Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ξημέρωνε η 6η Φεβρουαρίου του 1932 όταν στο λαϊκό προάστιο Βίμπορα της Αβάνας, στους κόλπους μιας ταπεινής οικογένειας ισπανών μεταναστών, γεννήθηκε ένα όμορφο αγοράκι, το οποίο οι γονείς του, Ραμόν Σιενφουέγος και Εμίλια Γκοριαράν, ονόμασαν Καμίλο. Στις 2 Ιανουαρίου του 1959, 27 χρόνια μετά, όταν εκατομμύρια Κουβανοί πανηγύριζαν έξαλλα από την 1η του Γενάρη τη φιέστα της ελευθερίας, ο Καμίλο Σιενφουέγος, ο νεαρός αντάρτης με τη θρυλική φήμη, με τον αέρα του Κουβανού Εσταυρωμένου, όμορφος, συμπαθής και χαρούμενος, αυτός που περπατούσε σαν να χόρευε μια μελωδία, έμπαινε στη...

...παράτησα στη μέση τον Μαριγκέλα, σηκώθηκα, ξυρίστηκα, ντύθηκα, ζώστηκα τη μπερέτα στη μασχάλη και βγήκα. Η γραμμή ήταν: οι παράνομοι πάντα οπλισμένοι, κι ας έτρεμε η καρδιά πίσω από το πορτοφόλι. Η εξοικείωση με τ' όπλο θέλει γενιές πολλές γενιές αίμα. Προχώρησα με τα πόδια, έστριψα κανά δυο δρομάκια που μπορούσε να ελέγξεις αν σ' ακολουθούσε κανείς. Βγήκα στη Πανόρμου. Φωτίτσες στη σκεπή οι ταμπέλες των αραγμένων ταξί. Πήγα, χτύπησα το τζάμι του πρώτου. - Ελεύθερος; Ο ταξιτζής, κόκκινη, αξύριστη μούρη, βαριεστημένα ματιά. - Έμπα. Μπήκα. - Για το σταθμό Πελοποννήσ...

Πάει καιρός τώρα που έλαβα ένα γράμμα. Ένα γράμμα κλεισμένο στο μπουκάλι που μια "μαύρη θάλασσα" το έφερε στην πόρτα μου. Ο αποστολέας, μου ήταν γνωστός. Δεν ήταν ένας αλλά μιλούσε εξ' ονόματος πολλών. Γνωστοί οι περισσότεροι. Αντίθετα, δεν υπήρχε παραλήπτης ή μάλλον ήταν ανύπαρκτος. Λες και ο αποστολέας του, το 'χε γράψει για να μείνει ανεπίδοτο ή προτίμησε να το αφήσει να πέσει κατά τύχη περπατώντας, μπας και βρεθεί κάποιος και το φυλάξει στον κόρφο του. Η ημερομηνία αποστολής, αν και παλαιά, αρκετά έντονη και ζωηρή: 17 Νοέμβρη... Έτος, πουθενά. Τριάντα χρόνια τώρα δια...

"Πυροβολήστε πρώτα τις γυναίκες" είναι η ανεπίσημη προτροπή της γερμανικής αστυνομίας στους άντρες της στην περίπτωση που έρθουν αντιμέτωποι με ομάδα τρομοκρατών, και αυτό γιατί οι γυναίκες φαίνεται να είναι σκληρότερες, περισσότερο αφοσιωμένες, ταχύτερες και πιο αδίστακτες από τους άντρες συντρόφους τους. Πώς μπορεί να συμβιβαστεί η εικόνα της γυναίκας μάνας, του αδύνατου, μη επιθετικού φύλου με αυτές τις γυναίκες που δε διστάζουν να τοποθετήσουν βόμβες ή και να εκτελέσουν εν ψυχρώ για να προασπιστούν και να επιτύχουν τους πολιτικούς σκοπούς τους; Η Eileen MacDonald αναζ...

