Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Τίποτα δεν παλιώνει πιο γρήγορα από το νέο", έλεγε ο Μπόρχες. Παραδίδοντας σήμερα στη φθορά δεκαπέντε νέους ποιητές που γεννήθηκαν από το 1974 έως το 2000, έχουμε την επίγνωση πως καλύπτουμε την τελευταία ποιητική παραγωγή του τόπου μας. [...] Πρώτα απ' όλα ο ποιητής κρίνεται από την ιδιοφωνία του. Χιλιάδες ποιητές αναμασούν κι αντηχούν φωνές άλλων. Τους διαβάζεις μέσα από παράσιτα, όπως γινόταν παλιά με τα τρανζιστοράκια, που ο ένας σταθμός έπεφτε πάνω στον άλλον. Όσο τους διαβάζεις, δεν μπορείς να ξεχωρίσεις τη δική τους φωνή από τις φωνές των άλλων που επικάθονται σαν κ...

Διαβάζοντας ένα ποίημα μπαίνεις στον κόσμο του ποιητή. Διαβάζοντας ένα καλό ποίημα μεταφέρεσαι σε έναν χώρο που δεν ήξερες ότι υπήρχε, είναι σαν μία ανακάλυψη. Διαβάζοντας ένα πολύ καλό ποίημα τότε βρίσκεσαι μπροστά σε μία έκπληξη, σε μία αποκάλυψη, κάτι σε συνεπαίρνει, κάτι ξυπνά μέσα σου και σε ωθεί να το συγκρίνεις με άλλα ποιήματα και ποιητές που σε έχουν συνεπάρει. Ο όγκος των ποιητών και ποιητριών στον ανά χείρας τόμο δεν παρουσιάζει πολλές εκπλήξεις. Πώς το 'πε ο Σεφέρης; "Λίγες οι νύχτες με φεγγάρια που μ' άρεσαν". Λίγα τα ποιήματα στον τόμο του 2018 που ξυπνάν κάτι...

ΤΟΠΙΑ ΞΑΝΑ Ένα παιδί σαν παρεκκλήσι ήταν. Σαν κόγχη τυφλή χωρίς φως. Παντού ζωγραφισμένος και γραμμένος παντού και αναρριχητικός. Το σώμα του ήταν γραμμένο σε ζεστό τοίχο. Ήταν ζωγραφισμένο και ζεστό σαν τοίχος μοναστηριού. Κάθισε κάτω στην γη. Ένα παιδί σαν τοίχος χωρίς πρόσωπο ήταν, γιατί το πρόσωπό του ήταν δανεικό και γραμμένο με ακατανόητα σημεία και τέρατα. Άηχο κάθισε κάτω στην γη και λύθηκαν όλα τα χρώματα που δεν ήταν για αυτόν ποτέ. Ποτέ δεν ήταν για μένα τα χρώματα, σκέφτηκε. Σαν πελώριο διάφανο δάκρυ φυσούσε ένας αέρας κυπαρισσιών. Σαν των ζωγράφων ή...

Με την αυτοχειρία του Κώστα Γ. Καρυωτάκη στην Πρέβεζα στις 21 Ιουλίου 1928, η πόλη της θανής του καθιερώθηκε ως ένα από τα πλέον ενεργά σύμβολα της νεοελληνικής ποίησης. Ο κ. Στέλιος Θ. Μαφρέδας ανθολογεί για χρόνια ποιήματα που αναφέρονται στην Πρέβεζα ως πόλης συμβόλου. Η πρώτη έκδοση της Ανθολογίας του εκδόθηκε από τη Δημοτική Βιβλιοθήκη της Πρέβεζας το 2001 και περιείχε 44 ποιήματα. Στην δεύτερη, σημαντικά επαυξημένη και βελτιωμένη έκδοσή της, από το Ίδρυμα "Ακτία Νικόπολις" αυτή τη φορά, περιλαμβάνονται 110 ποιήματα, δημιουργήματα 79 ποιητών, γεγονός που αποδεικνύει...

Συσκευές που μετρούν το αόρατο, παρωχημένες εικόνες ιστορικών συμβάντων, αφηγήσεις σε τέταρτο πρόσωπο που ανασυντάσσεται κατά βούληση, κατονομάζοντας τον θεατή ως αναγνώστη εικονικών εξελίξεων. Το κεντρικό σημείο είναι η κίνηση και ο κραταιός ήχος, oι σιωπηλές ριπές των λεπτών αποχρώσεων που τους γυροφέρνουν. Από στιγμή σε στιγμή οι οπτικοί κραδασμοί θα εκραγούν, τάχα, σε πεδία λεκτικών αυτοσχεδιασμών. Τα έργα συνδέονται με ένα άθροισμα ετεροθαλών, μικροκειμένων, γραμμένων από σαράντα συγγραφείς ειδικά για να συνοδέψουν τα λεκτικά αυτά μηχανήματα και σχηματίζουν ένα ρέον...

