Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το αριστούργημα αυτό του Ίψεν περιέχει όλα τα θέματα που επεξεργάστηκε ο νορβηγός δραματουργός: το ιδεολογικό, το ψυχολογικό, το κοινωνιολογικό, το πολιτικό και το πολιτιστικό. Κεντρικό μοτίβο του έργου είναι το αίτημα κάθε ηθικού ανθρώπου να παραμείνει ο εαυτός του και να μην παραβεί τις αρχές του. Ο Ρόσμερ και η Ρεβέκκα, διαφορετικής κοινωνικής προέλευσης άτομα, κουβαλώντας βαθιά ριζωμένες ενοχές, συγκρούονται με αποτέλεσμα να ηττηθούν και οι δύο και να οδηγηθούν στο θάνατο, δηλαδή στην ήττα των δύο κόσμων: του κόσμου της παλιάς ηθικής και του κόσμου της απελευθερωμένης σ...

Μπορεί ο Ιονέσκο να έγραψε αυτό το έργο πριν από πενήντα χρόνια, αλλά οι τελευταίες δύο ατάκες του Μπερανζέ, με την πάροδο του χρόνου μοιάζουν όλο και πιο επίκαιρες... Είμαι ο τελευταίος άνθρωπος, και θα μείνω άνθρωπος ως το τέλος! Εγώ δεν θα συνθηκολογήσω ποτέ... δεν θα γίνω ποτέ σαν κι εσάς!

Το πιο γνωστό έργο του κορυφαίου τεχνίτη της αστικής φάρσας, που μαζί με τον Λαμπίς άνοιξαν νέους δρόμους στη Γαλλική κωμωδία. Μια σειρά από παρεξηγήσεις οδηγεί σε ερωτικές ζήλιες, καυγάδες και ανατροπές, που διαδέχονται η μια την άλλη με φρενιτιώδη ρυθμό. Η εσκεμμένα απλοϊκή ματιά του συγγραφέα καταλήγει να γίνεται κριτής των πιο ουσιαστικών προβλημάτων της αστικής κοινωνίας και οι δήθεν αφελείς διάλογοι ομολογούν ή αποκαλύπτουν αλήθειες που δεν θα ήταν δυνατόν να λεχθούν με τους κώδικες του δράματος.

Μια ερωτική ιστορία μεταξύ μιας γυναίκας, ενός άντρα που γίνεται σύζυγός της και του φίλου του, με τον οποίο η γυναίκα συνάπτει ερωτική σχέση. Το πρωτότυπο του έργου είναι ότι ξεκινάει από το τέλος όταν οι τρεις έχουν πάρει πια διαφορετικούς δρόμους και πηγαίνει προς την αρχή όταν οι τρεις πρωτογνωρίζονται.

Μετά την ποιητική συλλογή "Romancero Gitano", ο Λόρκα τελειώνει (1929) το έργο "Έρωτας του δον Περλιμπλίν και της Μπελίσα στον κήπο", όπου ξαναδουλεύει το αγαπημένο του θέμα: τον ανεκπλήρωτο έρωτα. Έναν έρωτα όχι λιγότερο έντονο σε πάθος, όμως καταδικασμένον να οδηγηθεί στην αυτοκαταστροφή.

Ο Νικολάι Γκόγκολ, γνωστός από τον "Επιθεωρητή", το "Ημερολόγιο ενός τρελού" και τον "Τάρας Μπούλμπα" είναι ο συγγραφέας που θαυμάζει πολύ ο Τσέχωφ και τον θεωρεί τον οξυδερκέστερο κοινωνικό συγγραφέα στη Ρωσία των αρχών του 19ου αιώνα. Τα "Παντρολογήματα" είναι μια ευφυής, γρήγορη και ξεκαρδιστική κωμωδία με έντονα ηθογραφικά στοιχεία, που ο συγγραφέας δεν τόλμησε να παρουσιάσει φοβούμενος τη λογοκρισία. Μερικοί μικροαστοί καταφεύγουν στα προξενιά για να βρουν συντρόφους και, κατά έναν απίστευτο τρόπο, βρίσκονται όλοι χαμένοι.

Η Τζοάννα Μάρρεϋ-Σμιθ έγραψε την "Όνορ" στα τέλη της δεκαετίας του '90 και από τότε το έργο γνώρισε πολύ μεγάλη επιτυχία σε όλο τον κόσμο. Ήδη στην Ελλάδα έχει ανέβει πέντε φορές. Μετά από είκοσι πέντε χρόνια γάμου με την Όνορ, ο Τζωρτζ ερωτεύεται την εντυπωσιακή Κλώντια, συμφοιτήτρια της κόρης του Σόφι, και ξεκινάει μια θυελλώδη σχέση μαζί της. Οι διάλογοι μεταξύ αυτών των τεσσάρων προσώπων είναι ευθύβολοι και ευφυείς, η ροή του έργου φρενιτιώδης όσο και οι εξελίξεις και το τέλος δείχνει καθαρά το αδιέξοδο στο οποίο οδηγούνται πολλά άτομα στις σύγχρονες δυτικές κοινωνίες.

Έργο γραμμένο το 1938, Οι τρομεροί γονείς είναι μια ελεγεία για τις οικογενειακές και διαπροσωπικές σχέσεις στο πρώτο μισό του εικοστού αιώνα. Το έργο αυτό θεωρείται από τα σημαντικότερα του πολυτάλαντου Κοκτώ, έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες και παίζεται συχνά στις ευρωπαϊκές και αμερικανικές σκηνές.

"Οι σοφολογιότατες" είναι μια σπουδή και ταυτόχρονα καταγγελία των νεόκοπων του πνεύματος, που έχουν στο κεφάλι τους έναν πολτό από κακοχωνεμένες γνώσεις, συλλεγμένες ένας Θεός ξέρει από πού, τις οποίες προβάλλουν με λάθος τρόπο σε λάθος χρόνο. Στο τέλος του έργου επέρχεται συμβιβασμός μεταξύ των δύο στρατοπέδων, όμως ο Μολιέρος δεν δείχνει ότι οι τρεις σοφολογιότατες μετανοούν ή, τουλάχιστον, συνετίζονται. Η ιστορία που άρχισε αιώνες πριν από τον μεγάλο γάλλο δημιουργό συνεχίζεται ως τις μέρες μας, αφού πάντα υπάρχουν άνθρωποι που πασαλείβουν γνώσεις, τις καταπίνουν αμάσητ...

Είναι το πιο ξέφρενο σε ρυθμούς έργο του κορυφαίου Ρώσου συγγραφέα, μια φαρσοκωμωδία καταστάσεων, όπου σε κάθε σκηνή εμπόδια εμποδίων ανατρέπουν τις ανατροπές, θέμα των "παικτών" είναι η χαρτοπαιξία και η χαρτοκλοπή, που φτάνει να γίνει εξαπάτηση ανθρώπων και εκμαυλισμός συνειδήσεων. Στο τέλος ο θύτης γίνεται θύμα για να επαληθευτεί το ρητό "όποιος σκάβει το λάκκο του άλλου, πέφτει ο ίδιος μέσα".