Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Άραγε το είδωλό μας αποτελεί πάντα το πιστό μας αντίγραφο; Μήπως υπάρχουν στιγμές που επαναστατεί με μορφασμούς και σκιρτήματα, κι εμείς απλώς πιστεύουμε πως είναι κάποιο σκέρτσο του καθρέφτη μας; Πόσες φορές κιοτέψαμε σαν το κοιτάξαμε στα μάτια και ρίξαμε το βλέμμα μας αλλού; Ο Κωνσταντίνος, συγγραφέας επί χρόνια, έμαθε να βουτά την πένα του στο μελανοδοχείο των Θεών και των Δαιμόνων. Για όλους φαντάζει παρανοϊκός. Αυτός όμως αρνείται να κρίνει και να ερμηνεύσει τα συμβάντα της ζωής. Μ’ ένα γερό μακροβούτι στα κατάβαθα της συνείδησής του, απολαμβάνει τον έρωτα, το πάθος...

Τι κοινό μπορεί να έχει ένα διαστημικό τηλεσκόπιο και δύο άλυτα μαθηματικά προβλήματα με τη ρομποτική ιατρική και με ένα κομμάτι χαρτί; Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου θα ξεδιπλώσετε πολλά από τα μυστικά της ιαπωνικής εικαστικής τέχνης και θα δημιουργήσετε μοναδικά σχέδια!

Όλοι εσείς που θα διαβάσετε αυτό το βιβλίο, θα καταλάβετε, ότι αυτή είναι η υποκειμενική, στοχαστική ματιά μιας ακροάτριας, πάνω στη Λιλιπούπολη. Έτσι όπως την άκουγα τότε σε νεαρή ηλικία και όπως την ξανάκουσα μεγαλύτερη, από το ραδιόφωνο και απ' αυτές τις 34 κασέτες. Ευτυχώς στην εποχή μας, η τεχνολογία μας δίνει τη δυνατότητα, να μπούμε στο you tube και να ακούσουμε επεισόδια της εκπομπής. Οι μεγαλύτεροι θα συγκινηθούν αλλά και θα λύσουν απορίες των μικρότερων. Μπορεί να ξεκινήσουν πολλές ενδιαφέρουσες συζητήσεις, ανάμεσα και στις τρείς γενιές της οικογένειας! Ο...

- Έλα να σου δείξω ένα κουταβάκι που έχω στο αυτοκίνητό μου, της είπε χαμογελαστά ο κύριος. Μπορεί και να σου το χαρίσω... Σηκώθηκε και έπιασε τη Σοφία απ’ το χέρι. Το κορίτσι κοντοστάθηκε. Θυμήθηκε που της έλεγε ο μπαμπάς της: "Ποτέ να μην ακολουθείς ανθρώπους που δε γνωρίζεις". Έξι μικρές ιστορίες και πολλοί μεγάλοι προβληματισμοί για αναπάντεχα περιστατικά που μπορούν να βιώσουν παιδιά της διπλανής πόρτας, τα παιδιά μας... Στο πάρκο, στο σχολείο, στη γειτονιά, στο ίδιο μας το σπίτι. Πώς θα κάνουμε τα μικρά παιδιά να αναγνωρίζουν τον κίνδυνο, πώς θα τα ενθαρρύνου...

Αυτό το βιβλίο είναι γραμμένο σε τρεις γλώσσες, ελληνικά, αραβικά και φαρσί, καθώς τα τελευταία χρόνια ο πόλεμος έχει φέρει κοντά μας πολλά αραβόφωνα και φαρσόφωνα παιδιά. Στην πραγματικότητα όμως το Αλφαβητάρι αυτό είναι γραμμένο στην παγκόσμια γλώσσα που μας ενώνει: τη γλώσσα της φύσης. Ας πετάξουμε, ας βουτήξουμε, ας περπατήσουμε στη Γη, ας νιώσουμε το χτύπο της καρδιάς της κι ας ακούσουμε το επείγον μήνυμα που στέλνει. Καπετάνιος στα ταξίδια μας είναι τα 24 γράμματα της ελληνικής αλφαβήτου.

