Αναστασόπουλος Νίκος Κ.
Ο Νίκος Κυρ. Αναστασόπουλος γεννήθηκε στη Δημητσάνα, αποφοίτησε από τη φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, και από το Δ.Μ.Ε., στη συνέχεια δίδαξε σε πρότυπα Γυμνάσια - Λύκεια της Ιδιωτικής και Δημόσιας εκπαίδευσης. Επίσης φοίτησε στη δραματική σχολή του Εθνικού θεάτρου υπό τον Σωκράτη Καραντινό και του Πειραϊκού Θεάτρου υπό τον Δημήτρη Ροντήρη και απόκτησε ειδικότητα σκηνοθεσίας και ερμηνευτικής διδασκαλίας του αρχαίου και του σύγχρονου Δραματολογίου. Δημοσίευσε πολλές μελέτες και δοκίμια σε περιοδικά, όπως: "Ο Κ. Παλαμάς στις 'Πατρίδες' ως εκφραστής της ατομικής και εθνικής ψυχής", (Τρίπολη, 1963) "Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης, φως στην ψυχοσύνθεση, στη δράση και στο θάνατό του", εκδόσεις Γρηγόρης, Αθήνα 2004 . Το βιβλίο αυτό εγκρίθηκε από το υπουργείο Παιδείας βάσει της υπ’ αριθ. 14580Γ7 / 11-12-2007 (για τις Σχολικές βιβλιοθήκες). Παρουσίασε και ανέλυσε στο κανάλι "Τηλεφώς", κατά τα έτη 2006-2007, τραγωδίες του Αισχύλου ("Πέρσαι" και "Ορέστεια"), του Σοφοκλή ("Οιδίπους τύραννος" και "Ηλέκτρα") και του Ευριπίδη ("Ιππόλυτος" και "Μήδεια"). Στο ίδιο τηλεοπτικό κανάλι ανέλυσε και ερμήνευσε τον "Άμλετ" και τον "Μάκβεθ" του Σαίξπηρ, καθώς και τον "Δον Ζουάν" του Μολιέρου. Επίσης παρουσίασε και ερμήνευσε το έργο των νεοελλήνων ποιητών Σολωμού, Παλαμά, Καβάφη και Βάρναλη.
Ο Καβάφης στο φως της ψυχανάλυσης
Αναστασόπουλος Νίκος Κ.
Δρόμων (2015)
Το θαύμα του ποιητικού έργου του Κ. Π. Καβάφη επαληθεύει την άποψη: ότι "η ασθένεια ορισμένων οστράκων δημιουργεί τα μαργαριτάρια", γιατί πραγματικά η δομή του ψυχισμού του Καβάφη πέρασε, λόγω λαθεμένης στάσης της μάνας του που τον ήθελε κορίτσι, στη σεξουαλική του ιδιαιτερότητα. Ο ίδιος εξομολογείται την αστόχαστη στάση της μάνας του: "Το έργον των θεών διακόπτομεν εμείς, / τα βιαστικά κι άπειρα όντα της στιγμής" (Κ. Π. Καβάφη, Ποιήματα, Διακοπή, εκδ. Ίκαρος 1958, σ. 16). Πέρα όμως από την καθήλωση του ψυχισμού του σ’ ένα πρωτογενές ανεξέλικτο ναρκισσιστικό στάδιο, ο πο...
Γεώργιος Καραϊσκάκης
Αναστασόπουλος Νίκος Κ.
Γρηγόρη (2004)
Η απαστράπτουσα προσωπικότητα του Γεωργίου Καραϊσκάκη προσείλκυσε πολλούς, κατά το παρελθόν, συγγραφείς (ιστοριοδίφες, ιστορικούς, ποιητές, θεατρικούς συγγραφείς κ.ά.) και θα προσελκύει επίσης στο μέλλον λόγω αυτής ακριβώς της πολυσχιδούς μορφής του. Μη όντας περασμένος στο κύτταρο της κοινωνικής πραγματικότητας, δηλαδή την οικογένεια, γιατί ήταν νόθος, ο γιος της καλογριάς, είδε την επανάσταση έξω από τους παραμορφωτικούς φακούς των κοινωνικών φαντασιώσεων, που κουβαλούσαν οι άλλοι συναγωνιστές του (Φαναριώτες, Κοτζαμπάσηδες, κληρονομικοί καπετάνιοι, καραβοκύρηδες)....