Ακόμα μια χρονιά πλούσιας ποιητικής συγκομιδής, γεγονός που έκανε το έργο των ανθολόγων κοπιώδες προκειμένου να ξεδιαλέξουν την ήρα από το σιτάρι, πιστοί στο πνεύμα της ετήσιας ποιητικής ανθολογίας της Κοινωνίας των (δε)κάτων, όπου επιχειρείται κάθε φορά να διυλιστεί η λογοτεχνική παραγωγή ώστε να εξαχθεί το αιθέριο έλαιο, το νέκταρ το καλό. Οι ανθολόγοι μερίμνησαν ιδιαίτερα για την αντιπροσωπευτικότητα των επιλογών τους με μόνο κριτήριο την ποιότητα έτσι ώστε να καλύπτεται όλο το φάσμα το εκδοτικό, το ηλικιακό και το αισθητικό. Η πληθωρική παραγωγή ποιητικών συλλογών...

Τα Ελληνικά Ταχυδρομεία, στο πλαίσιο της πολιτιστικής τους δράσης, εμπλουτίζουν τις λογοτεχνικές τους εκδόσεις με μία ανθολογία ποιημάτων του ποιητή Ηλία Γκρή με τίτλο "Ο Ταχυδρόμος φέρνει γράμματα ποιήματα". Η ανθολογία περιλαμβάνει ποιητικά θέματα 160 ποιητών με ευθεία αναφορά ή αναγωγή στον Ταχυδρόµο, μορφή που εμπνέει διαχρονικά τους δημιουργούς. Η εν λόγω ανθολογία, ξεκινώντας από τον Διονύσιο Σολωμό, περιλαμβάνει ποιητές απ’ όλες τις περιόδους (Κ. Παλαμάς, Κ. Καβάφης, Κ. Καρυωτάκης, Γ. Σεφέρης, Ο. Ελύτης, Γ. Ρίτσος, Ν. Βρεττάκος, Α. Εμπειρίκος, Α. Αλεξάνδρου, Μ. Αν...

Σταμάτησε μόνος. Τώρα στέκεται μόνος. Είναι μόνος. Και σταμάτησε. Είναι για πρώτη φορά μόνος. Μόνος με. Μόνος μαζί. Μαζί με κάτι παράδοξο. Με κάτι παράταιρο μόνος. Είναι μόνος μ' ένα άδειο, κενό βλέμμα μόνο. Επειδή ποτέ δεν ήταν μόνος. Επειδή τώρα το είδε. Τώρα αρχίζει μόνος. Αρχίζει από εκεί. Αρχίζει μόνο. Επειδή ποτέ δεν ήταν. Μόνος είναι μια αδύνατη λέξη. Πόνος είναι ένα αδύνατο σώμα. ΕΠΙΔΕΣΜΟΙ ΛΕΥΚΟΙ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ Μερικοί στίχοι που σώθηκαν: οι στίχοι δεν είναι οι ασπίδες της τύχης; Μερικοί στίχοι που σηκώθηκαν: τα...

ΤΙΓΡΕΙΣ ΣΕ ΕΝΥΔΡΕΙΟ Δύο τίγρεις σε ενυδρείο παγώνουν κάτω απ' το νερό δεν μπορούν να κοιμηθούν έχουν χρώματα στα μάτια φυσαλίδες στο μυαλό τους κάνει κρύο από γαλάζια φύκια ραμμένες τα ρούχα φτιαγμένες σε αιώρηση αντιλόπη εάν περάσει απ' τον βυθό θα κυματίζουν κιόλας η αρπακτική ουρά τους τρέχουν τα δόντια τους όμως τα κύματα τα λόγια τους τα χέρια γυάλινα και στρογγυλά να, επειδή η γυάλα δύο τίγρεις που χωρούν μέσα σε γυαλί που ονειρεύτηκαν τον ίδιο φόβο ότι την άνοιξη θα ανθίσουν κιόλας ότι ένα παιδί τις έκοψε τους έβγαλε τα μάτια τις πήρε ένα...