Ο απερίγραπτος κόσμος της Παυλίνας Παμπούδη είναι, αναμφισβήτητα, ένα σύμπαν αναγνωστικής απόλαυσης. Και χαράς. Η εξωφρενική ιστορία του κ. Μπένζαμιν Μπελμάγιερ και της Κιμ, τα απομνημονεύματα μιας μπάσταρδης σκύλας, η τρυφερή ερωτική αλληλογραφία ενός διάσημου αγνώστου, η φλογερή περιπέτεια του τυχερού Τζόναθαν Ντος, η ενδιαφέρουσα περίπτωση ενός μυστηριώδους διαχειριστή πολυκατοικίας, κτλ. κτλ. Πρόκειται για 36 λίγο-πολύ παράξενες ιστορίες (όλες βαθιά φιλοσοφημένες και όλες με ηθικά διδάγματα), που απευθύνονται σε αναγνώστες με χιούμορ, αίσθηση του παραλόγου ή, έστω,...

Στο νοσοκομείο του δάσους φτάνει αιμόφυρτη η αλεπού. Το τραύμα στη φουντωτή ουρά της ήταν πολύ βαθύ και χρειαζόταν μετάγγιση το συντομότερο. Τότε, όλα τα ζώα πήραν τη σωστή απόφαση. Τι θα κάνουν ο γοργοπόδαρος λαγός, ο σκίουρος, η κουκουβάγια, η πρασινοκέφαλη πάπια, ο μπούφος ο γιατρός κι η καρακάξα η νοσοκόμα; Θα καταφέρουν να σώσουν τη ζωή της φίλης τους;

Ο Νίκος Κόλμαν κλείνει το ποιητικό του βιβλίο Δοκιμές μνήμης μ’ ένα ακατανόητο σύνθημα που παιδί το είδε γραμμένο σ’ έναν τοίχο της Πόλης: "Απαγορεύονται οι συγκινήσεις". Οι αναμνήσεις όμως επιτρέπονται. Κι εκείνο το παιδί φύλαξε ακριβές εικόνες, γεύσεις και κυρίως πρόσωπα από την Πόλη και τα Πριγκιπόννησα, μέρη μυθικά, από τα οποία έρχεται και θα έρχεται πάντα. Τ’ ομολογεί ξανά και ξανά, με πολλούς τρόπους: "Ψηλαφώ τ’ αποτυπώματα των βλεμμάτων", "Μετρώ το σμιλεμένο χρόνο που κυλάει", "Αδράξτε όλα όσα δεν τελειώσανε ποτέ εκεί πέρα!". Όχι απλώς επιτρέπονται οι αναμνήσεις,...

Ελάτε μαζί με το Κοράκι να βρούμε το πιο ευτυχισμένο πουλί στον κόσμο. Άραγε είναι το όμορφο περιστέρι, το μελωδικό αηδόνι ή ο γεμάτος χάρη κύκνος; Μόνον όταν το Κοράκι γνώρισε το Παγώνι κατάλαβε τελικά ποιο ήταν το πιο ευτυχισμένο πουλί...

Το μουσειακό θέατρο είναι μια ερμηνευτική στρατηγική με επίκεντρο τον/ην επισκέπτη/ρια, μια μορφή δημόσιας ιστορίας και εφαρμοσμένου θεάτρου που αξιοποιείται στην ερμηνεία της πολιτισμικής κληρονομιάς από τα τέλη του 19ου αιώνα. Πρόκειται για μια νέα μορφή αφήγησης στην ελληνική μουσειολογία και μουσειοπαιδαγωγική. Το βιβλίο αυτό παρουσιάζει την ιστορική του διαδρομή, τις λειτουργίες του και τα ζητήματα που εγείρονται. Εξετάζει το θεατρικό φαινόμενο υπό το φως των σύγχρονων απαιτήσεων μουσειακής ερμηνείας, σκιαγραφεί το διάλογο γύρω από τα εργαλεία εμπλοκής του κοινού,...

