Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το μυαλό σημαίνει ΕΣΠΕΡΙΝΟ. Η καρδιά σημαίνει όρθρο. Όπως: με την ελπίδα ξεκινώ κάθε πρωί. Απελπισμένος είμαι κάθε βράδυ. Μα συμβιβάζομαι με μια απελπισμένη ΕΛΠΙΔΑ: Όλη η ΖΩΗ δεμένη με ΘΡΗΣΚΕΙΑ, που σημαίνει ΠΙΣΤΗ στην Ανθρωποποίηση του Θεού και στη Θεοποίηση του Ανθρώπου. Ονειροφαντασία. Όσο η λαμπάδα του Ήλιου συνεχίζει να φωτίζει το γλυκό το δειλινό, ως το τέλος έχω χρέος να στοχάζομαι για τη ΖΩΗ και την ΑΛΗΘΕΙΑ, την ΑΓΑΠΗ και τον ΠΟΝΟ.

Υπάρχουν δύο βασικοί λόγοι που οδήγησαν στην έκδοση αυτή. Ο πρώτος είναι η αύξηση του ενδιαφέροντος όλο και μεγαλύτερου αριθμού ανθρώπων για το φαινόμενο της πυροβασίας των Ελλήνων της Θράκης και της Μακεδονίας. Οι άνθρωποι αυτοί, επιστήμονες ή όχι, ντόπιοι ή αλλοδαποί έρχονται κάθε χρόνο (21 Μαΐου) στις περιοχές που βρίσκονται οι ρίζες και οι πηγές του εθίμου, διψασμένοι για να το ιδούν, να το θαυμάσουν και να το αποκρυπτογραφήσουν. Και οι περιοχές αυτές του Ελληνικού χώρου, είναι ένα αληθινό ορυχείο πολύτιμων λαογραφικών, εθνολογικών και ψυχοβιολογικών ευρημάτων, που δυστ...

Περιέχει: Πρόλογος, Χαιρετισμός, Εισαγωγή, Σύντομο βιογραφικό, Πεδία έρευνας, Εργογραφία, κείμενα για το έργο του Β. Δ. Αναγνωστόπουλου, γλώσσα και λογοτεχνία στην εκπαίδευση, προφορική λογοτεχνία και λαϊκή παράδοση, ζητήματα παιδικής και εφηβικής λογοτεχνίας, Ευρετήριο.

H αγάπη -αυτή η αρετή των αρετών- είναι ένα από τα βαθύτερα συναισθήματα του ανθρώπου, που πηγάζει από την έμφυτη τάση του για επικοινωνία, συνδρομή, προστασία και συνεργασία. Αυτή η ενστικτώδης παρόρμηση του ατόμου, η φιλάνθρωπη διάθεση, μπορεί να καλλιεργηθεί, ν’ αναπτυχθεί και να επικαλύψει (κατά το μεγαλύτερο μέρος) το αντίθετο ένστικτο της επιθετικότητας. Η αγαπητική σχέση των ανθρώπων είναι πολυδιάστατη και πολυώνυμη: φιλότης, φιλία, έρως, αγάπη, στοργή, amore, sex, love, liebe, lubov... Εξάλλου η αγάπη αποδείχνεται πιο δυνατή απ’ τον έρωτα, γιατί πλεονεκτεί σε χρονικ...

Όσα και να γράψει κανείς για τη Λαϊκή Παράδοση, πάντα και πάντοτε θα είναι λίγα και ελλιπή, γιατί έχει να παλέψει με μια ασύνορη θάλασσα ζωής που δεν γεωμετρείται και δεν εξαντλείται. Η Λαϊκή παράδοση μοιάζει με αγλαόκαρπο δέντρο και ταυτόχρονα με δάσος, μοιάζει με απέραντη πεδιάδα, πολύανθη και πολύχρωμη. Γεννιόμαστε και ζούμε μέσα σ' αυτή, τρεφόμαστε και μεγαλώνουμε, σπουδάζουμε και σταδιοδρομούμε επαγγελματικά, δημιουργούμε οικογένεια και νέους βιολογικούς βλαστούς. Γίνεται, όχι πάντα διακριτικά, η μοίρα, που μας αλυσοδένει αλλά και μας ελευθερώνει, μας προσφέρει ασφάλει...

