Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Παλάτια σμιλεμένα στους σταλαγμίτες, μανιτάρια που φεγγοβολούν στο σκοτάδι και ασβοί με κουρδιστά καπελάκια... Όλα αυτά κρυμμένα μέσα σε μια τεράστια σπηλιά. Για πόσο μπορεί, όμως, η ματαιοδοξία ενός βασιλιά να κρατήσει μια κοινωνία στην απομόνωση και στην άγνοια; Τι συμβαίνει όταν ο φόβος κυριαρχεί της γνώσης; Ένα έμμετρο παραμύθι που απευθύνεται σε παιδιά μικρής ηλικίας και αναδεικνύει την αξία της κριτικής ικανότητας και της ελεύθερης σκέψης, χωρίς να "κουνάει διδακτικά το δάχτυλο". Μια παραλλαγή του "μύθου του Σπηλαίου" του Πλάτωνα, δοσμένη με κωμικά στοιχεί...

Το βιβλίο αυτό αποτελεί έναυσμα για σκέψη και αναζήτηση. Οι τρεις βασικές ενότητές του είναι σαν παραβολές και μέσα από παρομοιώσεις και συμβολισμούς επιχειρούν να παρακινήσουν τον αναγνώστη να δει τη ζωή του υπό ένα διαφορετικό πρίσμα: "Συναισθηματικό δάσος". Με παραδείγματα από τη φύση, ο κάθε άνθρωπος παρομοιάζεται με ένα συναισθηματικό χωράφι, το οποίο δύναται να καλλιεργηθεί, αν αυτός εργαστεί με όρεξη για ζωή, ώστε να γίνει ένα συναισθηματικό δάσος. "Ο στόλος του χαρακτήρα και της προσωπικότητας και τα καράβια των επιλογών". Τα στοιχεία της προσωπικότητας...

Το έγκληµα είναι εµφανές, δεδομένο και νοµιµότατα διαπραχθέν. Το κράτος δεν αφήνει τους πολίτες να ξεδιπλώσουν τις δημιουργικές τους ικανότητες, αυτές που "κάνουν" τις δουλειές και "προκαλούν" την ανάπτυξη. Κι όµως αυτό το διαρκώς συντελούμενο έγκληµα µένει ατιμώρητο... Οι κολεκτιβιστές μαζί µε τους κρατιστές (από κοινού, αντάµα και οµού) µιλούν διαρκώς για το "κοινό καλό", για τη φροντίδα του κράτους στους αδύναµους, για τα "µείγµατα πολιτικής" που θα φέρουν την ανάπτυξη... Κανένας δεν µιλά για τον δημιουργικό άνθρωπο του οποίου οι δημιουργικές δυνάµεις εξουθενώνονται π...

Πρόκειται για μια συλλογή διηγημάτων βγαλμένων από την "αλήθεια" της ζωής, φτιαγμένη από δυνατές εμπειρίες, γεμάτη με έντονα συναισθήματα, βαθιά νοήματα. Μια συλλογή αυτοπροσδιορισμού του εγώ. Καθένας μας, διαβάζοντας τις μικρές ιστορίες της Γιούλικας Ψιμούλη, μπορεί να ταυτιστεί, μπορεί να ταξιδέψει στις δικές του αναμνήσεις, στον δικό του κόσμο των συναισθημάτων, στη δική του "αλήθεια".

Οι πέντε φίλοι επιστρέφουν στην Γκόλεντορ, όπου μια νέα συναρπαστική περιπέτεια, γεμάτη κινδύνους, ξεκινά: Το ταξίδι της αναζήτησης για το μυστηριώδη χαμένο φάρο. Το πολύτιμο αντικείμενο που κρύβει ο φάρος στα σπλάχνα του θα καθορίσει το μέλλον της χώρας. Πειρατές, γοργόνες και υπερφυσικά πλάσματα των θρύλων θα βρεθούν στο δρόμο τους. Ο Άρης θα πρέπει να φανεί δυνατός και να ξεπεράσει όλα τα ανυπέρβλητα εμπόδια και τις θανάσιμες παγίδες που θα συναντήσει, αν θέλει να σώσει και τους φίλους του, αλλά και ολόκληρη την Γκόλεντορ...

