Σταθόγιαννης Πάνος
Stathógiannis Pános
Ο Πάνος Σταθόγιαννης γεννήθηκε στα Λευκάκια Ναυπλίου το 1959. Σπούδασε Δημοσιογραφία και έκανε μεταπτυχιακά πάνω σε ζητήματα Κοινωνιολογίας της Μαζικής Επικοινωνίας. Έγραψε ποιήματα, νουβέλες, μυθιστορήματα, σενάρια και ντοκιμαντέρ και στίχους για τραγούδια. Μετέφρασε Σλάβους -κυρίως- συγγραφείς. Πεζά και ποιητικά κείμενά του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ισπανικά, σουηδικά, ρωσικά, βουλγαρικά, λιθουανικά και αραβικά. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
Το μοβ γοητεύει τα σαλιγκάρια
Σταθόγιαννης Πάνος
Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη (1993)
Ένα αγόρι στις αρχές της εφηβείας χάνεται σε έναν κόσμο όπου το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον δένονται κόμπο, κατοικημένο από τις Ζωντανές Σκιές της μνήμης, σύγχρονους "λευκούς" μάγους, επίγειους αγγέλους, μαύρους αγίους, Γιαπωνέζους ποιητές των χάι-κου και τα τρυφερά χοϊκά σύμβολα των σαλιγκαριών. Γίνεται λόγος για μια απόπειρα φυγής από τη βάρβαρη καθημερινότητα της ελληνικής επαρχίας κατά τα χρόνια του Εμφυλίου. Η ευλογία του έρωτα, η αθωότητα και η ποίηση πετούν πάνω από τη βία, την εμπάθεια και τον παραλογισμό, για να θριαμβεύσουν στο χώρο μιας φαντασίας πιο πραγματ...
Τον έρωτα τον κοίταξα
Σταθόγιαννης Πάνος
Γαβριηλίδης (2015)
Συχνά, κοιτάζουμε μέσα μας από κάποιο ράγισμα και περιμένουμε να αναδυθεί το αληθινό μας πρόσωπο. Θεωρούμε ότι ο εντός μας κόσμος είναι κάτι σαν θάλασσα, λίμνη, έλος έστω. Υγρό πάντα. "Θα είναι δελφίνι το αληθινό μας πρόσωπο" λέμε και φανταζόμαστε το ωραίο χαμόγελό του. "Ίσως πάλλευκο νούφαρο, ίσως λεπτότατο νεροκάλαμο". Κι εμφανίζεται τότε μια ύαινα, το απαίσιο γέλιο της, ο πυρετός στα στιλπνά της τα μάτια. Έχει την ουρά μαζεμένη στα σκέλια, σκυλεύει πτώματα, βρομάει. Η μόνη υγρασία- τα ρουθούνια της. Έρημος, λοιπόν. Πουθενά ύδωρ. Είναι γιατί τα πράγματα υπάρχουν κα...