Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στίγματα είναι όλα εκείνα τα σημάδια που κουβαλάμε πάνω μας και μέσα μας, και μας θυμίζουν τα μαρτύρια μας, μα ταυτόχρονα μας δυναμώνουν· γιατί επιβιώσαμε, είμαστε εδώ, μπροστά σε μια νέα αρχή. Jan, σου αφιερώνω αυτό το βιβλίο γιατί με δίδαξες πως ποτέ δεν πρέπει να σταματάμε να παλεύουμε, ακόμα και όταν το ένα κακό μαντάτο υποδέχεται το άλλο. Ακόμα και όταν οι δυσκολίες μας γονατίζουν, μας ξαπλώνουν και μας φέρνουν ένα βήμα πριν το τέλος. Γιατί, αν μη τι άλλο, το να μάχεσαι είναι το νόημα της ζωής. [...Οι τελευταίες σελίδες που διάβασε στο βιβλίο που του εμπιστεύτηκε ο Πατ...

Βρισκόμαστε στο μακρινό έτος 2182. Τα τελευταία δημιουργήματα του μασκοφόρου ρομποτιστή Άουτωφ Όρντερ, που ονομάζονται "σφαιρογενείς", έχουν ξεκινήσει πόλεμο κατά της ανθρωπότητας για το μέταλλο και την επιβίωσή τους. Για να τελειώσει όμως ο πόλεμος τα κράτη της Γης χρειάζεται να συνεργαστούν με τις αποκομμένες κοινότητες του Άρη. Παράλληλα, το αναβαθμισμένο ανδροειδές Τζις έχει ακόμα στα κυκλώματα του αναμνήσεις απ' τη δολοφονία της γυναίκας του Χιονάτης Μάδερσταρ που πέθανε στην αγκαλιά του πριν από είκοσι ένα χρόνια. Και παρόλο που απ' τη φύση του δεν μπορεί να ονειρευτε...

ΠΡΟΛΟΓΟΣ Αναμφίβολα ο ζωγράφος Γιώργος Γουναρόπουλος κατέχει μια σημαντική θέση στην ιστορία της νεοελληνικής ζωγραφικής. Ανήκει, άλλωστε, στη γενιά των καλλιτεχνών που καθόρισε και προσδιόρισε τον χαρακτήρα της ελληνικής ζωγραφικής του 20ού αιώνα. Είναι η γενιά του Παρθένη και του Μαλέα, του Βυζάντιου, του Μπουζιάνη, του Λύτρα, η οποία προσέθεσε στις ακαδημαϊκές καταβολές τη σύγχρονη αντίληψη για την τέχνη. Ζωγράφοι που διαμόρφωσαν με το προσωπικό τους ύφος, αλλά με κοινές αφετηρίες και εικαστικά οράματα, την πολυφωνία της νεοελληνικής τέχνης. Ο Γουναρόπουλος υπερέβη σ...

Το παρόν βιβλίο αποτελεί τη θεατρική διασκευή του ιστορικού μυθιστορήματος "Έδωσα Υπόσχεση", το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ανάτυπο. Το μυθιστόρημα αναφέρεται στην αληθινή ιστορία μιας οικογένειας προσφύγων από τη Μαλακοπή της Καππαδοκίας, η οποία μετά τον ξεριζωμό του 1922 προσπαθεί να ξαναχτίσει τη ζωή της στην Τούμπα της Θεσσαλονίκης.

Μαλακοπή Καππαδοκίας, 1920 Ο Μελέτιος, ένα οχτάχρονο αγόρι οδηγείται από τους γονείς του σε φιλικό σπίτι για τα "μπεσίκ κερτμεσί" (παιδικά αρραβωνιάσματα). Αποστολή του το σημάδεμα της κούνιας της "νύφης", ενός μωρού σαράντα ημερών, στο οποίο δίνει την πρώτη του υπόσχεση. Υπόσχεση γάμου. Ελλάδα, 1940 Ύστερα από σοβαρό τραυματισμό στα βουνά της Πίνδου, ο Μελέτιος διαπιστώνει ότι οφείλει τη ζωή του σε έναν... άγγελο. Ποια είναι αυτή η λευκή οπτασία, που τον μαγεύει με τα λόγια της και του ξυπνά χαμένες αναμνήσεις; Ποια η σχέση της με τον μακρινό τόπο της Καππαδοκίας; Πο...

