Θεοδώρου Βικτωρία 1926-2019
Theodórou Viktória
Η Βικτωρία Θεοδώρου γεννήθηκε στα Χανιά Κρήτης το 1926, κόρη πλανόδιου αγιογράφου από τη Σερβία. O πρόωρος θάνατος του πατέρα της -ήταν μόλις οχτώ χρονών- και η φτώχεια της Xανιώτισσας μητέρας την υποχρέωσαν να μεγαλώσει σε ορφανοτροφείο στο Hράκλειο. Στα δεκάπεντε της χρόνια διέκοψε τις σπουδές της για να πάρει μέρος στην Εθνική Aντίσταση. Mε την απελευθέρωση (1944) ήρθε στην Aθήνα, τέλειωσε το Γυμνάσιο και γράφτηκε στη Φιλοσοφική σχολή (φιλολογικό τμήμα). Tον Mάιο του 1948, ξεκίνησε για τη Βικτωρία Θεοδώρου ο κύκλος των φυλακών και των εξοριών (Xίος, Tρίκερι, Mακρόνησος), μέχρι το 1952, οπότε επέστρεψε στην Aθήνα ως αδειούχος εξόριστη. Παρουσιάστηκε στα γράμματα από το περιοδικό "Επιθεώρηση Τέχνης". Το πρώτο της βιβλίο εκδόθηκε το 1957. Έκτοτε καλλιέργησε την ποίηση, αλλά κυρίως συνεργάζεται με πολλά περιοδικά. Εξέδωσε τις ποιητικές συλλογές: "Ποιήματα", "Eγκώμιο", "Kατώφλι και παράθυρο", "Bορεινό προάστιο", "Tο λαγούτο", "H εκδρομή", "Oυρανία", " Άρειος ύπνος", "H νυχτωδία των συνόρων", "Mειλίγματα", "Xρονικό", "Eυνοημένοι"· τα πεζογραφήματα "Στρατόπεδα γυναικών" και "Γυναίκες εξόριστες στα στρατόπεδα του εμφυλίου"· το αφήγημα "O Tράικο"· τη νουβέλα "Γαμήλιο δώρο" και το μυθιστόρημα "Oι δεσποινίδες της οδού Λαμψάκου". Μετέφρασε ποιήματα και πεζά από τα γαλλικά και από σλαβικές γλώσσες. Ένα μέρος του έργου της παραμένει ανέκδοτο, ενώ την επιμέλεια του αρχείου της έχει αναλάβει ο Θάνος Φωσκαρίνης. Για περισσότερες πληροφορίες βλ. Αγγέλα Καστρινάκη, "Βικτωρία Θεοδώρου, Ένα σπίτι κοντά στη θάλασσα: στο μεταίχμιο ελευθερίας και δέσμευσης", κ.ά. κείμενα, στο αφιέρωμα του περιοδικού "Μανδραγόρας" στην ποιήτρια. Έφυγε από τη ζωή στις 16 Φεβρουαρίου 2019.
Ο ταχυδρόμος φέρνει γράμματα: Ποιήματα
Συλλογικό έργο
Ελληνικά Ταχυδρομεία (2017)
Τα Ελληνικά Ταχυδρομεία, στο πλαίσιο της πολιτιστικής τους δράσης, εμπλουτίζουν τις λογοτεχνικές τους εκδόσεις με μία ανθολογία ποιημάτων του ποιητή Ηλία Γκρή με τίτλο "Ο Ταχυδρόμος φέρνει γράμματα ποιήματα". Η ανθολογία περιλαμβάνει ποιητικά θέματα 160 ποιητών με ευθεία αναφορά ή αναγωγή στον Ταχυδρόµο, μορφή που εμπνέει διαχρονικά τους δημιουργούς. Η εν λόγω ανθολογία, ξεκινώντας από τον Διονύσιο Σολωμό, περιλαμβάνει ποιητές απ’ όλες τις περιόδους (Κ. Παλαμάς, Κ. Καβάφης, Κ. Καρυωτάκης, Γ. Σεφέρης, Ο. Ελύτης, Γ. Ρίτσος, Ν. Βρεττάκος, Α. Εμπειρίκος, Α. Αλεξάνδρου, Μ. Αν...
