Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Με τη μετάφραση του ποιήµατος "The Waste Land" του T.S. Eliot που καταθέτει εδώ, ο Χάρης Βλαβιανός θέτει εαυτόν ενώπιον μιας διπλής και εξαιρετικά δύσκολης πρόκλησης. Γιατί το ποίηµα αυτό αποτελεί ένα από τα καταστατικά κείµενα του µοντερνισμού του 20ου αιώνα κι ένα µείζον έργο της παγκόσµιας λογοτεχνίας, ενώ η απόδοσή του στα ελληνικά, ως "Έρημη χώρα", εδώ και 85 χρόνια, έχει καθαγιασθεί από το κύρος και την αίγλη της υπογραφής του νοµπελίστα Γιώργου Σεφέρη. Θέλει τόλµη ν’ αναµετρηθείς με ένα τέτοιο έργο σε ξένη γλώσσα και να το μεταφράσεις. Θέλει αυτοπεποίθηση να συγκρ...

Με τη μετάφραση του ποιήµατος "The Waste Land" του T.S. Eliot που καταθέτει εδώ, ο Χάρης Βλαβιανός θέτει εαυτόν ενώπιον μιας διπλής και εξαιρετικά δύσκολης πρόκλησης. Γιατί το ποίηµα αυτό αποτελεί ένα από τα καταστατικά κείµενα του µοντερνισμού του 20ου αιώνα κι ένα µείζον έργο της παγκόσµιας λογοτεχνίας, ενώ η απόδοσή του στα ελληνικά, ως "Έρημη χώρα", εδώ και 85 χρόνια, έχει καθαγιασθεί από το κύρος και την αίγλη της υπογραφής του νοµπελίστα Γιώργου Σεφέρη. Θέλει τόλµη ν’ αναµετρηθείς με ένα τέτοιο έργο σε ξένη γλώσσα και να το μεταφράσεις. Θέλει αυτοπεποίθηση να συγκρ...

Η ΒΡΕΦΟΔΟΧΟΣ "Έτσι ακριβώς περιμένουμε τον θάνατο. Περιμένουμε χωρίς να περιμένουμε". Jacques Derrida Δύσκολη δεν είναι η υποσημείωση αλλά η αρίθμηση στο τέλος της σελίδας. Δύσκολο είναι να κρατάς λογαριασμό. Γράφοντας, κρατάω λογαριασμό των ετών που πέρασαν. Και είναι φυσικό να σημειώνω κάτω από ένα έργο που δεν έκανα, ένα σώμα που δεν είχα. Και ό,τι έκανα -ό,τι είμαι- είναι ένας μακρύς κατάλογος αναφορών όπου πασχίζω να εντάξω και τα ποιήματά μου. Δεν τους αξίζει. Δεν τον αναγνωρίζουν. Το ποίημα είναι αυτεξούσιο στο φως της λάμπας. Μόνο, εξυψωμένο. Κερδίζει χρ...

Το "Ημερολόγιο ενός συγγραφέα" του Φιόντορ Ντοστογέφσκι, που στην εποχή του υπήρξε πιο δημοφιλές απ’ ό,τι τα μυθιστορήματά του, ήταν το αγαπημένο έργο του συγγραφέα του. Ανατριχιαστικά προφητικό ως προς τα παγκόσμια ζητήματα του 21ου αιώνα, το "Ημερολόγιο" υπήρξε επίσης το δημιουργικό εργαστήρι του Ντοστογέφσκι, το έργο στο οποίο ασχολήθηκε ουσιαστικά με τον ορισμό της άπιαστης "ρωσικής ψυχής" - άρχισε ως στήλη στο περιοδικό Πολίτης το 1873 και εξελίχθηκε σε ένα μοναδικό δημοσιογραφικό εγχείρημα που ενσωμάτωνε τέχνη και πολιτική, πρoσωπική εξομολόγηση, κριτική και διήγημα,...

