Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Πλίνιος περιγράφει στη "Φυσική Ιστορία" ότι, όταν σ' έναν από τους περίφημους καλλιτεχνικούς διαγωνισμούς της αρχαιότητας ήρθαν αντιμέτωποι ο Παρράσιος και ο Ζεύξις, ο Ζεύξις ζωγράφισε ένα τσαμπί σταφύλια με τόσο ρεαλιστικό τρόπο, ώστε τα πουλιά κατέβηκαν από τον ουρανό και προσπάθησαν να τα τσιμπολογήσουν. [...] Η ικανότητα να αποτυπώνει τις δονήσεις του αέρα και τις αμέτρητες αποχρώσεις του φωτός προσδίδει στη ζωγραφική του Τιτσιάνο αυτή την αίσθηση αληθοφάνειας, και κάνει να μπερδεύονται τα όρια μεταξύ τέχνης και πραγματικότητας, μεταξύ ζωγραφικής και ζωής. [...] Η αίσ...

Η αγάπη του κοινού για το έργο του Ροντέν φαίνεται ότι δεν έπαψε ποτέ να μεγαλώνει, τόσο ανάμεσα στους "εκλεκτούς" -ο Ρίλκε έλεγε ότι όποιος είχε διανύσει ήδη ένα μεγάλο μέρος της ζωής του, "εδώ θα ανακαλύψει την ίδια τη ζωή, σε όλες της τις διαστάσεις"-, όσο και ανάμεσα στους "πολλούς", πάντα διψασμένους για καλλιτεχνικές εικόνες στις οποίες να προβάλουν τις εικόνες της ψυχής τους -"Ο σκεπτόμενος" ή "Το φιλί" είναι από τα πιο κοινά έργα των λεγόμενων "φανταστικών μουσείων". Άλλωστε, κανένας σύγχρονος γλύπτης -και βέβαια κανένας γλύπτης του 19ου αιώνα- δεν θα άξιζε να μπει...

Απ' όλους τους πρωταγωνιστές της μεγάλης περιπέτειας του ιμπρεσιονισμού, ο Πιέρ Ωγκύστ Ρενουάρ (1841-1919) είναι ίσως ο ζωγράφος που ύμνησε όσο κανένας άλλος την ομορφιά. Η τόσο ιδιαίτερη ματιά του στη ζωή χαρακτηριζόταν από χαρά και αθωότητα. Η χάρη των προσωπογραφιών του, η λαμπρότητα των ρωπογραφικών σκηνών ή η λεπτότητα των γυναικείων γυμνών του είναι καρπός μιας φιλοσοφίας που βασιζόταν στην αδιατάρακτη αρμονία. Ο ιμπρεσιονισμός χαρακτηρίστηκε από μια ζωγραφική λεπταίσθητη, γεμάτη χρώματα, στην οποία, για πρώτη φορά στην ιστορία της τέχνης, το φως εκρήγνυται με όλη του...

Ο Αμεντέο Μοντιλιάνι (Amedeo Modigliani, 1884-1920) είναι ο ζωγράφος με τα χίλια πρόσωπα. Τα χίλια πρόσωπα της κομψής ευαισθησίας. Πρόσωπα ωοειδή, μακριοί λαιμοί, σχέδιο τραχύ, χέρια που λες και κινούνται, πρόσωπα γεμάτα χάρη, το γερμένο κεφάλι ενός μοντέλου ή η παράλειψη ενός βασικού τμήματος του σώματος διαμορφώνουν ένα πολύ ιδιαίτερο, αναγνωρίσιμο ύφος, το οποίο, ακριβώς λόγω της ιδιαιτερότητάς του, δεν βρήκε συνεχιστές ανάμεσα στους μεταγενέστερους καλλιτέχνες. Έτσι, ο Μοντιλιάνι πέρασε στην ιστορία ως ο ζωγράφος που δεν δημιούργησε σχολή, παρόλο που τα έργα του είναι α...

Η καλλιτεχνική πορεία του Πάουλ Κλέε χαρακτηρίζεται από τη βαθιά αμφισημία να είναι ταυτόχρονα κλασικός και μοντέρνος, αποσπασματικός και ανορθόδοξος, σημαδεμένος από τη μεγάλη του ικανότητα στον πειραματισμό και την ανάμειξη ετερόκλητων στοιχείων, με το βλέμμα διαρκώς στραμμένο στην εποχή του. Αυτή είναι, ίσως, η μεγαλύτερη κληρονομιά που άφησε στους πρωτοποριακούς καλλιτέχνες του δεύτερου μισού του 20ου αιώνα. Η αγάπη για το φανταστικό, τόσο βαθιά ριζωμένη στην ευρωπαϊκή παράδοση -και ιδιαίτερα στη Γερμανία- συνδυάζεται στην περίπτωσή του με μια πολύπλευρη έμφαση στην...

Ο Βασίλι Καντίνσκι υπήρξε πρωταγωνιστής και μάρτυρας όχι μόνο μιας, αλλά πολλών επαναστάσεων. Γεννήθηκε το 1866 στη Μόσχα και πέθανε το 1944 στο Νεϊγύ-συρ-Σεν (Γαλλία). Ο μεγάλος αυτός καλλιτέχνης έζησε και δημιούργησε σε μια ιστορική περίοδο που σημαδεύτηκε από γεγονότα εξαιρετικής σημασίας για το μέλλον της Ευρώπης. Μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και το ξέσπασμα της Ρωσικής Επανάστασης, ακολούθησε η Δημοκρατία της Βαϊμάρης στη Γερμανία, η άνοδος του Χίτλερ στην εξουσία και οι διώξεις από τους ναζί. Τελικά, το 1933, ο Καντίνσκι θα εγκατασταθεί στο Παρίσι, όπου και θα παραμεί...