Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το βιβλίο αποτελείται από τριάντα συνθέσεις που ενορχηστρώνονται σε ένα μοτίβο που εναλλάσσονται τα συστατικά στοιχεία της ίδια της ζωής, που άλλοτε μας μεθά γλυκά και μας παρασέρνει και άλλοτε μας ερεθίζει πικρά και μας καθηλώνει. Δείγμα γραφής: Αναμνήσεις Οι αναμνήσεις μας. Η γεύση της ζωής μας. Γλυκόπικρες εμπειρίες. Είναι ωραίο να ζεις με αυτές. Να ζεις το σήμερα, όμως, είναι ακόμα πιο όμορφο.

"Γραικία" ή καλύτερα "γη του Ότραντο", είναι ο ποιητικός χώρος του Πίνο Μαριάνο. Ένας χώρος γεωγραφικά προσδιορισμένος, γεμάτος ήλιο, ανέμους, εσπεριδοειδή. Ένα μέρος από το οποίο αυτός που γράφει αναχωρεί μια πρώτη φορά για να επιστρέψει έμμονα και βασανιστικά έπειτα, και αυτή η φυγή να επαναλαμβάνεται κάθε φορά έντονα... Ένας τόπος, ο οποίος εξυμνείται μεταφορικά ως "η φυλακή των ανέμων" για να αποδοθεί ποιητικά ως γεωγραφικός προσδιορισμός. Η "Γραικία" του Πίνο Μαριάνο είναι όπως η "Μεθόριος" του Βιτόριο Σερένι ή όπως το "δάσος" του Πιέβε ντι Σολίγκο, όπου ο Ανδρέας Τζα...

Ένα βιβλίο απόλυτα ερωτικό. Ένα ιδιότυπο λεύκωμα, εν είδει ημερολογίου, που απαρτίζεται από 25 επιστολές της γράφουσας με αποδέκτη τον εμπνευστή του έρωτά της. Στις σελίδες του περιγράφεται η ιστορία μιας σχέσης από την ανατολή έως τη δύση της. Η συγγραφέας επιχειρεί μια αποφόρτιση της υψηλής συναισθηματικής δόνησης που βιώνει με αφορμή την ξαφνική «συνάντησή» της με τα βέλη του φτερωτού θεού. Ανατέμνει τον εσωτερικό της κόσμο κι αποτυπώνει έγγραφα την ένταση και τη συγκίνηση που την κατακλύζουν κατά τη διάρκεια της επαφής της με τον αγαπημένο της. Ζει τον έρωτά της με ά...

Δείγμα γραφής: Φιλαργυρίας "Εγκώμιο" Της τσιγκουνιάς τα πέρατα κανένας δε γνωρίζει· κι είναι πολύ της αδικιάς, για να το φέρνουν λίγοι στο κούτελό τους φωναχτό το μισητό πινόμι, μια και το Μαμμωνά βλογούν Προφητ' αλί! κι οι νόμοι!

Μια ολόκληρη ζωή μπαινόβγαινε σε αίθουσες διδασκαλίας και σε σχολικά εργαστήρια· ήταν η μεγάλη του αγάπη, το μεγάλο του πάθος. Ποτέ δεν κουράστηκε ούτε βαρέθηκε· αγαπούσε τα παιδιά σαν να ήταν δικά του και γι’ αυτό άλλωστε εισέπραξε πολλή εκτίμηση, σεβασμό και πολλή αγάπη. Τα παιδιά, κάθε ηλικίας, είναι αυστηροί, αλλά δίκαιοι κριτές, αντιλαμβάνονται πότε ο δάσκαλος -με την ευρύτερη έννοια- ενδιαφέρεται ειλικρινά γι’ αυτά και πότε όχι. Αν μπορούσε να ξαναρχίσει τη ζωή του, τα ίδια βήματα θα έκανε και πάλι δάσκαλος θα γινόταν. Στη μακρά πορεία του συνάντησε παιδιά απ’ όλες...

Στις πνευματικά άνυδρες εποχές που ζει ο σύγχρονος άνθρωπος, εγκλωβισμένος στο κλίμα της γενικευμένης ευτέλειας και της πνευματικής παρακμής που κυριαρχεί στην κοινωνική μας ζωή, μια απόπειρα αντίδρασης κι απόδρασης με όπλο τη γνώση και την ιστορική αναζήτηση, μοιάζει με το ζωογόνο άνεμο που μας προσφέρει ριπές αναγκαίας και χρήσιμης αυτογνωσίας. Οι μυθιστορηματικές βιογραφίες του παρόντος τόμου, μας οδηγούν σε περασμένες εποχές -κρίσιμες για τον τόπο- στην ελευθερία, τον πολιτισμό και την ύπαρξή του. Οι Διονύσιος Σολωμός, Ανδρέας Κάλβος, Ανδρέας Λασκαράτος, Χαρίλαος Τρικ...

