Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Γιώργος Σαραντάρης, ο αδικοχαμένος ποιητής της γενιάς του '30, από τις αλλεπάλληλες κακουχίες του Αλβανικού Μετώπου, παραμένει ένας απ' τους πιο ζωντανούς και γοητευτικούς ποιητές του 20ού αιώνα. Η συλλογή του "Στους φίλους μιας άλλης χαράς" που έκανε να δακρύσει ο G. Ungaretti, ξαναβλέπει το φως της δημοσιότητας, στη σειρά "Αιώνια Ποίηση" των εκδόσεων Ιωλκός έτσι ακριβώς όπως την πρωτοέδωσε στην κυκλοφορία ο ποιητής. Η εικονογράφηση της έκδοσης είναι της Πανδώρας Γιαμαλίδου, η επιμέλεια του Γιάννη Κορίδη και ο σχεδιασμός εξωφύλλου του Δημήτρη Κουρκούτη. Η σειρ...

Το βιβλίο "Στρατιώτης των SS - Μνήμες πολέμου και συνειδήσεις 1942-1945" είναι η προσωπική αφήγηση της ζωής του συγγραφέα κατά τα χρόνια του πολέμου, τα οποία πέρασε πρώτα ως μαθητής και μετά ως μέλος των Waffen-SS, στα οποία κατετάγη στην αρχή του 1943 και σε ηλικία δεκαεπτά ετών. Επί ενάμιση χρόνο ο συγγραφέας πολέμησε ως πολυβολητής στο 11ο Ορεινό Σύνταγμα της 6ης Μεραρχίας SS-Nord. Το μεγαλύτερο μέρος της θητείας του το πέρασε στις αρκτικές και υποαρκτικές περιοχές της Σοβιετικής Καρελίας και της Φινλανδίας, ενώ αργότερα πολέμησε στα δυτικά σύνορα του Γ΄ Ράιχ. Το βιβλί...

Δεκατέσσερις ζωές σε είκοσι τέσσερις ώρες. Ο πρωταγωνιστής του έργου επιλέχθηκε τυχαία και του δόθηκε η ευκαιρία του συναισθήματος ροής της αγάπης. Η μια ζωή μετά την άλλη φανερωνόταν μπροστά του. Σε δευτερόλεπτα άλλαζε όνομα, τόπο, βιώματα. Ταξίδεψε στη ρίζα της ρίζας γνωρίζοντας την εύθραυστη αντανάκλαση της ανθρώπινης ψυχής. Οι λέξεις και οι λίθοι στέριωσαν το δρόμο του και οι εκφράσεις ανάγκης φιλοσοφίας του νου σμίλεψαν την καρδιά του. Στην πορεία του δεν ήταν ποτέ μόνος - είχε εκείνη. Ήταν η άγνωστη, η φίλη, η συνεργάτιδα. Στο άνοιγμα της πόρτας της ζωής της άνοιξ...

Η ύπαρξη, ο έρωτας, ο θάνατος, η μνήμη είναι οι άξονες στους οποίους κινείται η δημιουργός με στόχο ν' ανιχνεύσει και να προσδιορίσει τους κοινούς τους τόπους, να συναληθεύσει τις κοινές τους συνισταμένες, να ορίσει έτσι το προσωπικό της στίγμα αναφορικά με αυτές, ως συναληθεύουσα. Αναζητώντας την ίδια τη ζωή, την έξοδο της ψυχής στην ελευθερία, ξεκινάς το ταξίδι και χαράζεις το δρόμο. Με τα μικρά σου δεδομένα αισθάνεσαι, ανασαίνεις, δοκιμάζεις, αναρωτιέσαι, αναγνωρίζεις, ερωτεύεσαι, βιώνεις την απώλεια, πεθαίνεις και ξαναγεννιέσαι, θυμάσαι, ριζώνεις και πετάς. Γιατί την...

Η Θάλεια ήταν μια θαρραλέα γυναίκα, πετυχημένη ερευνήτρια στο χώρο της Αστροφυσικής επιστήμης. Τώρα, όμως, στα εβδομήντα της -συνταξιούχος, ολομόναχη και με προβλήματα υγείας- ένιωσε πόσο άδεια υπήρξε η ζωή της καθώς δεν είχε γευτεί τα πιο απλά πράγματα, όπως η συντροφικότητα, ο γάμος, ένα παιδί. Το υπαρξιακό πρόβλημα, λυμένο ορθολογιστικά από πλευρά της, εμφανίζεται υποσυνείδητα, όταν πέφτει σε υπεργλυκεμικό κώμα. Στο διάλογο που είχε με... το Θεό -ή με τον εαυτόν της, τέθηκαν βασικά ερωτήματα που απασχολούν και βασανίζουν σχεδόν όλους τους ανθρώπους από καταβολής κόσμο...

