Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Αυτό που ήθελα να πω" είπε ο ανηψιός του Σκρουτζ, "είναι ότι με το να μας αποφεύγει και να κλείνεται στον εαυτό του, χάνει πολλές όμορφες στιγμές. Τί θα τον πείραζε να 'ναι κι αυτός στην παρέα μας; Νομίζω πως είμαστε πολύ καλύτερη συντροφιά απ' τις μοναχικές σκέψεις που κάνει στο υγρό του γραφείο, ή στο θεοσκότεινο σπίτι του. Κι έτσι, θα τον προσκαλώ κάθε χρόνο, έστω και μάταια, γιατί τον λυπάμαι τον καημένο. Ας περιφρονεί τα Χριστούγεννα ώσπου να πεθάνει: εγώ θα πηγαίνω κάθε χρόνο στο γραφείο του, γιορτινός, χαμογελαστός, ενοχλητικά εορταστικός, και θα του λέω "Καλά Χριστ...

O άνθρωπος κατέχει δύο γλώσσες, τη γλώσσα του περατού εμπειρικού νοήματος και τη γλώσσα της εσωτερικής λέξης, που δεν γνωρίζει κανένα απολύτως όριο.

Ένας δραγόνος της ίλης του αυτρουγγαρικού ιππικού, βυθίζεται στα σκοτεινά ύδατα της απερινόητης μηδενικότητας των φαινομένων της ζωής.

Η γλώσσα είναι κάτι που πάντοτε με συνέπαιρνε. Η γλώσσα είναι ένα πράγμα που με διέφθειρε. Η γλώσσα είναι κάτι που μου χάρισε μορφή. Η γλώσσα είναι κάτι που κατέστρεψε τη μορφή μου. Γι' αυτόν τον λόγο είμαι ποιητής, πιθανότατα διότι είμαι πολύ ευαίσθητος με τη γλώσσα - σωστή ή λάθος, της κλείνω το μάτι. Αδιαφορώ και περιφρονώ τη γραμματική, η οποία πνέει τα λοίσθια, μα είμαι μέγας αναγνώστης των λεξικών και αν η ορθογραφία μου δεν είναι και τόσο σίγουρη, είναι γιατί δίνω ιδιαίτερη προσοχή στην προφορά, στην ιδιοσυγκρασία της ζωντανής γλώσσας. Εν αρχή δεν υπήρξε η λέξη, μα η...

"Τα άνθη του κακού" συγκροτήθηκαν από τον Μπωντλαίρ οριστικά στη β' έκδοση του 1861, μετά την καταδίκη των απαγορευμένων ποιημάτων, σε έξι μέρη, που ακολουθούν τον χαιρετισμό "Στον αναγνώστη": Ι. Μελαγχολία και Ιδεώδες, II. Παρισινές Εικόνες (προσθήκη του 1861), III. Το κρασί, IV. Τα Άνθη του Κακού, V. Εξέγερση, VI. Ο Θάνατος. Η παρούσα έκδοση περιλαμβάνει τρία ακόμη μέρη: VII. Τα Έξι Απαγορευμένα Ποιήματα, VIII. Τα δώδεκα ποιήματα που προσέθεσε και επιμελήθηκε ο Μπωντλαίρ στην τρίτη έκδοση του 1868, λίγο πριν τον θάνατό του, και IX. τρία από τα πιο ωραία και σημαντικά ποιή...

Ερωτικά γράμματα του -επί πενήντα χρόνια- συντρόφου του Υβ Σαιν Λωράν, Πιερ Μπερζέ, έπειτα από τον θάνατο του αγαπημένου του, και κλασικά περσικά ποιήματα με κύριο θέμα τον Έρωτα συγκροτούν το περιεχόμενο αυτού του μικρού βιβλίου. Μέσα από την ανάγνωσή του προβάλλεται το πρόσωπο ενός αληθινού ποιητή της μόδας του 20ού αιώνα.

Ο Σερένι θεωρείται ο αρχηγέτης της νέας γενιάς ερμητικών μετά τον Μοντάλε και ιδιαίτερα εκείνων που προσδιορίστηκαν από τον κριτικό Λουτσιάνο Αντσέσκι το 1952 ως η "Γραμμή της Λομβαρδίας" (Linea Lombarda). Οι στίχοι του αντιπροσωπεύουν ένα από τα υψηλά δείγματα της ιταλικής ποίησης του 20ού αιώνα. Η εμπειρία του Β' Παγκοσμίου Πολέμου αποτυπώνεται στη δεύτερη ποιητική του συλλογή "Ημερολόγιο της Αλγερίας". Μεταδίδοντας τους ήχους και τις σιωπές εκείνης της "ζωής", ψηλαφώντας και το φως και τις σκιές της εποχής, το "Ημερολόγιο της Αλγερίας", έργο της ωριμότητας του Σερένι, δ...