Τσάτσος Δημήτρης Θ. 1933-2010
Tsátsos Dimítris Th.
Ο Δ. Θ. Τσάτσος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1933. Σπούδασε Νομικά στην Αθήνα και στη Χαϊδελβέργη. Το 1965 εργάστηκε ως ερευνητής στο Max-Planck Institut. To 1968 εκλέγεται υφηγητής και διδάσκει στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Βόννης. Την ίδια χρονιά εκλέγεται υφηγητής του Συνταγματικού Δικαίου στη Νομική Αθηνών. Το δικτατορικό όμως καθεστώς δεν του επιτρέπει να διδάξει. Το 1969 εκλέγεται καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, αλλά δεν διορίζεται από τη δικτατορία. Το 1970 εκλέγεται μόνιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Βόννης. Το 1973 είναι πολιτικός κρατούμενος λόγω της αντιδιδακτορικής του δράσης. Το 1974, ως υφυπουργός της Ανώτατης Παιδείας στην Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας, θεσπίζει τα μέτρα κάθαρσης στα Πανεπιστήμια κατά των συνεργατών της δικτατορίας. Το 1975, ως βουλευτής Αθηνών, ήταν ο γενικός εισηγητής για το Σύνταγμα εκ μέρους όλων των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Από το 1988 έως το 1992 διετέλεσε Πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Συνταγματολόγων. Από το 1980 έως και σήμερα είναι καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών και της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Hagen. Από το 1987 έως το 1997 ήταν Διευθυντής του Ερευνητικού Ινστιτούτου Ευρωπαϊκού και Γερμανικού Δικαίου των πολιτικών κομμάτων στο Πανεπιστήμιο του Hagen. To 1995 του απονεμήθηκε το "Πολιτιστικό Βραβείο Ευρώπη 1995". Είναι ιδρυτής και Πρόεδρος του Κέντρου Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου - Ιδρύματος Θεμιστοκλή και Δημήτρη Τσάτσου. Τον Ιούνιο του 1994 εκλέγεται ευρωβουλευτής. Το 1997 ήταν εισηγητής στο Ευρωκοινοβούλιο για τη Συνθήκη του Άμστερνταμ, η οποία τροποποίησε τη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Το 1998 του απονέμεται από την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας ο "Χρυσός Σταυρός του Τάγματος της Αξίας" για τη συμβολή του στην ειρήνη αγώνες κατά της δικτατορίας), στην ιδέα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, αλλά και στη γερμανική επιστημονική ζωή. Το 2002 η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας τον τιμά, ως πρωτεργάτη των ελληνογερμανικών σχέσεων, με την ανώτατη τιμητική διάκριση, του "Μεγαλόσταυρου του Τάγματος της Αξίας". Το Δεκέμβριο του 2001 αναγορεύεται επίτιμος διδάκτορας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Το Νοέμβριο του 2003 εκλέγεται επίτιμος καθηγητής του γερμανικού και ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου του Dusseldorf. Το Σεπτέμβριο του 2005 ανέλαβε την Προεδρία του Επιστημονικού Συμβουλίου του Ινστιτούτου Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Μετά τις εκλογές του 2009 υπήρξε σύμβουλος του υπουργού Εσωτερικών, Γιάννη Ραγκούση. Ο Δ. Θ. Τσάτσος έφυγε από τη ζωή τον Απρίλιο του 2010.
Πολιτεία
Τσάτσος Δημήτρης Θ. 1933-2010
Γαβριηλίδης (2010)
1. Πολιτεία. Ο τίτλος δημιουργεί την ψευδή εντύπωση μιας υπέρμετρης φιλοδοξίας, που ο συγγραφέας έτσι κι αλλιώς δεν δικαιούται να έχει. Ως υπότιτλος δηλώνει πως με τον τίτλο πολιτεία δεν εννοεί και δεν θα μπορούσε να εννοεί, παρά "ελάχιστα τινά περί πολιτείας". Έτσι ίσως διαφεύγει τον κίνδυνο να θεωρηθεί υπερφίαλος. 2. Η πολιτεία τον απασχόλησε μια ολόκληρη ζωή, και μάλιστα όχι μόνο διδακτικά και ερευνητικά -δηλαδή ως φιλοσοφικό, ιστορικό και θεσμικό φαινόμενο- αλλά και πρακτικά, έχοντας συμμετάσχει, λίγες βέβαια φορές, στους θεσμούς της, άλλοτε σε εθνικό επίπεδο και άλλ...
