Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η "πραγματικότητα" του κακού αποτελεί το θεμελιώδες επιχείρημα εναντίον του Θεού και το κύριο εμπόδιό μας για να αντιληφθούμε το Νόημα της Ζωής που είναι η Αγάπη του Θεού. Για αυτό και σε τούτο το σύντομο έργο θα επιχειρήσουμε να αποκαλύψουμε την ψευδαισθησιακή υπόσταση του "κακού", έχοντας ως οδηγό μας την Α-λήθεια ότι το κακό είναι μη ον (ανύπαρκτο) και ότι το μόνο που υπάρχει είναι το Καλό, το Αγαθό.

Σε αυτό το έργο περιλαμβάνονται τρία αυτοτελή αλλά αλληλένδετα δοκίμια που πραγματεύονται τα εξής θέματα: Περί Νοήματος της Ζωής Το Νόημα της Ζωής θα μπορούσε να συνοψιστεί στη ρήση: "Ο Θεός είναι Αγάπη" [Ιωάννου Α΄ 4:8, 16]. Αν βιώσουμε συνειδητά αυτή την Αλήθεια, θα συνειδητοποιήσουμε και την πρακτική εφαρμογή της, η οποία συνίσταται στην ολοκληρωτική αυτοπροσφορά μας: "Αγαπάτε αλλήλους, όπως σας αγάπησα έτσι και εσείς να αγαπάτε αλλήλους" [Ιωάννης 13:34]. Θείοι Νόμοι (ή Περί Υγείας) Η συνολική Υγεία μας (σωματική, ψυχική και πνευματική) δομείται πάνω στην τήρηση...

Δύο σύντομα έργα, το ένα υπό τη μορφή "παιδικών" ιστοριών το άλλο υπό τη μορφή "χιουμοριστικών" διαλόγων, που αναφέρονται στη Δύναμη και την Ομορφιά, αλλά και στη Θεία Καθοδήγηση που πασχίζει διαρκώς να μας αφυπνίσει ως προς το αληθινό Νόημα αυτών των δύο εσωτερικών πραγματικοτήτων.

Ο Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος γεννήθηκε στα μέσα του 10ου αιώνα και μαζί με τον Άγιο Ιωάννη τον Ευαγγελιστή και τον Άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο αποτελούν τους τρεις Θεολόγους της Εκκλησίας. Σε όλη τη μακραίωνη πορεία του Χριστιανισμού, μόνο αυτοί οι τρεις Άγιοι έλαβαν την προσωνυμία "Θεολόγος". Παρ' όλο όμως το βάθος της πνευματικής αντίληψης του Αγίου Συμεών, που του επέφερε αυτή τη σπάνια προσωνυμία, η επιστολή του Περί Εξομολόγησης, κινδύνεψε λόγω της βαθύτητάς της να εκτοπιστεί από την Παράδοση, η οποία σοφά την διαφύλαξε αποδίδοντάς την στον Άγιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό...

Αυτό το έργο αποτελεί μία ανθολογία από τις επιστολές του Francois Fenelon (1651-1715), στις οποίες διαφαίνεται η τεράστια συμπόνια του προς τους πλησίον του, η οποία του επιτρέπει και του επιβάλλει μία Θεία αυστηρότητα που αποσκοπεί στη λύτρωσή τους από τον εαυτό (εγωισμό). Έτσι βλέπουμε να γίνεται διαρκώς λόγος στις επιστολές του για τον επιτακτικό θάνατο του εαυτού (εγωισμού), για την αναγκαιότητα της ταπεινότητας καθώς και για την ησυχία που είναι απαραίτητη για το βίωμα της Παρουσίας του Θεού.

Ο Γ.Ι. Γκουρτζίεφ ήταν ένας πνευματικός δάσκαλος Ελληνο-Αρμενικής καταγωγής. Γεννήθηκε στην Αλεξανδρούπολη (Gyumri) της σημερινής Αρμενίας και μεγάλωσε στο Καρς του Καυκάσου, ενώ ταξίδεψε σε πολλά μέρη του κόσμου (Κεντρική Ασία, Αίγυπτο, Ελλάδα) σε αναζήτηση σχολών πνευματικής γνώσης. Σε αυτό το έργο περιέχονται τα πρακτικά από συναντήσεις του Γκουρτζίεφ με έναν στενό κύκλο μαθητών του, τα οποία και διέσωσαν δύο προσωπικές μαθήτριές του, η Janet Flanner και η Solita Solano, και στη συνέχεια τα δώρισαν στη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου, καθιστώντας τα έτσι διαθέσιμα στο ευρύ κ...

Σε αυτό το έργο παρουσιάζεται για πρώτη φορά σε ελληνική μετάφραση, ένα μέρος από τις πρώιμες ομιλίες του Γ.Ι. Γκουρτζίεφ που δόθηκαν στη Μόσχα, στην Αγ. Πετρούπολη, στο Essentuki, στην Τιφλίδα, στην Κωνσταντινούπολη, στο Βερολίνο, στο Παρίσι, στο Λονδίνο, στο Fontainebleau, στη Νέα Υόρκη και στο Σικάγο, μέσα σε ένα σχετικά ευρύ χρονικό διάστημα (1914-1931).

