Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

64 μικρές ιστορίες που καλύπτουν την περίοδο 1966-1974 με τη στρατιωτική θητεία να εξελίσσεται σε στρατιωτικές φυλακές και μετά σε πολιτικές φυλακές στη διάρκεια της δικτατορίας και ξανά στην ολοκλήρωση της στρατιωτικής θητείας μέχρι το 1974.

Ο "Νόστος" εκφράζει την πνευματική τόλμη και την εμμονή του Ψυχοπαίδη να ακροβατεί συνεχώς, άλλοτε στρέφοντας το βλέμμα του στις αιώνιες μορφές της τέχνης του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού και άλλοτε βυθιζόμενος αναστοχαστικά στη σύγχρονη πραγματικότητα. Η ζωγραφική του ταυτίζεται με την ωριμότητά του, ενδυναμώνοντας την αίσθηση ότι κάθε του έργο είναι σαν ένα επιτύμβιο. Μορφή και περιεχόμενο, απόλυτα ισορροπημένα, ορίζουν τη ριζοσπαστική τόλμη των ζωγραφικών του διατυπώσεων. Η δουλειά του, εντελώς πρωτότυπη, εδράζεται στέρεα σε ρεαλιστικά δεδομένα, σηματοδοτώντας την ιδεολο...

Ο "Νόστος" εκφράζει την πνευματική τόλμη και την εμμονή του Ψυχοπαίδη να ακροβατεί συνεχώς, άλλοτε στρέφοντας το βλέμμα του στις αιώνιες μορφές της τέχνης του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού και άλλοτε βυθιζόμενος αναστοχαστικά στη σύγχρονη πραγματικότητα. Η ζωγραφική του ταυτίζεται με την ωριμότητά του, ενδυναμώνοντας την αίσθηση ότι κάθε του έργο είναι σαν ένα επιτύμβιο. Μορφή και περιεχόμενο, απόλυτα ισορροπημένα, ορίζουν τη ριζοσπαστική τόλμη των ζωγραφικών του διατυπώσεων. Η δουλειά του, εντελώς πρωτότυπη, εδράζεται στέρεα σε ρεαλιστικά δεδομένα, σηματοδοτώντας την ιδεολο...

28 μικρά κείμενα, μεταξύ 1991 και 2008, δημοσιευμένα τα περισσότερα σε διάφορα περιοδικά και εφημερίδες. Αποτυπώνουν τη βαθιά αίσθηση και συναίσθηση της ποιητικής συνάφειας του Γιάννη Ψυχοπαίδη με τον Ευρωπαϊκό πολιτισμό, την ελληνική καλλιτεχνική παράδοση και το ελληνικό τοπίο. Και αναδεικνύουν με γνώση και με ευαισθησία τη βαθύτερη ευθύνη του δημιουργού-ανθρώπου απέναντι στην κοινωνία και στο περιβάλλον που τον ενέπνευσαν. 28 μικρά κείμενα καλλιτεχνικού ήθους και συλλογικής μνήμης. Μ. Δ.

Οι εκδόσεις Ιανός παρουσιάζουν σ’ ένα βιβλίο- cd, για πρώτη φορά, την ολοκληρωμένη εργασία του Θάνου Μικρούτσικου πάνω στην ποίηση του Κ.Π. Καβάφη. Πρόκειται για μια πολύμορφη έκδοση 96 σελίδων, η οποία περιλαμβάνει ανθολογημένα ποιήματα από τον Θάνο Μικρούτσικο, κείμενο του Γιώργου Μονεμβασίτη για την μελοποίηση του Καβάφη από τον συνθέτη, επτά προσωπογραφίες του Κ.Π.Καβάφη από τον Γιάννη Ψυχοπαίδη και άλλο αρχειακό υλικό.

Δεκατρία μικρά κείμενα, μεταξύ 1999 και 2003, δημοσιευμένα τα περισσότερα σε διάφορα περιοδικά και εφημερίδες. Αποτυπώνουν τη βαθιά αίσθηση και συναίσθηση της ποιητικής συνάφειας του Γιάννη Ψυχοπαίδη με τον ευρωπαϊκό πολιτισμό, την ελληνική καλλιτεχνική παράδοση και το ελληνικό τοπίο. Και αναδεικνύουν με γνώση και με ευαισθησία τη βαθύτερη ευθύνη του δημιουργού-ανθρώπου απέναντι στην κοινωνία και στο περιβάλλον που τον ενέπνευσαν. Δεκατρία μικρά κείμενα καλλιτεχνικού ήθους και συλλογικής μνήμης.

Η σκηνή στου Αποστόλη το κουτούκι. Ο Στάθης ο βαρύς απαντιέται με την παλιά φιλενάδα. Είναι η Μαριώ. Η κόρη της χήρας. Τρικαλινή τσαχπίνα. Γρήγορα θα έρθουν στα τσακίρ κέφια: - Σήκω χόρεψε, κουκλί μου. Έχεις κορμί αράπικο. - Κέρνα με, φως μου. Κέρνα με, γλυκιά μου αγάπη. Εσύ, ο άνθρωπός μου. Φέρτε μου κρασί να πιω. - Το κορίτσι απόψε θέλει. Σπάσ' τα, γκρέμισ' τα, κυρά μου. Σπάσ' τα, φως μου, για τα μένα. Μες στο γλυκό της αγάπης κρασί. Σπάσ' τα, καλέ Μαριώ. Σπάσ' τα, πασά μου. Κορίτσι μου, όλα για σένα. Για κοίτα, κόσμε, ένα κορμί. - Γεια σου, άντρα μου. Γλυκέ μου άντρα...