"Ο βασικός άξονας των Cantos δεν είναι ο αγώνας σου ενάντια στην οικονομική και κοινωνική διαφθορά της εποχής σου - τον οποίο πιστεύεις ότι τελικά έχασες. Ο θεμελιώδης αγώνας σου, αυτόν που αντιλήφθηκες στο τέλος, είναι εκείνος τον οποίο τελικά κέρδισες, ανακαλύπτοντας εκ νέου και αναγνωρίζοντας την αξία και τη δύναμη της συμπόνιας και της αγάπης. Δεν ισχυρίζομαι βέβαια ότι η αναγνώριση σού έφερε γαλήνη. Βλέπω ότι νιώθεις συντετριμμένος από το γεγονός ότι για τόσα χρόνια είχες επιλέξει την οργή αντί της συμπόνιας. Αυτοκατηγορείσαι τώρα γιατί δεν είδες καθαρότερα στο παρε...

"Ο βασικός άξονας των Cantos δεν είναι ο αγώνας σου ενάντια στην οικονομική και κοινωνική διαφθορά της εποχής σου - τον οποίο πιστεύεις ότι τελικά έχασες. Ο θεμελιώδης αγώνας σου, αυτόν που αντιλήφθηκες στο τέλος, είναι εκείνος τον οποίο τελικά κέρδισες, ανακαλύπτοντας εκ νέου και αναγνωρίζοντας την αξία και τη δύναμη της συμπόνιας και της αγάπης. Δεν ισχυρίζομαι βέβαια ότι η αναγνώριση σού έφερε γαλήνη. Βλέπω ότι νιώθεις συντετριμμένος από το γεγονός ότι για τόσα χρόνια είχες επιλέξει την οργή αντί της συμπόνιας. Αυτοκατηγορείσαι τώρα γιατί δεν είδες καθαρότερα στο παρε...

Οι άνθρωποι του 19ου αιώνα βρέθηκαν αντιμέτωποι με πρωτοφανείς πολιτικές, οικονομικές, θρησκευτικές και διανοητικές προκλήσεις. Οι αποστάσεις συρρικνώνονταν, νέες πόλεις ξεφύτρωναν, ιδιοφυείς εφευρέσεις μεταμόρφωναν το βιομηχανικό τοπίο, νέες ιδέες σχηματίζονταν σχετικά με τον Θεό, τις ανθρώπινες ικανότητες, τη βιομηχανία, την επανάσταση, τις αυτοκρατορίες, τα πολιτικά συστήματα - και, πάνω απ’ όλα, σχετικά με τη μορφή που θα έπαιρνε το μέλλον. Ο Καρλ Μαρξ, γιος Εβραίου προσήλυτου στον χριστιανισμό από τη Ρηνανία, πραγματοποίησε μία από τις πιο εξέχουσες και καθηλωτικές συ...

Άρχισα να μαζεύω παραλειπόμενα και παράδοξα της λογοτεχνικής οικογένειας από τα φοιτητικά μου χρόνια στην Αγγλία, πατρίδα της ειρωνείας, του σαρκασμού και ενός ιοβόλου χιούμορ που εξακοντίζεται ευθύβολο, αλλά με μεγάλη χάρη και κομψότητα, ιδίως μεταξύ ομοτέχνων. Αργότερα, τα ευρήματά μου πλουτίστηκαν με ανάλογα στιγμιότυπα από την πολιτική και τις άλλες τέχνες. Καθώς τα χρόνια περνούσαν, αυτή η συνήθεια, καλό αντίδοτο στις πικρίες που μπορεί να γεννήσει ο εγχώριος λογοτεχνικός μικρόκοσμος (αφού η κακολογία δεν έχει πατρίδα), δεν με εγκατέλειψε... (από την Εισαγωγή)

Αυτή η συλλογή έχει μερικές από τις Καλύτερες Ιστορίες με Φαντάσματα. Και απαντά σε μία σειρά από σπουδαίες ερωτήσεις: Ποιοι φοβούνται περισσότερο; Οι άνθρωποι τα φαντάσματα... ή τα φαντάσματα τους ανθρώπους; Τι αξεδιάλυτα μέσα στον χρόνο μυστικά μπορεί να κρύβει ένα μισοχαλασμένο, ταπεινό πατίνι; Πόσο κρύο μπορεί να είναι ένα παλιό κέρμα, παρμένο από τον θησαυρό ενός αληθινού φαντάσματος; Υπάρχουν άραγε φαντάσματα που μπορούν να μας βοηθήσουν να λύσουμε μεγάλα αστυνομικά μυστήρια; Ποιοι σπουδαίοι, και ποιοι ανώνυμοι, κατοικούν στον βυθό - και τι ρόλο παίζουν οι ατέλειωτ...

