Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Επί χιλιάδες χρόνια πριν τον χριστιανισμό, οι παγανιστές λάτρευαν ένα Υιό Θεού. Ο Σωτήρας των παγανιστών γεννήθηκε κι αυτός από μια παρθένο στις 25 Δεκεμβρίου με μάρτυρες τρεις βοσκούς, μετέτρεψε το νερό σε οίνο, κρεμάστηκε επί ξύλου κι αναστήθηκε το Πάσχα, και προσέφερε το σώμα και το αίμα του ως Θεία Κοινωνία. Δεν ήταν άλλος από τον Διόνυσο τον Ζαγρέα. Οι παγανιστικοί μύθοι ξαναγράφτηκαν αιώνες αργότερα σαν τα ευαγγέλια του Ιησού Χριστού. Για την ύπαρξη του ιστορικού Ιησού δεν υπάρχουν αποδείξεις. Οι πρώτοι χριστιανοί γνώριζαν ότι η ιστορία του Ιησού ήταν μόνο ένας μύθος....

"Εάν με θανατώσετε", προειδοποίησε ο Σωκράτης τους Αθηναίους δικαστές του, "δεν θα βρείτε εύκολα άλλον σαν κι εμένα". Και όντως έτσι θα αποδεικνυόταν· ένα ποτήρι κώνειο ήταν αρκετό για να στερήσει τη δυτική φιλοσοφική παράδοση από τον άνθρωπο που περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον μπορεί να λέγεται ιδρυτής της. Ωστόσο, η επιρροή του δεν θα έσβηνε τόσο γρήγορα. Τα λόγια του τα κατέγραψε με φροντίδα ο αφοσιωμένος μαθητής του Πλάτων, τα διδάγματά του έφτασαν ως τους μεταγενέστερους, οι οποίοι, είκοσι επτά ολόκληρους αιώνες τώρα, τον θεωρούν δάσκαλό τους. Το πάντρεμα ιδεαλι...

Ο Πλάτων επινόησε το αντικείμενο της φιλοσοφίας όπως το γνωρίζουμε. Χωρίς το έργο του Πλάτωνα, η δυτική διανόηση θα ήταν πράγματι αδιανόητη. Ο Πλάτων άσκησε τη μεγαλύτερη επιρροή από κάθε άλλον φιλόσοφο, σε κάθε εποχή και σε κάθε φιλοσοφικό πεδίο. Ακόμα και οι διανοητές εκείνοι που απέρριψαν τις απόψεις του Πλάτωνα, ήρθε η στιγμή που αναγκάστηκαν να δουλέψουν πάνω σ' αυτές. Ο πλατωνισμός αποτέλεσε τη βάση και το υπόβαθρο του χριστιανισμού. Τροφοδότησε με τις ιδέες του πολλά φιλοσοφικά ρεύματα από την απαρχή του έως και τις ημέρες μας. Ο Πλάτων, είναι, ίσως, ο μεγαλύτερος φι...

Ο Αρθούρος Σοπενχάουερ (1788-1860) διακρίνεται στο πάνθεον των δυτικών φιλοσόφων ως ο εκφραστής μιας απόλυτα απαισιόδοξης αντίληψης της ζωής και υπέρμαχος της υπεροχής της βούλησης εις βάρος της νόησης, στοιχείο που υπογραμμίζει το έργο που συνθέτει, με σκοπό την περιγραφική απεικόνιση της διανοητικής υπόστασης του ανθρώπου. [...]

Τέσσερεις αγαπημένες κι αχώριστες φίλες: η εσωστρεφής και διακριτική Κρις, η καλλιεργημένη και δραστήρια Σούζαν, η ωραία και υπέρκομψη Μπάρμπαρα, παλιό αστέρι των καλλιστείων, η γοητευτική και διάσημη δικηγόρος Βίκι. Όλες τους νέες και ανεξάρτητες οικονομικά, με πετυχημένους συζύγους, χαριτωμένα παιδιά και πολυτελή σπίτια. Όλα στη ζωή τους μοιάζουν τέλεια τακτοποιημένα, ο έρωτας, ο γάμος, η φιλία, η καριέρα. Συναντιώνται μια φορά την εβδομάδα σε ακριβά ρεστοράν ή καφέ, και ανταλλάσσουν τα νέα τους. Σ' αυτή την ασυννέφιαστη ζωή, θα έρθει μια στιγμή που όλα θ' αλλάξουν. Σαν ά...

Είναι γενικά αποδεκτό ότι ένα μεγάλο τμήμα του μαρξιστικού έργου έχει φιλοσοφική ταυτότητα, αλλά από την άλλη ο ίδιος ο Μαρξ κρατούσε μια απόλυτα περιφρονητική στάση προς τη φιλοσοφική αντιμετώπιση των πραγμάτων. Στην περίφημη ενδέκατη θέση του στον Φόυερμπαχ δήλωσε, "Οι φιλόσοφοι έχουν μέχρι τώρα ερμηνεύσει τον κόσμο με διάφορους τρόπους, το ζήτημα, όμως, είναι να τον μεταβάλλουμε".