Ένας μοναδικός στη συγκρότηση του τόμος για την ιστορία του μεγαλοφυούς Ισπανού ζωγράφου του 20ού αιώνα. Απειράριθμα είναι τα κείμενα που έχουν γραφεί μέσα στον προηγούμενο αιώνα για το δημιουργό της "Γκουέρνικα" από κριτικούς τέχνης και θεωρητικούς της εικαστικής δημιουργίας, τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Αμερική. Το βιβλίο αυτό στηρίζεται σε μια ιδιαιτερότητα που αξιοποιεί ακόμη περισσότερο (σε σχέση με τις μελέτες που έχουν γραφεί) το μέγεθος του Πάμπλο Πικάσσο, ενώ ταυτόχρονα ανεβάζει τη θερμοκρασία του αναγνώστη, όσον αφορά τη συναισθηματική απήχηση του ζωγράφου αυτού:...

Η "Πατριδογνωσία" είναι μια αναδρομή στο ζωγραφικό έργο του Γιάννη Ψυχοπαίδη από τη δεκαετία του '60 μέχρι σήμερα. Η σταθερή αναφορά αυτού του βιβλίου είναι τα επιλεγμένα έργα του, που εκφράζουν με άμεσο τρόπο τη στενή σχέση της τέχνης με την κοινωνία, την ιδεολογία, την πολιτική και την ιστορία. Το βιβλίο αυτό διατρέχει μια πορεία 40 χρόνων νεοελληνικής ιστορίας και προσωπικής ιστορίας του καλλιτέχνη και αναζητά μέσα από την καλλιτεχνική διαδρομή του Ψυχοπαίδη να αναδείξει μια ολόκληρη εποχή αμφισβήτησης, τολμηρών ανατροπών και κριτικού στοχασμού. Περιλαμβάνει περίπου 280...

Ο εικαστικός Γιάννης Ψυχοπαίδης εμπνέεται από την "Οκτάνα", ενός εκ των κορυφαίων έργων της ελληνικής λογοτεχνίας και παρουσιάζει έναν τόμο με 39 έργα ζωγραφικής και επιλεγμένα αποσπάσματα του έργου. Τα έργα που περιλαμβάνονται στην έκδοση θα εκτεθούν στην γκαλερί Ζουμπουλάκη 27-31 Μαρτίου 2018. Όπως γράφει ο Γιάννης Ψυχοπαίδης στον πρόλογο του βιβλίου: "... Το μεγάλο ζητούμενο κάθε δημιουργίας είναι να εκπέμψει -εν όψει όλων των καιρών- έναν οίστρο ζωής, και όπως για τον ποιητή οι λέξεις μοιάζουν με πηλό από τον οποίο ο ερημίτης του λόγου πλάθει νέες λέξεις, έτσι και...

Στους πάντα δύσκολους καιρούς η ποίηση στέκεται η αναγκαία οικοσκευή με τα απολύτως απαραίτητα. Βοήθημα και ζύγι γι' αυτούς που 'χουν ανάγκη για κουράγιο, συντροφιά και στήριγμα. Άλλα και διαρκής και μόνιμη αναζήτηση μέτρου. Απόλυτη αξία σε καιρούς σχετικότητας, ματαίωσης, ακύρωσης. Πολύτιμο και σπάνιο δίδαγμα ήθους, συνέπειας και πείσματος. Και πολύτιμη συνεύρεση του ατομικού μέσα στο συλλογικό και του δημόσιου μέσα στο ιδιωτικό. Μια οικοσκευή που διαφυλάσσει τη λιτότητα, την πυκνότητα, τη σαφήνεια, τη βαθιά υπαρξιακή στόχευση, τον πλούτο του ελάχιστου, τις αμφισημίες των...

Ακόμα και η πιο σκοτεινή ή σιβυλλική φράση, που με δυσκολία θα αποκρυπτογραφούσες το περιεχόμενό της, ενώ όταν εκστομίστηκε ως λόγος προφορικός δεν χρειαζόταν κανενός είδους εξήγηση για όσους έτυχε να την ακούσουν, μπορεί να σταθεί μια θαυμάσια αφορμή για να γραφούν κείμενα ενδιαφέροντα και εμπνευσμένα που την περιέχουν και την ολοκληρώνουν άλλοτε έμμεσα και άλλοτε άμεσα. Όπως ακριβώς και η φράση "Τα κορόμηλα δεν θέλουν ζέσταμα". Μένει έκπληκτος κανείς διαβάζοντας τα κείμενα του βιβλίου αυτού, γιατί μια φράση που θα έμενε μετέωρη και μόνη μέσα στον κόσμο λειτούργησε όπω...