Abedi Isabel
Η Ιζαμπέλ Άμπεντι γεννήθηκε στο Μόναχο το 1967. Τελειώνοντας το σχολείο, έζησε για ένα χρόνο στο Λος Άντζελες. Εκπαιδεύτηκε κι εργάστηκε ως κειμενογράφος, μα δεκατρία χρόνια μετά τα εγκατέλειψε όλα για να αφοσιωθεί στη συγγραφή παιδικών βιβλίων. Ως σήμερα έχουν εκδοθεί δεκάδες παιδικά και νεανικά βιβλία της, ενώ ένα από αυτά, το "Whisper", ήταν υποψήφιο για το Deutsches Jugendliteraturpreis το 2006. Η Ιζαμπέλ Άμπεντι ζει με τον άντρα της και τα δύο της παιδιά στο Αμβούργο.
Έρχεται η Λόλα
Abedi Isabel
Εκδόσεις Πατάκη (2012)
H Λόλα έχει έναν Βραζιλιάνο πατέρα, μία θεία που έχει ύψος ογδόντα εκατοστά και κάνα δυο εκατομμύρια φαν, όταν τις νύχτες μεταμορφώνεται σε διάσημη τραγουδίστρια με το όνομα Τζάκυ Τζόουνς. Αυτό που δεν έχει η Λόλα είναι μια κολλητή φίλη - και αυτή είναι και η μεγαλύτερη επιθυμία της, η μεγαλύτερη ευχή της. Αλλά στο καινούριο σχολείο της Λόλας είναι διαθέσιμη μόνο αυτή η παράξενη η Φλο, που βρομάει φρικτά σαν ψάρι. Και η Ανναλίζα βρήκε την ώρα να την επισκεφθεί: ο πατέρας της Λόλας τρέχει μέσα στο διαμέρισμά τους ολοτσίτσιδος και εκτός εαυτού, επειδή η κόρη του τον είχε κλε...
Βρομοκάτσικο! Χαζόχηνο!
Abedi Isabel
Εκδόσεις Πατάκη (2010)
Στην πραγματικότητα το κατσικάκι και το χηνάκι είναι κολλητοί φίλοι, παρόλο που μερικές φορές τσακώνονται και δε θέλουν να ξέρουν το ένα το άλλο... Οι ιστορίες που διηγείται το καθένα απ' τη δική του σκοπιά θίγουν τα πιο σημαντικά προβλήματα της καθημερινότητας ενός παιδιού: - Τον τσακωμό και τη συμφιλίωση - Τον εγωισμό και τη γενναιοδωρία - Την αποτυχία και την επιτυχία - Την παραδοχή και τη συγγνώμη Η ενσυναίσθηση, δηλαδή η δράση από τη θέση του άλλου, βοηθά το παιδί να καταλάβει πώς αισθάνεται ο άλλος και τελικά να αντιμετωπίζει καλύτερα τις συγκρούσεις.
Απαγορευμένος κόσμος
Abedi Isabel
Ψυχογιός (2008)
Στο Άγαλμα της Ελευθερίας επικρατούσε σιωπή· τέτοια σιωπή όπως μέσα σε μια εκκλησία. Αλλά και η θέα που προσφερόταν από το παρατηρητήριο ήταν πολύ διαφορετική από αυτήν που περίμενε ο Ότις. Ανοιγόκλεισε τα μάτια του για να δει καλύτερα. Δε φαίνονταν ουρανοξύστες στον ορίζοντα. Ούτε διαγραφόταν το Μανχάταν. Κάτι δεν πήγαινε καλά. Ακόμα και ο αέρας ήταν παράξενος. Μύριζε σκόνη και κατά κάποιον τρόπο... υπόγειο. Και ξαφνικά απλώθηκε φως. Όχι σαν φως ημέρας, αλλά σαν να έλαμψε η πανσέληνος κάτω από τα σύννεφα. Σαν να κρεμόταν μια γιγαντιαία λευκή μπάλα από τον ουρανό. Από ένα σ...