Ο Σπινόζα γεννήθηκε για να παρεξηγηθεί. Η θεολογία του κατηγορήθηκε ότι είναι μια θεολογία χωρίς θεό. Στο μοναδικό και άκρως σημαντικό έργο του με τίτλο "Ηθική" θέτει τα ερωτήματα που απασχολούν τον άνθρωπο από καταβολής κόσμου. Ποιοι είμαστε; Από τι αποτελείται ο κόσμος; Τι είμαστε εμείς οι άνθρωποι μέσα στο σχήμα των πραγμάτων; Είμαστε ελεύθεροι; Γιατί υπάρχουμε; Πώς θα έπρεπε να ζούμε; Γιατί είμαστε εμείς κι όχι κάποιοι άλλοι; [...]

Το Tractatus Logico-philosophicus (Λογικο-φιλοσοφική Πραγματεία) που εκδόθηκε το 1921 είναι το μεγαλειώδες έργο του. Τα βασικά θέματα που πραγματεύεται είναι η φύση της έκφρασης, τα όρια της σκέψης και της γλώσσας και ο χαρακτήρας της λογικής ανάγκης και των προτάσεων της λογικής. Το βιβλίο αυτό αποτέλεσε πηγή έμπνευσης και δημιουργίας του Κύκλου της Βιέννης, της πιο αντιπροσωπευτικής ομάδας του φιλοσοφικού κινήματος του "λογικού θετικισμού" που δέσποσε στα μεσοπολεμικά χρόνια. Αποτέλεσε επίσης την πιο σημαντική επίδραση στη σχολή ανάλυσης του Κέμπριτζ στις δεκαετίες του 19...

Τρεις ισχυροί άνθρωποι, τρεις μετενσαρκώσεις του Πυθαγόρα, σε ένα παιχνίδι εξουσίας χωρίς κανόνες και όρια... Ένα δυνατό θρίλερ που αποκαλύπτει όλη τη σοφία και τη δύναμη της πυθαγόρειας φιλοσοφίας.

Το νέο μεγαλειώδες μυθιστόρημα του Ρόιντον Μίστρι μιλάει για την οικογενειακή αγάπη, για το καθήκον, για την πολιτική και προσωπική διαφθορά, για τη δύναμη της μνήμης να κρατά την αλήθεια ζωντανή και για τον κίνδυνο που ελλοχεύει όταν αρνούμαστε την μνήμη. Τρυφερό και σκληρό, κωμικό και τραγικό, είναι ένα καλειδοσκοπικό, βαθιά ανθρώπινο μυθιστόρημα.

Η Φλαβία Γέμινα βρίσκεται στην Πομπηία για διακοπές με τους τρεις αχώριστους φίλους της. Ένας παλιός γρίφος κρύβει έναν πολύτιμο θησαυρό. Κι ενώ τα παιδιά βρίσκονται κοντά στη λύση του γρίφου, το έδαφος αρχίζει να σείεται και ο Βεζούβιος ξερνάει φωτιά και λάβα...

"Στεγνό, σκοτεινό και ...πληκτικό." Αυτή ήταν η κριτική που έκανε ο ίδιος ο Καντ για την πρώτη του κριτική, την Κριτική του Καθαρού Λόγου - και εξόργισε τους φοιτητές από τότε που επέκτεινε τους χαρακτηρισμούς αυτούς και στο υπόλοιπο έργο του. Παρά την έκταση και το απαγορευτικό της περιεχόμενο, η ηθική φιλοσοφία του Καντ εξακολούθησε να τραβά την προσοχή κάθε σοβαρού στοχαστή της φιλοσοφίας.

Ο χορός του θανάτου άρχισε πριν από πέντε μέρες, στην αρχή της μεγάλης γιορτής των Πανιωνίων. Αν με ρωτούσες τότε, σίγουρα δεν θα μπορούσα να μαντέψω ποτέ ότι τα πράγματα θα εξελίσσονταν έτσι. Όλο τον ανοιξιάτικο μήνα του Θαργηλιώνος δούλευα κάτω από το άγρυπνο μάτι του αρχιερέα Κρίασου, ώστε να ετοιμάσω τους ιερούς χώρους του Πανιωνίου για τη γιορτή και τους μεγάλους αθλητικούς αγώνες. Αθλητές και θεατές από τις δώδεκα πόλεις της Ιωνικής Συμμαχίας θα συνέρρεαν στην γιορτή, τη μεγαλύτερη από όλες τις θρησκευτικές εκδηλώσεις σε τούτο το μέρος του Ελληνικού Κόσμου... Αθλητές...

