Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Συχνά, κοιτάζουμε μέσα μας από κάποιο ράγισμα και περιμένουμε να αναδυθεί το αληθινό μας πρόσωπο. Θεωρούμε ότι ο εντός μας κόσμος είναι κάτι σαν θάλασσα, λίμνη, έλος έστω. Υγρό πάντα. "Θα είναι δελφίνι το αληθινό μας πρόσωπο" λέμε και φανταζόμαστε το ωραίο χαμόγελό του. "Ίσως πάλλευκο νούφαρο, ίσως λεπτότατο νεροκάλαμο". Κι εμφανίζεται τότε μια ύαινα, το απαίσιο γέλιο της, ο πυρετός στα στιλπνά της τα μάτια. Έχει την ουρά μαζεμένη στα σκέλια, σκυλεύει πτώματα, βρομάει. Η μόνη υγρασία- τα ρουθούνια της. Έρημος, λοιπόν. Πουθενά ύδωρ. Είναι γιατί τα πράγματα υπάρχουν κα...

Ένα αγόρι στις αρχές της εφηβείας χάνεται σε έναν κόσμο όπου το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον δένονται κόμπο, κατοικημένο από τις Ζωντανές Σκιές της μνήμης, σύγχρονους "λευκούς" μάγους, επίγειους αγγέλους, μαύρους αγίους, Γιαπωνέζους ποιητές των χάι-κου και τα τρυφερά χοϊκά σύμβολα των σαλιγκαριών. Γίνεται λόγος για μια απόπειρα φυγής από τη βάρβαρη καθημερινότητα της ελληνικής επαρχίας κατά τα χρόνια του Εμφυλίου. Η ευλογία του έρωτα, η αθωότητα και η ποίηση πετούν πάνω από τη βία, την εμπάθεια και τον παραλογισμό, για να θριαμβεύσουν στο χώρο μιας φαντασίας πιο πραγματ...

18ος αιώνας. Το Σεράγιεβο παρασύρεται στη χίμαιρα των κατακτήσεων της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Ο Βόσνιος Αχμέντ Σάμπα επιστρέφει στην πατρίδα του έπειτα από έναν πολύμηνο πόλεμο στη μακρινή Ρωσία. Ένας άντρας νικημένος από τη φρίκη όσων είδε και έζησε· κυνηγημένος από τον εφιάλτη των αναμνήσεων. Ο πόλεμος αλλάζει τους ανθρώπους. Αλλάζει το βλέμμα τους, τις σκέψεις τους, τις πράξεις τους. Και ο Αχμέντ, αυτός ο φιλήσυχος δάσκαλος που κάποτε μάθαινε στα παιδιά να αγαπούν και να ονειρεύονται, τώρα περιφέρεται στη γενέθλια πόλη χωρίς σκοπό και προορισμό, χωρίς συντρόφους και ο...

Ο Τζεμ, γιος του Μωάμεθ Β΄ του Πορθητή, μετά το θάνατο του πατέρα του αποπειράθηκε να αποσπάσει το θρόνο από τον πρωτότοκο αδελφό του και νόμιμο διάδοχο Βαγιαζήτ Β΄, με την υποστήριξη του μεγάλου βεζίρη Μεχμέτ πασά Νισαντζή. Αφού ηττήθηκε στο Γενισεχίρ και στην 'Αγκυρα, κατέφυγε στο Κάιρο, στο Σουλτάνο της Αιγύπτου Καΐτ μπέη, και αργότερα, μετά από νέα αποτυχία του στο Ικόνιο, ζήτησε άσυλο από τους Ιππότες της Ρόδου. Η οργή του Βαγιαζήτ Β΄ και η επιθυμία του για εκδίκηση καταδίωξε τον Τζεμ και στη Ρόδο, όπου έστειλε μισθοφόρους για να φονεύσουν ή να δηλητηριάσουν τον αδε...

Η Άλα, μια πόρνη πολυτελείας είκοσι δύο ετών, στριπτιζέζ στο νυχτερινό κλαμπ Πυραμίδα, δολοφονείται άγρια μέσα στο διαμέρισμά της. Πάνω από το κεφάλι της ο μανιακός δολοφόνος έχει γράψει με αίμα τη λέξη Σκύλα. Το θύμα ήταν πολύ δημοφιλές. Στον κατάλογο των θαυμαστών της συμπεριλαμβάνονταν ο διευθυντής της μεγαλύτερης επιχείρησης της Μόσχας, ένας τραπεζίτης και δύο εργοστασιάρχες. Κάτω από μια πολυθρόνα, η αστυνομία βρίσκει το επισκεπτήριο του "Παππού", μεγαλοεπιχειρηματία και ιδιοκτήτη του κλαμπ. Καθώς είναι υποψήφιος στις επικείμενες εκλογές, κάποιοι προσπαθούν να τον ενο...