Με σχεδία το σύντομο λόγο, η συλλογή εκκινεί τη χαρτογράφηση γνωστών κι άγνωστων περιοχών του κόσμου του δημιουργού αντλώντας στοιχεία από την απώλεια, την ανώτερη δύναμη, τη σάρκα, την κρίση, το χρόνο και τον πόνο. ΠΑΡΟΥΣΙΑ Τα αγαπημένα μου λάθη είναι τα επαναλαμβανόμενα. Επιβεβαιώνουν την ύπαρξή μου.

Ο συγγραφέας στην αρχή είχε ονομάσει το βιβλίο αυτό "Συλλογή αφηγημάτων και νουβελών". Σε ύστερη, όμως, παρατήρηση και σκέψη, του άλλαξε όνομα, με τίτλο "Τ' ανέκδοτα του παπα-Αβέρκιου". Επειδή τα ενώνει όλα μαζί ένα και το αυτό πρόσωπο. Ο κύριος αφηγητής Αβέρκιος, στον ίδιο τόπο την Τατάρνα Ευρυτανίας, μοναστήρι καταγεγραμμένο από το 1090 μ.Χ. στην οροσειρά των Αγράφων και τόπος εξορίας πάλαι ποτέ και εκτίσεως ποινής κληρικών. Ένας εξ αυτών και ο παπα-Αβέρκιος, ο κύριος αφηγητής του έργου και στο αυτό χρονικό στίγμα, το Πάσχα του 1973.

Η δημιουργός αισθάνεται τα δάκρυα από τις επτά κόρες-θεότητες που έγιναν αστερισμοί να πέφτουν από τον ουρανό για όλα αυτά που μας βρήκαν. Ο πόνος, η δυστυχία και τα βάσανα την αγγίζουν, την επηρεάζουν, την πληγώνουν μα κείνη δεν απογοητεύεται. Στα αχνάρια του χρόνου, τις ρωγμές διασχίζει για να ανταμώσει μια ηλιαχτίδα ελπίδας. ΑΔΕΙΑ... ΑΔΕΙΑ Ένα άδειο ταξί περνά. Άδεια καταστήματα κι άδειες βιτρίνες,...

Τα δεκαεννέα διηγήματα, που απαρτίζουν "Τα καύκαλα", είναι νοτισμένα από την υγρασία της ελληνικής επαρχίας· ακόμα και οι ιστορίες, που φαινομενικά διαδραματίζονται στη μεγάλη πόλη, κουβαλούν επάνω τους την επαρχιακή πάχνη. Οι θεματικές του βιβλίου εκτείνονται από τις στεγνές ημέρες της οικονομικής κρίσης ως το συλλογικό τραύμα του εμφυλίου και περνούν από το ασφυκτικό πλαίσιο της ελληνικής οικογένειας σε χαρακτήρες καθημερινούς που τραβούν λοξή πορεία. Η μνήμη και η διαχείρισή της, τα σφιχτά δεσμά της μικρής πόλης και της οικογένειας, ο θάνατος και η ενηλικίωση είναι με...

Η Εύα είναι ο αισθησιασμός, η ατίμωση, η έξοδος και η πτώση. Τιμωρείται με την απειλή της ανυπαρξίας κι εκδιώκεται, ώστε με πόνο και δάκρυα να περνά τις μέρες της· αυτή είναι η κατάρα του θεού της. Στα σπλάχνα της, όμως, κυοφορεί την ελπίδα, γίνεται η Μητέρα των Ζωντανών. Η Εύα ξεριζώνεται από την Εδέμ για να μάθει ότι η λύτρωση περνά από τη ζωή. Και η Εύα αναζητά πια την υπενθύμιση ενός χαμένου παραδείσου ώστε να μπορέσει να επιστρέψει στον αναστάσιμο εαυτό της. "Τα κεράσια της Εύας" είναι η πορεία του ανθρώπου προς την ωρίμανση, η επιλογή της ελευθερίας, η αποδοχή τ...

Η αυτοκρατορία του Μεγάλου Αλεξάνδρου έμελλε να είναι βραχύβια. Η μονογραφία αυτή δεν επιχειρεί να αποτελεί ακόμη μία ιστορική παρουσίαση της ελληνιστικής εποχής. Αντίθετα, εδώ δίνεται έμφαση στους λόγους της αποσύνθεσης του κράτους του Αλέξανδρου. Η μελέτη του Σπύρου Δ. Συρόπουλου ξεκινά με τους πραγματικούς λόγους που ώθησαν τον Φίλιππο και στη συνέχεια τον Αλέξανδρο να στραφούν στην κατάκτηση της Ανατολής -λόγοι που λίγο έχουν να κάνουν με τη ρομαντική άποψη της προσωπικής εμπάθειας και εμμονής του Αλεξάνδρου με την κατάκτηση ολόκληρου του γνωστού κόσμου. Ουσιαστικό ρόλ...