"Μεσημέρι ήτανε... Οι μύγες ζουζούνιζαν κι εγώ νύσταζα ...και νανουριζόμουν απ’ τη ζέστη κι ούτε υποψιαζόμουν το δράμα που με περίμενε. Βγήκε ο Κωστής απ’ το σπίτι. Έκανα πως δεν τον είδα. Μπήκε στο αχούρι και σε λίγο όρμηξε έξω φορώντας κάτι παλιοπάπουτσα που έμοιαζαν να τον στενεύουν. Στο χέρι κρατούσε ένα σχοινί με μια θηλιά στην άκρη. Εγώ αδιάφορος πάντα. Πήγε με φούρια στο γουρούνι... Του άνοιξε την πόρτα και το βγαλε έξω με το ζόρι... Ο φόβος άρχισε να μου μουδιάζει την πλάτη. Με έλυσε και πήδησε πάνω μου. Πάγωσα. Κάθισε για λίγο στη ράχη μου ακίνητος. Το γουρούνι περ...

Ανεκπλήρωτες επιθυμίες, ματαιωμένες προσδοκίες, φρούδα όνειρα, αλλεπάλληλες διαψεύσεις, χαμένες ευκαιρίες, αδιόρατες φοβίες, βασανιστικά συμπλέγματα, πληκτικές συνήθειες μιας γρήγορα εξελισσόμενης καθημερινότητας με αναπάντεχες ανατροπές, αγωνία του αναπότρεπτου, ωδίνη της απώλειας, παρελαύνουν μέσα από δεκατέσσερα διηγήματα το καθένα με τη δική του θεματική, επιφυλάσσοντας μία τελική έκπληξη. Ιστορίες κάποιων που άλλαξαν πατρίδες για μια ζωή άλλη και άλλων που ανέτρεψαν τον εαυτό τους στον τόπο τους. Ιστορίες ανθρώπων, κοινότοπα επαναλαμβανόμενες, μα και τόσο διαφορετικές...

Οι Ψυχές δε θυμούνται μα ποτέ δε ξεχνάνε Δύο σταγόνες που έσμιξαν στου Ονείρου τους κήπους Να ποτίσουν το Τώρα Όπου Αύριο να 'ναι Δύο σταγόνες που σμίξανε Δύο Ψυχές που Αγαπάνε

Σ΄ ευχαριστώ που με πήρες από το ψυχρό ράφι και με κρατάς στα δυο ζεστά σου χέρια. Δεν ξέρεις τι τράβηξα τόσο καιρό! Είναι κι αυτή η σκόνη και το καυσαέριο της πόλης ! Περισσότερο όμως φοβόμουν τη μοναξιά. Ένα βιβλίο πάντα ζητά παρέα και συντροφιά. Το ξέρεις, ε; Τώρα, λοιπόν, που με πήρες κοντά σου να μου επιτρέψεις να σου εξομολογηθώ πως νοιώθω υπέροχα! Θα γίνουμε φίλοι! Εγώ με διάβασα πολλές φορές! Καθόμουν αναπαυτικά στον καναπέ και ξεφυλλίζοντας τις σελίδες μου είχα την αίσθηση ότι μια κόκκινη αυλαία είχε ανοίξει μπροστά μου και ήμουν θεατής σε μια ολοζώντανη θεατρική π...