Κωνσταντινούπολη, 1995. Ένας Σέρβος, από τους πρωτεργάτες της εξέγερσης του '68, συλλαμβάνεται στο λεωφορείο με το οποίο επέστρεφε στη Γιουγκοσλαβία και οδηγείται στις τουρκικές φυλακές. Θυμάται την ξακουστή τουρκική φυλακή του 18ου αιώνα την οποία είχε περιγράψει στο μυθιστόρημά του "Καταραμένη Αυλή" ο Σέρβος νομπελίστας Ίβο Άντριτς και αναρωτιέται για τη δική του τύχη. Κατά τη διάρκεια της ανάκρισης, όλη του η ζωή περνάει σαν ταινία από μπροστά του: ο γάμος του σε νεαρή ηλικία, η ερωτική του σχέση με δύο γυναίκες, το ενδιαφέρον του για τους δύο κορυφαίους Σέρβους συγγραφε...

Ραιδεστός, 1905. Ένας αέρας δυνατός φυσάει στα παράλια της Προποντίδας. Στο λιμάνι, ένα πλήθος ανθρώπων -ψαράδες, ασκέρια ταξιδιωτών, χαμάληδες, χανούμισσες κρυμμένες πίσω απο φερετζέδες- πηγαινοέρχεται βιαστικά παρασυρμένο από τη δίνη της καινούργιας μέρας. Στα καφενεία, η μυρωδιά του καλοκαβουρδισμένου καφέ ανακατεύεται με τον ήχο του μαντολίνου και τις δυνατές κουβέντες. Στο χαμάμ της πόλης οι αισθήσεις ξεδιπλώνονται σε μια γλυκιά αποχαύνωση: μια ιεροτελεστία σωμάτων παραλυμένων από την κούραση ή προδομένων από τον πόθο, καθώς οι γυναίκες παραδίδουν τα μυστικά τους στα έ...

Οι φλαμουριές κατά μήκος της όχθης του ποταμού Κέρκα. Ο δρόμος με τις αγριοκαστανιές. Οι πασχαλιές πίσω από το σπίτι της οδού Μπεμ 27. Στο τραπέζι της κουζίνας, ένα πιάτο τβάρτσι - μικρές μπουκιές από χοιρινό λίπος με ελάχιστο κρέας. Παρατημένα παιχνίδια: μολυβένια στρατιωτάκια, πήλινοι και γυάλινοι βόλοι. Η ραπτομηχανή Σίνγκερ της μητέρας. "Ο Γιουγκοσλαβικός και Διεθνής Οδηγός λεωφορείων, πλοίων, σιδηροδρόμων και αεροπλάνων του 1938", το μεγαλόπνοο έργο του πατέρα. Η παιδική συμμορία των Τζεμ. Οι παραστάσεις του μικρού επαρχιακού τσίρκου στην Αλάνα του Κόμη. Μια σχολική έκ...

Δεκατέσσερα πολύχρωμα διηγήματα μας ξεναγούν στη Ρωσία του Τσέχοφ. Γραμμένα σε διάστημα είκοσι χρόνων, αντιπροσωπεύουν διαφορετικά στάδια της λογοτεχνικής πορείας του Αντόν Πάβλοβιτς. Πότε με χιουμοριστική και σατιρική διάθεση και πότε με ωμό, βαθύ ρεαλισμό, αλλά πάντα με τη νηφάλια, διεισδυτική ματιά του, ο συγγραφέας συλλαμβάνει τους ήρωές του σε μια φάση της ζωής τους - και κατορθώνει, μέσα από μεμονωμένα περιστατικά, να πλάσει ολοζώντανους χαρακτήρες και να μας αφηγηθεί ολόκληρη την ιστορία τους. Χρεοκοπημένοι γαιοκτήμονες που καταφέρνουν να επιπλέ-ουν χάρη σε τραπεζικέ...

