Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Αρίσταρχος από τη Σάμο, ο Κοπέρνικος της αρχαιότητας, ήταν εκείνος που, σύμφωνα με τον Αρχιμήδη, παρουσίασε για πρώτη φορά ολοκληρωμένο το ηλιοκεντρικό σύστημα, τις πρώτες δεκαετίες του Γ΄ π.Χ. αιώνα, συνθέτοντας σε μια μεγαλειώδη σύλληψη τις προηγούμενες αστρονομικές και μαθηματικές γνώσεις των αρχαίων Ελλήνων, πολλές από τις οποίες ήδη ανάγονταν στην Ε΄ προ Χριστού εκατονταετία. Επιπλέον, πρώτος αυτός κατανόησε τις ιλιγγιώδεις αποστάσεις μεταξύ των ουρανίων σωμάτων, τα μεγέθη τους, ή εξέφρασε την πεποίθηση ότι η γη στρέφεται γύρω από τον άξονά της καθώς και περί τον ήλι...

Μια διπλή δολοφονία σε κάποιο κεφαλοχώρι της Βόρειας Ελλάδας, τον Μάιο του 1959, αναστατώνει τους κατοίκους της περιοχής και τους παρασύρει στον απόηχό της μαζί με εκπροσώπους της τότε εξουσίας και τους ποικιλώνυμους υπηρέτες της, καθώς και αγωνιστές και πολιτικάντηδες της μιας και της άλλης πλευράς, όλους ανεξαιρέτως, υποψιασμένους και ανυποψίαστους. Και στο κέντρο της προσοχής πάντοτε οι εννέα μορφές (και συνακόλουθα οι εννέα ζωές) της Νίνας Καλογιάννη, της Ωραίας που ήταν ταυτόχρονα γυναίκα-στοιχειό και αγία, ευφυής και αθώα, πολύξερη και απλοϊκή, και εξουσίαζε είτε μυστ...

Κάποια πολιτική δολοπλοκία (σχεδόν υπαρκτή ή παραλίγο υπαρκτή, αφού τα σχέδια των συνωμοτών αποτρέπονται μόλις την τελευταία στιγμή), με υποψήφιο θύμα έναν δις διατελέσαντα υπουργό. Παράλληλα, εξελίσσονται παιχνίδια εξουσίας διάφορα και γυμνάσματα ανάλογα, όχι επί χάρτου, αλλά σε περιβάλλον πραγματικό, στη Συμπρωτεύουσα και την Πρωτεύουσα ή αλλού. Και γεγονότα τα οποία παρασύρουν στη δίνη τους υπουργούς με ελαφριά χέρια και ελαφρότερες συνειδήσεις, βουλευτές και βολευτές, απατεωνίσκους, πολιτικούς και άλλους, τον συνήθη συρφετό των στελεχών και των παρατρεχάμενων, φίλων ή κ...

Το καλύτερο από τα σωζόμενα μαρτυρολόγια, δείγμα ενός ιδιαίτερου είδους της χριστιανικής γραμματείας μας, γραμμένο το 202 μ.Χ. στην Καρχηδόνα πιθανώς από τον Τερτυλλιανό, πολέμιο αρχικά του χριστιανισμού και κατόπιν οπαδό αφοσιωμένο του Ιησού. Το σημαντικό στην περίπτωση αυτού του κειμένου είναι ότι η Αγία Βίβια Περπέτουα, γνώστης καλός της ελληνικής όπως δηλώνεται καθαρά από τους συμμάρτυρές της, καταγόμενη από αρχοντική και πλούσια οικογένεια, καταγράφει η ίδια με το χέρι της τις εμπειρίες από τη φυλάκιση και την ανάκριση της, καθώς και τις σκέψεις και τα οράματά της. [.....

Όλοι τους ονειρεύονταν με ανοιχτά μάτια πως θα έρθουν καλύτερες μέρες. Πολλοί εξακολουθούσαν να ελπίζουν και αργότερα. Ματαίως. Έστω και σχολιάζοντας χαμηλόφωνα, «Θα επιζήσουμε, αδέρφια». Και με του χρόνου το αργό πάτημα, ο στρατάρχης Παπάγος διαδεχόταν τον Μαύρο Καβαλάρη, τον στρατάρχη ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, και ούτω καθεξής. Στο μεταξύ, το χιλιάρικο να γίνεται δραχμούλα εντός μιας ημέρας, συρρικνώνοντας τις οικονομίες των ανθρώπων, και την ψυχή τους. Με τέτοια ουσιαστικώς ασήμαντα και άλλα πολλά σημαντικά, αλλά μη φαινόμενα επακριβώς, κατέθετε τα όνειρά του ο κοσμάκης...