Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στην "Πτύχωση", ο Ζύλ Ντελέζ υποστηρίζει ότι τα έργα του Λάιμπνιτς αποτελούν τη βάση της φιλοσοφίας του Μπαρόκ, καθώς και των θεωριών που αναλύουν τη σύγχρονη τέχνη και επιστήμη. Η έννοια της μονάδας, ένα μοντέλο έκφρασης της σύγχρονης αισθητικής, αντιμετωπίζεται ως πτύχωση του χώρου, της κίνησης και του χρόνου. Επίσης, ο κόσμος ερμηνεύεται σαν ένα "σώμα" από άπειρες πτυχώσεις και επιφάνειες, οι οποίες συστρέφονται και διαπλέκονται διαμέσου του συμπιεσμένου χρόνου και χώρου. Ο Ντελέζ υποστηρίζει ότι ο Λάιμπνιτς, εκτός των άλλων, υπήρξε ο πρόδρομος των σύγχρονων απόψεων περί...

Στο χώρο της πολιτικής υπεράσπισης, υπήρξαν πάντα δύο μέθοδοι: οι δίκες συναίνεσης (Ντρέυφους, στρατηγός Σαλ) και οι δίκες ρήξης (Σωκράτης, Ιησούς). Οι πρώτοι έσωζαν τη ζωή τους, οι δεύτεροι κέρδιζαν αυτό για το οποίο αγωνίζονταν. Σήμερα, το καινούργιο είναι ότι μπορούν, εκτός αυτού, να σώζουν και τη ζωή τους. Στο παρελθόν, η δίκη περιοριζόταν στο χώρο του δικαστηρίου, σήμερα όμως έχει διευρυνθεί. Όλος ο κόσμος μπορεί να την παρακολουθεί βλέποντας και ακούγοντας τα πεπραγμένα της. Αυτό που διακυβεύεται στη δίκη του Δημητρώφ, στις δίκες των αγωνιστών του Αλγερινού Μετώπου Εθ...

Οι πρώτες αστικές συγκεντρώσεις εμφανίστηκαν στις όχθες του Τίγρη, του Ευφράτη και του Νείλου, σε μια εποχή όπου η Ευρώπη αγνοούσε ακόμα την ύπαρξη της πόλης. Στον ευρωπαϊκό χώρο θα κάνουν την εμφάνιση τους στα βόρεια της Μεσογείου, πολύ αργότερα σε σύγκριση με την Ουρ, τη Νινίβ, τη Βαβυλώνα ή τη Θήβα. Γρήγορα, όμως, θα αποτελέσουν μία από τις πρωταρχικές διαστάσεις της Ευρώπης, σε βαθμό μάλιστα σήμερα ορισμένοι να θεωρούν ότι οι όροι "ευρωπαϊκότητα" και "αστικότητα" έχουν την ίδια δηλωτική σημασία. Τι θα ήταν η Ευρώπη χωρίς τις πόλεις και πώς θα συγκροτούνταν χωρίς αυτέ...

Η ευρωπαϊκή πόλη καλλιεργεί τη διπλή κληρονομιά της urbs και της civitas. Τα τελευταία πενήντα χρόνια αυξήθηκαν οι αμφιβολίες σχετικά με την αξιοποίηση αυτής της κληρονομιάς. Οι δισταγμοί δεν αναφέρονται στη θέση του άστεως, το οποίο είχε μάλλον την τάση να ενισχύεται από τις νέες του λειτουργίες: διαχείριση, εξασφάλιση της αλληλεγγύης μεταξύ των κατοίκων, προώθηση του αστικού σχεδιασμού. Ο γενικευμένος περιορισμός του ρόλου του κράτους, οι διαδικασίες αποκέντρωσης, οι πολύ συγκρατημένες, ό,τι κι αν λέγεται, κοινοτικές πολιτικές, ενίσχυσαν τον πολιτικό και εντοπισμένο ρόλο...

Η μελέτη του Χάρη Σαββόπουλου, το λέω όσο πιο απλά κι έντιμα γίνεται, αποτελεί ένα μοναδικό γεγονός στην ελληνική βιβλιογραφία κι ένα επίτευγμα στην εγχώρια έρευνα ως προς την ιστορία της τέχνης. Επιστημονική, αλλά συγχρόνως γλαφυρή, κομίζει καινά δαιμόνια, κυρίως γιατί αμφισβητεί -τι τολμητίας!- την επίσημη άποψη και την κυρίαρχη προπαγάνδα περί μοντερνισμού, σύμφωνα με τις οποίες το σχετικό φως προέρχεται αποκλειστικά από τις ΗΠΑ, με τη Γηραιά Ευρώπη να παραμένει απλώς ουραγός. Με άλλα λόγια, όπως πρεσβεύουν και οι δικοί μας σύγχρονοι μελετητές, η Αφαίρεση είναι κατάκτηση...

Το πρώτο τρίμηνο του 1973 ο Μισέλ Φουκώ θα εκφωνήσει στο Κολλέγιο της Γαλλίας αυτές τις δεκατρείς παραδόσεις σχετικά με την "τιμωρητική κοινωνία", εξετάζοντας τον τρόπο με τον οποίο διαμορφώνονται οι σχέσεις δικαιοσύνης και αλήθειας που διέπουν το νεωτερικό ποινικό δίκαιο και διερευνώντας αυτό που τις συνδέει με την ανάδυση ενός καινούριου τιμωρητικού καθεστώτος που διέπει ακόμη τη σύγχρονη κοινωνία. Toύτη η σειρά μαθημάτων, η οποία υποτίθεται ότι ήταν προπαρασκευαστική του Επιτήρηση και τιμωρία, έργου που θα δημοσιευτεί το 1975, ανελίσσεται εντελώς διαφορετικά απ’ αυτό, πρ...

