Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Εκατόν τριάντα χρόνια από την γέννησή του και εβδομήντα από την κοίμησή του, ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, περνώντας μέσα από τις θύελλες της ιστορικής ζωής του Νέου Ελληνισμού, φθάνει ως εμάς, αυτό το "σκοτεινό τρυγόνι" της Ελλάδας, κρατώντας στο ράμφος του χλωρό τον καρπό του πνεύματος, που είναι της αθανασίας της τέχνης ο αμάραντος βλαστός. Ορθός, πέρα από την λατρεία και την καταφρόνεση που συναλλάσσουν άκριτα οι Νεοέλληνες, έγινε -για όσους πειστεύουν ότι η δημιουργία αλλά και η λειτουργία της τέχνης εγγράφεται μέσα στην ιστορική αγωνία των λαών- το ακρόπρωρο του Νέου...

[...] Αστικές και ημιαστικές διαδρομές στην Ελλάδα - πλήν Αθήνας, Πειραιά και Θεσσαλονίκης - αποτυπώνονται στα πρωτότυπα κείμενα 33 σύγχρονων πεζογράφων και ποιητών που δημοσιεύτηκαν στην "Ελευθεροτυπία" σε συνέχειες ("Βιβλιοθήκη", 3.11.00 - 20.06.01). Πριν στεγαστούν στο ανά χείρας βιβλίο, δεκατρία από αυτά τα πεζά μεταφράστηκαν στα γερμανικά για το περιοδικό "Lettre International" (τ. 55, Δεκέμβριος 2001).

Επτά δοκίµια και τέσσερις βιβλιοκρισίες του ποιητή Νίκου Φωκά για τον Σκιαθίτη συγγραφέα, δηµοσιευµένα σε εφηµερίδες, περιοδικά και πρακτικά συνεδρίων από το 1977 έως το 2003 έχουν συγκεντρωθεί στον όγδοο αυτό τόµο της περίφηµης σειράς "Οι Νεώτεροι για τον Παπαδιαμάντη", που διευθύνει ο Ν. Δ.Τριανταφυλλόπουλος. Ήδη από το 1977, ο Νίκος Φωκάς υποστήριξε την αντοχή του παπαδιαµαντικού έργου στο χρόνο αντιδρώντας στην άποψη του γραµµατολόγου, Παναγιώτη Μουλλά που τρία χρόνια πριν, στο βιβλίο του Α. Παπαδιαµάντης αυτοβιογραφούµενος προεξοφλούσε τον αφανισµό του. Η θέση αυτή του...

Η "Τρισαγαπημένη" ακολουθεί τις συμβάσεις του ρεαλιστικού μυθιστορήματος του 19ου αιώνα, υπακούοντας στην αρχή της κοινωνικής και ψυχολογικής αληθοφάνειας. Ο κεντρικός ήρωας, αφού προβάλλει στη μία γυναίκα μετά την άλλη την εικόνα της τρισαγαπημένης του, χωρίς ποτέ να ολοκληρώσει κανέναν από αυτούς τους έρωτές του, στο τέλος, σε μια βαθειά στιγμή αυτοσυνείδησης, αναγνωρίζει πως δεν πρόκειται παρά για την εικόνα του εαυτού του, τον σωσία του ενσαρκωμένο στο άλλο φύλο.

Τα κείμενα που περιέχονται στην τέταρτη αυτή συναγωγή δοκιμίων του ποιητή Νίκου Φωκά αφορούν, ξανά και ξανά, τα θέματα που τον απασχολούν αδιάκοπα, σε όλη του τη ζωή: τη γλώσσα, την ποίηση, τη μετάφραση, τη θρησκευτική πίστη, την ιστορική μοίρα του Νέου Ελληνισμού. Χωρίς συναισθηματισμούς και ρητορείες, ορθολογικά και επιχειρηματολογημένα, ο Φωκάς αναλύει, σχεδόν ανατέμνει, κάθε φορά το θέμα του και διατυπώνει, με σαφήνεια, ακρίβεια και τόλμη, τη θέση του. Ας μην διαφύγει την προσοχή του αναγνώστη η πνευματική αγωνία και η θερμή αγάπη για την ελληνική γλώσσα και τη λογο...