Ο Eric Laurent επανεξετάζει τον ιρακινό φάκελο από την εποχή του πολέμου Ιράκ-Ιράν επί προεδρίας Ρέιγκαν. Καταπιάνεται με την ιστορία της οικογένειας Μπους, της "ήρεμης δυναστείας", και αποκαλύπτει τα διασταυρούμενα συμφέροντά τους με την οικογένεια Λάντεν. Περιγράφει την τριακονταετή παρουσία των γερακιών στα κυβερνητικά κλιμάκια και καταγγέλλει την ωμά εκβιαστική εξωτερική πολιτική τους, την μόνιμη ανάγκη και τακτική των ΗΠΑ να κατασκευάζουν εχθρούς και να διατυμπανίζουν με τη χρήση βίας την αναπόφευκτη υπεροχή τους. Στο επίκεντρο της έρευνας βρίσκονται οι συνομιλίες που...

Η ανατολή του ήλιου βρήκε το καράβι των ψαράδων στην Αίγινα και την κόρη να έχει κανούργια προβλήματα. Οι ψαράδες, βλέποντας πόσο όμορφη ήταν, άφησαν το σκάφος ακυβέρνητο και τσακώνονταν ποιος θα την πρωτοπάρει γυναίκα του. Όταν η Βριτόμαρτη είδε πως οι Κρητικοί δε σταματάνε τον καυγά, έδωσε μια και ξανάπεσε στη θάλασσα. Βγήκε στην ακτή κι άρχισε να τρέχει για να αποφύγει τους διώκτες της που άραξαν γρήγορα το καΐκι στην αμμουδιά, κι άρχισαν να την κυνηγούν για να την πιάσουν. Τότε άκουσε μέσα της τη φωνή της Άρτεμης να της λέει: "Στην κορυφή του λόφου είναι το ιερό μου άλσ...

Οι λόγοι που μας οδήγησαν στην έκδοση αυτού του περιοδικού, έχουν άμεση σχέση με την κοινωνική-πολιτική κατάσταση στην χώρα μας. Αυτή, εκτός από τα άλλα, χαρακτηρίζεται και από την συνεχή προσπάθεια, που το καθεστώς καπιταλισμού ιμπεριαλισμού καταβάλλει χρησιμοποιώντας τα μέσα μαζικής ενημέρωσης (τύπος, ραδιόφωνο, τηλεόραση) για να αποπροσανατολίζει και να διασπάει ιδεολογικά και πολιτικά το λαϊκό κίνημα κι έτσι να εξασκεί με μεγαλύτερη άνεση την εξουσία του. [...] Σε πείσμα της κρατικής τρομοκρατίας και πιστεύοντας πως η διάσωση και διάδοση της πολύτιμης ιστορικής κληρονο...

Οι λόγοι που μας οδήγησαν στην έκδοση αυτού του περιοδικού, έχουν άμεση σχέση με την κοινωνική-πολιτική κατάσταση στην χώρα μας. Αυτή, εκτός από τα άλλα, χαρακτηρίζεται και από την συνεχή προσπάθεια, που το καθεστώς καπιταλισμού ιμπεριαλισμού καταβάλλει χρησιμοποιώντας τα μέσα μαζικής ενημέρωσης (τύπος, ραδιόφωνο, τηλεόραση) για να αποπροσανατολίζει και να διασπάει ιδεολογικά και πολιτικά το λαϊκό κίνημα κι έτσι να εξασκεί μεγαλύτερη άνεση στην εξουσία του. [...] Σε πείσμα της κρατικής τρομοκρατίας και πιστεύοντας πως η διάσωση και διάδοση της πολύτιμης ιστορικής κληρονομι...