Σε αυτό το βιβλίο, ο Άκης Ρόμας μας προσφέρει το κλειδί για την επιτυχία στις προσπάθειες, τις ευχές και τις προσδοκίες μας. Η διαφορά του σε σχέση με άλλα καθώς και η πιο σημαντική συμβολή προς τους αναγνώστες είναι ότι περνάει από τα λόγια στην πράξη.

Στο "Σφραγίδας μελάνι", η συγγραφέας αφηγείται, μέσα από ένα διήγημα και μία συλλογή ποιημάτων τη ζωή μιας γυναίκας και το ταξίδι της προς την απελευθέρωση της ψυχής. Πρόκειται για μία σύνθεση-απόδειξη πως η διαχρονικότητα της σφραγίδας της ήταν αλληλένδετη με τη διαχρονικότητα του μελανιού που την πότισε. Σφραγίδα, μια γυναίκα που ταξίδεψε τα ίχνη της με το Μελάνι οδηγό στ' όνειρο της γραφής. Απάντηση στα "γιατί" που σφραγίζουν το πέταγμα. Αγκάλιασε τα καθήκοντα της υπογραφής και το φιλί του Λύκου, διεκδικώντας στίγμα αιώνιας ζωής και αφήνοντας κληροδότημα τα φτερά. Ανά...

Με μια αγνότητα αλήθειας οδηγήθηκα να αποτυπώνω πιστά χαρίσματα της ψυχής μου. Να μοιράζομαι τα όνειρα που φωτίζουν απέραντα τις σκέψεις μου με ένα λαό, με μια Σοφία που φωτίζει βαθιά όλο μου το είναι. Ο Πανταχού Παρών με οδηγεί στρέφοντας τη βλέψη των αισθημάτων μου σε κάθε προσδοκία.

Με το βιβλίο αυτό, ο Χρήστος Αχ. Οικονόμου επιχειρεί να δώσει απαντήσεις στα πιο θεμελιώδη ερωτήματα που απασχολούσαν και απασχολούν κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο, σχετικά με τη δημιουργία του σύμπαντος και την προέλευση της ζωής στον πλανήτη Γη. Κύριο μέλημά του, χρησιμοποιώντας λόγο ευθύ και κοφτερό, είναι να παρουσιάσει συνοπτικά στο αναγνωστικό του κοινό ζητήματα ανθρωπολογικής, κοινωνιολογικής, φιλοσοφικής, καλλιτεχνικής -ακόμα και πολιτικής- φύσης και να το βοηθήσει, πάντα μέσα από το πρίσμα της επιστημονικής τεκμηρίωσης, να απαλλαγεί από δογματικές αντιλήψεις, από χωρίς λο...

Η μοίρα αποφασίζει παράξενα, μια παλιά ιστορία μοιάζει να ξαναπαίρνει σάρκα και οστά... Η Εύα Αρχοντή, φιλόδοξη και αδίστακτη, όλη της τη ζωή αναζητούσε πλούτη και εξουσία. Ερωτεύεται ένα νεαρό μπάρμαν, τον Ιωσήφ. Ωστόσο έχει και εχθρούς. Ένας δημοσιογράφος, ο Γιάννης, που αγωνίζεται για δίκαιο και κάθαρση, καταγγέλλει για διαφθορά την Εύα και τον άντρα της. Η πολιτική στο επίκεντρο. Επεμβαίνει η μοίρα, που φέρνει ξαφνικά στο προσκήνιο τη Σάλλυ, την ξεχασμένη νεαρή συννυφάδα της Εύας. Η μοχθηρία βρίσκει παλιά μονοπάτια και το παρελθόν επιστρέφει. Και όπως ο Θερμαϊκός μο...

