Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Όσα δε φέρνει ο χρόνος τα φέρνει η στιγμή. Τα πάντα μπορούν ν' αλλάξουν στη ζωή μας μέσα σε μερικά μόλις δευτερόλεπτα. Και στη ζωή τού Νάκου, εκεί που πιο πριν σεργιάνιζε αμέριμνη η ευτυχία, μέσα σε λίγες στιγμές έρχεται η μεγάλη ανατροπή και όλα γκρεμίζονται. Τη χαρά σκεπάζει μόνιμα πια το πέπλο της λύπης. Η δυστυχία κλέβει για πάντα το χαμόγελο της ευτυχίας. Οι συμπληγάδες της πίκρας αιχμαλωτίζουν κάθε λεπτό της ζωής του στα αόρατα πλοκάμια τους. Ολόκληρη η ζωή του γίνεται πια ένας ατέλειωτος Γολγοθάς. Ο θάνατος τής αγαπημένης του γυναίκας, έρχεται σαν θύελλα και...

Το πρόσωπο της Σόφης έγινε εντελώς ανέκφραστο, με μιας χάθηκε το γλυκό ρόδινο του χρώμα και εξαφανίστηκε η ζωντάνια που κυριαρχούσε σε όλες του τις γραμμές, όταν στην οθόνη αντίκρισε μια γυναίκα, που δεν ήταν άλλη απ' την ίδια, να επιδίδεται σε ακατονόμαστες ερωτικές πράξεις. Έμεινε να τον κοιτάζει άναυδη, όλα είχαν ισοπεδωθεί μέσα της, ποτέ δεν περίμενε ότι όσα έγιναν μεταξύ τους ήταν ένα προμελετημένο σχέδιο, μια καλοστημένη παγίδα για να μπορεί έτσι να την εκβιάζει... ...Η φωνή του, ξερή και απαίσια, ήχησε παράξενα στα αυτιά της κάνοντας την να διακόψει τους συλλογ...

Μπορεί άραγε η έκδοση κειμένων όπως αυτά ν' αποτελέσει "εισβολή" στον ιδιωτικό μας χώρο, μητέρα; Να παρερμηνευθούν και να πληγούν σκέψεις, ιδέες, στόχοι, πεποιθήσεις, καταθέσεις και ν' αναιρεθεί μια ζωή; Δεν έχω καταλήξει. Θα 'θελα να είχα την άποψή σου, να είχα έστω ένα σημάδι, μια επίσκεψη στα όνειρα μου, όπως αρκετά συχνά συμβαίνει. Βοήθησε με ν' αποφασίσω. "Πάρε όποιο δρόμο, όποια κορφή, ρώτα όποιο δέντρο θέλεις. Μ' ακούς; Οι δρόμοι όλης της γης βγαίνουνε στην καρδιά μου. Μην ξεχαστείς κοιτάζοντας το φως. Τ'ακούς; Να 'ρθεις!» Έτσι σε φωνάζει κι η δική μου καρδιά. Όπως σ...

Με διάθεση γιορτινή, με χιούμορ, με λόγια απλά, λόγια μέσα από την καθημερινότητα, αλλά και τον παραμυθένιο κόσμο των παιδιών, με μεράκι και κυρίως με αγάπη πολλή, οι "Γιορτινός Φωνούλες" έχουν γραφτεί, για να βοηθήσουν την κάθε δασκάλα και τον κάθε δάσκαλο στις δύσκολες(!) αλλά ωραϊες(!) στιγμές της επιλογής θεμάτων για τις διάφορες σχολικές γιορτές.

"Μη πιστεύεις στη μοίρα Βέα. Σε σένα να πιστεύεις. Η ζωή είσαι εσύ και η ζωή πάει όπου εσύ την πας. Τόλμησε. Μόνο αυτούς που τόλμησαν φοβήθηκε η ζωή. Φτάνω στο τέλος και για ένα μόνο πράγμα μετανιώνω. Για τις γυναίκες που στη ψυχή τους είχαν τα λάθη μου και ήταν καταραμένες εξαιτίας μου. Μόνο γι' αυτό. Και από όλες ζητώ συγγνώμη. Αν κάποτε μάθεις, συγχώρεσέ με. Δε σου ζητώ να καταλάβεις μόνο να με συγχωρέσεις. Αν κάποτε μάθεις μη φοβηθείς. Να τολμήσεις ότι τόλμησα. Μόνο έτσι θα φτάσεις στο τέλος και θα είσαι ευτυχισμένη. Μόνο έτσι θα νιώσεις μέχρι το μεδούλι της ψυχής σου τ...

