Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το κεφάλι μούδιασε ολόκληρο. Τα μάτια θόλωσαν... Σαν να μην έβλεπε τίποτε μπροστά της, καθαρά... Αστάθεια στο βάδισμά της και αίσθηση του κενού... Δεν πατάει γερά στη Γη... Αιωρείται... Χάνεται... Ο κόμπος στο λαιμό την έπνιξε... Η ανάσα κόπηκε... "Μα δεν υπάρχει αέρας;;". Η καρδιά της χτυπούσε σαν τρελή στο στήθος της, λες κι ήταν έτοιμη να εκραγεί... Τα χέρια, μούσκεμα από τον ιδρώτα, που σιγά σιγά κατέκλυσε όλο της το κορμί... Μια έντονη ζάλη, την έκανε να χάσει τον κόσμο γύρω της, για ελάχιστα δευτερόλεπτα... "Πεθαίνω"... φώναζε η σκέψη μέσα της... Παραπατών...

Οποιαδήποτε όμως μεγάλη φιλοσοφική θεώρηση κι αν εξετάσουμε, διακρίνουμε στο βάθος τη μεγαλειώδη μέριμνα του ανθρώπου, το ρήγμα και κυρίως τη νέα θεώρηση η οποία διαψεύδει την αβασάνιστη γνώμη, τη δοξασία, την πλάνη. Δεν είναι δυνατό να μην κομίζει κάτι το ένσοφο, να μην πλοηγεί σε κόσμους των οποίων η μαγεία είναι αναμφισβήτητη. Κάθε φιλοσοφία είναι έτσι θραύσμα σοφίας που προσφέρει όλο και νέα εναύσματα. Τις στιγμές της γονιμοποίησης του απορητικού θαυμασμού η ψυχή του φιλοσόφου, και κάθε ανθρώπου επομένως ο οποίος προσπαθεί να φιλοσοφήσει, βλέπει το φαίνεσθαί της να ανασ...

Τις ώρες της αγρύπνιας και της σιωπής, βουτώντας την πένα στο μελάνι της μνήμης και της καρδιάς, και σκάβοντας στο ορυχείο των αισθημάτων μου, εξώρυξα τούτες τις εικόνες της ζωής αποτυπώνοντας τες σε τούτους τους στίχους. Δεν ξέρω αν η ποίηση, όπως αυτή την ορίζουν οι ειδικοί, και ούτε αυτό μ' απασχολεί. Θα 'λεγα ότι είναι προσωπικό και γι' αυτό ίσως θα μπορούσα να πω ότι είναι ένα είδος λυρικό. Ε.Λ.Π.

ΦΥΓΗ Οι λέξεις μου σήμερα άρχισαν ν’ αργοκυλούν μελωδικά. Πέρασαν από την κάθαρση μιας ημέρας γκρίζας, έφυγαν μακριά για την ουτοπία των φεγγαρόφωτων ποιητών, αγκαλιάστηκαν κρυφά με μια ιδέα τρικυμίας· στο τέλος τραγούδησαν το πρελούδιο της αιχμαλωσίας τους. Κοιτάζω στον καθρέφτη τα γερασμένα τους φτερά... Εκείνον τον παλιό καθρέφτη που σου φωνάζει καλημέρα κάθε πρωί ξορκίζοντας νύχτες, σκοτάδια, ελπίδες και χρόνους. Τα μόνα ίχνη που άφησαν ήταν λίγα ματωμένα βήματα. Στην αρχή με τρόμαξαν. Μετά τα συνήθισα. Μα τώρα πια, τους μοιάζω.

Αφ’ ότου οι αναμνήσεις ξεναγούν την συγγραφέα στην πορεία τής μέχρι τώρα ζωής της, στην διάρκεια της εργασίας της, αλλά και στα ώριμα πλέον χρόνια, που ταξίδεψε και ιδιωτικά σε αρκετές, άγνωστες ακόμη για εκείνη χώρες της γης... θυμάται ότι της άρεσε να μην προσπερνά αλόγιστα όλα όσα περιέπιπταν στην αντίληψή της και την προβλημάτιζαν, όταν ερχόταν σ’ επικοινωνία σχεδόν με όλες τις φυλές της γης και τις κοινωνικές τάξεις, αλλά να καταγράφει στην μνήμη της ψυχής της όσα την εντυπωσίαζαν και γινόταν αίτια για περαιτέρω σκέψεις, που την ωθούσαν να μη μένει ο νους της μόνον στα...