Στη χώρα των Κουρδισμένων κανένας πολίτης άνω των δεκατεσσάρων χρόνων δεν έχει επίγνωση της πραγματικότητας: Κουρδισμένοι όλοι οι πολίτες, πλην των παιδιών, από τον επικίνδυνα συμφεροντολόγο και μεγαλομανή μονάρχη Αμπντού, μοιάζουν σαν μηχανές, που τρέχουν ασταμάτητα, προγραμματισμένες μόνο να παράγουν, χωρίς να σκέφτονται, να αισθάνονται, να επιθυμούν. Έχουν ξεχάσει κάθε προσωπικό τους ενδιαφέρον, καθετί που ομορφαίνει τη ζωή τους. Ένα βιβλίο που εμπνέει τους εκπαιδευτικούς και τους θεατροπαιδαγωγούς να προσεγγίσουν με τους μαθητές τους μείζονα θέματα της σύγχρονης πραγ...

Το παιδί στην οικογένεια αναφέρεται στο νεογέννητο -στα πρώτα χρόνια της ζωής- και απευθύνεται κυρίως σε γονείς. Η Δρ Μοντεσσόρι, εκτός του ότι περιγράφει εδώ την πρότασή της για μια σχολή γονέων, αγγίζει δύσκολα θέματα με τέτοιο τρόπο ώστε να αιφνιδιάζει τον αναγνώστη, εκεί ακριβώς που δεν το περιμένει, με τα τολμηρά συμπεράσματά της. Καλεί τους γονείς να αναθεωρήσουν τις βαθύτερες προθέσεις τους στη σχέση τους με το νεογέννητο. Μιλάει για τη βία που υφίσταται αυτό το μικρό βρέφος από καλοπροαίρετους γονείς, οι οποίοι όμως δεν καταφέρνουν να αναγνωρίσουν και να σεβαστούν...

Μια ονειρική ιστορία ωρίμανσης και αφύπνισης για όλες τις εποχές και όλες τις ηλικίες, με κεντρικό πρόσωπο τη δεκάχρονη Αθηνά. Και με οδηγό στο ταξίδι της το μαγικό βελανίδι τής μαλαματένιας βελανιδιάς. Ανέλπιστοι φίλοι και εχθροί, ζώα, δέντρα και πουλιά σοφά, γενναία, πονηρά, νεράιδες φεγγαρόμορφες... Όλη η μαγεία τής μέσα και της έξω φύσης επιστρατεύεται για χάρη του παιδικού αχαρτογράφητου έρωτα. Μια ολονύχτια περιπέτεια στο δάσος, σύγχρονη και αλλοτινή, στα χνάρια του ελληνικού παραδοσιακού παραμυθιού. Θαρρείς και το κορίτσι είχε το δικό του ήλιο.

Παλιά, στο ξέφωτο μπροστά απ' την καρυδιά γίνονταν τα πανηγύρια τον χωριού. Τα τελευταία χρόνια, όμως, το δέντρο άλλαξε. Άρχισε να εξαφανίζει ανθρώπους. Κάποιοι έφερναν κάποιους άλλους, τους έστηναν όρθιους με την πλάτη ν' ακουμπάει στον κορμό, και το δέντρο τούς εξαφάνιζε. "Τους εξαφανίζει και πού τους πάει; Ακριβώς από κάτω; Στο χώμα; Αφού το δέντρο δεν μπορεί να κουνηθεί και να πάει μακριά! Έτσι δεν είναι;" ρωτούσε συχνά τη μητέρα του, που δεν ήθελε να απαντήσει. Και ο πόλεμος συνεχιζόταν. "Από τη Μαγεμένη καρυδιά Βραβείο Διεθνούς Φεστιβάλ Ολυμπίας 2018" Κάπου...

