Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τις βούλιαξα στα βάθη, της ψυχής μου τα άνθη. Τις πάλεψα με το κύμα να γίνουνε ποίημα. Είμαι πεζό στο βήμα. Και βύθισα την ψυχή μου στην θάλασσά μου. Τον ουρανό είχα για φύλακά μου και έτρεξα την κούρσα σε μίλι παραδείσου και πέταξα στην πύλη αβύσσου. Πνίγηκα στο μαύρο,ντύθηκα λευκό. Τα φτερά μου χτύπησα για να σωθώ. Και να μαι πεζή βουτάω στο κύμα. Την ψυχή μου βρέχω, με αυτό το ρήμα. Στο είναι βουτάω γοργόνα που τσαλαβουτάω και βρέχω τις λέξεις αρμύρες γεμάτες, ποτέ ίδιες μα πάντοτε σταράτες. Είμαι γοργόνα που αναζητάει τα βάθη που όλο φυλάει, ψάρι που σπαρταράει. Αέρας,ξ...

Ένα ζευγάρι μαζί με το κοριτσάκι του, για να γλιτώσει από τους τσέτες του Κεμάλ, εγκαταλείπει την πάτρια γη του Μπεϊαλάν του Πόντου και καταφεύγει στην Ελλάδα, αφήνοντας πίσω ρημαγμένη γη και κουβαλώντας ένα μπόγο θυμητάρια. Μέσα από περιπέτειες , θα εγκατασταθούν σε μια περιοχή της ηπειρωτικής Ελλάδας αρχίζοντας μια καινούργια ζωή. Δυο ψυχές που φαίνεται πως δε διάλεξαν η μια την άλλη. Μάνα και κόρη. Μα εκτός από τον ομφάλιο λώρο, ήταν δεμένες και με της ζωής τα απρόβλεπτα. Και τα γραμμένα που κανείς δε μπορεί να εμποδίσει. Μια σπαρακτική αφήγηση. Ένα ταξίδι γεμάτο απόγνω...

Δυο αδερφές τόσο αντίθετες όσο οι δυο πόλοι της γης... Η μία καλοκάγαθη & μόνιμο θύμα... η άλλη σκοτεινή προσωπικότητα μα με προστατευτικά ένστικτα... Η Μελίνα αδύναμη κι υποχωρητική... Η Άμυ δικαστής και τιμωρός σε έναν δικό της κόσμο, στον οποίο ο Θεός έδειχνε πάντα το πιο σκληρό του πρόσωπο. Τι διαχωρίζει την τρέλα από τη λογική; Το Θεό από το Διάβολο; Το καλό από το κακό; Τα ερωτήματα αυτά σταμάτησαν να απασχολούν την Άμυ, όταν ένιωσε ότι βαθιά μέσα στην ψυχή της υπήρχε χώρος για όλα. Και όταν πια η σιωπή σπάει και το μυστικό αποκαλύπτεται, τότε η θυσία είναι μονόδ...

Άνοιξαν τα μάτια τους. Όλα ήσαν σκοτεινά. Θεοσκότεινα! Από φόβο γρήγορα τα ξανάκλεισαν. Καταλάβαιναν ότι γλιστρούσαν σ’ έναν μεγάλο σωλήνα. Κι όλο γλιστρούσαν με ταχύτητα. Σε λίγο βρέθηκαν στον αέρα και στο τέλος προσγειώθηκαν πάνω σε κάτι μαλακό. Τους φάνηκε ότι ήταν γρασίδι. Άνοιξαν αργά-αργά τα μάτια τους. Γύρισαν το κεφάλι τους γεμάτα περιέργεια και κοίταξαν γύρω τους. Ναι, ήσαν ξαπλωμένα φαρδιά- πλατιά με την πλάτη στο γρασίδι και τα πόδια και τα χέρια πάνω. Ανάσκελα. Κατάλαβαν ότι είναι μέσα σ’ έναν από εκείνους τους διαφανείς στρογγυλούς θόλους, γιατί γύρω τους φώτιζ...

Η ζωή και η δράση ενός γιατρού εκτυλίσσεται δίπλα στον ανθρώπινο πόνο και τούτο είναι ένα συνεχές αίσθημα ευθύνης. Είναι αυτός στον οποίο έχει περιέλθει όχι μόνο η ευθύνη της ζωής αλλά και η διαχείριση του θανάτου. Εξ άλλου αν δεν υπήρχε τέρμα, δεν θα ήταν η ζωή τόσο ελκυστική και πολύτιμη με τις ωραίες αναμνήσεις. Κουράστηκα και κάθισα να ξαποστάσω. Άπειρες σκέψεις γέμισαν το μυαλό μου. Το χωριό που έζησα τα παιδικά μου χρόνια ήρθε στο νου μου μ' όλη του τη γοητεία παρά τη στέρηση της εποχής. Άνθρωποι απλοί και τίμιοι. Πατεράδες και μανάδες στυλοβάτες της οικογένειας κα...

Η Ηλέκτρα έρχεται αντιμέτωπη με κάτι εξαιρετικά ασυνήθιστο. Κάθε φορά που η ζωή της βρίσκεται σε κίνδυνο μια λευκή σκιά παρουσιάζεται μπροστά της αποτρέποντας κάθε κακό να συμβεί. Μια λευκή σκιά που σταδιακά θα πάρει τη μορφή του Φίλιππου. Ο Φίλιππος βρίσκεται σε κώμα έπειτα από ένα τροχαίο ατύχημα. Η μορφή της Ηλέκτρας, εμφανίζεται συχνά πίσω από τα κλειστά του βλέφαρα. Άγνωστη σε εκείνον μιας και δεν την έχει συναντήσει ποτέ. Οι δύο νέοι, δίδυμα αδέλφια, κάποτε βρέθηκαν στην ίδια μήτρα. Όμως μια συμφωνία του πατέρα τους, προκειμένου να καταφέρει να κρατήσει κρυφό ένα έγ...