Πρόκειται για ένα παιδικό βιβλίο που απευθύνεται σε ηλικίες 9-12 ετών, γεμάτο χρώματα και περιπέτειες που τρέχουν σαν γάργαρο νερό. Η μέρα ξεκινά και η μικρή Ναυσικά, ένα κορίτσι που αγαπά την περιπέτεια, βλέπει να περνά έξω απ’ το παράθυρό της ένας λιλιπούτειος μελένιος λουκουμάς. Χωρίς δεύτερη σκέψη, αποφασίζει γεμάτη περιέργεια να τον ακολουθήσει. Και τότε όλα αρχίζουν... Σήμερα το πρωί, όπως κάθε πρωί, ξύπνησα από τα παιχνιδιάρικα χτυπήματα των ηλιαχτίδων στο παράθυρό μου. Άνοιξα τα μάτια μου, τεντώθηκα καλά καλά (όπως μου ’χει μάθει ο μαύρος γάτος μου, που είναι εξ...

Μέσα από τη διήγηση μιας σημαντικής στιγμής που της άλλαξε τη ζωή, η Κλειώ Σοφρά συστήνεται στο κοινό με την πρόθεση να μεταδώσει την αισιοδοξία της στους αναγνώστες, αλλά και να στείλει μηνύματα αγάπης. Τα μάτια είναι ωραία όταν έχουν γλυκό και ζεστό βλέμμα. Είναι ο καθρέφτης της ψυχής, όπου κρύβονται μεγάλες αλήθειες που δεν εκφράζονται με λόγια... Η αισιοδοξία είναι η ηλιόλουστη πλευρά της ζωής και ζεσταίνει τις καρδιές μας. Οι αναμνήσεις γλυκαίνουν την ψυχή μας και χαμογελάμε στη ζωή σαν να την καλοπιάνουμε. Με το πέρασμα των χρόνων καταλαβαίνουμε πως όλα αυτά που μας σ...

Παραμυθένιες ιστορίες με επίκεντρο τη Ρώμη, ίσως όμως κι ένα κολάζ από πραγματικά περιστατικά. Όπως και να ΄χει, ο Δημήτρης Σούκουλης καταφέρνει με το "Σκουληκοσύννεφο" να μας μεταφέρει στον σοφό κόσμο των εντόμων. Εκεί, κανένα συναίσθημα δεν είναι ντροπή και όλα τα έντομα ρισκάρουν και προσπαθούν να πραγματοποιήσουν κάθε όνειρο στη ζωή αλλά και στον έρωτα. Ακόμα και το σκουλήκι χωρίς όνομα αλλάζει και γίνεται πλέον Σκουληκοσύννεφο. Αν αφεθείτε στον μαγικό κόσμο του συγγραφέα, μπορεί κάποια μέρα να το δείτε ψηλά στον ουρανό κι ίσως -γιατί όχι;- να πιάσετε και κουβέντα μαζ...

Η ποιητική συλλογή μου "Υποκλίνομαι" είναι μία κατάθεση ψυχής. Είναι μία σωτήρια λέμβος που με κράτησε και με έβγαλε προς το φως, όταν πνιγόμουν ασθματικά και επικίνδυνα σ’ αυτόν τον κόσμο τον ανάλγητο και τον παράταιρο. Ωστόσο, μέσα σ' αυτήν τη νεφελώδη περιρρέουσα ατμόσφαιρα, από την οποία κατακλυζόμαστε όλοι καθημερινά, η ψυχή μας κρύβει έναν τεράστιο πλούτο, μια ιδιαίτερη αξιοπρέπεια και μια απίστευτη δύναμη, που μπορεί να μετουσιώνει το σκοτάδι σε αισιοδοξία, τον πόνο σε βάλσαμο, την ασκήμια σε ομορφιά. Υποκλίνομαι, λοιπόν, σε αυτό το μεγαλείο, στο μεγαλείο του κόσμου...

