Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η Ιστορία γράφεται μέσα από το εκάστοτε παρόν. Ρωσία και Μεσόγειος λοιπόν ή μήπως καλύτερα Μεσόγειος και Ρωσία; Μήπως η Ιστορία, όπως την κατέθεσαν οι εξαιρετικοί ειδικοί συνάδελφοι κατά τις μέρες του συνεδρίου, μπορεί να αρχίζει με τη Μεσόγειο να εισβάλλει στη Ρωσία; Με τη Μεσόγειο, τους λαούς της ανατολικής λεκάνης της, της Άσπρης Θάλασσας, να ανακαλύπτουν, να κατασκευάζουν ένα μυθικό τοπίο, που θα φιλοξενεί με τη λαλιά του ανθρωπολόγου έναν "άλλο" ανάμεσα στο φως και στο σκοτάδι; Ο Άξενος Πόντος (κατ' ευμενισμόν των θεών και του φόβου: Εύξεινος), ένας παράδεισος με το χρ...

Η Ιστορία γράφεται μέσα από το εκάστοτε παρόν. Ρωσία και Μεσόγειος λοιπόν ή μήπως καλύτερα Μεσόγειος και Ρωσία; Μήπως η Ιστορία, όπως την κατέθεσαν οι εξαιρετικοί ειδικοί συνάδελφοι κατά τις μέρες του συνεδρίου, μπορεί να αρχίζει με τη Μεσόγειο να εισβάλλει στη Ρωσία; Με τη Μεσόγειο, τους λαούς της ανατολικής λεκάνης της, της Άσπρης Θάλασσας, να ανακαλύπτουν, να κατασκευάζουν ένα μυθικό τοπίο, που θα φιλοξενεί με τη λαλιά του ανθρωπολόγου έναν "άλλο" ανάμεσα στο φως και στο σκοτάδι; Ο Άξενος Πόντος (κατ' ευμενισμόν των θεών και του φόβου: Εύξεινος), ένας παράδεισος με το χρ...

Η Ιστορία γράφεται μέσα από το εκάστοτε παρόν. Ρωσία και Μεσόγειος λοιπόν ή μήπως καλύτερα Μεσόγειος και Ρωσία; Μήπως η Ιστορία, όπως την κατέθεσαν οι εξαιρετικοί ειδικοί συνάδελφοι κατά τις μέρες του συνεδρίου, μπορεί να αρχίζει με τη Μεσόγειο να εισβάλλει στη Ρωσία; Με τη Μεσόγειο, τους λαούς της ανατολικής λεκάνης της, της Άσπρης Θάλασσας, να ανακαλύπτουν, να κατασκευάζουν ένα μυθικό τοπίο, που θα φιλοξενεί με τη λαλιά του ανθρωπολόγου έναν "άλλο" ανάμεσα στο φως και στο σκοτάδι; Ο Άξενος Πόντος (κατ' ευμενισμόν των θεών και του φόβου: Εύξεινος), ένας παράδεισος με το χρ...

Περιέχονται τα κείμενα: - Χρύσα Μαλτέζου, "Βυζάντιο - Βενετία: μια σχέση αγάπης και μίσος" - Ιουλιανή Χρυστοστομίδου, "Η διείσδυση της δυτικής οικονομικής στη Βυζαντινή αυτοκρατορία" - Πάρις Γουναρίδης, "Η εικόνα των Λατίνων" - Νίκος Γ. Μοσχονάς, "Οι σταυροφορίες· το όραμα και η δράση" - Ταξιάρχης Γ. Κόλιας, "Βυζάντιο και σταυροφορίες: Η διαχείριση της σταυροφορικής κίνησης. Ένα γενικό πλαίσιο". - Μαρία Ντούρου - Ηλιοπούλου, "Η Δ΄ Σταυροφία: Οργάνωση της κίνησης και παρέκκλιση των στόχων" - Κατερίνα Νικολάου, "Οι πρωταγωνιστές της Δ΄ Σταυροφορίας" - Αλκμήνη Σταυρί...

Το έτος 1018 είναι ένα από τα ορόσημα στην ιστορία των Βαλκανίων, καθότι τότε το Βυζάντιο κατόρθωσε να υποτάξει τη Βουλγαρία, να αποκαταστήσει τον έλεγχό του στις χώρες νότια του Δούναβη και -σε συνδυασμό με άλλες επιτυχίες του στο ανατολικό μέτωπο- να φτάσει στο απόγειο της ισχύος του. Στον ένα και μισό, περίπου, αιώνα που ακολούθησε επήλθαν ανακατατάξεις που οφείλονταν στην εμφάνιση νέων παραγόντων στην ευρύτερη περιοχή, όπως ήταν οι Σελτζούκοι, οι Νορμανδοί και βεβαίως οι σταυροφόροι. Οι εξελίξεις αυτές αλλά και εσωτερικές διεργασίες έμελλε να οδηγήσουν στη δημιουργία το...