Οι γλώσσες που διαθέτουν μεγαλύτερο πλούτο λεκτικών και συντακτικών μορφών για να εκφράσουν, έστω και κατά προσέγγιση, τα νοήματα που αναπτύσσονται μέσα στο κλίμα του ευρωπαϊκού κόσμου, είναι οι κλασσικές γλώσσες, η αρχαία ελληνική και η λατινική. Γι’ αυτό αποδίδουν με μεγαλύτερη προσέγγιση την ουσία των νοημάτων και είναι οριστικότερες οι διατυπώσεις των. Και γι’ αυτό, μαθαίνοντας τις γλώσσες αυτές, μαθαίνει κανείς και να σκέπτεται ακριβέστερα και να εκφράζει τη σκέψη του κυριολεκτικότερα και συνοπτικότερα. Κ. Τσάτσος

Ο ανθρώπινος λόγος: οι λέξεις και οι φράσεις οι έμφορτες από πείρα, σοφία, ήθος και καλαισθησία, που έχουν γραφεί κατά καιρούς από ανθρώπους των Γραμμάτων και των Τεχνών, είναι μια παρακαταθήκη πολιτισμού, γνώσης και καλλιέργειας. Ως αρχή και αυτής της συλλογής των προσωπικών Ψηφίδων Ιδεών, παραθέτουμε μερικούς σοφούς αφορισμούς και διαλογισμούς μεγάλων φυσιογνωμιών του πνεύματος. Υπενθυμίζουμε, ότι ο Αθηναίος ποιητής Μένανδρος (343?291), κέρδισε την αθανασία με 866 "Γνώμες Μονόστιχες".

Μιλώντας για τον γνωμικό λόγο (sαν ποιητικοφιλοσοφικό κράμα) ένας Ινδός σοφός δάσκαλος, ο Μπαγκουάν Σρι Ραzνίς (στο βιβλίο του: "Η κρυμμένη αρμονία του Ηράκλειτου"), αναφέρει πως "Στην Ανατολή βρίσκονται παράλληλοι στοχαστές με τον Ηράκλειτο, κι αυτοί είναι οι δάσκαλοι και οι ποιητές του Ζεν, ιδίως στην ποίηση που είναι γνωστή σαν "χάικου". Ένας απ’ τους μεγαλύτερους του είδους είναι ο Μπασό, που έχει γράψει μικρά χάικου, τρεις στίχους μόνο, μικρά αποσπάσματτα, σαν τα χρησμικά αποφθέγματα του Ηράκλειτου. Κάθε του απόσπασμα είναι αυτοτελές σα διαμάντι- κάθε εγκοπή του έχει...

Η ιδιαίτερη - και συστηματική ενασχόλησή μας με τον "Γνωμικό λόγο" μας κάνει να υπενθυμίζουμε κατά καιρούς τη σημασία και την εμβέλεια αυτού του λογοτεχνικού και φιλοσοφικού (μαζί) είδους του λόγου, που διακρίνεται για τη λακωνική συντομία του, την κυριολεξία της διατύπωσης, τη σαφήνεια του νοήματος, την ευθυβολία του στόχου και την χρησιμότητά του να προκαλεί στον αναγνώστη κεντρήμα- τα δικού του στοχασμού. Χαρακτηριστικά γνωρίσματα των ΨΗΦΙΔΩΝ είναι η νοηματική και εκφραστική ακρίβεια και πληρότητα, η δωρικότητα του ύφους, η παραστατικότητα, η έξαρση μιας λεπτομέρειας...