Η συζήτηση περί προσώπου σημάδεψε τη σκέψη του 20ού αιώνα. Φιλόσοφοι, θεολόγοι, κοινωνιολόγοι, καλλιτέχνες, λογοτέχνες, πολιτικοί ενεπλάκησαν στη συζήτηση περί προσώπου, ενώ στη Γαλλία εμφανίστηκε ο όρος περσοναλισμός. Ξεχωριστή θέση μέσα σε όλη αυτή την προσωπολογία καταλαμβάνει το έργο του φιλοσόφου Νικολάι Μπερντιάγιεφ και το ανά χείρας βιβλίο. Στις σελίδες αυτού του δοκιμίου περσοναλιστικής φιλοσοφίας, όπως το αποκαλεί ο συγγραφέας, η σκέψη περί προσώπου αναπτύσσεται σε όλα τα δυνατά πεδία: θεολογία, ανθρωπολογία, φιλοσοφική οντολογία και γνωσιολογία, ηθική και κοιν...

Να ταξιδέψεις ως τα όρια του εαυτού σου και της οικουμένης, ακολουθώντας το απατηλό φάσμα της Ελευθερίας. Να βουλιάξεις στις εμμονές και τις μανίες της γενιάς και του γένους σου, που προσδιορίζουν και τη δική σου υπόσταση. Να παραδοθείς στη "θετική αλλοίωση" του έρωτα και να δοκιμάσεις το ανέφικτο της τελείωσής του. Να γνωρίσεις την ανθοφορία της ψυχής και την απελπισία, τη βία και την τρυφερότητα, το αίμα και το χάδι, τη μοναξιά και τη συμπόρευση. Να παραμείνεις ολόκληρος και ακέραιος -σαν πέτρα- μέσα στις στάχτες του κόσμου. Με ύφος που κινείται ανάμεσα στην αθωότητα και...

Η πολυτάραχη δεκαετία του '60. Η δεκαετία που άλλαξε ή προσπάθησε να αλλάξει τον κόσμο. Ο πόλεμος στο Βιετνάμ και οι αντιπολεμικές διαδηλώσεις. Παιδιά των λουλουδιών και Γούντστοκ. Αμφισβήτηση του κατεστημένου. Ερωτική αφύπνιση. Η ταινία που σφράγισε μια ολόκληρη εποχή: "Ο πρωτάρης" (1967). Ποιος δεν έχει σιγοτραγουδήσει "And here's to you, Mrs. Robinson, Jesus loves you more than you will know" από το θρυλικό κομμάτι των Σάιμον & Γκαρφάνκελ; Μέσα στην επαναστατική έξαψη εκείνης της εποχής, ο Ντάστιν Χόφμαν έγινε σύμβολο μιας ολόκληρης γενιάς: στο ρόλο του αμφισβητί...

Ένα ημερολόγιο, ένα μυθιστόρημα, το χρονικό μιας μυστηριώδους αυτοκτονίας. Ο ακροβάτης Γιαχν Λούντβιχ και ο ανεκπλήρωτος έρωτάς του για την ωραία Λουτσία. Λίγο προτού αυτοκτονήσει, της ζητά μία τελευταία χάρη: να πιει κρασί από τον αφαλό της, την κούπα του κόσμου. Μια τελετουργία ζωής και θανάτου ποτισμένης με τις ψευδαισθήσεις μιας ολόκληρης ζωής. Μετά το θάνατό του, ο αδερφός του ανακαλύπτει ανάμεσα στα προσωπικά του αντικείμενα τον "Ομφαλό του κόσμου": ένα παράδοξο μυθιστόρημα για τον Κωνσταντίνο-Κύριλλο το Φιλόσοφο, αδερφό του Μεθόδιου. Περιπλανήθηκε στα πέρατα της γης...

Τατάρ Πάζαρτζικ της Βουλγαρίας, μέσα της δεκαετίας του 1930. Ο Ντιμίτερ Ποπόφ, ένας νεαρός Βούλγαρος, αναγκάζεται να εγκαταλείψει λαθραία την πατρίδα του όταν, σε κατάσταση άμυνας, δολοφονεί τον μεγαλοεκβιαστή Μποζιντάρ Στάνεφ. Μαζί του τρέπεται σε φυγή και ο Έλληνας φίλος του Μιχάλης. Φυγόδικος, θα περιπλανηθεί στα νησιά του Αιγαίου, στα Καρπάθια, στην Κροατία μέχρι και τα βάθη της Ανατολίας. Το διαβατήριό του γράφει Ντιμίτερ Ποπόφ, αλλά θα αλλάξει αρκετά ονόματα: Δημήτριος Παππάς στην Ελλάδα, Ντεμίρ Παπάζογλου στην Τουρκία, Ντιμίταρ Πόποβιτς στην Σερβία, Ντουμίτρε Ποπέσκο...