Το 1935 η Λουίζα Ντάρρελ και τα τέσσερα παιδιά της -ο Λόρενς (Λάρρυ), ο Λέζλι, η Μάργκαρετ (Μάργκο) και ο Τζέραλντ (Τζέρρυ)- πήγαν να ζήσουν στην Κέρκυρα. Η οικογένεια Ντάρρελ απαθανατίστηκε στο εµβληµατικό βιβλίο του Τζέραλντ Ντάρρελ "Η οικογένειά µου και άλλα ζώα", καθώς και πρόσφατα στην τηλεοπτική µεταφορά του βιβλίου "Η οικογένεια Ντάρρελ". Ποια ήταν όµως η αληθινή ζωή των µελών της µοναδικής αυτής οικογένειας; Ποιος ήταν ο λόγος που εγκαταστάθηκαν στην Κέρκυρα - και τι απόγιναν αφού έφυγαν από το νησί; Η πραγµατική ιστορία των Ντάρρελ είναι αντάξια της µεγάλης λογο...

Ο William Blake (1757-1827), ο οραματιστής ποιητής που κάποτε χλευάστηκε ως παράφρων και σήμερα τιμάται ως μεγαλοφυία, συγκαταλέγεται ανάμεσα στους μείζονες ποιητές της αγγλικής λογοτεχνίας. Κοινή είναι η διαπίστωση των μελετητών της ποίησής του, πως το αξιόλογο έργο του, δημιουργία και απεικόνιση ταυτόχρονα ενός πολύπλευρου μυθολογικού συστήματος, συνιστά ένα πρώτης τάξεως επίτευγμα. Αντιμετωπίζοντας με το αντισυμβατικό του βλέμμα θέματα τόσο ιερά και απαραβίαστα όσο η θρησκεία, η ηθική, η τέχνη και η πολιτική, κοινωνικός επαναστάτης και "ήρωας της φαντασίας" μαζί, ο Blake...

Τρεις διαφορετικές ενότητες συναπαρτίζουν την ποιητική συλλογή της Μαρίας Τοπάλη. Προηγούνται χρονικά τα χαϊκού, µαρτυρώντας τη σταθερή έλξη που ασκεί στην ποίηση η σταθερή φόρµα και ο µινιµαλισµός, ιδίως όταν η φλόγα της απειλείται και τρεµοσβήνει. Έπεται η ενότητα "Τα καινούρια ρούχα του βασιλιά", που αποτυπώνει, ανάµεσα στα άλλα, και την αναµέτρηση µε ό,τι θα µπορούσε να θεωρηθεί "πνεύµα της εποχής". Στο "Οι λέξεις µου" δοκιµάζονται οι αντοχές του ποιητικού λόγου ως βηµατισµού επιβίωσης στο αθηναϊκό κέντρο, ενώ µε το «Βιβλίο Ιούλιος Βερν» επιχειρείται µια αφήγηση για τη...

Στις αρχές του δέκατου έβδοµου αιώνα ένας σακάτης, γκριζοµάλλης, σχεδόν φαφούτης βετεράνος των πολέµων της Ισπανίας ενάντια στην Οθωµανική Αυτοκρατορία εξέδωσε ένα βιβλίο. Πρόκειται για την ιστορία ενός φτωχού ευγενή που του έχει σαλέψει από τα πάµπολλα ιπποτικά µυθιστορήµατα που έχει διαβάσει, ο οποίος, ζώντας µέσα στην αυταπάτη ότι είναι περιπλανώµενος ιππότης, µπλέκεται σε κωµικές περιπέτειες. Το βιβλίο αυτό, ο Δον Κιχότης, πούλησε έκτοτε περισσότερα αντίτυπα από οποιοδήποτε άλλο βιβλίο εκτός από την Αγία Γραφή κι έκανε τον συγγραφέα του, τον Μιγέλ ντε Θερβάντες, τον πιο...