Γελάστε βρε ανόητοι, γελάστε. Αυτοί εκεί κάτω πεθαίνουν χωμένοι στην τρύπα τους σαν τα σκουλίκια. Γαγγραινιάζουν και σαπίζουν τα μέλη τους. Χαχανίστε γι' αυτό. Είναι νέα παιδιά. Είναι τα δικά σας παιδιά. Τα ανίψια, τα εγγόνια σας, τα γειτονόπουλά σας. Καγχάστε όμως για τους δεσμούς συγγένειάς σας και για την συνεισφορά σας στην καταδίκη τους. Καγχάστε φτηνοί, φριχτοί, γελοίοι, απαθείς παρατηρητές της αθλιότητας του κόσμου μας. Τους αξίζει -πράγματι- ο χλευασμός σας.

Αυτό με βοηθούσε πολύ τις δύσκολες μέρες της ζωής μου, και επειδή αυτές οι μέρες ήταν πολλές, εγώ όλο και περισσότερο καταγινόμουν με τις ονειροπολήσεις. Δεν περίμενα καμιά βοήθεια εξωτερική ούτε είχα ελπίδα σε κανένα τυχερό, αλλά μέσα μου ολοένα αναπτυσσόταν το πείσμα της θέλησης, και όσο δυσκολότερες γίνονταν οι συνθήκες της ζωής μου, τόσο πιο γερό και ακόμα πιο έξυπνο ένιωθα τον εαυτό μου. Από πολύ νωρίς κατάλαβα πως τον άνθρωπο τον διαμορφώνει η αντίσταση του περιβάλλοντος.

Οι λόγοι που μας οδήγησαν στην έκδοση αυτού του περιοδικού, έχουν άμεση σχέση με την κοινωνική-πολιτική κατάσταση στην χώρα μας. Αυτή, εκτός από τα άλλα, χαρακτηρίζεται και από την συνεχή προσπάθεια, που το καθεστώς καπιταλισμού ιμπεριαλισμού καταβάλλει χρησιμοποιώντας τα μέσα μαζικής ενημέρωσης (τύπος, ραδιόφωνο, τηλεόραση) για να αποπροσανατολίζει και να διασπάει ιδεολογικά και πολιτικά το λαϊκό κίνημα κι έτσι να εξασκεί με μεγαλύτερη άνεση την εξουσία του. [...] Σε πείσμα της κρατικής τρομοκρατίας και πιστεύοντας πως η διάσωση και διάδοση της πολύτιμης ιστορικής κληρονο...

Ο Δημήτρης Πανταζίδης με την έρευνα για τους τόπους επικοινωνίας, επιχειρεί μια πρώτη προσέγγιση του αντίποδα της παγκοσμιοποιημένης τέχνης (global art) που δεν είναι άλλη από την τέχνη σε τοπικό επίπεδο (local art). Η μελέτη αυτή αποτελεί το πρώτο βήμα, στη σωρεία των άλλων που πρέπει να ακολουθήσουν, από τους θεωρητικούς της τέχνης και τους πολιτισμολόγους, σχετικά με την εξέλιξη της παράδοσης και της πολιτιστικής παιδείας στη σύγχρονη πραγματικότητα. Ο Ελληνικός πολιτισμός διαθέτει ανεξάντλητα πολιτιστικά κοιτάσματα, που μπορούν να αρθρώσουν λόγο και ανάστημα, με δυνατό...

Η Βολφ πραγματεύεται το κράτος-τρομοκράτη μέσα από μια προσωπική, κοινωνική, πολιτική, ιστορική και φιλοσοφική λογοτεχνική ψυχογραφία και παρουσιάζει τις πολλαπλές οδυνηρές συνέπειες της ψυχολογικής τρομοκρατίας, καταρχάς σε προσωπικό επίπεδο (όσοι ζουν στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια γνωρίζουν φυσικά πως ο ψυχολογικός πόλεμος δεν ήταν ποτέ προνόμιο μιας και μόνο εκδοχής του εξουσιασμού αλλά συστατικό στοιχείο κάθε μορφής κρατικής κυριαρχίας). Στη συνέχεια υποδεικνύει τις αξίες και τα νοήματα που το καθεστώς ποδοπάτησε, κατασκευάζοντας μια κοινωνία-χαφιέ, όπου απλές ανθρώπ...