Στην οδό Σίνκο δε Μάγιο, ένας λατερνατζής παίζει το Φαρολίτο. Ο κόσμος του δίνει νομίσματα επειδή εκείνη η μελαγχολική μουσική τους ξύπνσε τη μνήμη ενός πατέρα, ενός αγαπημένου, ενός παιδιού που το πήρε ο Θεός... Κι ήταν λες κι αυτή η μουσική ξύπνησε σ' ένα κομμάτι της καρδιάς μου πράγματα από μια εποχή που δε θυμόμουν πια. Τη γεύση ενός καραμέλο... Την παραλία Καλέτα, όπου το κορίτσι με τα καραμελένιο δέρμα αναδύεται από τον αφρό του Ακαπούλκο... Τη μητέρα μου να ποτίζει τις ντάλιες της με το λάστιχο και να βρέχει τα πόδια της, πόδια ινδιάνικα, κόμο δε μπάρο, σαν τον κόκκ...

4ος μ.Χ. αιώνας. Ένας νεαρός Ρωμαίος ευγενής, ο Μάρκος, ο γιος, σύμφωνα με κάποιον μύθο, του Αρχάγγελου Μιχαήλ, αναζητεί νόημα και σταθερότητα σε έναν ταραγμένο, διεφθαρμένο κόσμο, όπου οι παλιοί θεοί ψυχορραγούν, αλλά τα μυστήριά τους εξακολουθούν να γοητεύουν τον λαό. Η νέα θρησκεία απειλείται από νέους βαρβαρισμούς. Ο Μάρκος, αναλαμβάνοντας μυστική αποστολή, ταξιδεύει σε όλη την αυτοκρατορία, από την Ιταλία έως την Ελλάδα και από το Βυζάντιο έως το στρατόπεδο του Γότθου Αλάριχου και τη χώρα των Ούννων του Αττίλα. Θα αποθεωθεί και θα ατιμωθεί. Μυριάδες πειρασμοί θα τον πο...

Από τους μυστηριώδεις φύλακες του Ιερού Δισκοπότηρου στην όπερα του Βάγκνερ Πάρσιφαλ μέχρι τον δαιμονικό αντιήρωα Βριένιο Μπουά-Γιλβέρδο, στον Ιβανόη του Ουόλτερ Σκοτ, οι Ιππότες του Ναού του Σολομώντος υπήρξαν η πηγή που τροφοδότησε την πιο αχαλίνωτη φαντασία. Ποιοι ήταν, όμως, οι Ναΐτες; Ποιος ή τι κρυβόταν πίσω από την τεράστια δύναμη και εξουσία τους; Τι προκάλεσε την πτώση τους; Σ' αυτήν την γλαφυρή ιστορική αφήγηση, ο Πάιερς Πολ Ριντ, διαχωρίζει τον μύθο από την παραγματικότητα. Σκιαγραφεί την ιστορία του Ναού και των τριών θρησκειών -Ιουδαϊσμού, Χριστιανισμού και Ι...

Ενδιαφέρουν κανέναν τα ελληνικά; Ποιον και γιατί; Είναι οι Έλληνες σημαντικοί για την ιστορία του Δυτικού πολιτισμού; Αυτή η διεπιστημονική μελέτη επικεντρώνεται σε χρονικές στιγμές της ιστορίας κατά τις οποίες έγιναν σφοδρές αντιπαραθέσεις σχετικά με τους Έλληνες συγγραφείς και την αρχαία ελληνική γραμματολογία -αντιπαραθέσεις σχετικά με το αν οι αρχαίοι Έλληνες συγγραφείς έπρεπε να μελετώνται και να διδάσκονται στα εκπαιδευτικά ιδρύματα της Ευρώπης κατά την Αναγέννηση. Ο συγγραφέας διερευνά διεξοδικά την πολεμική που αναπτύχθηκε στη Δύση εναντίον της μελέτης των ελληνικών...

Τώρα δίνεται το σύνθημα, τα άλογα μαστιγώνονται και η άμαξα κατεβαίνει με τραντάγματα τον σκοτεινό δρόμο, μ' έναν κρανοφόρο στρατιώτη καθισμένο δεξιά κι έναν αριστερά και τον Οβίδιο, τον εξόριστο, ανάμεσά τους. Φλόγες ξεπηδούν από τα μάτια και τα στόματα πέτρινων φαναριών και ο μπλε νυχτερινός αέρας στροβιλίζεται γύρω τους σαν νερό. Ο Παλατίνος λόφος με τις ωραίες επαύλεις, επιπλέει αριστερά του, ο Καπιτωλίνος με τους λαμπρούς ναούς στα δεξιά του· το δικό του σπίτι χάνεται πίσω μακριά. Τα κρύα χέρια του είναι σφιγμένα πάνω στο σακίδιό του και ατενίζει, με μάτια υγρά, όμοια...