Αντί Προλόγου Ο Όμηρος θεωρείται ο πρώτος τραγικός συγγραφέας. Οι ραψωδίες του Ομήρου δεν έχουν μόνο περιπετειώδεις ιστορίες Θεών, Ηρώων και Πολέμων, Μύθων και Περιπετειών, που περιορίζονται σε γραμματικές και συντακτικές διδαχές και φιλολογικούς σχολαστικισμούς, αλλά περιέχουν και υψηλής αξίας ψηφίδες ιδεών, γνωμικές ρήσεις σοφίας, ηθικές παραινέσεις, επιγράμματα και γνωστικά αξιώματα ευσύνοπτου και έντεχνου λόγου, όπως και αποφθέγματα αξιομνημόνευτα. Αυτά τα "γνωμικά" τού Ομήρου, είναι κρυσταλλάκια του στοχασμού, που έγιναν διαμάντια για να χαράξουν το γυαλί της σκέψη...

Στόχος του ανθρώπου που σκέπτεται είναι η επίλυση των βιοτικών και πνευματικών προβλημάτων στη ζωή. Στοχάζεται λοιπόν, δηλαδή σκοπεύει, σημαδεύει το στόχο του και προσπαθεί με όλες του τις δυνάμεις να πετύχει σωστά. Το ίδιο συμβαίνει και στον συγγραφέα αυτού του βιβλίου με τους "γνωμικούς στοχασμούς". Όλοι αυτοί οι προσωπικοί μου "αφορισμοί" είναι το μέλι που παρασκεύασα από το νέκταρ των ανθέων που τρύγησα -από αναγνώσματα και από τις ιδέες που μου πρόσφεραν οι συνειρμοί και η φαντασία · η παρατήρηση και η αιτιογνωσία του κάθε γεγονότος.

Στόχος του ανθρώπου που σκέπτεται είναι η επίλυση των βιοτικών και πνευματικών προβλημάτων στη ζωή. Στοχάζεται λοιπόν, δηλαδή σκοπεύει, σημαδεύει το στόχο του και προσπαθεί με όλες του τις δυνάμεις να πετύχει σωστά. Το ίδιο συμβαίνει και στον συγγραφέα αυτού του βιβλίου με τους "γνωμικούς στοχασμούς". Όλοι αυτοί οι προσωπικοί μου "αφορισμοί" είναι το μέλι που παρασκεύασα από το νέκταρ των ανθέων που τρύγησα -από αναγνώσματα και από τις ιδέες που μου πρόσφεραν οι συνειρμοί και η φαντασία · η παρατήρηση και η αιτιογνωσία του κάθε γεγονότος.

Στόχος του ανθρώπου που σκέπτεται είναι η επίλυση των βιοτικών και πνευματικών προβλημάτων στη ζωή. Στοχάζεται λοιπόν, δηλαδή σκοπεύει, σημαδεύει το στόχο του και προσπαθεί με όλες του τις δυνάμεις να πετύχει σωστά. Το ίδιο συμβαίνει και στον συγγραφέα αυτού του βιβλίου με τους "γνωμικούς στοχασμούς". Όλοι αυτοί οι προσωπικοί μου "αφορισμοί" είναι το μέλι που παρασκεύασα από το νέκταρ των ανθέων που τρύγησα -από αναγνώσματα και από τις ιδέες που μου πρόσφεραν οι συνειρμοί και η φαντασία · η παρατήρηση και η αιτιογνωσία του κάθε γεγονότος.

Η ιδιαίτερη - και συστηματική ενασχόλησή μας με τον "Γνωμικό λόγο" μας κάνει να υπενθυμίζουμε κατά καιρούς τη σημασία και την εμβέλεια αυτού του λογοτεχνικού και φιλοσοφικού (μαζί) είδους του λόγου, που διακρίνεται για τη λακωνική συντομία του, την κυριολεξία της διατύπωσης, τη σαφήνεια του νοήματος, την ευθυβολία του στόχου και την χρησιμότητά του να προκαλεί στον αναγνώστη κεντρήμα - τα δικού του στοχασμού. Χαρακτηριστικά γνωρίσματα των ΨΗΦΙΔΩΝ είναι η νοηματική και εκφραστική ακρίβεια και πληρότητα, η δωρικότητα του ύφους, η παραστατικότητα, η έξαρση μιας λεπτομέρεια...