Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η "Ιλιάδα", μεγαλόπνοο έπος από δεκαπεντέμισυ χιλιάδες περίπου δακτυλικούς εξάμετρους στίχους, είναι το πρώτο μνημείο ελληνικού ποιητικού λόγου που μας έχει σωθεί. Για υπόθεσή του έχει το θυμό του Αχιλλέα με τον Αγαμέμνονα, τον αρχηγό της εκστρατείας, και τις φοβερές συνέπειές του. Το επεισόδιο που προκάλεσε τη σύγκρουση παρουσιάζεται να γίνεται στην αρχή του δέκατου χρόνου του Τρωικού πολέμου. Ο πόλεμος αυτός, σύμφωνα με την παράδοση, έγινε γιατί ο Πάρις, γιος του βασιλιά της Τρωάδας Πριάμου, ήρθε στη Σπάρτη, όπου βασίλευε ο Μενέλαος, αδελφός του Αγαμέμνονα, και του άρπαξ...

Η "Ιλιάδα", μεγαλόπνοο έπος από δεκαπεντέμισυ χιλιάδες περίπου δακτυλικούς εξάμετρους στίχους, είναι το πρώτο μνημείο ελληνικού ποιητικού λόγου που μας έχει σωθεί. Για υπόθεσή του έχει το θυμό του Αχιλλέα με τον Αγαμέμνονα, τον αρχηγό της εκστρατείας, και τις φοβερές συνέπειές του. Το επεισόδιο που προκάλεσε τη σύγκρουση παρουσιάζεται να γίνεται στην αρχή του δέκατου χρόνου του Τρωικού πολέμου. Ο πόλεμος αυτός, σύμφωνα με την παράδοση, έγινε γιατί ο Πάρις, γιος του βασιλιά της Τρωάδας Πριάμου, ήρθε στη Σπάρτη, όπου βασίλευε ο Μενέλαος, αδελφός του Αγαμέμνονα, και του άρπαξ...

Αφού τέλειωσε ο πόλεμος στην ξακουσμένη Τροία, ξεκίνησαν οι Αχαιοί να γυρίσουν στην πατρίδα τους μετά από δέκα χρόνια. Μα οι θεοί είχαν θυμώσει από τις πράξεις τους, γιατί έκαψαν στην Τροία τους ναούς τους. Όλοι όμως γύρισαν.Και μόνο ο Οδυσσέας ο πολυμήχανος άργησε να φτάσει στην Ιθάκη. Περιπλανήθηκε στις θάλασσες, σε χώρες μακρινές δέκα περίπου χρόνια. Στο σπίτι του οι μνηστήρες έτρωγαν κι έπιναν κι ήθελαν να παντρευτούν την Πηνελόπη, τη γυναίκα του και να του πάρουν το θρόνο. Εκείνη όμως στην κάμαρά της είχε στήσει αργαλειό κι ύφαινε τρία χρόνια ένα πανί λεπτό, ολοκέντη...

Η "Οδύσσεια" είναι ένα από τα σημαντικότερα κείμενα της παγκόσμιας λογοτεχνίας - το "πρώτο μυθιστόρημα" όπως το έχουν χαρακτηρίσει πολλοί - ίσως γιατί μέσα από τα πάθη του Οδυσσέα, τις μηχανορραφίες των μνηστήρων αλλά και τις παρεμβάσεις των θεών, ο νεαρός αλλά και ο ενήλικος αναγνώστης μπορεί να αναγνωρίσει τον ίδιο του τον εαυτό στο ταξίδι του προς τη δική του Ιθάκη. Η απόδοση που κρατάτε στα χέρια σας ακολούθησε το Ομηρικό κείμενο προσπαθώντας ταυτόχρονα να μεταφέρει στη σύγχρονη γλώσσα την ανάσα του χιλιοτραγουδισμένου λόγου.

Η νέκυια είναι η σημαντικότερη και η κορυφαία, κατά τη γνώμη μου, ραψωδία των ομηρικών επών, διότι πέρα από αφηγήσεις άθλων και περιπετειών, θεών και ανθρώπων εισάγει στο σημερινό μοντέρνο κόσμο τραβώντας διακριτικά τις κουρτίνες τής μεταφυσικής για να αντικρίσουμε το επέκεινα της ύπαρξης. Είναι, παραδόξως, εκτός των άλλων, η πιο αντιηρωική και συνάμα η πιο ηρωική ραψωδία και περιλαμβάνει εντός της κι άλλα πρώιμα ποιητικά, φιλοσοφικά και θρησκευτικά ρεύματα όπως οι πρόδρομοι των ορφικών. Εδώ έχουμε μια πρώτη καταγραφή των απόψεων των αρχαίων Ελλήνων: για τη μετά θάνατον ζωή...

[...] Στον μικρό αυτό τόμο προσπάθησα να χωρέσω το ευρύτερο και πιο αντιπροσωπευτικό μέρος της τρισχιλιετούς ελληνικής ποιητικής παραγωγής, στο θέμα του έρωτα. Από τον ομηρικό μονόλογο της Ανδρομάχης, το περίφημο χορικό της "Αντιγόνης" του Σοφοκλή, τους αρχαίους λυρικούς, τον μονόλογο της Αρετούσας, και τα δημοτικά τραγούδια, μέχρι τους λαϊκούς τραγουδοποιούς, και τους νεότερους και σύγχρονους ποιητές, ξετυλίγονται όλες οι πτυχές του πολυτραγουδισμένου έρωτα: παθιασμένος, ανεκπλήρωτος, ρομαντικός, χυδαίος, απροσδόκητος, παιγνιώδης, ανιδιοτελής, αστείος, δολοφονικός, πληρωμέ...

[...] Δύο κυρίως θεματικοί κύκλοι είναι στην Οδύσσεια ευδιάκριτοι. Ο πρώτος θεματικός κύκλος είναι η μυθιστορία ενός ξενιτεμένου που γυρίζει μετά από χρόνια στην πατρίδα του και βρίσκει τη γυναίκα του περιτριγυρισμένη από πολλούς μνηστήρες. Το θέμα αυτό έχει να κάνει με τους νόστους, τις διηγήσεις δηλαδή για την επιστροφή των ηρώων του τρωικού πολέμου στις ιδιαίτερες πατρίδες τους. Η Πηνελόπη, η γυναίκα του Οδυσσέα, στο διάστημα της απουσίας του Οδυσσέα των είκοσι ετών, παραμένει πιστή και ξεγελά τους μνηστήρες υφαίνοντας και ξυφαίνοντας ένα πολύ μεγάλο πανί, για να κερδίσ...

Η "Οδύσσεια", είναι μια ηρωική αφήγηση μιας άλλης μακρινής εποχής και κοινωνίας, με άλλα ήθη και έθιμα και διαφορετικής ηθικής και πνευματικής δομής. Φυσικά απευθύνονταν σε όλους τους ανθρώπους, που τότε είχαν λίγες γνώσεις, συγκρινόμενοι με το μέσο πολίτη της εποχής μας, όμως είχαν μυαλό πιο καθάριο και με πολλή σοφία. Κάτι που δεν συμβαίνει στην εποχή μας με τις τόσες ενασχολήσεις, με πιο βασική την οκτάωρη απασχόληση, η οποία μας οδήγησε στη σημερινή εξωφρενική κατάσταση του άκρατου υλισμού. Ο συγγραφέας εκείνο που προσπάθησε και θέλει να τονίσει είναι ότι την Ιθάκη παντ...