιές και τα κτίριο κοινωνικής πρόνοιας -σανατόρια, νοσοκομεία, παιδουπό...

Ο έκτος τόμος των Τετραδίων του Μοντέρνου είναι αφιερωμένος στην επέτειο των 25 χρόνων από την ίδρυση του ελληνικού docomomo. Περιλαμβάνει μια σειρά δοκιμίων που αναδεικνύουν κτίρια του ελληνικού μοντερνισμού που έτυχαν καλύτερης ή χειρότερης μοίρας στο πέρασμα του χρόνου και μια σειρά θεωρητικών προσεγγίσεων για το ρόλο και το αντικείμενο της τεκμηρίωσης και της προστασίας της μοντέρνας αρχιτεκτονικής. Περιλαμβάνει επίσης τρεις χαρακτηριστικές υλοποιημένες μελέτες μετασκευής κτιρίων του μεσοπολεμικού και του μεταπολεμικού μοντερνισμού, τα οποία παρουσιάζονται από τους αρχ...

Do.co.mo.do. επιτροπή εργασίας για την τεκμηρίωση και διατήρηση κτιρίων, τόπων και συνόλων του μοντέρνου κινήματος - το do.co.mo.do. είναι ένας διεθνής μη-κυβερνητικός οργανισμός που ιδρύθηκε το 1988 και σήμερα έχει 55 εθνικές ομάδες - η Ελληνική ομάδα do.co.mo.do. ιδρύθηκε το 1990. Τα Τετράδια του Μοντέρνου είναι ένας κύκλος παρεμβάσεων που κινείται με πρωτοβουλία της Ελληνικής ομάδας do.co.mo.do. και έχει τοποθετήσει στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος τη μοντέρνα αρχιτεκτονική Η νεωτερικότητα των ιδεών και των αρχών που είχαν προτείνει οι αρχιτέκτονες στον μεσοπόλεμο και...

Το βιβλίο αυτό, ως κατάλογος, εμπεριέχει τις ερευνητικές μελέτες οι οποίες καταγράφουν τις τρέχουσες τάσεις της αρχιτεκτονικής έρευνας και παρουσιάστηκαν στο φυσικό χώρο της έκθεσης με τίτλο "ψηφιακές τοπο_γραφίες". Παράλληλα, περιέχει κείμενα θεωρητικών και "πρακτικών" του πεδίου της αρχιτεκτονικής, με δεδομένο ότι η ψηφιακή εποχή και η κοινωνία της πληροφόρησης είναι εγκαθιδρυμένη πραγματικότητα. Τα κείμενα αναφέρονται στο θέμα της γενεσιουργού έρευνας και διαδικασίας της αρχιτεκτονικής, στην ψηφιακή και μετά-ψηφιακή εποχή. Οι αρχιτεκτονικές ερευνητικές μελέτες, ατομικές...

Το βιβλίο αυτό είναι μια αφήγηση. Αποτελείται από 25 κείμενα συγγραφέων μιας ευρύτατης λογοτεχνικής παράδοσης, από τον Μιχαήλ Μητσάκη και τον Ούγκο Φον Χόφμανσταλ στον Τζ. Τζ. Μπάλαρντ και τον Μπρετ Ήστον Έλλις και από τον Νίκο Γαβριήλ Πεντζίκη και τον Χούλιο Κορτάσαρ στη Σύλβια Πλαθ και τον Γιώργο Χειμωνά. Τα κείμενα είναι χωρισμένα σε έξι ημέρες, όσες και οι ημέρες της έκθεσης "Destroy Athens". Το βιβλίο αυτό εμπνέεται, σχολιάζει, ερμηνεύει την έκθεση, αλλά διαβάζεται και ανεξάρτητα από αυτήν. Είναι μια αντανάκλαση, ένας διάδρομος που όπως οι διάδρομοι της 1ης Μπιενάλε...

Πολλοί διαπιστώνουν την έκλειψη των αφηγήσεων. Ο λόγος που δίνεται συνήθως έχει να κάνει με την εποχή, μια "σχετικιστική" ή "διαχειριστική" εποχή, όπου οι μεγάλες αφηγήσεις θα φάνταζαν είτε κοινότοπες είτε ψευδείς είτε -το χειρότερο- παρωχημένες. Και είναι γεγονός ότι ως επί το πλείστον τα πεδία του δημόσιου λόγου -η πολιτική, η επιστήμη, η φιλοσοφία- μοιάζουν να τις αποποιούνται. Ζούμε σε έναν κόσμο όπου, κατά τα φαινόμενα, τα μεγάλα, τα σκοτεινά, τα νεφελώδη ζητήματα της ύπαρξης αποτελούν πλέον σε ολοένα αυξανόμενο βαθμό θεωρητικά αντικείμενα. Με αυτή την έννοια, η σύγχρ...

