Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"... Τα έθνη των Βαλκανίων δεν ήταν "φυσικά", με την έννοια ότι κανένα έθνος δεν δημιουργήθηκε από τον Θεό την έκτη ημέρα. Ήταν "χειροποίητα" -επινοημένα, κατασκευασμένα, φαντασιακά σε διαφορετικές εποχές και διαφορετικές συνθήκες. Εξελίχτηκαν, επιβλήθηκαν, απορρίφτηκαν, αποβλήθηκαν, χάθηκαν και αναγεννήθηκαν. Επειδή ήταν δύσκολο να προσδιοριστούν, έκαναν ό,τι μπορούσαν για να γίνουν περισσότερο συγκεκριμένα. Κατέφυγαν σε εσπευσμένη πολιτιστική αφομοίωση· επιπλέον μετεγκαταστάθηκαν, εκδιώχτηκαν και εξολοθρεύτηκαν. Είχαν ανάγκη από ρίζες· βασίστηκαν σε μύθους· αναζήτησαν την...

Το ανά χείρας πόνημα συντάχθηκε για τις διδακτικές ανάγκες του μαθήματος "Ερμηνεία της Ιωαννείου Γραμματείας", το οποίο διδάσκεται στο Ζ΄ Εξάμηνο του προγράμματος σπουδών του Τμήματος Θεολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Στις σελίδες του ο αναγνώστης θα βρει μία γενική εισαγωγή στην Ιωάννεια γραμματεία, εκτενή αναφορά σε κεντρικές θεολογικές έννοιες του κατά Ιωάννην Ευαγγελίου και ερμηνεία περικοπών, των οποίων η ανάλυση είναι άλλοτε εκτενής και απλώνεται σε ποικίλα επιστημονικά θέματα που προκύπτουν από το κείμενο και άλλοτε σύντομη. Επιπλέον, παρέχετ...

Το βιβλίο ξεκίνησε με αφορμή τα πέντε ταξίδια του συγγραφέα στα παράλια της Μικράς Ασίας και την Ιωνία. Σ' αυτό αποτυπώνεται η ιστορία, ο πολιτισμός και τα μνημεία των δέκα σημαντικότερων πόλεων της Ιωνίας. Παράλληλα γίνεται μια περιγραφή των μεγάλων ιερών (Αρτεμίσιο της Εφέσου, ναοί του Απόλλωνα στην Κλάρο και τα Δίδυμα) και παρουσιάζεται η άγνωστη χριστιανική και βυζαντινή ιστορία της περιοχής.

Το παιδομάζωμα μπορεί να θεωρηθεί ως αποτέλεσμα ενός είδους διαιώνισης της κατάστασης πολέμου, που συνίσταται σε τούτο: ότι η "αιχμαλωσία, ο πιασμός" ενός μέρους του πληθυσμού, είναι δυνατά σε ειρηνική περίοδο, (προπαντός αν σκεφτεί κανείς ότι η έννοια του υπηκόου, του υπόσπονδου, δεν ήταν σε χρήση, αλλά το σύνολο χαρακτηριζόταν συνήθως ως υπόδουλοι). Εάν η κατάσταση πολέμου είχε τερματισθεί με την καταβολή του κεφαλικού φόρου και των άλλων υποχρεώσεων, δεν θα μπορούσε να ισχύσει ένα τέτοιο μέτρο, γιατί ακριβώς αυτό ήταν το νόημα αυτών των παροχών, ότι οι υπόδουλοι εισέρχον...

Οι άνθρωποι συνηθίζουν, αλλά και αρέσκονται να μιλούν με λόγο μεταφορικό, είτε για να πουν πράγματα με υπονοούμενα είτε για να μη γίνονται αμέσως κατανοητοί είτε για να αποφύγουν παρεξηγήσεις είτε για να αποδώσουν με απόλυτη ακρίβεια αυτό που θέλουν να πουν. Οι αμύητοι στο μεταφορικό λόγο δυσκολεύονται να αντιληφθούν το περιεχόμενο του λόγου των άλλων, με αποτέλεσμα τις παρεξηγήσεις και την ελλιπή επικοινωνία. Είναι, επομένως, εξαιρετικά σημαντικο να γνωρίζουμε το μεταφορικό λόγο της γλώσσας μας, ώστε να επικοινωνούμε καλύτερα με τους συνομιλητές μας.

Τα όρια ενός βιβλίου δεν είναι ποτέ καθορισμένα με σαφήνεια: πέρα από τον τίτλο, τις πρώτες γραμμές και την τελευταία τελεία, πέρα από την εσωτερική του διάταξη και την αυτόνομη μορφή του, εμπλέκεται σε ένα σύστημα αναφορών και σε άλλα βιβλία, άλλα κείμενα, άλλες προτάσεις. Είναι ένας κόμβος στα πλαίσια του δικτύου. (Michel Foucault)

Με τον τίτλο "Κείμενα για την Ελλάδα" παρουσιάζουμε στο βιβλίο αυτό έξι κείμενα του Φρίντριχ Νίτσε από την περίοδο της πρώτης δημιουργικής νεότητάς του που είναι γνωστή ως "περίοδος της Βασιλείας" (1870-1873). Τα κείμενα αυτά παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον επειδή αφενός διαφωτίζουν τη διαδικασία γένεσης του πρώτου μεγάλου έργου του φιλόσοφου, της "Γέννησης της Τραγωδίας" (1872) και αφετέρου περιέχουν, εν σπέρματι, κάποιες ιδέες που θα διατρέξουν όλο το μήκος του μεταγενέστερου έργου του. (Για παράδειγμα, τα κείμενα "Το κράτος στους Έλληνες" και "Ο αγών στον Όμηρο" περιέχ...