Σκοπός μου δεν ήταν να γράψω μια τυπική αυτοβιογραφία, για να περιγράψω τη ζωή μου, τις χαρές και τις απογοητεύσεις μου, τις επιτυχίες μου στη ζωή, αλλά και τις αποτυχίες μου στην επιδίωξη των πολλών στόχων που είχα θέσει. Σκοπός αυτού του βιβλίου είναι να ανατρέξω στα γεγονότα που συγκλόνισαν τα 77 χρόνια της ζωής μου και να ξεκινήσω από τις πρώτες θολές μνήμες, μέχρι σήμερα που κλείνω τον κύκλο της νομικής μου καριέρας. Στις γραμμές αυτού του βιβλίου περιγράφω, όσο αντικειμενικά μπορώ, την οικογενειακή μου ζωή, τις διάφορες φάσεις στη σταδιοδρομία μου και πώς είδα κι έ...

Το καλοκαίρι οι τρεις ξαδελφούλες έρχονται στο νησί για να επισκεφθούν τη γιαγιά, τον παππού και τα γατάκια. Ας τις γνωρίσουμε λοιπόν. Η Μαργαρίτα είναι η πιο μεγάλη, πάει στην τετάρτη δημοτικού και είναι ας πούμε ο αρχηγός. Η αδελφή της η Έλλη πάει στην τρίτη δημοτικού και θέλει να γίνει ηθοποιός, και η Μαρίνα που δεν πάει ακόμη σχολείο, αλλά ξέρει να διαβάζει και να γράφει το όνομα της.

Τα γαρύφαλλα -"λουλούδι των θεών" για τους αρχαίους Έλληνες- βρίσκονται με μυστήριους τρόπους παντού στη γεμάτη αγωνία και δράση ζωή μου, συνδέοντας με με άλλους που θα αποδειχτούν κρίκοι της ίδιας αλυσίδας με την οποία πιστεύω ότι ο Θεός επιδιώκει να ζώσει τον κόσμο... Μέσα από τα δραματικά επεισόδια της παράλληλης με εκείνη της ημικατεχόμενης πατρίδας μου ζωής μου, περνώ από τη δυστυχία σε μια ευτυχία ιδιαίτερη, που πηγάζει από το αίσθημα της καρποφορίας, της αυτογνωσίας, της αποκάλυψης του θεϊκού σχεδίου για μένα... καρπός της συμμετοχής του θεού στις ζωές των ανθρώπω...

Η Δανάη είναι μια πανέμορφη, έξυπνη, δυναμική και πολύ πλούσια κοπέλα. Όλοι οι νέοι του κύκλου της την ποθούν για γυναίκα τους. Εκείνη όμως ερωτεύεται παράφορα τον γιο του κηπουρού τους και παρ' όλες τις αντιδράσεις των γονιών της, τον παντρεύεται. Του προσφέρει τα πάντα, αγάπη, αφοσίωση, πλούτη, ταξίδια, κοινωνική ζωή. Τον μπάζει σε κόσμους όμορφους κι ονειρεμένους. Σε κόσμους που ποτέ δεν είχε φανταστεί. Κι εκείνος, τι κάνει για χάρη της; Πώς της τ' ανταποδίδει; Αποδεικνύεται αχάριστος, αγνώμονας, πλεονέκτης και την προδίδει με την καλύτερη της φίλη. Με τις φρικτές κι απ...

Ήταν πλούσιος αλλά ένιωθε φτωχός... Είχε γονείς όμως ουσιαστικά ήταν ορφανός... Η ζωή του έμοιαζε με καταιγίδα και τα βήματά του τον έσπρωχναν ανελέητα στην άβυσσο... Εκεί βίωσε τη φρίκη της... Μέσα στο σκοτάδι της ανυπαρξίας δοκίμασε να βρει το χαμένο του εγώ στις ουσίες εξάρτησης... Και έφτασε μέχρι το χείλος του θανάτου... Τότε ήταν που γνώρισε τη στοργή και στη συνέχεια την αγάπη και στάθηκε στα πόδια του... Μα η άβυσσος καραδοκούσε και τον ήθελε πίσω στα σκοτάδια της... Η μοίρα όμως στο μεταξύ είχε πάρει τις δικές της αποφάσεις...

