Τζιτζικάκης Γεώργιος Ε.
Ο Γεώργιος Ελ. Τζιτζικάκης γεννήθηκε το 1981, ζει στην Αθήνα και κατάγεται από τα Χανιά. Εργάζεται στον τομέα της Καλλιτεχνικής Βιβλιοδεσίας, έχει σπουδάσει Διοίκηση Αθλητικών Επιχειρήσεων και Δημόσιες Σχέσεις, και από το 2008 κατέχει τον τίτλο του Reiki Therapist Of Usui System of Natural Healing. Αρθρογραφεί για θέματα που αφορούν στη λογοτεχνία, τη μουσική και το θέατρο και επί σειρά ετών έχει ασχοληθεί με την παραγωγή μουσικών εκπομπών στο ραδιόφωνο. Η ενασχόλησή του με τη συγγραφή ξεκινά από τα εφηβικά του χρόνια, όταν στα δεκαεπτά του κερδίζει βραβείο από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών για το διήγημά του "Ο Ζητιάνος". Τα μυθιστορήματα "Τ' αηδονιού το δάκρυ" (Ωκεανίδα, 2015) και "Ένα δράμι δύναμης" (Ωκεανίδα, 2016) ψηφίστηκαν από τους αναγνώστες στα αντίστοιχα Βραβεία Βιβλίου Public και κατέκτησαν το καθένα μια θέση ανάμεσα στα δέκα επικρατέστερα στις κατηγορίες "Ηρωίδα Έμπνευση" και "Ελληνικό Μυθιστόρημα". Το "Αντίο δεν είπα, ακόμη ζω" είναι το έβδομο βιβλίο του συγγραφέα και πρόκειται για μια συλλογή ιστοριών (δέκα διηγήματα και μια νουβέλα) με κύριο άξονα τους χαρακτήρες των ηρώων και την αναζήτηση απαντήσεων στο δίπολο ζωή-θάνατος.
... Σιωπή... η δυνατότερη κραυγή...
Τζιτζικάκης Γεώργιος Ε.
Ιδιωτική Έκδοση (2000)
"Με μελαγχολεί, με φοβίζει... Αυτή η διαδρομή στη ζωή που θυμίζει πως από κάπου τρέχω να κρυφτώ, να φύγω... κι όμως γνωρίζω πως πάλι πίσω θα γυρίσω, στο κρεβάτι μου κοιτώντας το ταβάνι, να γεμίζω το μαξιλάρι δάκρυα για όσα με κάναν δυνατό. Ας είναι έτσι! Κι ας μου στέρησαν πολλές από τις χαρές μου. Τα παιδικά μάτια να βουρκώνουν κι ας είμαι κοντά στα είκοσι, ποτέ ίσως να μη μεγαλώσω... το ελπίζω... μα δεν προλαβαίνω και να θέλω. Φοβάμαι... να γίνω σαν εκείνους που κλείσανε την πόρτα στη ζωή. Δε μου αρέσει να πηδώ από παράθυρα για να γλιτώνω, να ξεφεύγω... κι ας πεθαίνω."
Αντίο δεν είπα, ακόμη ζω
Τζιτζικάκης Γεώργιος Ε.
Ωκεανίδα (2018)
Έντεκα ιστορίες, εμπνευσμένες όλες από ημέρες και νύχτες δύσκολες, σκοτεινές και μοναχικές. Ιστορίες για τον έρωτα και την αγάπη, τη νοσταλγία και την απώλεια, για τους θανάτους που βιώνεις στη ζωή και για τις φορές που βρέθηκες ένα βήμα πιο κοντά στην τρέλα. Κάποιες πηγάζουν από γνωριμίες με αλλόκοτους ανθρώπους, άλλες είναι βαθιά εξομολογητικές και μερικές υπαγορευμένες εξ ολοκλήρου από τη φωνή που μιλάει μέσα στο κεφάλι κάθε ανθρώπου. Όπως και να έχει, σας κοιτάζουν κατάματα δίχως να επιχειρούν να σας αποδείξουν κάτι· θέλουν μονάχα να σας διηγηθούν μια ιστορία, ψιθυρί...
Γυναίκα η κόλαση... Γυναίκα κι ο παράδεισος
Τζιτζικάκης Γεώργιος Ε.
Περίπλους (2012)
Δέκα ιστορίες, έχοντας ένα ακλόνητο κοινό στοιχείο: Τη γυναίκα! Όλες γεμάτες όνειρα, φόβους και ευαισθησία, εξυφαίνουν τις διαφορετικές ψυχές που ξεγυμνώνονται στις σελίδες αυτού του βιβλίου. Τόσο ως παρουσία, όσο και ως απώλεια, τόσο στο αβέβαιο παρόν, όσο και στο αμετάκλητο παρελθόν, η γυναίκα πρωταγωνιστεί και απολαμβάνει την αναγνώριση που αναδύεται μέσα από τη σκέψη εκείνων, που επέλεξαν να την λατρέψουν. Οι άνδρες λένε ψέματα! Δεν πρόκειται για κάποιο τρομερό νέο! Όμως, ειλικρινά πιστεύουν ότι μπορούν να κοροϊδέψουν μια γυναίκα; Κι αφού δεν μπορούν να την...
