Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το παρόν έργο αποτελεί μια εκτενή και περιεκτική έκθεση της ιστορίας της καθολικής και της προτεσταντικής θεολογίας στον 20ό αιώνα. Ο συγγραφέας εντρυφεί στις σπουδαιότερες εκφάνσεις, στα κρίσιμα θέματα και στα κυριότερα κείμενα αυτής της θεολογίας, σκιαγραφώντας έτσι το εξαιρετικά γοητευτικό φάσμα της θεολογικής σκέψης του αιώνα που μόλις τελείωσε. Συγχρόνως παρουσιάζει προσφυώς το πολιτιστικό και το κοινωνικό πλαίσιο αυτής της θεολογίας, το οποίο είναι κεφαλαιώδους σημασίας για τις μαρτυρίες της. Το βιβλίο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως μια επίπονη περιήγηση σε μια δραμ...

[...] Το Κέντρο Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας, τα τελευταία χρόνια έχει θέσει μεταξύ των προτεραιοτήτων του την έρευνα και μελέτη του θέματος της ελαιοκαλλιέργειας και του ελαίου στον ελληνικό χώρο. Για τον σκοπό αυτό έχει πραγματοποιήσει ένα μεγάλο συνέδριο με θέμα "Η ελιά και το λάδι από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα", στον χώρο του Μεγάρου της Ακαδημίας Αθηνών, του οποίου δημοσιεύτηκαν τα πρακτικά (Αθήνα, 2003), και ένα εξίσου μεγάλο συνέδριο στην Πρέβεζα σε συνεργασία με το Ίδρυμα "Ακτία Νικόπολις", του οποίου τα πρακτικά παραδίδει στο ευρύ κοινό με τον ανά χείρας τόμο...

Είναι ίσως κοινοτυπία ότι η σημασία της ελιάς και των προϊόντων της για τη διατροφή, την υγεία και την εθνική οικονομία είναι μεγάλη και ο ρόλος της στην ιστορία του ελληνικού πολιτισμού από την προϊστορική περίοδο μέχρι σήμερα ιδιαίτερα σημαντικός. Το συνέδριο που έγινε δεν είχε ως μοναδικό στόχο να αναδείξει την παγκοινώς γνωστή και δεδομένη αξία τους. Παράλληλα με τη δεδομένη σημασία του δέντρου της ελιάς, θεϊκού δώρου κατά την μυθολογία, και την ιερότητά του, η διαπίστωση ότι η Ελλάδα δεν διέθετε (1999) ένα μουσείο - ινστιτούτο έρευνας του πολιτιστικού της ελιάς και τ...

Σύμφωνα με το όραμα του ιδρυτή του, το Τάγμα των Ιεροκηρύκων γεννήθηκε για να υπηρετήσει δυο θεμελιώδεις στόχους. Πρώτον, την πνευματική προκοπή και τον αγιασμό της αδελφότητας σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο και, δεύτερον, το κήρυγμα της πίστης. Η οργανική σχέση και συμπληρωματικότητα του διπλού στόχου του Τάγματος είναι προφανής. Από τη μια πλευρά, η εσωτερική κάθαρση και πνευματική προκοπή των Ιεροκηρύκων καθιστά το κήρυγμά τους πιο πειστικό, πιο αξιόπιστο και πιο αποτελεσματικό, με τη συνδρομή του προσωπικού παραδείγματος. Από την άλλη πλευρά, το κήρυγμα αποτελεί το εκ...

Ο ιερός Φώτιος αναγνωρίζει ότι οι ποικίλες εκδοχές του κακού, συμπεριλαμβανομένης βέβαια και της θνητότητας μοιάζουν να σταυρώνουν την αντιληπτική αλκή της ανθρώπινης διάνοιας, να δοκιμάζουν την συναισθηματική αντοχή των πενθούντων ή ακόμη και να αντιδικούν φαινομενικά με τη θεία δικαιοσύνη. Ωστόσο, επιμένει πως κάθε είδους κακοπάθεια και θλίψη είναι οργανικά ενταγμένη στο πλαίσιο της θείας Πρόνοιας. Με άλλα λόγια, πως αν και δύσβατοι, οδυνηροί, απροσδιόριστοι και ασύμμετροι οι τρόποι εκδήλωσης της "υπερ νουν φιλανθρωπίας" του Θεού υπηρετούν τη σωτηρία του ανθρώπου....

Στο μαρτύριο, η εκκλησιαστική εμπειρία δοξολογεί την πλέον αδιαπραγμάτευτη εκδοχή της χριστιανικής αγιότητας και η θεολογική ευφυΐα, με τη σειρά της, ατενίζει μία ανεξάντλητη πηγή εμπνεύσεων -αν όχι τον ήδη φτασμένο και εμπράγματο προορισμό της. Η εξήγηση είναι προφανής. Ο μάρτυρας ακόμη κι αν δεν προλόγισε ή δεν συνόδευσε τον θάνατό του με θεολογικές δηλώσεις, με προφητικές καταγγελίες ή με υπερφυσικά οράματα, ορθώνεται μπροστά στα μάτια της πιστεύουσας διανόησης σαν μία εύγλωττη και αυταπόδεικτη πηγή θεολογίας. Πράγματι, η ιστορική, φυσική παρουσία του μάρτυρα είναι μ...