Οι τοίχοι της μικρής καμαρούλας του τον κοίταζαν με ύφος γνώριμου προσώπου -τοίχοι σκονισμένοι, τοίχοι με πράσινο ακάθαρτο χρώμα, καπνισμένοι- καθώς και ο κομός του από ακαζού, οι καρέκλες του από ξύλο μίμηση ακαζού, το κόκκινο βαμμένο τραπέζι του, το τούρκικο ντιβάνι του από κόκκινο μολέσκιν με τα πρασινωπά λουλουδάκια, όπως και τα ρούχα του, που τα έβγαλε χτες βιαστικά - βιαστικά και τα έριξε μ' αφροντισιά στο ντιβάνι. Τέλος, το γκρίζο φθινοπωρινό φως, θλιμμένο και μουντό, μπήκε στο δωμάτιό του, ανάμεσα από το θαμπό παράθυρο, με τόση κακία και με μορφασμό τόσο πικρό, ώστ...

Να, αυτό είναι το παράξενο παλιό παραμύθι για την κοπέλα του πύργου. Στάσου λίγο, Αίσωπε, λησμόνησα κάτι: μια μέρα άκουσε τη φωνή του αγαπημένου της κάτω στην αυλή κι έπεσε στα γόνατα και τα μάγουλά της ροδίσανε. Ήτανε τότε σαράντα χρονών... Ρίχνω χώμα στο μνήμα σου Εύα κι από ταπεινοσύνη γονατίζω και το φιλώ. Μια βαθιά τριανταφυλλένια θύμηση ξεχειλίζει μέσα μου άμα σε βάνει ο νους μου, κάτι σαν μια ευλογία χρυσώνει το είναι μου άμα θυμάμαι το χαμόγελό σου. Έδινες τα πάντα εσύ, τα πάντα έδινες χωρίς να σου κοστίζει καθόλου, γιατί ήσουν όλη ένα παιδί που μεθούσε από ζωή. Μ...

Ήταν Φεβρουάριος του 1917. Οι Μεγάλοι Δούκες και τα ζωηρά μέλη της Δούμας σχολίαζαν τα γεγονότα μέσ' τ' αρχοντικά τους νυχθημερόν. Μιλούσανε πια στα φανερά για την εκθρόνιση του Τσάρου, Νικολάου Β΄, που ήθελε σώνει και καλά να κλείσει ειρήνη με τους Γερμανούς. Σκόπευαν μάλιστα ν' ανακηρύξουν κάποιον άλλο Ρομανόφ, για να συνεχίσει τον πόλεμο. Του κάκου η Τσαρίνα κι η κόρη της γράφανε γράμματα γεμάτα αγωνία στον Τσάρο να επιστρέψει απ' το μέτωπο. Εκείνος τους απαντούσε πως είχε εμπιστοσύνη στο στρατό του. Ο στρατός όμως δεν είχε πια την πειθαρχία του παλιού καιρού. Οι στρατ...

Στους τοίχους της μεγάλης άδειας σάλας, τα πρόσωπα της ταπετσαρίας, ακαθόριστα σαν σκιές, χλόμιαζαν ανάμεσα στα παιχνίδια τους, με μία χάρη που έσβηνε. Όπως εκείνα, τα διάφορα αγαλματάκια, επάνω σε μικρές κολόνες, τα παλιά σαξ μέσα στις βιτρίνες μιλούσαν για πράγματα που πέρασαν. Σ' ένα βάθρο γαρνιρισμένο με πολύτιμους μπρούντζους το άγαλμα κάποιας βασιλοπούλας μεταμφιεσμένης σε Αρτέμιδα, ξέφευγε από τις βασανιστικές πτυχές του, ενώ στο ταβάνι μια Νύχτα, πουδραρισμένη σαν μαρκησία και περιστοιχισμένη από Έρωτες, έσπερνε λουλούδια. Όλα κοιμόταν και δεν ακουγόταν παρά το τρίξ...