Μπορεί να μην έχεις τη δυνατότητα να ρυθμίζεις την πνοή του ανέμου, μπορείς όμως να ρυθμίζεις τα πανιά σου για να σε φέρουν εκεί που στοχεύεις. Όμως άξαφνα σου σχίζουν τα πανιά και σε τσακίζουν στα βράχια της απελπισίας. Τότε, γίνεσαι έρμαιο της δύναμης που σου επιβάλλεται και περνά τα πεθαμένα σου όνειρα ο οδοστρωτήρας της οδύνης. Εκλογή, πια, δεν έχεις! Έξοδος δεν υπάρχει! Ελπίδα δεν υπάρχει! Η υποταγή θα πετρώσει τη θλίψη, η ψυχή σου θα χάσει τον ήλιο της ζωής και γίνεσαι θλίβερό παίγνιο στα χέρια του ισχυρού. Η μάνα της ήταν ο ισχυρός καταλύτης. Ο πατέρας της έφυγε ξαφν...

Εκεί όπου το σκοτάδι σε περικυκλώνει, ένα φως, μια λάμψη φαίνεται. Εκεί που νομίζεις ότι έχασες τον δρόμο, ξαφνικά βλέπεις ένα σταυροδρόμι. Εκεί που νομίζεις ότι έχασες τον Θεό, τον συναντάς. Δεν υπάρχει τίποτα πιο απελπιστικό από το να χάνεις τον Θεό που ζει μέσα σου και δεν υπάρχει τίποτα πιο λυτρωτικό από το να βρίσκεις το θείο που κατοικεί μες στην ψυχή σου. Το βιβλίο είναι εμπνευσμένο από πραγματικά γεγονότα.

Πότε κλείνει οριστικά ο κύκλος της πρώτης αγάπης; Πότε εξαφανίζονται τα κατάλοιπά της και πόσο εύκολα αποδεσμεύεται κανείς από τα φαντάσματα και τις ερινύες του; Πόσο αλήθεια απέχει η τρέλα από τη λογική, όταν πάψει κανείς να ελπίζει στην ύπαρξη του Θεού; Η Βικτώρια, γόνος ευκατάστατης οικογένειας, χωρίζει απρόσμενα από τον αρραβωνιαστικό της, όταν ανακαλύπτει ότι εκείνος είναι αμφισεξουαλικός. Την ίδια μέρα παθαίνει ένα αυτοκινητικό ατύχημα, το οποίο την αφήνει παράλυτη. Βρίσκει την ευκαιρία τότε να προσποιηθεί ότι πάσχει από αμνησία, σε μια προσπάθειά της να δοκιμάσει τι...

Αρχίσαμε την κατασκευήν στις 24 Φεβρουαρίου 1957 και η κατασκευή κράτησε τρεις νύκτες, αφού για σκοπούς ασφαλείας εργαζόμασταν μόνο τη νύκτα. Την τρίτη ημέρα το πρωί το κρησφύγετο ήταν καλυμμένο με τους τσίγκους και χρειαζόταν τώρα να καμουφλαριστεί, ώστε να μην ξεχωρίζει από το γύρω περιβάλλον. Έτσι έπρεπε να ρίξουμε χώμα, πέτρες, και κλαδιά πάνω στους τσίγκους, για να το καμουφλάρουμε. Μιαν άλλην νύχτα πήγαμε στη Μονή ξανά, για να στεγνώσουμε τα βρεγμένα μας ρούχα και τις πατανίες. Ο Πέτρος είπε στον Αυξεντίου "Μάστρε μα εκάμνετε κρησφύγετο τζιει κάτω που έκαμνα ζευκάρ...

Ατλαντίδα! Μια λέξη γεμάτη μυστήριο, ενέργεια και δημιουργικότητα. Μια λέξη που ενέπνευσε πολλούς ανθρώπους διαφόρων επιπέδων και που ακόμα εμπνέει. Ένα όνομα που μόλις το ακούς ξυπνά μέσα σου μνήμες από το παρελθόν και συγκίνηση ψυχής. Η πολιτεία της Ατλαντίδος βυθίστηκε το 10000 π.Χ. και υπάρχει με όλο τον υποβρύχιο εξοπλισμό της κάτω από τη θάλασσα. Υπάρχουν πολλές αναφορές από διάφορα επίπεδα γνώσεως όμως κανένας δεν μπορεί να πει με σιγουριά αν υπάρχει ή όχι. Οι Άτλαντες από τον υποβρύχιο βυθό στέλλουν μήνυμα στην ανθρωπότητα της γης και τους λένε ότι υπάρχουν...