Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μικρά κείμενα του Γιάννη Ευσταθιάδη, από τον περιοδικό Τύπο, για ποικίλα θέματα, με έμφαση στα μαζικά μέσα. Άρθρα, χρονογραφήματα, σχόλια, αφορισμοί. Κείμενα με μικρό βίο, μια και αναφέρονται σε θέματα περασμένης επικαιρότητας, τα οποία, όμως, δεν έχουν χάσει την αποτελεσματικότητά τους, αφού οι αιτίες που τα προκάλεσαν-φευ!- παραμένουν.

Η μουσική τριλογία του Γιάννη Ευσταθιάδη συγκεντρωμένη σε έναν τόμο. Η μνήμη, η ζωή, η μουσική αλλά και οι υπόλοιπες τέχνες, ακολουθούν απρόβλεπτες διαδρομές και σχεδιάζουν έναν πολιτιστικό χάρτη που ξεπερνά κατά πολύ τα όρια του προσωπικού. Αν, κατά βέβηλη παραφθορά ενός πασίγνωστου αφορισμού, μουσική είναι όσα ακούγονται, τα δοκίμια αυτά επιχειρούν να καταγράψουν τις ακροαστικές εμπειρίες από τη μουσική και να λειτουργήσουν σαν αποκωδικοποιητές μουσικών εντυπώσεων, όπως αυτές άναρχα συγκροτούν μέσα μας το δικό τους ηθικό corpus.

ΠΑΙΔΙΚΟ ΔΩΜΑΤΙΟ Βράδυ γυρίζω σπίτι σε κοιτώ πώς μίκρυνες έτσι χρόνια τώρα μεγαλώνω χρόνια τώρα εσύ μικραίνεις ό,τι από σένα αφαιρείται προστίθεται πάνω μου μπαίνω στο παιδικό σου δωμάτιο σε φιλώ στο μέτωπο ξαπλώνεις στο κρεβατάκι κάθομαι στην άκρη και σου λέω ένα παραμύθι για να κοιμηθείς όταν μεγαλώσεις θέλω να σε παντρευτώ (Αφιερωμένο στη γυναίκα μου)

Πριν από δύο αιώνες ο Χέλντερλιν αναρωτιόταν: "Κι οι ποιητές τι χρειάζονται σ' έναν μικρόψυχο καιρό;" Αλλά στους δύσκολους και μικρόψυχους καιρούς γράφτηκε η σπουδαία ποίηση. Ο Έλιοτ εξέδωσε τα "Τέσσερα κουαρτέτα" του ενώ μαινόταν ο Δεύτερος Παγκόσμιος πόλεμος κι ο Μπρεχτ εμπνεύσθηκε τα καλύτερα ποιήματά του σε καθεστώς εξορίας. Μέσα στον πόλεμο ο Σεφέρης έγραψε τον "Τελευταίο σταθμό" κι ο Εγγονόπουλος τον "Μπολιβάρ". Στη δική μας δύσκολη και μικρόψυχη ελληνική εποχή ο Κύκλος Ποιητών (πρωτοβουλία που ξεκίνησε το 2011) αποφάσισε να διοργανώσει το Διεθνές Φεστιβάλ Ποίησης...

Τα Ελληνικά Ταχυδρομεία, στο πλαίσιο της πολιτιστικής τους δράσης, εμπλουτίζουν τις λογοτεχνικές τους εκδόσεις με μία ανθολογία ποιημάτων του ποιητή Ηλία Γκρή με τίτλο "Ο Ταχυδρόμος φέρνει γράμματα ποιήματα". Η ανθολογία περιλαμβάνει ποιητικά θέματα 160 ποιητών με ευθεία αναφορά ή αναγωγή στον Ταχυδρόµο, μορφή που εμπνέει διαχρονικά τους δημιουργούς. Η εν λόγω ανθολογία, ξεκινώντας από τον Διονύσιο Σολωμό, περιλαμβάνει ποιητές απ’ όλες τις περιόδους (Κ. Παλαμάς, Κ. Καβάφης, Κ. Καρυωτάκης, Γ. Σεφέρης, Ο. Ελύτης, Γ. Ρίτσος, Ν. Βρεττάκος, Α. Εμπειρίκος, Α. Αλεξάνδρου, Μ. Αν...

200 ποιητές και πεζογράφοι, μέλη της Εταιρείας Συγγραφέων, αυτοανθολογούνται και συνθέτουν ένα πανόραμα ανθηρού, σύγχρονου ελληνικού λόγου.

