Κομπιλάκου Βασιλική
Η Βασιλική Κομπιλάκου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1975. Σπούδασε Ιστορία-Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών κι έλαβε το Διδακτορικό της τίτλο το 2011 επάνω στην προφορική ιστορία της Εθνικής Αντίστασης. Εργάστηκε για λίγο στην αρχαιολογική υπηρεσία και για 11 χρόνια στα Ιστορικά Αρχεία του Μουσείου Μπενάκη. Έχει γράψει επιστημονικά άρθρα κι ανακοινώσεις σχετικά με την περίοδο κι έχει βραβευτεί τρείς φορές. Ζει με την οικογένεια της στην αττική εξοχή κι ονειρεύεται ένα σχολείο για τα παιδιά χωρίς "τοίχους", ελεύθερο, όπου η διδασκαλία της ιστορίας του ανθρώπου θα κυλάει σαν το νερό.
Νότια Πελοπόννησος 1935-1950
Συλλογικό έργο
Αλφειός (2009)
Με τον παρόντα τόμο επιχειρείται μια καθοριστική παρέμβαση στην επιστημονική παράθεση νέων ιστορικών στοιχείων για το νοτιο-πελοποννησιακό χώρο της περιόδου 1935-1950 από όλες τις σφαίρες δραστηριότητας. Έτσι το παρόν έργο συνιστά σαφώς έναν μεταγενέστερο διαχρονικό οδηγό σε κάθε διεισδυτικό μελλοντικό ερευνητή, ο οποίος θα επιθυμήσει να φωτίσει, πλήρως κι ολόπλευρα κατά την εν λόγω περίοδο, κάποια συγκεκριμένη θεματική πτυχή σ' έναν καθορισμένο γεωγραφικό νοτιο-πελοποννησιακό χώρο. Το "Νότια Πελοπόννησος 1935-1950" επιχειρεί, αφού λάβει υπόψη του τη μέχρι τώρα βιβλιογρα...
Το παραμύθι του Άρη
Κομπιλάκου Βασιλική
Andy's Publishers (2015)
Μέσα από τα μάτια της ψυχής γίνονται τα πιο αληθινά ταξίδια. Μέσα απ' τα μάτια ενός παιδιού ξεδιπλώνεται η πρόσφατη ιστορία της Εθνικής μας Αντίστασης. Εκεί όπου τα βήματα της φαντασίας συναντούν τα χνάρια της ιστορίας. Εκεί όπου ένα παιδί συνάντησε το άγαλμα του Αντάρτη...
Το χαμένο χειρόγραφο
Κομπιλάκου Βασιλική
Βιβλιόραμα (2017)
"Τον Άρη τον είδαμε σε λίγο. Ήταν απλά ντυμένος, με πυκνά, μαύρα γένια· με φυσεκλίκια. Μας χαιρέτησε θερμά. Το μάτι του ήταν αεικίνητο· πολύ ζωντανό μάτι. Αφού τέλειωσαν τα καλωσορίσματα, ζήτησε χωριστά κάθε μέλος του αρχηγείου για να συζητήσει. Με ρώτησε ποιες είναι οι εντυπώσεις μου και τι γνώμη είχα πάνω στη ζωή μας. Του μίλησα για τις πολλές συνελεύσεις, για τη γνωστή τακτική μας και τον καλογερίστικο ασκητεμό μας. Δυο λόγια μου 'πε: "- Καλά· συμφωνάς πως πρέπει να γεμίσουμε τη ζωή των παιδιών, για να μην περπατάει το μυαλό τους στο σπίτι, στη γελάδα, στο χωράφι· ν...