Τα ματόκλαδά μου φορεσιές του ανέμου ανεξίτηλη σφραγίδα του αργαλειού θα υφαίνει η αγκαλιά σου τα όνειρα με ένα φιλί Παλλόμενη ρωγμή, υγρή της θάλασσας ανάσα πόρτα ανοικτή οι σκέψεις μου να δραπετεύουν να έρχονται να σε συναντούν Καλό ταξίδι αγαπημένη [Του Αποχαιρετισμού] Αγαμέμνων με ύφος παγερό και αγέρωχο καθώς των Αχαιών Αρχηγέτης ήταν, τους ξάφνιασε όλους Ενομίσατε πως Ενικήσαμεν Επειδή των Τρωών τα τείχη έπεσαν Τα δόρια, τα σπαθιά και οι μνήμες Αυτοί ανδρείοι ήσαν και εμείς επίσης. Λαβώθηκαν με αίμα και οι Θεοί μας έσπρωξαν στην Τροία και όρθωσαν...

Ένας θεατρικός μονόλογος που μας συντροφεύει σε ένα βιωματικό ταξίδι με επίκεντρο τους στροβιλισμούς της ψυχής μας. Με την πρωταγωνίστρια του να ακροβατεί στο σχοινί του πεπρωμένου της, μας καλεί να αναρωτηθούμε για θεμελιώδη ζητήματα της ανθρώπινης ύπαρξης.

Στο έργο μου πρωταγωνιστικό ρόλο παίζει η ανθρώπινη μορφή την οποία επεξεργάζομαι ποικιλότροπα προκειμένου να αναδείξω όχι μόνο τα εξωτερικά φυσιογνωμικά στοιχεία αλλά και τον εσωτερικό καλα κρυμμένο κόσμο του κάθε εικονιζόμενου. Πρόσωπα, πορτραίτα ανδρικά και κυρίως γυναικεία, προβάλλουν μέσα από ετερόκλητα υλικά: καμένες εφημερίδες, χαρτομάζες, άμμος, κόσκινο, τσουβάλι, λαζάνια και περιοδικά. Τα μετατρέπω σε γλυπτά, με την εξής δυνατότητα: αλλάζοντας σελίδα, να προβάλλεται άλλο έργο, απλά δεν περιορίζομαι στα απλά και επιφανειακά αλλά αναζητώ παράγοντες ρέουσας Ζωής ...α...

Στον τόμο που κρατάτε στα χέρια σας θα βρείτε τα διηγήματα που διακρίθηκαν στον 2ο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό Διηγήματος του Φανταστικού των εκδόσεων Ανάτυπο και της Άλλης Πύλης. 20 συγγραφείς, 20 απειλητικά... διηγήματα που μας ταξιδεύουν στον κόσμο του Φανταστικού. Γράφουν οι: Ισίδωρος Μαυρογεώργης, Κωστής Ανετάκης, Γιάννης Καϊδετζής, Γαβριήλ Βρυώνης, Νίκος Σκιαδάς, Γιώργος Γιαλούρης, Θεόδωρος Πάλλας, Μαρία Δαλαμήτρου, Γιώργος Αλυφαντής, Ειρήνη Δερμιτζάκη, Βασίλειος Ζήνας, Ευάγγελος Γιατρούτσικος Πράττος, Ελένη Αναστασιάδου, Αργυρώ Γιάνναρη, Τζωρτζίνα Κουριαντάκη, Βασιλ...

Πολλές φορές θέλουμε να κουβεντιάσουμε με τα παιδιά μας για τους κινδύνους του διαδικτύου και δεν ξέρουμε πώς να ξεκινήσουμε, τί να πούμε. Η καινούρια τεχνολογία μεγαλώνει το χάσμα ανάμεσα στις γενιές, τα παιδιά είναι ιθαγενείς στο διαδίκτυο, ενώ οι μεγαλύτεροι "μετανάστες". Αναπολώντας τα παιδικά μας χρόνια ιδιαίτερα νοσταλγικές είναι οι στιγμές που οι παππούδες μας διηγόταν παραμύθια. Στο παραμύθι μας η γιαγιά Σοφία γεμάτη εμπειρίες από τη ζωή και ο εγγονός Χαραλαμπούλης, που η γιαγιά του επιθυμεί να είναι πάντα χαρούμενος, κουβεντιάζουν για το διαδίκτυο, για το cyberbul...