Δύο πόλεις, Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Δύο οικογένειες, καθεμιά με τη δική της πορεία μες στον χρόνο και στα ιστορικά γεγονότα που ξεκινούν από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και φτάνουν ως τις μέρες μας, με πρόσωπα που υφαίνουν τον καμβά της δικής τους ιστορίας. Η Μπιάνκα, μια όμορφη Ιταλίδα, όμηρος των Γερμανών στα δεκάξι της χρόνια, παρά τους θανάτους, την ορφάνια, τις ταπεινωτικές εργασίες, τον άτυχο γάμο, τη μισαλλοδοξία των συγγενών του συζύγου της ως προς την καταγωγή της, σαν ένα καλό ξωτικό δεν σταματά να προσφέρει γενναιόδωρα αγάπη και συμπόνια σ’ όποιον έχει την ανάγκη τ...

Χαρά | Έρωτας | Θάνατος Η καθημερινή ανάγκη της τροφής που μετατράπηκε, και όχι άδικα, σε γαστρονομική απόλαυση και σε αέναη αναζήτηση της τέχνης της μαγειρικής, παρουσιάζεται εδώ ως ένα έργο τριών πράξεων, που τον πρωταγωνιστικό ρόλο έχει η ύλη. Όλα αυτά που με αδηφαγία, κάποιες φορές, καταναλώνουμε, προκαλούν άλλοτε τη χαρά και έτσι αντιμετωπίζονται αποστασιοποιημένα και μερικώς ως απόντα στο τρίτο πρόσωπο. Υπάρχουν όμως και αυτές οι τροφές που προκαλούν το πάθος μας, τη λαιμαργία και τη λατρεία μας και μοιραία καταλήγουν να γίνουν το αντικείμενο του έρωτά μας, στις οπ...

- Θυμούμαι, μωρέ παιδιά, με πόση χαρά σηκώνουμουν τις θεοσκότεινες βροχερές νύχτες του χειμώνα, με τους αγέρηδες, τις μπόρες και τ’ αστραπόβροντα, για να πάω στον αχεριώνα μου, να γεμίσω το σακί άχερα και ν’ αχεροταΐσω τα βούγια και το μουλάρι στο στάβλο! Να τους βάλω και με το λεκανίδι το κρασομουσκεμένο ρόβι, τους βίκους, και τις ταγές, για να δυναμώνουν και να σέρνουν αεράτα τ’ αλέτρι στο χωράφι την άλλη μέρα. Γύριζα μετά κι έθετα στη ζέστα του κρεβατιού μου με χίλια όνειρα και με την ευκή και την ’πεθυμιά να ξημέρωνε η άλλη μέρα, χωρίς βροχή. Να σηκωθούμε με το φαμέγιο...

Με φόντο την κλειστή κοινωνία ενός νησιού στα πολύπαθα χρόνια των πολέμων στην Ελλάδα, ξεδιπλώνεται η ιστορία μιας οικογένειας όπου κυριαρχούν έντονα τα ανθρώπινα πάθη, οι ανθρώπινες αδυναμίες, σκιαγραφούνται οι πολιτικές αντιπαραθέσεις και τα ένστικτα επιβίωσης στις δύσκολες αυτές εποχές. Παράλληλα με τον πολύετή εθελοντικό εγκλεισμό του λιποτέχτη ήρωα, διαγράφονται παραστατικά και οι ριζικές αλλαγές στα ήθη και στον τρόπο ζωής των νεοελλήνων στα χρόνια που ακολουθούν.

Σε µια πόλη εχθρική και αφιλόξενη µια γυναίκα οχυρώνεται πίσω από τη µοναξιά της για να επιβιώσει. Μοναδικό της όνειρο να επιστρέψει κάποια µέρα στη φωτεινή γη της ουτοπίας της. Το κτήµα του παππού είναι κατηφορικό. Στα χαµηλά µαζεύονται νερά και σχηµατίζουν µια ρηχή λιµνούλα που µόλις χωράει το πέλµα. Μια άνοιξη που ζεµατούσε ο ήλιος, πέρασα κάτω απ’ τον ξύλινο φράχτη για να εξερευνήσω τα µυστικά της. Θυµάµαι ακόµη την αύρα της αιωνιότητας καθώς περπατούσα για πρώτη φορά ελεύθερη. Κάθε βήµα ιερό, κάθε σπιθαµή γης κι ένα παρθένο βασίλειο. Στην επιφάνεια του νερού γυρ...