Ένα γέλιο που έκλαιγε
Τζιτζικάκης Γεώργιος Ε.
Ιδιωτική Έκδοση (2005)
"Γιατί ένα γέλιο που έκλαιγε; Γιατί το στριμώχνω ανάμεσα σε δυο ξερά από πάθος χείλη και το πιέζω να βγει. Σχεδόν ποτέ για εμένα, πιο πολύ για τους άλλους. Σχεδόν πάντα για να το δουν οι άλλοι και να αρπάξουν τη χαρά που θα έπρεπε να προορίζεται για μένα. Πονώ που δεν το νιώθω κι ας καταλαβαίνω πως στα δικά μου χείλη σεργιανίζει. Μα το Θεό εκείνη τη στιγμή νιώθω γελοίος με τον εαυτό μου που προσποιείται μια χαρά για όλους τους άλλους. Πότε στ` αλήθεια γέλασα για μένα; Για τον Γιώργο μέσα μου; Πότε άραγε ήτανε; Αληθινά, δυνατά, πικρά μα και όμορφα να το νιώθω να γαργαλά τα δ...
Ένα δράμι δύναμης
Τζιτζικάκης Γεώργιος Ε.
Ωκεανίδα (2016)
Καστοριά-Βόλος-Χανιά-Αθήνα, το οδοιπορικό επιβίωσης ενός παιδιού στους δρόμους. Με άλλο όνομα τον φώναζε η μάνα του, η Καλλιόπη, με άλλο τον έμαθε η νύχτα να απαντά. Ο ήρωάς μας θα δώσει τη μεγαλύτερη μάχη του για να κρατήσει ζωντανό το παιδί που κουβαλά κρυμμένο μέσα του. Ποτέ δεν ξέχασε το άδικο που τον στιγμάτισε, και σήμερα, χρόνια μετά, το ίδιο αγρίμι μέσα του ζητά να αναμετρηθεί με την κόλαση για να βρει λύτρωση και ελπίδα για αγάπη. Όταν τα ’χεις χάσει όλα, όταν όση δύναμη κι αν έχεις νιώθεις πως δεν αρκεί, κάνεις κουράγιο, τόσο πολύ κουράγιο, που ούτε κι εσύ ο ίδιος...
Να μην ξεχάσω να ξυπνήσω
Τζιτζικάκης Γεώργιος Ε.
Ιωλκός (2010)
Ξέχνα ότι ήξερες ως τώρα! Σβήσε από μέσα σου το καθιερωμένο πρότυπο γυναίκας που γνώριζες. Η σημερινή γυναίκα είναι ανεξάρτητη και όταν λέω ανεξάρτητη, δεν εννοώ μόνο πως ζει και εργάζεται μόνη της, αλλά πως λειτουργεί σε πολλά σημεία της ζωής της τόσο ανδρικά όσο κι εμείς! Κι εμείς οι άνδρες τι κάνουμε; Τίποτα! Από χρόνια οι άνδρες κάνουν ακόμη το ίδιο. Θεωρίες και επίδειξη του ανδρισμού τους! Δεν έχουμε εξελιχθεί σταλιά! Ακόμη ψάχνουμε τη γρήγορη και δίχως δεσμεύσεις σαρκική απόλαυση! Και ναι! Αφού θες να τ' ακούσεις κι αυτό, εγώ τις βγάζω το καπέλο! Ή...
Τ' αηδονιού το δάκρυ
Τζιτζικάκης Γεώργιος Ε.
Ωκεανίδα (2015)
Ένα βρέφος που αργοσβήνει, μια κατάρα που πρέπει να λυθεί τρεις φορές, άνθρωποι που δοκιμάζεται το κουράγιο τους και ψυχές κυνηγημένες επί σαράντα χρόνια. Ο Γιώργης και η Κωστούλα είχαν ρισκάρει τα πάντα για να σωθεί η μικρή τους κόρη, η Κλειώ, κι παρόλα όσα τους βρήκαν δεν λύγισαν στιγμή την αγάπη τους. Τριάντα χρόνια μετά η Κλειώ ζει παγιδευμένη σ’ έναν γάμο που βυθίζει τη ζωή της σε κινούμενη άμμο, ώσπου κάποτε αφυπνίζεται και θεριεύει. Σε δεύτερους ρόλους, η κυρά Δήμητρα με το αλλήθωρο μάτι της, ο γέροντας Τυροθόδωρας με τις συμβουλές του, ο Σήφης με το άσβεστο μίσος...