"Το μπαλέτο μου δεν αποτελεί ένα μυστήριο", απάντησε ο κ. Γ. "Ο σκοπός του είναι να παρουσιάσει ένα ενδιαφέρον και όμορφο θέαμα. Φυσικά κάτω από τις ορατές μορφές είναι κρυμμένο ένα ορισμένο νόημα, αλλά δεν σκόπευα να το καταδείξω ή να το τονίσω. Η κεντρική θέση σε αυτό το μπαλέτο καταλαμβάνεται από ορισμένους χορούς. Θα σου το εξηγήσω αυτό εν συντομία. Κάθε πλανήτης αυτού του μηχανισμού αντιπροσωπεύεται από μία σφαίρα αντίστοιχου μεγέθους και έχει τοποθετηθεί σε μία αυστηρά καθορισμένη απόσταση από την κεντρική σφαίρα που αντιπροσωπεύει τον ήλιο. Θέτεις το μηχανισμό σε...

Τίποτα δεν μπορεί να βλάψει τον σοφό. Αν δεν αδικείς κανέναν, δεν έχεις να φοβηθείς κανέναν. Όταν φέρεσαι άσχημα στους ανθρώπους, φέρεσαι άσχημα στον εαυτό σου. Την ψυχή δεν την καταστρέφει ο θάνατος αλλά ο κακός βίος. Η καλύτερη χρήση των πραγμάτων είναι να τα μοιράζεσαι πρόθυμα με αυτούς που τα έχουν ανάγκη. Αποκαλείς το Θεό "Πατέρα", να το θυμάσαι αυτό στις πράξεις σου. Τον χρόνο που δεν σκέφτεσαι το Θεό, να τον θεωρείς χαμένο. Να σκέφτεσαι το Θεό πιο συχνά από όσο αναπνέεις.

Αυτές οι σημειώσεις αποτελούν μία καταγραφή όσων άκουσε ο Boris Ferapontoff από τον Ουσπένσκυ και τον Γκουρτζίεφ στην Κωνσταντινούπολη. Αν και δεν είναι σαφές τι ακριβώς λέχθηκε από τον καθένα τους ούτε και η πιστότητα με την οποία καταγράφηκαν τα λεγόμενά τους, όπως και να έχει, αυτό το υλικό έχει μία ιδιαίτερη αξία που οφείλεται στο γεγονός ότι αποτελεί πιθανότατα τη μοναδική σωζόμενη, αν και πολύ αποσπασματική, καταγραφή της Εργασίας όπως αυτή παρουσιάστηκε εκείνη την περίοδο (1920-1921) στην Κωνσταντινούπολη.

Αυτή η ιστορία έχει γραφτεί με τη μορφή ενός "σεναρίου". Σε αυτό λοιπόν το "κινηματογραφικό έργο", ο πρωταγωνιστής μας παλεύει μέσα στην καθημερινότητά του να ανακαλύψει ένα βαθύτερο νόημα στη ζωή του. Αντιμέτωπος με τις προσωπικές του δυσκολίες, βρίσκει τελικά έναν τρόπο να ζει την κάθε μέρα της ζωής του σαν να είναι η τελευταία του.

Αυτή η ιστορία έχει γραφτεί με τη μορφή ενός "σεναρίου". Σε αυτό λοιπόν το "κινηματογραφικό έργο", ο πρωταγωνιστής μας παλεύει μέσα στην καθημερινότητά του να ανακαλύψει ένα βαθύτερο νόημα στη ζωή του. Αντιμέτωπος με τις προσωπικές του δυσκολίες, βρίσκει τελικά έναν τρόπο να ζει την κάθε μέρα της ζωής του σαν να είναι η τελευταία του.

Ο εγγονός ρωτάει, ο παππούς απαντάει. Όχι όμως για να λύσει τις απορίες του μικρού εγγονού, αλλά για να τις διευρύνει. Αντί να του δίνει εύκολες και στερεότυπες απαντήσεις που θα ανακόψουν κάθε ουσιαστική έρευνα για το νόημα της ζωής, θέλει να τον μάθει να σκέφτεται, να νιώθει και να εμβαθύνει στα υπαρξιακά ερωτήματα που απασχολούν κάθε παιδί. Σε αυτή τη μικρή ιστορία, λοιπόν, ένας παππούς και ένας εγγονός, προσπαθούν μαζί, να διεισδύσουν στα μυστήρια της ζωής.