Διότι ο θάνατος πρέπει να δελεαστεί για να πιαστεί σε μιας ζωής την άκρη, την ακμή. Έπλεξε, έστριψε, έκαμψε το σώμα του για να το δουν οι λέξεις και να 'ρθουν. Να το πετύχουν. Το περιέλιξε γύρω από αυτές τις λέξεις. Γύρω απ' τις λέξεις αυτές. Παγίδεψε τις λέξεις εκεί. Παγίδεψε το σώμα του εκεί. Εφηύρε το σώμα του αλλιώς, ένα ξένο σώμα, που θα έτεμνε, θα έπληττε, θα σπάρασσε το δικό του ακαριαία και κάθετα. Και κατευθείαν. Σαν λέξη. Εκεί. Στο όνειρο αυτού του λουτρού. Σ' αυτού του γυμνού σώματος το όνειρο. Εφηύρε το σώμα του αλλιώς, ένα σπαραγμένο σώμα. Διαμελισμέν...

Μου είπε ο γιατρός Είδα ένα κεφάλι ζώου Και γύρω από αυτό Το όνειρό μου Και ακόμη πιο έξω εγώ πάλι κοιμάμαι Οι ομόκεντροι κύκλοι μου Και ακόμη πιο έξω αυτή η ζωή Η ζωή μου Θεαματική Επερχόμενες κερασιές στα μαλλιά μου Μελλοντικά πουλιά τις τσιμπούν -σε πονούν- Και ανθίζουν

Ένας από τους βασικότερους σκοπούς της πολιτιστικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας "Η Ελλάδα εκτός Ελλάδας-Hellenica" είναι να προβάλλει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του σύγχρονου προσώπου της Ελλάδας. Πιστεύουμε ότι η ποίηση που γράφεται στην Ελλάδα στις μέρες μας από νέους ποιητές συνιστά ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό με ξεχωριστή σημασία, καθώς συνεχίζει μια μακραίωνη ελληνική παράδοση και ταυτόχρονα καταγραφεί και αποτυπώνει με τον δικό της τρόπο τη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα. Έτσι, αποφασίσαμε τη συγκρότηση μιας δίγλωσσης ανθολογίας με έλληνες ποιητές που γεννήθη...

Στο βιβλίο αυτό ανθολογούνται και εξετάζονται πεζά και ποιητικά κείμενα 16 πεζογράφων και 13 ποιητών -ιδιαίτερα από το συμβατικό όριο 1960 και εξής-, στα οποία η πόλη της Καβάλας μαζί με την ευρύτερη περιφέρειά της διαθλάται, μετασχηματίζεται σε λογοτεχνική πόλη, δημιουργεί την ιδιαίτερη μυθοποιητική της παράδοση και επωμίζεται αισθητικούς και ιδεολογικούς ρόλους. Στην εισαγωγή τους οι ανθολόγοι και επιμελητές του βιβλίου, φιλόλογοι-νεοελληνιστές Ευριπίδης Γαραντούδης και Μαίρη Μικέ, μετά τη διευκρίνιση ότι στόχος του παρόντος τόμου δεν είναι η συγκρότηση ενός καβαλιώτι...

Το βιβλίο "Η ελληνική ποίηση του 20ού αιώνα: Μια συγχρονική ανθολογία" περιλαμβάνει ποιητικά κείμενα που δημοσιεύτηκαν στη διάρκεια του 20ού αιώνα, με στόχο να προσφερθεί στον αναγνώστη ένα γενικό πανόραμα της ελληνικής ποίησης αυτής της εποχής σε μια επίτομη και χρηστική έκδοση. Η ανθολογία λοιπόν οργανώθηκε με τέτοια τρόπο ώστε να δώσει τη δυνατότητα στον αναγνώστη να παρακολουθήσει την εξέλιξη και τις διάφορες τάσεις της ελληνικής ποίησης του 20ού αιώνα μέσα από τη συγχρονική παρουσίαση των ανθολογημένων κειμένων. Με γνώμονα αυτόν το στόχο, τα ποιήματα κατατάχθηκαν κατά...

Το έργο "Karaoke Poetry Bar" αποτελεί μια σύνθεση εγκατάσταση στην οποία συναντιούνται η ποίηση, η performance και το βίντεο. Πρόκειται για ένα πολυσυμμετοχικό έργο που στηρίζεται στην ιδέα της μεταστροφής, της αλλαγής χρήσης ενός χώρου η οποία τον ενεργοποιεί ως πεδίο παιχνιδιού, εμπλέκοντας τους συμμετέχοντες και τους θεατές-παίκτες στο ενδεχόμενο μιας ουτοπίας. [...] Προτείναμε στους συμμετέχοντες καλλιτέχνες να απαγγείλουν τα ποιήματα που ο καθένας θα επιλέξει, σε δημόσιους χώρους της Αθήνας, τον τόπο που ζούμε (οι περισσότεροι), με τη γνώση πως τίποτα δεν είναι δυνα...