"Απ' τα χρόνια τα παλιά οι γάτες κυνηγούσαν τα ποντίκια, τις γάτες κυνηγούσαν τα σκυλιά κι όλοι ζούσαμε καλά..." Έτσι αρχίζει ένα από τα δώδεκα υπέροχα τραγούδια του Λουκιανού Κηλαηδόνη που γράφτηκαν για το θεατρικό έργο "Φίνο Ριριλίνο". Τι γίνεται όμως όταν η γάτα αγαπήσει τα ποντικάκια, ο σκύλος ερωτευτεί τη γάτα και όλοι μαζί νιώσουν την ευεργετική και συμφιλιωτική επίδραση ενός περιπλανώμενου ηθοποιού; Να το πάρει το ποτάμι; Γίνεται μια υπέροχη, ξεκαρδιστική θεατρική παράσταση που ο Λουκιανός Κηλαηδόνης την έντυσε με τις μαγικές του μελωδίες, αφήνοντας στα παιδιά...

Ένα είναι σίγουρο, μιλώντας βέβαια για τον εαυτό μου και μόνο. Η πανοπλία που φοράω από μικρό παιδί φεύγει από πάνω μου πάρα πολύ δύσκολα. Αν και υπήρξαν φορές που πίστεψα ότι την ξεφορτώθηκα, έφτανε να τη δω στα μάτια κάποιου άλλου για να ξαναθυμηθώ την ύπαρξή της. Ευτυχώς, περνώντας τα χρόνια, έμαθα τον τρόπο να τη βλέπω πιο καθαρά και να αφαιρώ στη συνέχεια ένα ένα τα κομμάτια από τα οποία είναι φτιαγμένη. Έμαθα, επίσης, τον τρόπο να αφήνω τους ανθρώπους που αγαπώ να μου τα αφαιρούν. Πολλά μπορούν να ειπωθούν για τη μοναξιά, τον φόβο, τις ανασφάλειες που κουβαλάμε...

Ο Όττο και η Χάνα συναντήθηκαν ένα χειμωνιάτικο πρωινό που χιόνιζε κι έγιναν αμέσως αχώριστοι. Ο Όττο απολάμβανε ν' ακούει τη Χάνα να τραγουδά. Η Χάνα λάτρευε να τη συνοδεύει ο Όττο στα ψώνια και στις συναυλίες της. Και κάπως έτσι, μαζί, κυλούσαν τα χρόνια. Κυλούσαν και άλλαζαν. Ο Όττο είχε όλο και περισσότερο ανάγκη τη Χάνα. Μα η Χάνα δεν είχε πια χρόνο για τον Όττο. Μέχρι που μια ανοιξιάτικη μέρα η Χάνα αναγκάστηκε να πάρει μια δύσκολη απόφαση...

"Δεν θα προτιμούσες ένα μπαλόνι που να έχει το σχήμα κάποιου ζώου;" τη ρώτησα. "Μου αρέσει το μπαλόνι μου επειδή είναι πολύ στρογγυλό. Μοιάζει με τον αριθμό οκτώ και το όνομα Άννα", είπε η Ζένια. "Έχεις δίκιο", απάντησα σκύβοντας το κεφάλι. Τι θα μπορούσα ν’ απαντήσω σ’ αυτό; Ένα βιβλίο που καταγράφει τον ποιητικό διάλογο μεταξύ του συγγραφέα και της βαφτιστήρας του δείχνοντας ως πού μπορεί να φτάσει μια ευφάνταστη συζήτηση με τον μαγικό κόσμο της παιδικότητας. Δύο καταξιωμένοι δημιουργοί, ο ποιητής Δημήτρης Αγγελής και ο ζωγράφος Δημήτρης Αναστασίου, ενώνουν τις δυ...

Η εικαστική πρωτοπορία συναντά την κλασική παράδοση, σε ένα από τα δημοφιλέστερα έργα του Hans Christian Andersen. Μια πασίγνωστη ιστορία, "Το κοριτσάκι με τα σπίρτα", σε μια μοναδική έκδοση!