Ο Άρης Κούβερης είναι ένας τριανταπεντάχρονος της "διπλανής πόρτας" παντρεμένος με τη Νάνσυ το αντικείμενο του πόθου του. Όταν μια Παρασκευή παίρνει άδεια από την φαρμακαποθήκη που εργάζεται με την προοπτική να περάσει ξεκούραστα το Σάββατο ημέρα των γενεθλίων του, το σύμπαν συνωμοτεί εναντίον της ψυχικής και σωματικής ηρεμίας και ακεραιότητας. "Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία" είναι η καταγραφή των συγκεκριμένων 72 ωρών από τη ζωή του. Ο φιλότιμος Άρης προσπαθεί να βοηθήσει και να συμπαρασταθεί σε όλους όσους προστρέχουν σε αυτόν ακόμη και σε αυτούς που φανερά τον εκμεταλλεύον...

O Χριστόφορος και η Ελπίδα, ένα ερωτευμένο ζευγάρι, βγαίνουν μια νύχτα για να γιορτάσουν την απόλυση εκείνου από το στρατό και την ορκωμοσία εκείνης ως νοσηλεύτριας. Στο γυρισμό, τα πράγματα ξεφεύγουν από τον έλεγχο και κινδυνεύουν να χάσουν τη ζωή τους σε ένα φοβερό αυτοκινητικό ατύχημα. Ο θάνατος τους είναι σχεδόν σίγουρος όταν ξαφνικά, από το πουθενά εμφανίζεται η Νηρηίδα, μια λευκοντυμένη, πανέμορφη, ξανθιά κοπέλα με μάτια στο χρώμα της θάλασσας και σώζει τη ζωή τους. Ποια είναι η Νηρηίδα; Γιατί το ενδιαφέρον της εστιάζεται στην ευτυχία του Χριστόφορου; Ποιος είναι ο α...

Η κατεργάρα μάγισσα Φαφούτα προσπαθεί με τα γλυκά και τα ματζούνια που φτιάχνει στον πύργο της, να χαλάει όσα πιο πολλά δοντάκια μπορεί. Τη βοηθούν κάτι μικρά τερατάκια-μικρόβια και η τερηδόνα. Θα τα καταφέρει;

Δυο οικογένειες είναι δεμένες μεταξύ τους με δυνατή φιλία και με ένα μεγάλο μυστικό, που, όταν αποκαλύπτεται, αναγκάζει τα παιδιά τους ν' αλλάξουν τις σχέσεις τους και ως προς τους εαυτούς τους και ως προς τους γονείς τους.

- Είναι η ζωή εδώ... η ζωή η δικιά μας... χωρίς χρώματα και ουράνια τόξα... η ζωή της βροχής, η φωνή της ψίθυρος που κουβαλούσε τον Άδη. - Δάγκωνα τον ίσκιο μου να μην υπάρχει. Όπως ο ήλιος δαγκώνει, με τις πράξεις. Το σκοτάδι με τα όνειρα. Το βράδυ τα νυχτοπούλια σφυρηλατούν τα καρφιά των χεριών μου. Κι έρχεται μια κουκουβάγια και μου ραμφίζει τα πλευρά. "Θα βγάλω το φίδι που υπάρχει μέσα σου" την ακούω. Είναι από τις στιγμές που δεν τρέμω, γιατί ξέρω πως είναι όνειρο και στα όνειρα έχω ζωή χωρίς τυραννία... - Όλα μου τα παιδικά όνειρα, οι παιδικές μνήμες, ξεκινούν με τη...