An eclipse of narratives is perceived by many. The reason usually given has to do with this age, a "relativist" or "administrative" age, in which great narratives might appear commonplace, false, or -what is worse- obsolete. And it is true that the fields of public discourse -politics, science, philosophy- largely appear to renounce them. We live in a world where, apparently, the great, the dark, the nebulous issues of existence are to an ever increasing degree objects of theoretical investigation. In that sense, contemporary art is a privileged field. Although it often se...

Η έκδοση αυτή περιλαμβάνει κείμενα ελλήνων επιμελητών σχετικά με την επιμέλεια εκθέσεων, και απόψεις ανθρώπων που ασχολούνται με την επιμέλεια εκθέσεων αλλά δεν προέρχονται από τον συγκεκριμένο χώρο, επιχειρώντας και μια διατομεακή προσέγγιση του ζητήματος. Ο κάθε επιμελητής περιγράφει ένα "α-πραγματοποίητο" (urealised) πρότζεκτ του και μέσα από την πρότασή του αποκαλύπτει τις απόψεις του και τις ιδέες του σχετικά με την επιμέλεια. Το πρότζεκτ αυτό είναι μια προσπάθεια να ανοίξουμε μια πιο συστηματική συζήτηση για την επιμέλεια εκθέσεων και να αναγνωρίσουμε τη δυνατότητα...

Στην έκθεση "Οδοφράγματα χωρίς σύνορα - Ένας καινούργιος (γενναίος) κόσμος", ο Βελώνης παρουσιάζει μια σειρά από έργα που καταπιάνονται, σε γενικές γραμμές και πάντοτε στο πλαίσιο μιας ιδιοσυγκρασιακής αλληγορίας, με τα μεταπολεμικά προτάγματα του "μοντέρνου τρόπου ζωής", όπως αυτά αναδύθηκαν από την ατμόσφαιρα του "Μάη του '68", Πρόθεση του καλλιτέχνη δεν είναι να αναπλάσει την επαναστατική ευφορία της συγκεκριμένης ιστορικής περιόδου, αλλά να υπαινιχθεί κυρίως το ευάλωτο, το τρωτό, στην ύπαρξη ενός μοναχικού επαρχιωτόπουλου ή στην εικόνα ενός νεκρού λαγού (προσωπεία του μ...

Το έργο "Confession" αποτελείται από μια σειρά αλληλένδετων στοιχείων. Η διαδικασία συγκρότησής του περιέλαβε έξι βήματα, τα οποία συχνά ήταν παράλληλα, με τρόπο ώστε όσοι εμπλέκονταν σε ένα από αυτά να μην γνωρίζουν την ύπαρξη των άλλων. Ο λόγος για αυτή την απόφαση ήταν πως, μολονότι το έργο πήρε μορφή στην έκθεση "Confession", η διαδικασία παραγωγής του μπορεί να διαπιστωθεί συνολικά μόνο σε αυτό το βιβλίο. Έτσι, παρότι όσοι συμμετείχαν γνώριζαν μόνο ορισμένα στοιχεία, ήταν ωστόσο σε θέση να διαμορφώσουν το τελικό αποτέλεσμα. Το πρώτο βήμα ήταν η αναζήτηση των έξι ανθ...

[...] Οι φωτογραφίες είναι ασπρόμαυρες. Κι όμως τα δυο χρώματα δεν παλεύουν μεταξύ τους. Πρόκειται περισσότερο για ένα παιχνίδι των χρωμάτων, που όμως δεν είναι χρώματα. Γιατί δεν υπάρχει απόλυτο μαύρο, μόνο οι σχετικοί τόνοι του μαύρου. Όπως και το άσπρο δεν ανήκει στο φάσμα της χρωματικής μας κλίμακας. Οι τόνοι του μαύρου είναι η σκιώδης πλευρά της εμπειρίας μας απ' το φως. Το μαύρο όλο και διακόπτεται από το άσπρο, το φως. Το αρνητικό το νικάει -παιχνιδιάρικα το νικάει- το φως, το άσπρο, που σύμφωνα με τους αρχαίους είναι το άθροισμα όλων των χρωμάτων. Το άσπρο όλο και...

