Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Καθώς πέφτει η βαρύτιμη εικόνα και τον πλακώνει φορτωμένη με δεκάδες ασήκωτα αφιερώματα κι ακαριαία διαλύει το κρανίο του "θαύμα, θαύμα" αναφωνεί το εκκλησίασμα διότι είναι αήττητη η ελπίδα του απεγνωσμένου.

Ποιήματα εμπνευσμένα από τις δύο πόλεις στις οποίες μοιράζει τη ζωή του την τελευταία διετία, την Αθήνα και το Βερολίνο, σκιαγραφούν έναν ποιητή ευαίσθητο, κινηματογραφικό, αποφασισμένο να μοιραστεί και να εκτεθεί, ικανό να διακρίνει λεπτές αποχρώσεις της καθημερινότητας και να τις μεταμορφώσει σε καθοριστικά βιώματα. Η πόλη και οι άνθρωποί της πρωταγωνιστούν, το ημίφως διαμορφώνει ατμόσφαιρες και φέρνει το περιθώριο (ένα περιθώριο σχεδόν μαγικό) στο επίκεντρο.

Η φύση της αμαρτίας αποκλείει την ομολογία. Δεν θα μπορούσα να εξομολογηθώ ακόμη κι αν ήθελα. Δεν θέλω. Αυτό είναι το αμάρτημά μου.

"Εκεί απέμεινα απόλυτο κενό. Εδώ είμαι ζωντανός χρόνος. Θρυμματίστηκαν τα πλαίσια της πραγματικότητας! Το πτώμα μου υφίσταται, δεν αισθάνομαι πλέον τίποτα· ενώ εγώ μόλις που προσεγγίζω τη φρίκη της ανυπαρξίας μου, χρόνος αγνός που δεν μπορεί να ενταχθεί σε καμία φόρμα, φάντασμα που η αυγή θα το απογυμνώσει μπροστά στα ζοφερά μάτια των ανθρώπων...". Και είχε σχεδόν ξημερώσει. Η "Άλλη όχθη" είναι ένα βιβλίο του Κορτάσαρ που κυκλοφόρησε μετά το θάνατό του το 1995. Περιέχει κείμενα από το 1937 μέχρι το 1945. Αφηγήσεις ομαδοποιημένα σε τρεις ενότητες, μας δίνουν τη δυνατό...

Εκείνος που ήθελε να επισκεφτεί τις συνοικίες του πρόχειρου έρωτα, νοίκιαζε κουβαλητές με μεγαλοπρεπή δερματοστιξία. Οι γυναίκες στη Γιοσιβάρα και στο Τατσούμι ήταν ξετρελαμένες με τους καλαίσθητα δερματοστιγμένους άνδρες. Για να μην αναφερθώ μόνο στους τυχοδιώκτες και στους πυροσβέστες. Κατά αυτόν τον τρόπο δεν καλλωπίζονταν μόνο απλοί πολίτες, αλλά και μερικοί Σαμουράι. Στις συναντήσεις τατουάζ που διοργανώνονταν από καιρό σε καιρό έδειχναν οι συμμετέχοντες τα πολύχρωμα κορμιά τους, περηφανεύονταν για τις θαυμάσιες επινοήσεις τους, την πρωτοτυπία των σχεδίων και ασκούσαν...

Αντιγόνη: Άκου, αν είσαι πολιτικός, ενδιαφέρσου για την εικόνα σου περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Να δημιουργείς εσύ ο ίδιος τα προβλήματα και, ύστερα, να αναζητείς με καρδιά και αξιοπιστία έναν τρόπο να τα λύσεις. Αν κάποιο μέτρο πονάει πολύ, εφάρμοσέ το σταδιακά, θα σε ευγνωμονούν. Κι αν σου ζαλίζουμε τ’ αρχίδια, πες πως είναι κάτι επώδυνο, επείγον και αναγκαίο, πως δεν υπάρχει άλλη, καλύτερη επιλογή. Όταν μιλάς στο κοινό, να είσαι πατρικός και μητρικός, το μόνο που θέλεις είναι την ψήφο τους ή την κοινωνική ένταση, ή, απλώς, να γίνει το δικό σου δίχως να κινήσεις πολλέ...