Στο μαρτύριο, η εκκλησιαστική εμπειρία δοξολογεί την πλέον αδιαπραγμάτευτη εκδοχή της χριστιανικής αγιότητας και η θεολογική ευφυΐα, με τη σειρά της, ατενίζει μία ανεξάντλητη πηγή εμπνεύσεων -αν όχι τον ήδη φτασμένο και εμπράγματο προορισμό της. Η εξήγηση είναι προφανής. Ο μάρτυρας ακόμη κι αν δεν προλόγισε ή δεν συνόδευσε τον θάνατό του με θεολογικές δηλώσεις, με προφητικές καταγγελίες ή με υπερφυσικά οράματα, ορθώνεται μπροστά στα μάτια της πιστεύουσας διανόησης σαν μία εύγλωττη και αυταπόδεικτη πηγή θεολογίας. Πράγματι, η ιστορική, φυσική παρουσία του μάρτυρα είναι μ...

Η περίοδος του 12ου και 13ου αιώνα θεωρείται από τους περισσότερους γραμματολόγους ως μεταβατική περίοδος στη χριστιανική γραμματεία και την εκκλησιαστική ζωή. Είναι η εποχή κατά την οποία η μέχρι τότε συμπιληματική και εγκυκλοπαιδική προσέγγιση της εκκλησιαστικής παράδοσης φθάνει στην κορύφωσή της, ενώ παράλληλα αρχίζουν να εμφανίζονται νέες τάσεις ερμηνευτικής της προσέγγισης, οι οποίες θυμίζουν την εποχή του 3ου και 4ου αιώνα. [...] (από το προλογικό σημείωμα του βιβλίου)

Το έργο του Αγίου Ιουστίνου δεν είναι άγνωστο στο ελληνικό κοινό, αφ' ενός διότι πολλά από τα κείμενα και έργα του έχουν μεταφραστεί στην γλώσσα μας, και αφ' ετέρου επειδή τόσο ο ίδιος όσο και πολλά από τα πνευματικά του τέκνα έχουν σπουδάσει στην Ελλάδα και διατηρούν με τον ελληνόφωνο κόσμο σχέσεις αδελφικές. Στο συγκεκριμένο έργο της Δογματικής του Αγίου Ιουστίνου οφείλαμε να προσεγγίσουμε και να μεταφράσουμε για το ελληνικό κοινό ένα κείμενο που προορίζεται μεν για εγχειρίδιο Δογματικής φοιτητών της θεολογίας, αλλά στην ουσία του αποτελεί μία βιωματική δογματική, η οπ...

Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον της δημώδους μετάφρασης του Βίου του οσίου Αντωνίου, που παραδίδει ο χρονολογικά τελευταίος καταλογογραφημένος κώδικας των ελληνικών χειρογράφων της Μαρκιανής Βιβλιοθήκης της Βενετίας, έγκειται κυρίως στο γεγονός ότι πρόκειται για ένα μεταβυζαντινό κείμενο που τολμά να αναμετρηθεί με ένα κλασικό συναξαριακό πρότυπο, γραμμένο από την μείζονα ίσως πατερική πένα του 4ου αιώνα, αυτή του Αθανασίου Αλεξανδρείας. Αναπόφευκτα, το ερευνητικό βάρος της παρούσας εκδοτικής εργασίας πέφτει κυρίως στη ρητή ειδοποίηση του ανώνυμου συντάκτη "απλά τη φράσει", δηλαδή...

Κανένας άγιος από την δυτική παράδοση δεν βρίσκεται τόσο κοντά στη θρησκευτική ελληνοβυζαντινή παράδοση όσο ο Φραγκίσκος. Το σύνολο των γραπτών του, που παρουσιάζεται στην συγκεκριμένη έκδοση μεταφρασμένο στα ελληνικά, το μαρτυρεί με περίτρανο τρόπο. Παρότι θεωρούσε τον εαυτό του απλό, άσημο και αγράμματο, προσέφερε στην ανθρωπότητα κάτι που δύσκολα το συναντούμε, ακόμη και στο χώρο των μεγάλων αγίων: μας άφησε μια σπουδαία συλλογή κειμένων, η οποία μας δίνει την δυνατότητα να γνωρίσουμε τους μυστηριώδεις οραματισμούς της ψυχής του, τον εσωτερικό του κόσμο, τη δική του...

Τα ανθολόγια του 13ου, 14ου και 15ου αιώνα απασχόλησαν μόνο σποραδικά την επιστημονική κοινότητα, παρά το γεγονός ότι διαδραμάτισαν σημαίνοντα ρόλο σε όλο το φάσμα των προβλημάτων που κλήθηκε να αντιμετωπίσει η Εκκλησία τους αιώνες αυτούς. Ερμηνευτικές διαμάχες και αποκλίσεις σχετικές με κείμενα των Πατέρων ανέκυψαν, κυρίως, μετά τον 11ο αιώνα στην Εκκλησία, και αποτέλεσαν το βασικό σημείο αντιπαράθεσης της αντιρρητικής γραμματείας μεταξύ Ελλήνων και Λατίνων. Το υποφώσκον διαμορφούμενο σχίσμα μεταξύ Ρώμης και Κωνσταντινούπολης κυριάρχησε στη γραμματεία μετά το 12ο αιώ...