Αίμος
Συλλογικό έργο
Οι Φίλοι του περιοδικού "Αντί" (2006)
Παρά το γεγονός ότι στα Βαλκάνια υπάρχει μια πλούσια ποιητική παράδοση, αγνοείται σχεδόν στο σύνολό της από τους βαλκανικούς λαούς. Ο ανά χείρας τόμος, ο οποίος κυκλοφορεί ταυτόχρονα σε εφτά βαλκανικές γλώσσες και έχει σκοπό να βοηθήσει στην καλύτερη γνωριμία αυτής της παράδοσης δημιουργώντας μια γέφυρα επικοινωνίας μεταξύ των βαλκανικών λαών, είναι το αποτέλεσμα της δουλειάς εκατό και πλέον ανθρώπων σε όλα τα Βαλκάνια, η οποία άρχισε πριν από αρκετά χρόνια. Το αναφέρουμε στην αρχή αυτού του σημειώματος για να τονίσουμε ότι το εν λόγω έργο ενέπνευσε και κινητοποίησε πολλούς...
Οι δεσποινίδες της οδού Λαμψάκου
Θεοδώρου Βικτωρία
Γαβριηλίδης (2005)
Ζεσταμένες από το ρόφημα, που έπιναν στο πόδι, οι μαθήτριες, έβγαιναν στο παγερό ξημέρωμα της αττικής ημέρας και βαδίζοντας γρήγορα πήγαιναν σαν ένα κοπάδι παράξενα πλάσματα προς την κατεύθυνση του μεγάλου νοσοκομείου. Οι δρόμοι έρημοι χωρίς τροχούς, το προάστιο είχε τα παράθυρα κλειστά κι απολάμβανε τα όνειρα της αυγής. Οι Αμπελόκηποι με κήπους τότε και κληματαριές, σανατόρια και νοσοκομεία μέσα στο πράσινο. Χωρίς να σκέφτονται αφήνονταν στο οκτάωρο που ήδη είχε αρχίσει να τις κατευθύνει αμείλικτο. Και γιατί να σκέφτονται; Όλα ήταν προγραμματισμένα και καταγραμμένα... Η Β...
Ύμνοι στον Άγιο Κύριλλο
Παρέμβαση (2004)
Σύγχρονοι ποιητές της γαλλόφωνης Ελβετίας
Νεφέλη (1999)
Ευνοημένοι
Θεοδώρου Βικτωρία
Εκδόσεις Καστανιώτη (1998)
Το νέο βιβλίο της Βικτώριας Θεοδώρου, ποιήτριας της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς, παρουσιάζεται με τον διφορούμενο τίτλο "Ευνοημένοι". Ποιοί να 'ναι οι ευνοημένοι κατά την ποιήτρια, η οποία σε όλα της σχεδόν τα έργα καταγίνεται με "των ανθρώπων τα βάσανα" και το δέος της ψυχής μπροστά στο χρόνο; Υπάρχει ειρωνεία και προσπάθεια εξευμενισμού της μοίρας, είναι ευχή, είναι εξορκισμός; Ευνοημένοι είναι όσοι αναδύθηκαν από το σκοτάδι της ανυπαρξίας προς το φως, όσοι έζησαν και ζουν κάτω από τον ήλιο και δοκίμασαν τον καρπό της ζωής, που όλα τα περιέχει. Ευνοημένοι είναι όσοι διέ...
Γυναίκες εξόριστες στα στρατόπεδα του εμφυλίου
Εκδόσεις Καστανιώτη (1996)
Γαμήλιο δώρο
Θεοδώρου Βικτωρία
Γνώση (1995)
"Κάποτε θ' αποφάσιζα, και το ευχόμουν, για να τελειώσει ο στρόβιλος των διλημμάτων, να κατασταλάξω στα καθιερωμένα ή ν' αναζητήσω την ελευθερία μου, δηλαδή την αυτοδιάθεση και τη μοναξιά. Όταν πια δε θα 'χω τίποτα από τα αγαθά της νεότητας ας έχω τουλάχιστον αυτήν. Γιατί μόνο μ' αυτήν θα γαληνέψω. Εν τω μεταξύ, ακουμπούσα στο σχήμα: αναβολή, αναστολή, καθυστέρηση της τελικής απόφασης και τα χρόνια περνούσαν. Όσο είχα δυνάμεις να αντέχω τον παραδοσιακό για τη γυναίκα τρόπο ζωής, σπίτι, οικογένεια, σιωπή, το έκανα αγόγγυστα. Ο πλούτος μου, σκεφτόμουν, δε χάνει την αξία του, δ...