Είτε Ελόνα είτε Ορνέλα είτε Εύα, η τριπλή αλλά συγχρόνως μοναδική ηρωίδα του υπέροχου αυτού μύθου, γεννιέται κάτω από το άστρο της δικτατορίας του Εμβέρ Χότζα. Σ' αυτό το "φιδάκι" όμως που έχει βρεθεί υπάρχουν κάποια τετραγωνάκια που πρέπει να αποφύγεις: η φυλακή (ο πατέρας της είναι κρατούμενος για κάποιους ακαθόριστους πολιτικούς λόγους), ο πνιγμός ή η κρεμάλα (υπάρχει πολύς θάνατος σ' αυτή τη χώρα παρά τα πατριωτικά τσιτάτα) και κυρίως η πουτανιά, που, όπως της έχουν εξηγήσει, είναι στη φύση της γυναίκας. Εν ολίγοις, το θέμα είναι να περάσεις με τον πιο ανώδυνο τρόπο από...

Ως μορφή εξουσίας, η καθυπόταξη είναι παράδοξη. Η κυριαρχία που μας ασκεί μια εξωτερική εξουσία αποτελεί μια οικεία και βασανιστική μορφή της. Είναι όμως εντελώς διαφορετικό να διαπιστώνουμε ότι η ίδια η διαμόρφωση που έχουμε ως υποκείμενα εξαρτάται από αυτήν ακριβώς την εξουσία. Η "Ψυχική ζωή της εξουσίας" παρουσιάζει μια πρωτότυπη θεωρία για τις περίπλοκες σχέσεις του υποκειμένου με την εξουσία, ανατρέχοντας σε κείμενα των Χέγκελ, Νίτσε, Φρόυντ, Φουκώ και Αλτουσέρ. Με βάση μια ανάγνωση του Χέγκελ και του Νίτσε, της "δυστυχισμένης συνείδησης" και της "κακής συνείδησης", δ...

[Με τις μελέτες του παρόντος τόμου] ο Στάθης Δαμιανάκος... αναδεικνύει και συγχρόνως ανασηματοδοτεί την έννοια της πρωτόγονης επανάστασης και διασαφηνίζει τους όρους της διαιώνισής της και κυρίως των μεταλλαγών της, αποκαθιστώντας ένα γόνιμο διάλογο με τον εισηγητή του προβληματισμού αυτού, τον Eric Hobsbawm. Μέσα από το παράδειγμα που διερευνά, δείχνει τα δύο επίπεδα στα οποία θα πρέπει να τοποθετείται το πρόβλημα αυτό: του οντολογικώς ιστορικού με τη διακριτή χρονικότητα που συνεπάγεται και της υστερόχρονης ανασηματοδότησης. Αν ανάμεσά τους υφίσταται μια συνέχεια, είναι ε...

ΧΟΡΟΣ 1 Χάσμα χάραμα άστραψε παρηγορία έρμου μαγεμένο το πέταμά του άστραψε άστραψε μαύρισε στόμα θανάτου

..."αποδομώ" τη φιλοσοφία σημαίνει ότι στοχάζομαι τη δομημένη γενεαλογία των εννοιών της με τον πλέον πιστό και τον πλέον εσωτερικό τρόπο, και ότι ταυτόχρονα διακρίνω... καθετί που απέκρυψε ή απαγόρευσε αυτή η ιστορία, καθώς γινόταν ιστορία μέσω αυτής της... ιδιοτελούς καταστολής. Εκείνη ακριβώς τη στιγμή, μέσω αυτής της πιστής αλλά και βίαιης κυκλοφορίας ανάμεσα στο μέσα και το έξω της φιλοσοφίας... παράγεται μια κειμενική εργασία που παρέχει μεγάλη απόλαυση. Γραφή ιδιοτελής που μας παραδίδει επίσης προς ανάγωση τα φιλοσοφήματα... ενός πράγματος που δεν μπόρεσε να παρουσια...

Το πεδίο της προφορικής ιστορίας είναι όλο και πιο αναγνωρίσιμο σαν εργαλείο-κλειδί για οποιονδήποτε μελετά την ιστορία του πρόσφατου παρελθόντος. Αυτό το βιβλίο είναι η πρώτη μελέτη που προσφέρει μια κατανοητή και συστηματική επισκόπηση της θεωρίας της προφορικής ιστορίας σε μια εύκολα κατανοητή μορφή. Το βιβλίο είναι δομημένο γύρω από θέματα-κλειδιά και συμπεριλαμβάνει τις ιδιαιτερότητες της προφορικής ιστορίας, τη μελέτη της συγκρότησης εαυτού, την υποκειμενικότητα και τη διυποκειμενικότητα, τη μνήμη, την αφήγηση, τη επιτέλεση (perfomance) και την εξουσία. Κάθε κεφάλα...

[Δείγμα γραφής: ΣΑ ΓΥΑΛΙ Έτσι κούφια με την επαναληπτικότητα περιστρόφου ή τεχνητού εμποδίου μ' ένα μονόλογο πυρετό, γλιστρώντας μες στους καθρέφτες, στάζοντας. TEMPO RUBATO Αργά τα βράδια σηκώνομαι συχνά ν' αλλάξω θέση στα δέντρα του κήπου μου. ]