Στην διαπλάτυνση, το νευρωνικό κύκλωμα. Πυρετώδης μάζα. Ήρθες εδώ για να βρεις τα συμπληρωματικά χρώματα μιας απουσίας. Πώς να στερεώσεις την γνώση στο χάος, στην αλλαγή σκηνικού, στην ταχύτητα που έχουν τα υλικά να αλλάζουν διάσταση;

Είκοσι τέσσερις πολύ μικρές ιστορίες από το Α ως το Ω και τρεις κάπως αναλφάβητες, κάπως μεγαλύτερες, κάπως παλιότερες. Πρώτα είκοσι τέσσερις ιστορίες για ανθρώπους χωμένους για τα καλά μέσα στην "ομίχλη του πολέμου" που είναι η ζωή του καθενός μας, ιστορίες που προσπαθούν να τους καταλάβουν ή να τους παρερμηνεύσουν, να τους νιώσουν βαθιά ή να προβάλουν πάνω τους την ευκολία του τεμπέλικου βλέμματος, να αποδώσουν κάτι από την ουσία τους ή να καθρεφτίσουν μόνο την επιφάνειά τους. Και μετά τρεις ιστορίες που προσπαθούν να μιλήσουν με την ίδια την υπαρξιακή ομίχλη της μεγάλης...

Πώς αναδύεται η "κρίση" στο πλαίσιο μιας κοινωνίας; Πώς αναγνωρίζεται μια κατάσταση των πραγμάτων ως "κρίση"; Ποια σημεία θεωρούνται ως προπομποί της; Στον ορυμαγδό των Πάγων - λογισμών για τη "κρίση", ποιος είναι ο πιο έγκυρος; Μήπως η "κρίση" κρύβει μιαν άλλην κρίση; Μήπως, η "κρίση" λειτουργεί εντέλει ως οθόνη απόκρυψης και όχι αποκάλυψης; Η παράθεση ερωτημάτων μπορεί να συνεχιστεί, καθώς η "κρίση" καθαυτή και η κατονομασία της μεταβάλλονται και μεταμορφώνονται ασταμάτητα. Η βιβλιογραφία σ' αυτό το σημείο αυξάνει εκθετικά δημιουργώντας έτσι μια πληθωριστική κρίση κειμένω...

Ο Μπάϋρον έγραψε το "Κάιν, ένα μυστήριο", μέσα σε έξι πυρετώδεις εβδομάδες στη Ραβένα, το καλοκαίρι του 1821, ενώ περίμενε τα νέα της ελληνικής επανάστασης από την άλλη μεριά της Αδριατικής. Ήταν μόλις τριάντα ετών, πολλά χρόνια αυτοεξόριστος από την πατρίδα του και ήδη ο διασημότερος ποιητής στην Ευρώπη.

Δεκαέξι άνθρωποι· δεκαέξι εξομολογήσεις που αφορούν κυρίως το σεξ αλλά και όσα σχετίζονται με το σεξ, δηλαδή τα πάντα.

Ίχνος έμπρακτης μαγείας που απέμεινε στον κόσμο είναι η μαγειρική. Αλλά και πρόχειρο μέσο εξάσκησης του μεγαλείου της προσφοράς. Γι αυτό και συνήθως έχει να κάνει με το κατ’ εξοχήν πρόσωπο της προσφοράς που είναι η μητέρα. Και μητέρα σημαίνει μη τέρας. Γιατί προπαρασκευή τροφής είναι να κάνει βρώσιμα τα τέρατα. Να παίξει το αρχικό παιχνίδι του εκπολιτισμού. Ο κάθε μάγειρος και η κάθε μαγείρισα είναι ένα είδος πρέσβη μητέρας και μη τέρατος σε ένα παιχνίδι φωτιάς και νερού που κάνει το χωματώδες των υλικών πνοή. Δεν θέλει όμως τόση φιλοσοφία για να το απολαύσουμε. Άσκηση...