Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Με τη δημοσίευση των κειμένων του τόμου αυτού τελειώνει η σειρά των αναμνήσεων της Π. Σ. Δέλτα για τον Ίωνα Δραγούμη. Στον τόμο αυτό η Δέλτα παρακολουθεί τον ανολοκλήρωτο έρωτά της για τον Δραγούμη από τον Ιανουάριο του 1910 ως το θάνατό του στις 13 Αυγούστου 1920. Με τον τρόπο της συνθέτει μια περίεργη βιογραφία του και περιγράφει τον πολιτικό περίγυρο του Διχασμού, μέσα από τις συναντήσεις τους και την πολιτική τους διαφωνία. Ο τόμος αυτός είναι ο ένατος του Αρχείου Π. Σ. Δέλτα.

''H δημιουργία ισχυρού ελληνικού δημοσιογραφικού κινήματος, στον φθίνοντα 18ο και τον αρχόμενο 19ο αι., επιβεβαιώνει την ανοδική πορεία του ελληνισμού σε αυτή την κρίσιμη περίοδο της ιστορίας του. Έλληνες έμποροι, λόγιοι, πολιτικοί οραματιστές δημιουργούν, χάρη στις οικονομικές τους επιχειρήσεις, τις πνευματικές και πολιτισμικές τους επιδόσεις, την πολιτική τους μέθεξη, τις προϋποθέσεις, τις απαραίτητες συνθήκες προόδου και επιτυχίας ελληνικών εφημερίδων και περιοδικών που εκδίδονται σε πόλεις της δυτικής Eυρώπης (Bιέννη, Παρίσι, Λονδίνο) στα προεπαναστατικά χρόνια....

Τα χωριά τους ήτανε για κλάματα, με πλίθινες καλύβες και στέγες από άχυρο. Έπιπλα δεν είχανε, καθόντουσαν επάνω σε δεμάτια από καλάμια. Πίνανε κι ένα ποτό σαν μπύρα. Επειδή κρυώνανε τα πόδια τους φοράγανε ένα είδος παντελόνια και πουκάμισα από κατσικίσια προβιά. Βρωμιάρηδες, μουστακαλήδες, άγριοι, κατοικούσανε το μέρος που οι Ρωμαίοι το λέγανε Γκαλλία μπρασκάτα, δηλαδή Γαλλία με βρακιά, ενώ την άλλη Γαλατία που την είχανε εκπολιτίσει αυτοί, τη λέγανε Γκαλλία τογκάτα, δηλαδή Γαλατία που φοράει τόγκα, τήβεννο.