Δεν έχει δοθεί η δυνατότητα στον άνθρωπο της απόλυτης γνώσης, ούτε της γνώσης της καταγωγής του, ούτε η δυνατότητα διείσδυσης στην ουσία των πραγμάτων ή στις πρώτες αρχές. Αλλά, του δόθηκε η λογική, η καλή πίστη, η αφελής δυνατότητα να αγνοεί αυτό που δε μπορεί να γνωρίζει και να μην υποκαθιστά καθόλου ακατάληπτες λέξεις και παράλογες υποθέσεις με τις αβεβαιότητές του. Έτσι, σε αυτούς οι οποίοι, προκειμένου να αποφύγουν τις δυσκολίες, ισχυρίζονται ότι το ανθρώπινο είδος προέρχεται από τον πρώτο άνδρα και από την πρώτη γυναίκα που δημιούργησε η Θεότητα, θα απαντήσουμε ότι εί...

Κοιτώντας απ' τις γρίλιες της "Σιωπής" μου, επιχειρώ να εμφυσήσω πνοή ζωής στα συναισθήματα μου, θλιμμένες παραστάσεις, στα σκονισμένα ετοιμόρροπα τραπεζάκια των θαμπόφωτων παραμυθιών μου... Να ανιχνεύσω, το αχνό χαμόγελο, στη σκιά κάποιας αγαπημένης μου μορφής... Να αγγίξω, το ένα, το μοναδικό μου όνειρο, που αιωρείται παγιδευμένο στην ξύλινη αραχνιασμένη σκεπή της μνήμης μου, προτού αυτό χαθεί, χωρίς οίκτο, στη δίνη των αγριεμένων σκιάχτρων της συνείδησής μου...

Το παρόν πόνημα αναφέρεται στη θέασή μου σε Αιγαιοπελαγίτικα νησιά και Τυνησία και ολοκληρώνεται με θρύλους της πλούσιας ελληνικής παράδοσης. Στην περιπλάνησή μου, προσπάθησα να μην προσθέσω άλλο ένα ταξιδιάρικο βιβλίο στα τόσα που κυκλοφορούν, αλλά να προσφέρω την προσωπική μου πνευματική εμπειρία από τις επισκέψεις μου. Έχοντας υπ’ όψη ότι "Το ταξίδι είναι αφιλόκερδη χαρά του ματιού, σεργιάνι του κορμιού" γιατί με την πρόσθετη πείρα δίδει στον ταξιδιώτη και τη χαρά της δημιουργίας, δεν στάθμευσα στην απλή οδοιπορία αλλά θέλησα να σας κάνω κοινωνούς εντυπώσεων -σκέψεων...

Τι είν’ η δόλια μας ζωή με τα πλαστά πλουμίδια φαντασμαγορικές γιορτές, μουσικής ήχους πλέριους που ολογκρεμίζουν άστοργα τις θείες αναβλέψεις κείνων των ευγενών παιδιών που αγραυλούν μακάρια σε πάνσεπτη μεθόριο αιωνίζουσας χάρης κείνων των άγνωστων βροτών στο διάβα των αιώνων με τις πολύφωνες κραυγές άγνωστες μες το πλήθος των πληθουσών μας αγορών με πολλά καρναβάλια και με κορύβαντες ακμής -μηδενικής αξίας; (σελ. 9) Δεν είμαι του Ενδυμίωνα η ερωμένη δεν είμαι φως απατηλό στην ερημιά του κόσμου γνωρίζω πως ο έρως του μεγάλου εραστή του ομορφότερου άνδρα των...