"Το μυστήριο του Ιησού είναι κρυμμένο και δεν εκφράζεται με κανένα λόγο και καμιά νόηση, αλλά και προφερόμενο μένει άρρητο και νοούμενο μένει άγνωστο" (Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης). Όταν αποτολμούμε να προσεγγίσουμε ένα μυστήριο, είναι δεδομένο ότι δεν είναι δυνατόν να αναμένουμε να το κατανοήσουμε εξολοκλήρου, τουλάχιστον με τα γνωστά μέσα κατανόησης που διαθέτουμε για να προσεγγίζουμε τον αισθητό κόσμο γύρω μας. Η λογική που πηγάζει από τη μαρτυρία των αισθήσεών μας, δεν μπορεί να χωρέσει οτιδήποτε ξεπερνάει τα πεπερασμένα όριά της. Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν πώς όταν προσ...

Τον 14ο αιώνα, ένας ανώνυμος μοναχός στην Αγγλία, έγραψε στα αρχαϊκά αγγλικά ένα καταπληκτικό κείμενο που θεωρήθηκε αιρετικό στις μέρες του, αλλά αργότερα, μεταφράστηκε στην σύγχρονη αγγλική γλώσσα και έγινε κλασσικό στη μυστικιστική σκέψη, και ορόσημο για τη Δυτική λογοτεχνία. Αποτελεί έναν κρυστάλλινο οδηγό στην πνευματική εμπειρία, όπου εκφράζεται άδολα και με θεία χάρη ό,τι χωρίζει την ανθρωπότητα από τα θεία επίπεδα, συντείνοντας και στην βαθιά κατανόηση ιδεών, όπως η ταπεινότητα. Περιέχει αναφορές σε ασκήσεις και διευκρινήσεις, καθώς στα εμπόδια και τις αιτίες τους...

Το ταξίδι του Χριστού ή Κεχρισμένου σε αυτόν τον κόσμο, σχετίζεται με το να έρθουμε εμείς οι ίδιοι σε επαφή με το Πνεύμα. Αυτό το ταξίδι αποτελεί τελικά μία διαδικασία παροπλισμού της τεράστιας ψευδαίσθησης ότι ο Θεός είναι απών ή έστω και μακριά. Όταν τα ιδιαίτερα αιτήματα και οι προσευχές μας δεν εισακούονται, σιγουρευόμαστε ακόμη περισσότερο ότι ο Θεός είναι απών. Η αρχή, το μέσο και το τέλος του πνευματικού ταξιδιού όμως, είναι η βεβαιότητα ότι ο Θεός είναι πάντοτε παρών.

Όταν ο άνθρωπος δεν διαθέτει μία εμπειρική γνώση των διαφόρων καταστάσεων συνειθητότητάς του, ελέγχεται τότε από τις παρορμήσεις του, και έτσι η ελεύθερη θέλησή του αποτελεί μία ψευδαίσθηση. Και αυτή η ψευδαίσθηση μπορεί να είναι τραγική, γιατί μπορεί να μετατρέψει κάθε ανθρώπινο ον, όσο ευφυές και αν είναι, σε μία ανεύθυνη μαριονέτα, σε ό,τι αφορά το πεπρωμένο του. Τα σφάλματα που επιφέρει αυτή η ψευδαίσθηση είναι τόσο καταστροφικά, για αυτό και αποτελεί το πρώτο εμπόδιο που πρέπει να καθαριστεί από το δρόμο, αν ο άνθρωπος επιθυμεί να ανακαλύψει τον αληθινό σκοπό της ύ...

Τι περισσότερο μπορεί να ζητηθεί από έναν γιατρό ή μη-ειδικό από μία θεωρία που να εξηγεί απόλυτα την αιτία όλων των λεγόμενων ασθενειών; Η γνώση της αιτίας παρέχει ακόμη και στο μη-ειδικό μία αξιόπιστη γνώση ως προς το πώς να αποφεύγει την ανάπτυξη της ασθένειας και πώς να την θεραπεύει. Η αξιόπιστη γνώση τού τι πραγματικά είναι η ασθένεια και ποια είναι η αιτία της, αποτελεί τη σωτηρία του ανθρώπου· και όταν αυτή η γνώση μπορεί να αποκτηθεί καταβάλλοντας κανείς την ελάχιστη προσπάθεια που απαιτείται για να διαβάσει προσεκτικά και να κατανοήσει αυτό το βιβλίο, κανένας...

Τρεις αληθινές ιστορίες Αγάπης: η πρώτη, μία ιστορία απώλειας, η δεύτερη, αναζήτησης, και η τρίτη, ολοκλήρωσης. Αν και διαφορετικές μεταξύ τους τόσο σε ύφος όσο και σε πραγματικότητα, όλες είναι βασισμένες στο ιδεώδες του μοναδικού έρωτα.

Τρείς αληθινές ιστορίες Αγάπης: η πρώτη, μία ιστορία απώλειας, η δεύτερη, αναζήτησης, και η τρίτη, ολοκλήρωσης. Αν και διαφορετικές μεταξύ τους τόσο σε ύφος όσο και σε πραγματικότητα, όλες είναι βασισμένες στο Ιδεώδες του Μοναδικού Έρωτα.