Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Από τις 23 έως τις 29 Σεπτεμβρίου 2013, με τη συμμετοχή ποιητών από είκοσι δυο χώρες, διοργανώθηκε το πρώτο "Διεθνές Φεστιβάλ Ποίησης Αθηνών" από τον Κύκλο Ποιητών σε συνεργασία με τον Δήμο Αθηναίων, το Μέγαρο Μουσικής, το Μουσείο Μπενάκη και άλλους φορείς πολιτισμού και Δήμους της Αττικής. Εξήντα εννέα ποιητές συμμετέχουν σε είκοσι δυο εκδηλώσεις στην Αθήνα, τον Πειραιά, την Καισαριανή, τη Νέα Ιωνία, τη Νέα Σμύρνη, τον Υμηττό και φυσικά τους Δελφούς. "Κι οι ποιητές τι χρειάζονται σ' έναν μικρόψυχο καιρό;" αναρωτιόταν πριν από δύο αιώνες ο Χέλντερλιν. Όμως σπουδαία πο...

Joseph Schneller. Γεννήθηκε στις 30-2-1878. Γόνος αστικής οικογένειας. Ύστερα από διάφορες επισκέψεις σε γιατρούς και ψυχιατρεία, εγκλείσθηκε στο ίδρυμα Έγκλφινγκ (1907) με διάγνωση κατατονίας. Παρέμεινε στο ίδρυμα μέχρι την εξόντωσή του (Ιούλιος 1943) από ασιτία μακράς διάρκειας. Ένας από τους δεκάδες χιλιάδες "μη αποδοτικούς ανθρώπους" που εξόντωσαν οι Ναζί. Ανάμεσα στα έργα του καταπιάστηκε (1936) με την εκπόνηση ενός μεγαλόπνοου αρχιτεκτονικού σχεδίου: επρόκειτο για ένα κολοσσιαίων διαστάσεων κτίριο, η κατασκευή του οποίου, σύμφωνα με τον ίδιο, απαιτούσε 400 χρόνια. Ήθ...

Ο Δημήτρης Παπαχρήστος ξαναφωτίζει την πορεία του Γεώργιου Βιζυηνού, ή αλλιώς του "Τρυφερόκαρδου κυρίου Γ.Β.", ακολουθώντας όχι τόσο τα βιογραφικά στοιχεία ή τα γεγονότα της ζωής του Βιζυηνού αλλά τα συναισθήματα των ανθρώπων που εκείνος γνώρισε κατά τη διάρκεια του βίου του. Αυτό είναι άλλωστε το πραγματικό υλικό των διηγημάτων του Βιζυηνού: Οι άνθρωποι, οι τόποι και οι ιδέες που αγάπησε. Ήρωας του "Μοσκώφ Σελήμ" δεν είναι ένας παράξενος Τούρκος αλλά η παραξενιά ενός Τούρκου. Ήρωας του "Αμαρτήματος της μητρός μου" δεν είναι η μητέρα του αλλά η ενοχή της μητέρας του. Σε α...

Η ιστορία του Χαλεπά περιέχει τον εγκλωβισμό του σε μια κοινωνία, όπου η μοίρα του είχε οριστεί εκ των προτέρων από τους δικούς του. Περιλαμβάνει την προσπάθειά του ν' αντιταχτεί στο πεπρωμένο του, να κλονίσει με την εκφραστική τέχνη του την κυρίαρχη τάξη του νεοελληνικού καλλιτεχνικού κατεστημένου και να πληρώσει την απείθειά του με τα δεινά του αποκλεισμού και της περιφρόνησης, που θα τον οδηγήσουν στη σύγχυση του ψυχικού του κόσμου. Με τη διαφορά πως αυτοί που θέλησαν να του επιβάλλουν τους δικούς τους νόμους δεν ήταν θεοί. Απλά, θεώρησαν τους εαυτούς τους πανίσχυρους, σ...

Ο Γιώργος Ιωάννου της Θεσσαλονίκης. Ο Γιώργος Ιωάννου της ποίησης. Ο Γιώργος Ιωάννου της πεζογραφίας. Ο Γιώργος Ιωάννου της διδασκαλίας. Ο Γιώργος Ιωάννου της περιπλάνησης και της μοναξιάς. Ο Γιώργος Ιωάννου της στιχουργικής. Ο Γιώργος Ιωάννου θύμα ενός αδόκητου θανάτου. Η εξιστόρηση μιας ζωής πλήρους από ήρεμη μεγαλοσύνη. Φέτος, ένα βιβλίο. Eίκοσι χρόνια από τον θάνατό του. Από τη γέννηση (20 Νοεμβρίου 1927), μέχρι τον θάνατο (16 Φεβρουαρίου 1985), η περιπέτεια μιας ολόκληρης ζωής που έχει διανύσει την απόσταση από τη λύπη μέχρι την αναγνώριση. Από την εναγώνια προσπά...

