Ο νόστος του Καζανόβα
Schnitzler Arthur
Οδυσσέας (1987)
Στα πενήντα τρία του χρόνια, όταν ο Καζανόβα δεν τριγύρναγε πια στον κόσμο κυνηγημένος από το νεανικό πόθο της περιπέτειας, αλλά από την ανησυχία για τα γερατειά που πλησιάζανε, ένιωσε να φουσκώνει στην ψυχή του τόσο πολύ η λαχτάρα για την πατρίδα του τη Βενετία, που άρχισε να τη γυροφέρνει με κύκλους που όλο και στένευαν, σαν ένα πουλί που σιγά-σιγά παίρνει το δρόμο της καθόδου από τα ύψη των αιθέρων για να πεθάνει.
Έκθεση ιδεών
Lenz Siegfried 1926-2014
Οδυσσέας
... μόλις είχα στήσει όλα τα αποφασιστικής σημασίας πρόσωπα σε μια παράταξη παρέλασης κάτω απ΄ το φράγμα, όταν ο Όλε Πλόετς, ο διπλανός μου στο αναμορφωτήριο, έβαλε τις φωνές κι έπεσε απ΄ το θρανίο με πετυχημένους σπασμούς. Η κραυγή με απέκοψε απ΄ όλες τις μνήμες, δεν κατάφερνα πια να γράψω μιαν αρχή, παραιτήθηκα, κι όταν ο Δόκτωρ Κορμπγιούν μάζεψε τα τετράδια, εγώ το παρέδωσα αδειανό. Ο Γιούλιους Κορμπγιούν, ο καθηγητής μας των γερμανικών, δεν μπορούσε να καταλάβει τις δυσκολίες μου, δεν πίστευε πόσο βασανιζόμουνα για να βρω μιαν αρχή, του ήταν αδύνατο να φανταστεί ότι η...