Όνειρο
Τσάτσος Δημήτρης Θ. 1933-2010
Γαβριηλίδης (2005)
Το βιβλίο αυτό δεν έχει πρόλογο. Υπάρχουν ζωές, στιγμές, συναισθήματα, αισθήματα, σχέσεις, πάθη, οδύνες που δεν επιδέχονται ούτε πρόλογο ούτε επίλογο. Ούτε επεξήγηση. Ή λειτουργούν μέσα μας "ως έχουν" ή είμαστε λάθος δέκτες. Πιο απλά: Υπάρχουν πράγματα που τα πολλά λόγια τα μικραίνουν, τα αλλοιώνουν, τελικά τα αδικούν αφάνταστα. Χωρίς πρόλογο λοιπόν. Το ονειρικό βίωμα που εδώ καταγράφω είναι η Άννυ μου. Για να αναβιώνει κάθε φορά στην ψυχή και στο νου όποιου πιάνει στα χέρια του αυτή την καταγραφή, εφόσον βέβαια, διαβάζοντάς την, μπορεί να την αισθανθεί. [...]
Ο θεσμός της αναπλήρωσης του Προέδρου της Δημοκρατίας κατά το ισχύον Σύνταγμα
Μάνεσης Αριστόβουλος Ι.
Σάκκουλας Αντ. Ν. (1993)
Ο διορισμός και η παύση των κυβερνήσεων στην Ελλάδα
Αναστασιάδης Γεώργιος Ολ.
University Studio Press (1981)
Ιστορία των σύγχρονων πολιτικών θεσμών της Ευρώπης
Συλλογικό έργο
University Studio Press (1999)
Οι εκπαιδευτικές ανάγκες του μαθήματος της ιστορίας των σύγχρονων πολιτικών θεσμών της Ευρώπης (που η διδασκαλία του έχει ανατεθεί στον καθηγητή Π. Πεφίδη και στον υπογράφοντα) οδήγησαν στην συγκρότηση αυτού του "διδακτικού βιβλίου" με βάση ορισμένα σημαντικά κείμενα ελλήνων και ξένων επιστημόνων όπως ο Αρ. Μάνεσης, ο Δ. Τσάτσος. ο Μ. Ντυβερζέ. ο Μ. Μιάιγ, ο Ρ. Σβάρτσενμπεργκ και ο Ε. Χομπσμπάουμ. Το κοινό νήμα που συνδέει αυτά τα κείμενα -και που δικαιολογεί έτσι την επιλογή τους- δεν είναι μόνο το ότι παρέχουν μια χρήσιμη εισαγωγική θεώρηση στην ιστορία των πολιτικών θεσ...
Η τοπική αυτοδιοίκηση στη σύγχρονη δημοκρατία
Παπαδημητρίου Γεώργιος Δ. 1944-2009
Σάκκουλας Αντ. Ν. (1993)
Η συνταγματική διάσταση της εξουσίας στο γάμο και στην οικογένεια
Βιδάλης Τάκης Κ.
Σάκκουλας Αντ. Ν. (1996)
Η προοπτική ενός συντάγματος για την Ευρώπη
Τσάτσος Δημήτρης Θ. 1933-2010
Εκδόσεις Σάκκουλα Α.Ε. (2003)
Εξαιρετικά επίκαιρη μετά την αποτυχία της Διακυβερνητικής Διάσκεψης και τα ζητήματα που ανέκυψαν για το Ευρωσύνταγμα, η έκδοση του συλλογικού τόμου "Η προοπτική ενός Συντάγματος για την Ευρώπη". Ο επιμελημένος τόμος, που εκδόθηκε από τον Τομέα Δημοσίου Δικαίου και Πολιτικής Επιστήμης και προλογίζει ο Ευρωβουλευτής και Καθηγητής της Νομικής κ. Ιωάννης Κουκιάδης, περιλαμβάνει σειρά μελετών γραμμένων από έγκριτους επιστήμονες αλλά και πολιτικούς, οι οποίες καλύπτουν όλο τα φάσμα των ζητημάτων που εγείρονται με τη σχεδιαζόμενη υιοθέτηση ενός ευρωπαϊκού Συντάγματος. Την έκδοση τ...
Η μεγάλη παρακμή
Τσάτσος Δημήτρης Θ. 1933-2010
Εκδόσεις Καστανιώτη (2006)
Θα έπρεπε να χαρακτηριστεί όχι ως βιβλίο αλλά ως αντιβιβλίο: Η εκπαίδευση δεν έχει στόχο την παιδεία. Η πολιτεία λειτουργεί αναξιόπιστα με τυπική νομιμοφάνεια. Η πολιτική, τα κόμματα, ο συνδικαλισμός έχουν περιεχόμενο παραγοντικό, αρχηγικό, κερδοσκοπικό και διασφαλιστικό ενός επαγγέλματος για ανεπάγγελτους. Η Εκκλησία κοροϊδεύει και εμάς και το Θεό, η δε Ευρώπη έγινε αγνώριστη μέσα από τον ελληνικό διάλογο. Η πρόταση είναι συνειδητή, έτσι την εννοεί ο συγγραφέας: Ανατροπή παντού.