Γενέθλιος τόπος του πρωταγωνιστή Ορέστη είναι ένα χωριό κοντά στο Ηράκλειο Κρήτης. Εκεί βιώνει τις πρώτες του εμπειρίες, που είναι πολύ τραυματικές λόγω της ορφάνιας του. Η δυστυχία τον ωριμάζει γρήγορα, αλλά η επίγνωση της κακής του μοίρας επηρεάζει τη σκέψη και τη συμπεριφορά του. Παραμερίζει το Θεό και στη μοναξιά του αναζητάει τον άνθρωπο. Έναν άνθρωπο δικό του, για να δεθεί με τη ζωή. Κάνει δυνατές σχέσεις φιλικές, ερωτικές. Αλλά και τότε η ζωή δεν είναι με το μέρος του. Η συζυγική απιστία και η προδοσία του φίλου του τον οδηγούν στην απόγνωση. Όμως, άλλα γεγονότ...

Τριάντα δύο ποιήματα συνθέτουν τη συλλογή. Βαθιά πολιτικοποιημένος, ο ποιητικός λόγος της δημοσιογράφου Φώφης Κορίδη -άλλοτε τρυφερός και άλλοτε σκληρός- αποτυπώνει τους προβληματισμούς της νέας γενιάς που ακροβατεί ανάμεσα στις προ(σ)κλήσεις τού σήμερα και τις παρακαταθήκες (αλλά και τις περιχαρακώσεις) του παρελθόντος...

Στη συλλογή που αποτελείται, από τρεις αυτοτελείς μεν, αλλά ενδοσχετιζόμενες ενότητες, (Επί της Κολωνού, Τα Λειτουργικά του Έαρος, Ναυβάτες), με πενήντα οκτώ ποιήματα, ο δημιουργός ακολούθησε τον κλασικό τρόπο γραφής, με τη μουσικότητα του στίχου που τον γοητεύει, παρά τον κόπο που απαιτεί η ιχνηλασία των εύστοχων λέξεων και της απρόβλεπτης ρίμας. Έτσι, αναμετρήθηκε εικαστικά, με το ρυθμό, τον ήχο, τις εικόνες και τις λέξεις, φροντίζοντας ν’ αποδώσει ποιητικά και να μελοποιήσει, ορολογίες, που αυθόρμητα αποδίδουν, το άρωμα, τη γεύση και το χρώμα του συναισθήματος των γεγ...

Στην ποιητική συλλογή της πανεπιστημιακού Ειρήνης Χαβρεδάκη, πρόσωπα και πράγματα της καθημερινότητας μέσ' από τους συνηθισμένους, ασυνήθιστους ρόλους τους, αφήνουν το στίγμα τους σ' έναν κόσμο αβέβαιο, αλλοτριωμένο, σκληρό που προσπαθεί αδιάκοπα να υποτάξει όνειρα, συναισθήματα, καταστάσεις. Ένα οδοιπορικό μιας σύγχρονης, ατομικής και κοινωνικής πραγματικότητας σε βαθιά κρίση, μιας πραγματικότητας που τρέχει στο δικό της ρυθμό και που ενίοτε εκτροχιάζεται σε εσωτερικά τοπία και κόσμους του ασυνειδήτου και μετασχηματίζεται σε σύμβολο ή σε φανταστική εικόνα, μια εικόνα ον...

Ο Δημήτρης Παπαδόπουλος, στην πρώτη ποιητική συλλογή του αποπειράται να στήσει διαλόγους με την τριαδικότητα, που θεωρεί πως αντιπροσωπεύει την ιδέα της ζωής. H Αγάπη, η Μούσα του, ο Άγγελός του, αποτελούν γι' αυτόν την πλατωνική ανθρώπινη ιδεατή ύπαρξη. Ορίζει, χαίρεται, πονά, συνοδοιπορεί, ερωτεύεται, φαντάζεται, αγανακτεί, φτάνει στα ανθρώπινα όρια, αυτοδικεί, πάντα μέσ' από αυτήν και μόνο γι' αυτήν την τριαδικότητα. Ο έρωτας δεν αποτελεί για τον ποιητή συναίσθημα. Είναι ο κοντόχρονος ενθουσιασμός των μικρόψυχων ως άλλοθι στην αδυναμία τους για Αγάπη.

Τη δεύτερη ποιητική συλλογή της από τις εκδόσεις Ιωλκός παρουσιάζει η Δώρα Μουντράκη. Πρόκειται για τα "Δίγλυφα", ένα σύνολο 20 συνθέσεων, που αποκαλύπτουν με τον πλέον πανηγυρικό τρόπο τη μεστότητα του λόγου της και την αναπαραστατική ικανότητά της μέσω των στίχων της. Η ποιήτρια, διαθέτοντας πλούτο λεξιλογίου καθώς και δημιουργική φαντασία, «κατασκευάζει» στέρεα δομημένες ποιητικές ενότητες που συγκροτούν μια δυναμική ολότητα. Γεμίζει τους εκφραστικούς της πίνακες με ευρύ φάσμα συναισθημάτων, προσθέτοντάς τους το βάθος μιας καλλιτεχνικής αυτοτέλειας.