Φιλοδοξία του βιβλίου είναι να αποτελέσει επίτομη και συνάμα περιεκτική επισκόπηση της κοινωνίας και του πολιτισμού που παρήχθησαν κατά την αυγή των νεότερων χρόνων σε μια ιδιάζουσα ζώνη του βενετικού αποικιακού Κράτους της Θάλασσας στην ανατολική Μεσόγειο, σ' εκείνον της Κύπρου· μιας ηπείρου σε μικρογραφία, όπου η Ανατολή και η Δύση απαντώνται και συγκρούονται εδώ και χιλιάδες χρόνια? ενός εμπορείου του αλατιού, της ζάχαρης, του κρασιού, των δημητριακών, του ελαιόλαδου, του μελιού, του βαμβακιού, του κανναβιού, της ζαφοράς, των κοραλλιών, των αμπελοπουλιών, της ξυλείας για...

[...] Το βιβλίο αυτό αποτελείται από δώδεκα κείμενα που γράφτηκαν τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Στο πρώτο μέρος μνημονεύονται αρχικά διάφορες κοινωνικές θεωρίες για τον πολιτισμό και εξετάζονται οι λόγοι που οδήγησαν στη γένεση του μοντέρνου. Κατόπιν αναλύονται χαρακτηριστικά δεδομένα του μοντέρνου που προσδιορίζουν την πορεία του σύγχρονου πολιτισμού μέσα από τη βαθμιαία επεξεργασία, εμπέδωση και διάχυσή τους, αναφέρονται ορισμένες μεταμοντέρνες θεωρίες και εξετάζεται ο ρόλος των ιδεών του μεταμοντερνισμού. Τέλος, μελετώνται βασικά δεδομένα και προβλήματα της ύστερης νεωτερ...

[...] Το βιβλίο περιλαμβάνει είκοσι δύο κεφάλαια και διαιρείται σε τέσσερα μέρη. Στο πρώτο μέρος εξετάζεται η κοινωνιολογία ως επιστήμη. Στο δεύτερο μελετάται η σχέση ανθρώπου, κοινωνίας και πολιτισμού. Στο τρίτο αναλύονται θέματα που σχετίζονται με την πολιτική, τις κοινωνικές διαιρέσεις και την οικονομία. Στο τέταρτο εξετάζονται ορισμένα θέματα της κοινωνικής ζωής. Σε κάθε κεφάλαιο παρατίθεται επιλογή βιβλιογραφίας, ούτως ώστε αυτός που θα χρησιμοποιήσει το βιβλίο να μπορεί να έχει ενημέρωση για τα κυκλοφορούντα σχετικά βιβλία. Κατ' εξαίρεση και για λόγους αποφυγής επαναλ...

Το παράδειγμα πολλών αγίων, που ποτέ δεν υπήρξαν διανοούμενοι, αλλά που αναμφίβολα κατόρθωσαν να φτάσουν στο επίπεδο της κοσμικής συνείδησης, δείχνει ότι η κοσμική συνείδηση μπορεί να αναπτυχθεί σ' ένα καθαρά συναισθηματικό έδαφος, λ.χ., στη δεδομένη περίπτωση ως αποτέλεσμα θρησκευτικού συναισθήματος. Η κοσμική συνείδηση είναι δυνατόν να επιτευχθεί μέσω του συναισθήματος που ακολουθεί τη δημιουργία -σε ζωγράφους, μουσικούς και ποιητές. Η τέχνη στις υψηλότερες εκδηλώσεις της είναι ένα μονοπάτι για την κοσμική συνείδηση (Ανώτερη Διαίσθηση). Peter Uspensky: Tertium Organum [Π...

"Ακόμη και στις μέρες μας η Αρχαία Ελληνική φιλοσοφία δεν είναι εκτός εποχής. Οι θησαυροί της είναι πολύτιμοι, και όχι μόνο από την άποψη του ιστοριοδίφη ή του ιστορικού. Έχουμε να κάνουμε με ζωντανές και όχι νεκρές οντότητες, όχι με τα απολιθώματα ή τα ερείπια μιας εποχής που παρήλθε οριστικά... και, βέβαια, η συγγραφή μου απευθύνεται σε ζωντανούς ανθρώπους και όχι σε συλλέκτες απολιθωμάτων". "Θα συμβούλευα λοιπόν τους νέους... πριν να συγκροτήσουν τις δικές τους φιλοσοφικές απόψεις, να μελετήσουν όσο γίνεται πιο ολοκληρωμένα και με μεγαλύτερη προθυμία και να μάθουν την...