Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μια ιστορία που αρχίζει μαζί με τον εικοστό αιώνα και τελειώνει σήμερα - ή μάλλον, δεν τελειώνει ποτέ: η γυναίκα που ξεκινάει το 1910 από την Αδριανούπολη, φτάνει στη Θράκη με πολλές ιστορίες να την ακολουθούν. Περνάει στη Μακεδονία, τη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα μέσα από άλλες γυναίκες και τις δικές τους ιστορίες, με φόντο μια Ελλάδα που αλλάζει συνεχώς. Οι γυναίκες ερωτεύονται, κάνουν παιδιά, δουλεύουν, χωρίζουν, ζούνε και ανασαίνουν ενώ πίσω τους συμβαίνουν ανταλλαγές πληθυσμών, πόλεμοι, διαδηλώσεις, επαναστάσεις και εμφύλιοι. Κάθε ιστορία εκτυλίσσεται μέσα σ' αυτό που λ...

Μικρές ιστορίες που μοιάζουν να βγήκαν απ' τις οθόνες τού σινεμά, με τον ίδιο τρόπο που μερικές ταινίες μοιάζουν σαν αληθινές ιστορίες... κι άλλες που είναι σαν να τις ξεκόλλησε κάποιος απ' τη δική μας ζωή ή τις ζωές των άλλων. Άλλες πάλι όχι. Κι η περιπέτεια αρχίζει: πώς η αλήθεια μπερδεύεται με τη φαντασία, πώς μερικές φορές νομίζεις πως μια ιστορία είναι ψεύτικη, ένα τέχνασμα, ενώ είναι εντελώς αληθινή. Άλλοτε, πώς μια ιστορία ξένης ζωής μπορεί να 'ναι τόσο απίστευτη που αναρωτιέσαι αν ο άλλος την έζησε όντως ή απλώς την φαντάστηκε. Αν την φαντάστηκε για να 'ναι αληθοφ...

Ό,τι ακούς, εδώ, καθώς πέφτουν τα μικρά, λεία βότσαλα, είναι ο ψίθυρος της χαμένης Ενότητας, που επιστρέφει σαν σύνθεση ή, ακόμη χειρότερα, σαν συναίρεση όλων των διαβαθμίσεων του λογοτεχνικού φάσματος. Όμως οι πιο πρακτικοί από μας, θα πρέπει πλέον να παραδεχτούμε ότι δεν έχουμε κάτι καλύτερο· κι ίσως δεν θα 'χουμε ποτέ. Λοιπόν, αυτή η παραδοχή (αυτή η ταπεινότητα) είναι το λογοτεχνικό "θραύσμα", η μορφή που ο ποιητής Οκτάβιο Παζ θεωρεί ως εκείνη "η οποία καθρεφτίζει καλύτερα την κινούμενη πραγματικότητα όπου ζούμε και υπάρχουμε..." Σ' ένα τέτοιο καθρέφτισμα πάνω, γράφτηκε...