Στην ίδια σειρά ομιλιών έγινε ήδη λόγος για Δυτικούς σταυροφόρους και κατακτητές, για Γότθους, Άραβες, Σέρβους και Τούρκους πολεμιστές και για τις συγκρούσεις ή τις σχέσεις τους γενικότερα με τους Βυζαντινούς μέσα στον ευρύτερο βυζαντινό χώρο και στα κατά καιρούς όριά του. Με την σημερινή ομιλία θα προσδιορίσουμε κατ' άλλον τρόπο τις επαφές Βυζαντινών και ξένων στον ίδιο γεωγραφικό χώρο και θα δούμε αφ' ενός ξένους εγκατεστημένους στη βυζαντινή επικράτεια και αφ' ετέρου Βυζαντινούς, Ρωμαίους πολίτες δηλαδή, σαν "ξένους" μέσα στο κατακτημένο από ξένους ηγεμόνες βυζαντινό χώρ...

Θέμα της σημερινής ομιλίας αποτελεί η προσέγγιση στα προβλήματα της κοινωνικής ιστορίας του φραγκικού πριγκηπάτου της Αχαΐας κατά το 13ο και 14ο αιώνα, ιδιαίτερα η "συμβίωση" των Βυζαντινών με τους νέους εποίκους και η διεύρυνση των εσωτερικών σχέσεων και δομών, όπως αυτές απεικονίζονται σε δυτικές πηγές. Ας μου επιτραπεί κατ' αρχή μια εισγωγή για το ιστορικό πλαίσιο της εποχής. Στα τέλη του 11ου αιώνα η πολιτική και κοινωνικοοικονομική κατάσταση στη δυτική Ευρώπη έχει λάβει σταθερή μορφή. Οι βαρβαρικές επιδρομές είχαν ανακοπεί, τα κράτη είχαν σχηματισθεί, το φεουδαρχικό...

Το φθινόπωρο του 927 η Κωνσταντινούπολη ήταν έτοιμη να γιορτάσει ένα μεγάλο γεγονός. Η αυτοκρατορική οικογένεια των Λακαπηνών επρόκειτο να συγγενέψει με το βασιλικό οίκο της Βουλγαρίας. Η εγγονή του αυτοκράτορα Ρωμανού Α΄, Μαρία, και ο Πέτρος, γιος του νεκρού πια Συμεών της Βουλγαρίας, θα ενώνονταν με τα δεσμά του γάμου. Στις 8 Οκτωβρίου μια λαμπρή πομπή ξεκίνησε από το παλάτι. Ο πατριάρχης Σεραφείμ Β΄, ο πρωτοβεστιάριος Θεοφάνης και σύσσωμη η σύγκλητος οδηγούσαν τη νεαρή πριγκίπισσα στο ναό της Υπεραγίας Θεοτόκου της Πηγής για την τελετή. Ο αυτοκράτορας, με την απόφασή το...

Σε μια μικρή φράση του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Πορφυρογέννητου, στο έργο του "Έκθεσις της Βασιλείου Τάξεως", συμπυκνώνεται η αντίληψη των Βυζαντινών για την υπεροχή του αυτοκράτορά τους απέναντι σε όλους τους ηγεμόνες της εποχής: και ότε δόξη τω βασιλεί δέξασθαι αυτόν... Οι επίσημοι απεσταλμένοι των ηγεμόνων και Εκκλησίας θα έπρεπε να περιμένουν υπομονετικά στην Κωνσταντινούπολη μέχρι να έλθει η ώρα που θα γινόταν επιτέλους δεκτοί από τον ανώτατο άρχοντα της Οικουμένης, το βυζαντινό αυτοκράτορα. (Απόσπασμα από το βιβλίο)

Το πρώτο και σημαντικότερο από τα ασιατικά τουρκόφωνα φύλα της στέππας κατά την ύστερη αρχαιότητα -ή τον πρώιμο μεσαίωνα- που έπληξαν την ανατολική και κεντρική Ευρώπη από τα τέλη του τέταρτου μεταχριστιανικού αιώνα, υπήρξαν οι Ούννοι. Οι ασιατικής προέλευσης αυτοί επιδρομείς επέκτειναν μέσα σε λίγες δεκαετίες τις κατακτήσεις τους σε τεράστιες εκτάσεις της ανατολικής και της κεντρικής ευρωπαϊκής ηπείρου, εώς τα μέσα του πέμπτου αιώνα. Τότε ο μεγαλύτερος από τους ηγεμόνες τους, ο περιβόητος Αττίλας, συγκρόυστηκε με τις συνασπισμένες δυνάμεις των Ρωμαίων και των Φράγκων και Γ...