Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Οι "Όρνιθες" είναι η εκτενέστερη σωζόμενη κωμωδία του Αριστοφάνη, από τις πιο πλούσιες σε φανταστικές εμπνεύσεις και υφολογικές αρετές, αλλά και από τις πιο θεαματικές. Ο Πεισ(θ)έταιρος, που ενσαρκώνει με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο τον δυναμισμό, την επινοητικότητα και τη φιλοδοξία των Αθηναίων, πείθει τα πουλιά να χτίσουν μια μεγάλη οχυρή πολιτεία στον ουρανό, ανάμεσα στους θεούς και τους ανθρώπους. Οι θεοί, μην έχοντας πια τρόπο να επικοινωνήσουν με τη γη, αναγκάζονται να συνθηκολογήσουν, και ο Πεισέταιρος απαιτεί και παίρνει, αντίτιμο της ειρήνης, την κυριαρχική δύ...

Τι είναι ο "Πλούτος" του Αριστοφάνη; Είναι μια αρχαία κωμωδία που παίζεται μέχρι σήμερα.Ο τυφλός Πλούτος, ο οποίος θεραπεύτηκε, μοιράστηκε πλέον "ίσα και όμοια" σε όλους τους Αθηναίους πολίτες. Και γιατί ο λαός μας επιμένει ότι ο "Πλούτος είναι τυφλός"; Μάλλον, κάτι δεν πήγε καλά κι εδώ. Για ποιον λόγο να γίνει διασκευή για ανήλικους θεατές; Για να ανακαλύψουν τα παιδιά με δημιουργικό και καλλιτεχνικά γόνιμο τρόπο τα σημαντικότερα έργα του αρχαίου ελληνικού δράματος. Επίσης να γίνουν αποδέκτες του υψηλού ήθους και ύφους αλλά και των πανανθρώπινων αξιών που αυτά περ...

92 Έλληνες ποιητές, 340 ποιήματα και 67 μεταφραστές Η ελληνική ποίηση αρχίζει με τους αρχαίους Έλληνες ποιητές αλλά δεν παύει με αυτούς. Το γεγονός ότι σε δύο διακεκριμένους σύγχρονους ποιητές, στον Γιώργο Σεφέρη και στον Οδυσσέα Ελύτη, απονεμήθηκε το Βραβείο Νομπέλ Λογοτεχνίας, το 1963 και το 1979 αντίστοιχα, αποδεικνύει ότι η ποίηση εξακολουθεί να ανθεί στην Ελλάδα, εδώ όπου πρωτακούστηκαν οι ραψωδίες του Ομήρου πριν από τρεις χιλιάδες περίπου χρόνια. Η ελληνική ποίηση ζει και θριαμβεύει, χρησιμοποιώντας ως μέσον έκφρασής της την ελληνική γλώσσα, η οποία είναι "τό...

Με την "Λυσιστράτη" κερδίζεται ο αγών ανάμεσα στην Ιστορία και την Ποίηση με νικητή την δεύτερη, και η νίκη αυτή λέει και σημαίνει ότι, αν και ανακυκλώνεται ο κύκλος του αίματος και της βλακείας -η αιώνια επιστροφή του ΄Ιδιου-, με την Ποίηση ο κύκλος αυτός δέχεται μία συγκλονιστική κρούση, και παρόλο ότι η Ποίηση δεν καταργεί αυτόν τον κύκλο, μπορεί εντούτοις να τον εμφανίζει απροκάλυπτα γυμνό και να τον μετατρέπει σε υλικό για ποιητική χρήση. Η "Λυσιστράτη" είναι η καταστολή της σύνθλιψης από την τραγωδία της Ιστορίας και με αυτήν την έννοια αποκτά την δική της σημασία η Κ...

Γίνεται να συμμαχήσουν τα πουλιά με τους ανθρώπους; Να χτίσουν μια πολιτεία ανάμεσα ουρανού και γης για να ελέγχουνε την κίνηση; Πώς θα φανεί στους θεούς να πληρώνουν φόρο για να κατέβουν στη γη να φάνε σε κανένα ταβερνάκι;

Πού ακούστηκε να καβγαδίζουν δυο μεγάλοι ποιητές για το ποιος αξίζει περισσότερο, ενώ βρίσκονται στον Άδη; Κι όμως, θα γίνει διαγωνισμός κι ο νικητής θα επιστρέψει ζωντανός στη γη. Αυτό είναι επιτυχία!

Ο ταλαίπωρος ο Πλούτος δεν έχει μάτια να δει και τον τραβολογάνε οι πονηροί κι επιδέξιοι όπου αυτοί θέλουν. Έλα όμως που θα’ ρθει η ώρα να πάει στον γιατρό να του ανοίξει τα μάτια και τότε θα αλλάξει πορεία.

«Α μα πια! Όλο μαλώνετε εσείς οι άνθρωποι της γης» είπαν οι θεοί κι έφυγαν, αφήνοντας πίσω τους τον Πόλεμο να ξεκαθαρίσει την κατάσταση. «Ως τον ουρανό θα σκαρφαλώσουμε» είπαν αυτοί «αλλά θα φέρουμε πίσω την Ειρήνη».