"Από την πρώτη κιόλας επαφή με το βιβλίο, ο αναγνώστης αντιλαμβάνεται τόσο την προδρομική σημασία των "Εξομολογήσεων" και του "Suspiria" όσο και τη λογοτεχνική τους σπουδαιότητα. Τριάντα πέντε χρόνια πριν από τη γέννηση του Φρόυντ, ο Ντε Κουίνσυ μας μιλάει ήδη για τον αχανή κόσμο του ασυνειδήτου, για την παντοδυναμία της παιδικής ηλικίας, για την ανυπαρξία της λήθης· κι αυτό σε μια γλώσσα ποιητική και σχεδόν θεολογική κατά μέρη και κατά μέρη τρυφερή και κάποτε, τέλος, χιουμοριστική." Νίκος Φωκάς

Ο Νίκος Φωκάς (γενν. 1927) προόριζε ο ίδιος, προτού αρρωστήσει (26.4.2003), τα κείμενα του παρόντος τομιδίου προς έκδοση. Είχε συγκεντρώσει τα σχετικά χειρόγραφα σε χωριστό φάκελο, τους είχει δώσει τον γενικό τίτλο "Ελεύθερο θέμα" και είχε σημειώσει από κάτω, μέσα σε παρένθεση, τον ειδολογικό χαρακτηρισμό "πεζοποιήματα". [...] Όλα τα κείμενα του φακέλου είναι δημοσιευμένα σε περιοδικά, και όλα ανεξαιρέτως έφεραν, κατά την πρώτη δημοσίευση, τον χαρακτηρισμό "πεζοποιήματα", είτε σε επίτιτλο είτε σε παρένθεση κάτω από τον τίτλο. Η παρούσα έκδοση ακολουθεί τα χειρόγραφα του ποι...

Το βιβλίο αυτό αποτελεί επιλογή των σημαντικότερων, κατά τη γνώμη του επιμελητή του, κριτικών κειμένων που γράφτηκαν για το έργο του Οδυσσέα Ελύτη από την πρώτη εμφάνισή του έως σήμερα. Μέσα από την ανάγνωση αυτών των κειμένων ο αναγνώστης έχει τη δυνατότητα να παρακολουθήσει καλύτερα την εξέλιξη ενός από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές του αιώνα μας και συγχρόνως να μελετήσει την πορεία της πρόσληψης του έργου του από τους Έλληνες κριτικούς. Η εκτενής εισαγωγική μελέτη του Μάριο Βίττι, που περιγράφει και σχολιάζει αυτή την πορεία, μπορεί να διαβαστεί και ως υποκεφάλαι...

Η ιστορία της μεγάλης Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως -της "Νέας Ρώμης"- είναι μια ένδοξη ιστορία, σημαντική όχι μόνο για όσους Ορθόδοξους Χριστιανούς μιλούν ακόμη σήμερα την ελληνική γλώσσα, αλλά για όλους. Από την Κωνσταντινούπολη η ορθόδοξη χριστιανική πίστη μεταδόθηκε στο μεγαλύτερο μέρος της Ανατολικής Ευρώπης. Μεταφρασμένη σε πολλές γλώσσες, η λειτουργία της μεγάλης Εκκλησίας έδωσε την απαραίτητη πνευματική καθοδήγηση σε Γεωργιανούς, Βουλγάρους, Σέρβους, Ρώσους, Ρουμάνους και σε μεταγενέστερους αιώνες διαδόθηκε και στους Ορθόδοξους της Ασίας, της Αμερικής, της Δυτική...

Έχουν περάσει δύο χρόνια από τότε που ο Αλέξανδρος Κοτζιάς έφυγε από κοντά μας, και το κενό που άνοιξε ο παράλογος χαμός του γίνεται όλο και βαθύτερο. Το συναισθανόμαστε με οδύνη, εμείς που είχαμε την τιμή να εκδώσουμε το σύνολο του πεζογραφικού του έργου και είδαμε πάντα στο πρόσωπό του όχι μόνον έναν από τους σημαντικότερους συγγραφείς του τόπου, αλλά κι έναν ανεκτίμητο φίλο, ο οποίος δεν έπαφε να μας εμψυχώνει με τη σεμνή ανθρώπινη παρουσία του. Να γιατί, ύστερα από τη μεταθανάτια έκδοση της νουβέλας "Το σοκάκι", με την οποία ολοκληρώθηκε -αλίμονο, οριστικά- αυτό το έ...