Το 9ο βιβλίο της σειράς «Βίοι Αγίων» είναι αφιερωμένο στην Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου. Τη «βιογραφεί» ο Γιάννης Bach Σπυρόπουλος μέσα από ένα φανταστικό μονόλογο: τον μονόλογο με τον οποίο η Παπαγιαννοπούλου θα διηγείτο τη ζωή της αν κάποιος φίλος τής το ζητούσε. Εγκεφαλική παρά γεγονοτοκεντρική, η αφήγηση του Μπαχ φωτίζει περισσότερο τον τρόπο σκέψης και τον χαρακτήρα της Παπαγιαννοπούλου, χωρίς πάντως να αγνοεί τα σημαντικά περιστατικά της ζωής της. Η γλώσσα, το ιδίωμα, και ο ρυθμός του κειμένου του Σπυρόπουλου είναι, κατά τη γνώμη μας, γοητευτικά. Ίσως έτσι να εκφραζότα...

Άδηλο υλικό το ποίημα· σαν το γυαλί. Σπάζει εκεί που δεν το περιμένεις. Ο στίχος είναι μια γιορτή Το ποίημα είναι πένθος. Εμείς δεν ήμασταν στην αρπαγή, Δουλεύαμε έξω· στα ποιήματα

"Οι άνθρωποι δεν ξέρουν. Όλο μαθαίνουν κι όλο δεν ξέρουν. Όλο μαθαίνουν κι όλο δεν θέλουν να ξέρουν. Γιατί όταν ξέρεις αυτό σε πάει κατ' ευθείαν στην αγάπη. Και ίσως να μην είναι πλασμένος ο άνθρωπος για τόση αγάπη. Δεν βλέπεις που τα άσυλα τα χτίζουν στις άκρες της πόλης; Κι αν κάποια στιγμή βρίσκονται περικυκλωμένα από σπίτια, είναι επειδή η πόλη μεγαλώνει και φοβάται που πρέπει να ξέρει τρέμει μήπως αρχίσει και θυμάται. Φαντάζεσαι ένα άσυλο στο κέντρο της πόλης; Θα είναι ένα άσυλο στο κέντρο της μνήμης" (απόσπασμα από το βιβλίο) Η νουβέλα του Κώστα Καναβούρη "Η Μήδ...

Στοχοθετώντας τη λογοτεχνική προαίρεση του βιβλίου του, ο Φίλιππος Φιλίππου είναι σαφής: "Αναζητώ το χαμένο πρόσωπο του Κωνσταντίνου Θεοτόκη, αυτό που δεν διακρίνεται στις φωτογραφίες, δεν ανιχνεύεται στα βιβλία του, δεν σκιαγραφείται στα άρθρα που γράφτηκαν γι' αυτόν". Και πράγματι. Αυτό που εύστοχα συλλαμβάνει και αναδεικνύει ο συγγραφέας είναι η τεκμηριωμένη πεποίθηση πως τη ζωή του Κωνσταντίνου Θεοτόκη διέπουν και κατατρύχουν δύο μεγάλες αντινομίες. Η πρώτη: Ο Θεοτόκης διαψεύδει με τον βίο και τις πράξεις του όσα η αριστοκρατική του καταγωγή τού είχε ενδεχομένως πρ...

- Νεαρέ Γιόνα με τις μπούκλες τις ξανθές και τα μαύρα λαμπερά μάτια, η καμπούρα που λες μπορεί να είναι και κοιλιά γκαστρωμένη, που θέλει να γεννήσει την αλήθεια του καθενός. Μια πυραμιδωτή αντίδραση, που έχει φτερά ινδιάνικου βέλους από μεσκαλίνη -και εισχωρεί εντός σου με ταχύτητες αναπόδεικτες από φυσικούς, μαθηματικούς ή αστρολόγους... Πρόσεχε!, ...μας είπε ο Μιχάλης Κατσαρός κι έσκυψε στο ποτήρι με το κονιάκ "Βότρυς", καθώς μια αστραπή διέσχιζε τον ουρανό γεμίζοντας με φως το πρόσωπό του, που, αυλακωμένο απ' τις ρυτίδες, πιο πολύ έμοιαζε με φάτσα παράνομου, κουρασμένου...