«Τι θα γίνει μ' αυτούς τους άνδρες, που τους αρέσει ο πόλεμος;» είπε η Λυσιστράτη. Συμφώνησαν να κάνουν όλες μαζί οι γυναίκες απεργία και έπιασε το κόλπο.

Διασκευασμένη απόδοση στα νέα ελληνικά, ειδική για παιδιά, το αντιπολεμικό έργο του Αριστοφάνη, Λυσιστράτη, έχει αποδοθεί σε τέσσερις πράξεις. Τα παιδιά, γελώντας και διασκεδάζοντας, αθαίνουν να επεξεργάζονται τα μηνύματα του μεγάλου και κωμικοτραγικά επίκαιρου σατιρικού μας ποιητή, επιτελώντας το σκοπό για τον οποίο γράφτηκε το έργο, δηλαδή όχι απλώς να προκαλέσει το γέλιο, αλλά και να διδάξει τους θεατές του, ασκώντας έλεγχο σε πρόσωπα και καταστάσεις της εποχής του.

Frogs was staged at the Lenaea festival in 405 B.C. and won first prize. It is a "philological comedy", as its central theme revolves around the oeuvre of Aeschylus and Euripides. As usual, there are political implications too… Frogs seems to be Aristophanes' way of settling the score with Euripides, who advocated genuine social and political reform as the only cure for the ills of Athens. Aristophanes, however, felt that the city could only regain its former glory by looking back to the grand theocratic era of Aeschylus, the earliest of the three great tragic poets, who se...

Άραγε, για να σταματήσουν οι πόλεμοι, να σωθεί η Δημοκρατία και να προκόψει γενικά ο κόσμος, χρειάζεται να εκτελέσουμε τις προσταγές ενός σοφού ποιητή που μας προκαλεί δέος ή να ακολουθήσουμε τις συμβουλές ενός γοητευτικού ποιητή που μας ευφραίνει; Πω, πω, τόσα χρόνια τα ίδια διλήμματα!

Οι γυναίκες της Αθήνας, δώδεκα χρόνια μετά το τέλος του Πελοποννησιακού πολέμου, βλέπουν ότι τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά στη διακυβέρνηση της χώρας. Έτσι μ' έναν έξυπνο τρόπο, καταλαμβάνουν αυτές την εξουσία! Επαγγέλλονται μια κοινωνία κοινοκτημοσύνης, δίκαιη και ειρηνική. Θα πετύχουν άραγε το σκοπό τους;

Ενώ ο εμφύλιος -Πελοποννησιακός- πόλεμος συνεχιζόταν, εξυπηρετώντας συμφέροντα που πάντα εξυπηρετούν οι πόλεμοι, ο Δικαιόπολης αποφάσισε να συνάψει ιδιωτική ειρήνη με τον εχθρό - μόνο γι' αυτόν και την οικογένειά του. Παρανοϊκό; Ίσως! Αλλά αν αντιτάξει κάποιος παράνοια στην παράνοια του πολέμου, τότε ίσως προκύψουν θετικά αποτελέσματα.

Οι πολλοί, οι απλοί άνθρωποι του λαού, επιθυμούν την ειρήνη γιατί σε κάθε πόλεμο αυτοί πληρώνουν το πιο μεγάλο τίμημα. Τους πολέμους όμως τους αποφασίζουν οι λίγοι αλλά ισχυροί και για τους ίδιους πάντα λόγους: για περισσότερη δόξα ή για περισσότερα χρήματα!...

Στο "Ανθολόγιο θεατρικών μονολόγων: Αρχαίοι Έλληνες συγγραφείς" ανθολογούνται τα έργα των αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων από την κλασική μέχρι και την ύστερη αρχαιότητα. Υπάρχουν εισαγωγές στην τραγωδία, την αρχαία, μέση, νέα κωμωδία, το μίμο, και στα είδη των ελληνιστικών χρόνων μέσω των βιογραφικών στοιχείων των συγγραφέων, ή της παρουσίασης των μύθων, ή της ενότητας έργων (π.χ. Θεών Διάλογοι, Εταιρικοί Διάλογοι), τα οποία παρατίθενται σε κάθε περίπτωση, οι μονόλογοι που έχουν επιλεγεί απ' το κάθε ένα ξεχωριστά και τέλος η ταυτότητα της έκδοσης και του μεταφραστή που επιλέχθ...

In every era, comedy’s backbone and sinew is the element of exaggeration. In the case of the play Ladies'day, that was presented at the Great Dionysia of 411 B.C., the over exaggerated issue is Euripides’ loathing of women! So here we have a comedy that aims its arrow at one man alone and undoubtedly offers us a very colorful portrait of the personality and work of the renowned playwright! Euripides, much like Aristophanes, could see the cracks in the foundations of ancient greek society. However, the solutions (both political and social) that he suggested weren’t to Aristo...

It was the fall of 422 B.C. and the peloponnesian war had been on for ten years! The two opponent cities, athens and sparta, had reached the point of exhaustion in all fields. Immediately after the amphipolis battle, where the two bloodthirsty leaders Cleon and Brasidas where killed, the efforts for negotiations finally began. Aristophanes’ longing for peace was clearly depicted in the homonym play he staged at the great dionysia of the following spring. the play was rendered in gentle yet deeply soulful lyricism, the kind that simple folk would be able to feel, as they are...