Τον Γιακουμή, το παλικάρι που ποζάρει στ' οπισθόφυλλο, παλιότερα δεν τον ήξερε ούτε η μάνα του. Ήταν ένας ασήμαντος, ένας Τίποτας, ένας Κανένας. Με τη συμμετοχή του στον Big Porther, απέκτησε φήμη. Έγινε πασίγνωστος, διάσημος, Πολύ-φημος. Συνεντεύξεις, συζητήσεις, γυμνές φωτογραφήσεις, οπισθόφυλλα... Κι όμως παρά την επιτυχία, ο Γιακουμής παλεύει μέσα του. Παλεύουν όλοι οι Γιακουμήδες του κόσμου μέσα τους. Παλεύουν μέσα τους ο Κανένας κι ο Πολύφημος. Αχ Γιακουμή, σ' αυτή τη μάχη εσύ, πως θα κερδίσεις;

Όσοι ασχολούμαστε κριτικά με τις υποθέσεις των στρατιωτικών εφαρμογών έχουμε συχνά την τάση να στεκόμαστε με δέος μπροστά στις δυνατότητες των στρατιωτικών μηχανών, δημιουργώντας έτσι μία ακλόνητη και αρραγή εικόνα για τις ικανότητές τους. Η παρουσία της τεχνολογίας στη συζήτηση για τις στρατιωτικές υποθέσεις είναι πρωταγωνιστική. Τούτο μετατρέπει σε μεγάλο βαθμό το ζήτημα του πολέμου και ευρύτερα των εφαρμογών της δημόσιας ασφάλειας σε μία υπόθεση αμιγώς τεχνολογικής διευθέτησης, όπου τα εκάστοτε τεχνικά μέσα αρκούν από μόνα τους για να επιβάλουν τα σχέδια των μηχανών κατα...

[...] Η πρότασή μας τελικά διαπραγματεύεται την έννοια του "πέραν του υλικού", του "πέραν του κτισμένου", τις νέες μορφές υλικότητας. Διαπραγματεύεται επίσης το θέμα της ανθρώπινης παρουσίας, δράσης, αλληλεπίδρασης και κίνησης ως βασικό στοιχείο της συγκρότησης του χώρου και των ποιοτήτων του. Ένας χώρος που διαμορφώνεται κατά αυτό τον τρόπο, αναπόφευκτα καθίσταται μεταβλητός, ρευστός -μετασχηματίζεται και αναδιαμορφώνεται κάθε στιγμή ανάλογα με τις δράσεις και τους συσχετισμούς των ανθρώπινων σωμάτων. Αυτό συμβαίνει ούτως ή άλλως στον πραγματικό χώρο στον οποίο ζούμε. Στον...

Τα αρχιτεκτονικά αντικείμενα, όλο και πιο επιτηδευμένα και συγχρόνως αυτιστικά, δεν συγκροτούν πλέον το μέλλον της αρχιτεκτονικής, η οποία εξαρτάται κατ ουσίαν από την πόλη και την ικανότητά της να ανανεώνεται, να εξαπλώνεται, να δημιουργεί συσχετισμούς. Αντί να παρουσιάσουμε μεμονωμένα έργα, δείχνουμε μια πόλη: την Αθήνα. Όχι την αρχαία Αθήνα, την οποία φωτογραφίζουν εκατομμύρια τουρίστες απ' όλο τον κόσμο, αλλά τη σύγχρονη Αθήνα, που εξαπλώνεται από το Φάληρο έως την Κηφισιά, από το Κερατσίνι έως τη Βουλιαγμένη· αυτή την αστικοποίηση που κανείς δεν θέλει να βλέπει, ούτε...

"Η κατανόηση του μεσογειακού μπρουταλισμού των Δημήτρη και Σουζάνας Αντωνακάκη -συμπυκνωμένη σκέψη η οποία τους ακολουθεί εδώ και τρεις δεκαετίες ως προς τον τόπο, το τοπίο και την κατασκευή- προϋποθέτει ότι έχει ληφθεί υπόψη το οικουμενικό πλαίσιο μέσα στο οποίο διαμορφώθηκε η αρχιτεκτονική των πενήντα τελευταίων ετών στην Ευρώπη. Η αρχιτεκτονική τους, εντάσσεται σε ένα πλαίσιο το οποίο ξεπερνά άνετα τα σύνορα της Ελλάδας, δηλαδή αυτά του Παλαιού Κόσμου. Το έργο τους προφανώς εγγράφεται επίσης, θεωρούμενο από πολλές απόψεις, σε μια συνέχεια ορισμένων τάσεων που παραπέμπ...