Ο Αζναβούρ είναι ο γίγαντας τραγουδιστής. Είναι η εθνική φωνή της Γαλλίας που έγινε διεθνής. Αυτός ο μικρόσωμος άνδρας, προικισμένος με το θείο δώρο του ταλέντου του και με μια τεράστια θέληση, δύναμη και ενεργητικότητα, πέτυχε να γίνει ο υπ' αριθμόν ένα τραγουδιστής της Γαλλίας και ένας από τους μεγαλύτερους του κόσμου. Εξήντα χρόνια τώρα υπάρχει και μεσουρανεί στο παγκόσμιο μουσικό στερέωμα, ως συνθέτης, στιχουργός κι ερμηνευτής. Δεν είναι λοιπόν καθόλου τυχαίο που είναι ένας από τους δύο μεγάλους κλασικούς τραγουδιστές του κόσμου. Ο Σαρλ Αζναβούρ και ο Φρανκ Σινάτρ...

Ο ήχος είναι η προσπάθεια να εκφράσω το περιεχόμενο ενός μουσικού κομματιού ή ακόμα και ενός τραγουδιού. Όταν ένα τραγούδι μιλάει για έρωτα ή για καταστροφή το προσεγγίζω διαφορετικά και ως τέμπο και ως ρυθμικό μοτίβο και βέβαια και ως ήχο. Δεν είναι δυνατόν να μιλήσω τρυφερά με τέμπο στο 150 και αξίες δεκάτων έκτων με ένα ήχο τυμπάνων σε πολύπλοκο ρυθμικό μοτίβο, όπως θα ήταν περίεργο να μιλήσω για πόλεμο και καταστροφή χρησιμοποιώντας αργό τέμπο, με γλυκό ήχο πιάτων και αργές νότες ολοκλήρου. Η διάθεση της εικόνας ή του στίχου που καλείται ο συνθέτης να ντύσει με μουσι...

Γαλάζια μαλλιά πλεγμένα μ’ αρμυρίκια όσο το καλοκαίρι τελειώνει αμφίρροπο μετρά μορφές πίσω απ’ τον κρυστάλλινο τοίχο σιγομουρμουρίζοντας τις οπτασίες που τρεκλίζουν σφυρίζοντας αρωματισμένα λόγια. Δεν έζησα στο σπήλαιο, κι όμως μισοκλείνω τα μάτια και τα χείλη που αρνούνται. Τυφλώνομαι μόνο απ’ το χαμόγελο του Ιούνη που ’λεγε θα σταματήσει το καλεντάρι, ο υβριστής! Τον λάξεψε κι αυτόν ο φόβος της λάβας κι ας ήταν δίπλα η πηγή. Δεν έμαθα ποτέ καλό σημάδι! Ούτε να τιθασεύω τα ριζώματα! Ένα λιβάδι ανοίχτηκε μπροστά, καμένο απ’ τον λίβα... And all I loved, I lov...

Η έκφραση "ψωροκώσταινα" εισήχθη στη χώρα μας αμέσως μετά την απελευθέρωσή της από τον οθωμανικό ζυγό, για να υιοθετηθεί από τους πολιτικούς και τους ξενοσπουδαγμένους διανοούμενους της εποχής η ιδέα της φτωχής και εξαρτημένης χώρας. Δημιουργήθηκε από τους ξένους δανειστές γιατί η χώρα μας δεν έπρεπε να έχει τίποτα άλλο πέρα από τον αρχαίο πολιτισμό της. Δεν "χρειαζόταν" πρωτογενή βιομηχανική ανάπτυξη και αυτό για να είναι πάντα δέσμια των ξένων συμφερόντων. Από την αρχαιότητα ο Αριστοτέλης, ο Ηρόδοτος, ο Όμηρος, αλλά και οι σύγχρονοι μελετητές όπως ο Α. Κορδέλλας, ο Δ. Μπ...

Η παραψυχολογία ξαναζεί σήμερα την έξαρση που είχε γνωρίσει στα μέσα του 19ου αιώνα. Είμαι σίγουρος πως η αφήγηση της ζωής αυτών που πρωταγωνιστούν της παραψυχολογίας ενδιαφέρει πολύ τον κόσμο. Έχουν γραφτεί πολλές ανακρίβειες πάνω σ' αυτό το θέμα. Προσπάθησα να ελέγξω κάθε επεισόδιο, κάθε λεπτομέρεια. Έτσι, τα γεγονότα που περιγράφω, παρ' όλο που μπορεί να φαίνονται απίστευτα, είναι όμως όλα αληθινά. Η σύγχρονη παραψυχολογική έρευνα υποστηρίζει πως το μέντιουμ είναι κάποιος που χρησιμοποιείται ως μέσο για να φτάσουν ως εμάς υποσυνείδητες ή τηλεπαθητικές δυνάμεις. Αποκλεί...