"Όταν το κρύο" Τα ρούχα μου/ Έγιναν στάχτη από το κρύο·/ Τα χέρια μου/ Έγιναν στάχτη από το κορμί σου./ Αδρανές υλικό η στάχτη./ Να θυμηθώ να σου το πω/ Την ώρα που θα με καθρεφτίζεις. (από τη σελ. 40 του βιβλίου)

H Μελισσάνθη και η ποίηση. Η Μελισσάνθη και η ποιητική της. Η Μελισσάνθη και οι ποιητές της, οι φίλοι της, οι συνομιλητές της, δικές μας και ξένες φωνές. Η Μελισσάνθη συνομιλεί με τους ποιητές του καιρού και του τόπου της, με την ελληνική και ξένη ποίηση, τον Σαραντάρη και τον Μπωντλαίρ, την Καρέλλη και τον Πόε, τον Παπατσώνη και τον Έλιοτ, τον Θέμελη και τον Ρίλκε, τον Πλάτωνα και τον Σαρτρ, τον Βαφόπουλο και τον Εξυπερύ, το Δημοτικό τραγούδι και τον Ιώβ. Η Μελισσάνθη και η Γενιά του '30. Η Μελισσάνθη και η νεότερη ποίησή μας. Η Μελισσάνθη της "Σονάτας του σεληνόφωτος". Η...

Στο βιβλίο αυτό ανθολογούνται και εξετάζονται πεζά και ποιητικά κείμενα 16 πεζογράφων και 13 ποιητών -ιδιαίτερα από το συμβατικό όριο 1960 και εξής-, στα οποία η πόλη της Καβάλας μαζί με την ευρύτερη περιφέρειά της διαθλάται, μετασχηματίζεται σε λογοτεχνική πόλη, δημιουργεί την ιδιαίτερη μυθοποιητική της παράδοση και επωμίζεται αισθητικούς και ιδεολογικούς ρόλους. Στην εισαγωγή τους οι ανθολόγοι και επιμελητές του βιβλίου, φιλόλογοι-νεοελληνιστές Ευριπίδης Γαραντούδης και Μαίρη Μικέ, μετά τη διευκρίνιση ότι στόχος του παρόντος τόμου δεν είναι η συγκρότηση ενός καβαλιώτι...

Το όνομα Κοκοντίνης μπορεί να μη σημαίνει, λοιπόν, και πολλά πράγματα σε επίπεδο κεντρικής δημοσιότητας, αλλά, αν βρεθείτε, ας πούμε, σε αρβανιτοχώρια της Αττικής και της Βοιωτίας -θα βρείτε ακόμα και σήμερα πολλούς ανθρώπους που έχουν τραγουδήσει και χορέψει πολύ στις εκδηλώσεις που έπαιζε- έχουν όλα τα τραγούδια που έχει παίξει σε δίσκους αλλά και πολλές ζωντανές ηχογραφήσεις του, ερασιτεχνικές ή επαγγελματικές, και γενικά πίνουν νερό στο όνομα του, και τον θεωρούν είδωλο, στα κυβικά των πιο πολυακουσμένων καλλιτεχνών του καιρού μας.

Στη ζωή του Περικλή Γιαννόπουλου έβρεχε διαρκώς. Είχε γεννηθεί σε μια πόλη υγρή, την Πάτρα. Όταν πέθανε ο πατέρας του, έγινε ένας τσακισμένος άνθρωπος. Τότε ήταν που άρχισε να βρέχει παντού στον κόσμο γι' αυτόν. Βιαζόταν -όχι πως τον ένοιαζε πια η βροχή που τον είχε μουλιάσει. Τα βράδια πνιγόταν στα δάκρυά του. Το έδαφος είχε γίνει ολισθηρό. Βούλιαζε! Η θλίψη φαίνεται πως είναι υγρή. Καθόταν στο στενό του γραφείο και κοίταζε τα χέρια του. Λευκά, με καλοκομμένα νύχια, μακριά δάχτυλα. Κοίταξε την παλάμη του. Τη γραμμή της ζωής. Θαύμασε την ομορφιά της. Ερωτεύτηκε την οσμή της...

Στα 1861 ένας Έλληνας πολιτικός αντιεξουσιαστής, ο Πλωτίνος Ροδοκανάκης, ταξιδεύει από την Ευρώπη στο Νέο Κόσμο. Έχει σπουδάσει ιατρική στη Βιέννη και στο Βερολίνο, φιλοσοφία στο Παρίσι και είναι γαλουχημένος με τις φιλοσοφικές ιδέες και τις πολιτικές θεωρίες της εποχής. Επηρεασμένος από τον Σαιν Σιμόν, τον Πιερ Ζοζέφ Προυντόν και τον Κάρολο Φουριέ φτάνει στο Μεξικό με σκοπό να εφαρμόσει τις ιδέες του Σοσιαλισμού για τις οποίες αγωνίστηκε με συνέπεια επί 25 χρόνια. Στη χώρα αυτή ο Πλωτίνος Ροδοκανάκης μπόλιασε ιδέες που αλλού δύσκολα γίνονταν κατανοητές. Την ίδια εποχή, η...