"Τολμώ να σημειώσω στη φροντίδα και των γνώριμων και των αγνώριστων φίλων μου πως τα "Σημειώματα στο περιθώριο" σχετιζόμενα με το ατύπωτο βιβλίο (αν θα τυπωθή) της "Ποιητικής μου" είναι για μένα σε πολλά η ποιητική μου η ίδια σε ό,τι μπορεί να κλείση γενικώτερα ή βραχυλογικώτερα εκφρασμένο. Ή, καλύτερα είναι τα "Σημειώματα στο περιθώριο" μια εισαγωγή στην "Ποιητική μου", καθώς είναι "Ο Δωδεκάλογος του Γύφτου" τα προπύλαια που μας μπάζουν στη "Φλογέρα του Βασιλιά". Στα σημειώματά μου αυτά βρίσκεται συγκεντρωμένο όλο σχεδόν το στοχαστικό μου σύνολο". Κωστής Παλαμάς Τα...

Στους μύθους, κάθε μεταμόρφωση προϋποθέτει έναν [θ]άνατο ή ένα [θ]αύμα και, οπωσδήποτε, την εμπλοκή κάποιου [θ]εού. Στη δεύτερη συλλογή της Όλγας Παπακώστα, η Κάρμεν Οβίδη διακτινίζεται στον χώρο και στον χρόνο αλλάζοντας πρόσωπα και προσωπεία, καταμετρά απώλειες και, μεταμορφωμένη πια, βρίσκει επιτέλους τα γυαλιά της.

Σε αυτή τη νέα βιογραφία του Ιωσήφ Στάλιν, ο Όλεγκ Χλεβνιούκ δίνει τεκμηριωμένες απαντήσεις σε ερωτήματα που επί δεκαετίες έχουν προβληματίσει ιστορικούς και πολιτικούς επιστήμονες, αλλά και το ευρύ κοινό. Πώς ο Στάλιν εξελίχθηκε από ασήμαντο επαναστάτη σε έναν από τους πιο ισχυρούς ανθρώπους στην ιστορία; Πώς κατόρθωσε πρώτα να κατισχύσει των ανταγωνιστών του στους κόλπους της σοβιετικής ηγεσίας, έπειτα να υποτάξει το Κομμουνιστικό Κόμμα και τον Κόκκινο Στρατό στην προσωπική του εξουσία, για να οικοδομήσει τελικά μια αυτοκρατορία της οποίας το φάντασμα εξακολουθεί να στοιχ...

Κατέφυγε σε µύθους για πρόσχηµα, έψαξε στη ζωγραφική για αποδείξεις, στους ξένους στίχους για στήριξη, έστησε ιστορίες για δύο, βρήκε φωτογραφίες για εµφάνιση, µα πάλι κάτι έλειπε. Δεν πειράζει, σκέφτηκε και συνέχισε να γράφει.

Στην "Αυτοπροσωπογραφία του λευκού", ο Χάρης Βλαβιανός -επτά χρόνια μετά την τελευταία του ποιητική κατάθεση- επανέρχεται, με βλέμμα ανανεωμένο, σε γνώριμους τόπους της ποίησής του, διευρύνοντας ακόμη περισσότερο ωστόσο το πεδίο των στοχαστικών και γλωσσικών του αναζητήσεων. Ο απωλεσθείς παράδεισος του οριστικά χαμένου αλλά εξακολουθητικά αναζητούμενου νοήματος, η επισφάλεια των λέξεων ενώπιον του τραύματος του παρελθόντος, αλλά και η αδυναμία επικοινωνίας στις καθημερινές επαφές, η διακειμενικότητα ως καταστατική συνθήκη της ποιητικής γραφής, ο ποιητής ως κρίκος μιας μακρά...

Συσκευές που μετρούν το αόρατο, παρωχημένες εικόνες ιστορικών συμβάντων, αφηγήσεις σε τέταρτο πρόσωπο που ανασυντάσσεται κατά βούληση, κατονομάζοντας τον θεατή ως αναγνώστη εικονικών εξελίξεων. Το κεντρικό σημείο είναι η κίνηση και ο κραταιός ήχος, oι σιωπηλές ριπές των λεπτών αποχρώσεων που τους γυροφέρνουν. Από στιγμή σε στιγμή οι οπτικοί κραδασμοί θα εκραγούν, τάχα, σε πεδία λεκτικών αυτοσχεδιασμών. Τα έργα συνδέονται με ένα άθροισμα ετεροθαλών, μικροκειμένων, γραμμένων από σαράντα συγγραφείς ειδικά για να συνοδέψουν τα λεκτικά αυτά μηχανήματα και σχηματίζουν ένα ρέον...