Υπάρχει λοιπόν τέχνη στην αγάπη; Υπάρχει τρόπος να γίνουμε όλοι ο πόθος των ωραίων γυναικών; Υπάρχουν μέσα ασφαλή για να απολαμβάνουμε κάθε γυναίκα που μας γεννά τον έρωτα και την επιθυμία; Όλα υπάρχουν. Και αφού όλα υπάρχουν, γιατί να μην υπάρχει και η τέχνη της αγάπης, που θα κάνει κάθε άντρα να είναι πραγματικά γόης, πραγματικά το καμάρι των γυναικών; Εμπρός λοιπόν αναγνώστα. Ας βαδίσουμε μαζί το δρόμο που θα μας φέρει στη χαρά, στον έρωτα, στην ευτυχία. Λίγη καλή θέληση και όλα θα πάνε κατ' ευχήν. Κανείς δεν είναι ικανός να αντισταθεί σ' αυτή τη θέλησή μας, αφού φωτί...

Υπάρχει όμως και μια λησμονημένη πλευρά του φιλοσοφείν στην οποία οφείλουμε να εγκύψουμε με την ακριβέστερη προσοχή. Αν η φιλοσοφία προσπαθεί να φθάσει στα ριζώματα του ανθρωπίνως υπάρχειν, οδηγείται σε εύδιους τόπους, σε τόπους οι οποίοι δεν υπόσχονται βέβαια τελική ανάπαυση, αλλά ακρίβεια και πειθώ που μπορούν να αποτελέσουν αφετηρίες συνεπούς λογισμού. Ήδη ανοίγονται ορίζοντες αναθέασης κρυμμένων αληθειών οι οποίες αποτελούν την πεμπτουσία του ανθρωπίνως υπάρχειν. Ήδη ο πρωτοθαυμασμός γίνεται δημιουργική εμπνοή και ακμαίος λογισμός που διενώνει λόγο και συναίσθημα, είναι...

Ο φιλοσοφικός λόγος συνιστά διαρκή θητεία ωρίμανσης στις γοητευτικότερες και στις μόνες αληθεύουσες διεκφράσεις του ανθρωπίνως υπάρχειν. Το αληθεύειν της φιλοσοφίας δε συνίσταται στην επαλήθευση εμπειρικών γεγονότων ή καταστάσεων, αλλά στη πληρωματική επιμαρτυρία πανανθρώπινων βιωμάτων που τρέφουν τον άλκιμο λογισμό και το ρωμαλέο συναίσθημα σε όλες τις εκδιπλώσεις της ανθρώπινης εμπειρίας. Δεν προσάγει "αποδείξεις" αλλά καθαρότητα νοήματος που κατατίθεται ως κρατερός φιλοσοφικός λόγος με ουσιαστική πνοή και εμπνοή... Η "Πρώτη Φιλοσοφία" επιχειρεί να προσφέρει στον αναγνώστ...

ΠΡΟΤΥΠΟΣ ΟΙΚΟΣ ΑΝΟΧΗΣ Τι είναι ηθικό και τι είναι ανήθικο; Κατά περιόδους της ιστορίας αυτές οι έννοιες έχουν οριστεί διαφορετικά και έτσι πράγματα που θεωρούντο ανήθικα έναν αιώνα πριν, σήμερα είναι σε μεγάλο βαθμό αποδεκτά (έστω ανεκτά). Όλες οι αστικές κοινωνίες, όμως, χαρακτηρίζονται από ηθική υποκρισία. Πολλοί αστοί και ιδίως οι επιφανείς μιας κοινότητας καυτηρίασαν πράξεις ή τακτικές ή τρόπους ζωής που και εκείνοι ακολούθησαν στα κρυφά. Και πολλοί "δαιμονοποίησαν" συνανθρώπους τους γιατί έκαναν πράγματα που εκείνοι δεν τόλμησαν να δοκιμάσουν ή φοβήθηκαν ότι υπό άλλες...