Πρόκειται για μικρά πεζά, τα οποία συνθέτουν μία φανταστική μαρτυρία επιφανών Αθηναίων για την πόλη τους. Κωστής Παλαμάς, Γεώργιος Παπανδρέου, Γιάννης Τσαρούχης, Δημήτρης Πικιώνης, Ελένη Παπαδάκη, Σπύρος Λούης, Κώστας Λινοξυλάκης και άλλα 30 πρόσωπα καταθέτουν την άποψή τους για την πόλη, αναμειγνύοντας γεωγραφία, πολεοδομία, πολιτική ζωή, τέχνες, μουσική, αθλητισμό, σε μια κυριολεκτικά πολυφωνική κατάθεση. Όλες οι αφηγήσεις είναι φανταστικές (του συγγραφέα), αλλά όλα τα στοιχεία που παρατίθενται, πραγματικά.

Η Πολιτική Επικοινωνία έρχεται, κατά λογική σειρά, μετά την Πολιτική Ψυχολογία, ενώ, σε κάποια έκταση, αυτή η τελευταία δείχνει να την προκαθορίζει. Πρόκειται για τον κλάδο της Πολιτικής Επιστήμης, ο οποίος πραγματολογικά καταγράφει και κριτικά αναλύει, το κάθε φαινόμενο έκφρασης το οποίο σχετίζεται τόσο με την παραγωγή επιρροών και κατεξουσιάσεων στο πολιτικό πεδίο, όσο και με τους τρόπους με τους οποίους αυτές οι επιρροές και κατεξουσιάσεις επιδιώκονται.

Δεκατέσσερα διηγήματα με άξονες τον έρωτα, τη μοναξιά, τον χρόνο και τον θάνατο. Ιστορίες όπου εναλάσσεται το κλασικότροπο με το αντισυμβατικό, και το ρεαλιστικό με το παράλογο, διατηρώντας πάντα ενιαία στιλιστική άποψη.

Πώς είναι η μουσική όταν δεν την ακούμε; Συνεχίζει να υπάρχει μία συμφωνία όταν δεν αναπαράγεται - και μάλιστα, με υψηλή πιστότητα- στ' αυτιά μας; Ποια η αξία μιας σονάτας που για χρόνια δεν πλησιάσαμε και που η δομή της έχει μέσα μας ξεθωριάσει; Κατά την ίδια αναλογία, το ερώτημα θα μπορούσε να έχει εφαρμογή σ' όλα τα έργα τέχνης [...]. [...] Ίσως τελικά η μουσική να ακούγεται και χωρίς ήχο -όπως και χωρίς βλέμμα μπορεί να υπάρχει η λογοτεχνία, χωρίς όραση και ο κινηματογράφος-, μόνο με αναδρομή στη βεβαιότητα ότι υφίσταται. Μια ασφαλιστική δικλίδα ονείρου και συνείδη...

Εκατό. Μια λέξη, ένας αριθμός, συχνά ένα σύμβολο. Το βιβλίο αυτό διαχειρίζεται το "100" σε όλες τις πιθανές εκφάνσεις του. 100 gr., 100 μέτρα, 100 τ.μ., 100 χρόνια, σελ. 100, 100cm, 100 km/h,100ο, 100db, 100 περιπολικό κ.λπ. Γίνεται άρθρο του Ποινικού Κώδικα, ψαλμός του Δαυίδ, γενέθλια ευχή. Αλλά και "εκατοστό", "εκατομμυριοστό" και "κατοσταράκι". Ασχολείται και με λέξεις που το περιλαμβάνουν ως πρώτο συνθετικό: "Εκατόμβη", "Εκατόνταρχος", "Εκατονταπυλιανή" και ομηρικός "Εκατόγχειρος". Μικρά διηγήματα, ιστορίες, περιστατικά, ενσταντανέ, διάλογοι του παρόντ...

Με τον τόμο αυτό ολοκληρώνεται το ποιητικό πανόραμα ενός ολόκληρου αιώνα. Διακρίνει κανείς σ’ αυτόν την εξέλιξη και την κατάληξη των επιτευγμάτων των προηγούμενων ποιητικών γενιών, διακρίνει όμως και το καινούργιο στοιχείο, τόσο στη μορφή όσο και στο περιεχόμενο, που καλλιεργείται, ωριμάζει και δημιουργεί τις προϋποθέσεις για νέα επιτεύγματα, κάτι που ήδη έχει επισημανθεί από όσους παρακολουθούν εκ του σύνεγγυς τα ποιητικά δρώμενα της πρώτης δεκαετίας του αιώνα που διανύουμε. Ξεχωρίζει φωνές ποιητών της γενιάς του ’70 (του Μαρκόπουλου, του Βαρβέρη, του Κοντού, του Λιοντάκη,...

Από τις 23 έως τις 29 Σεπτεμβρίου 2013, με τη συμμετοχή ποιητών από είκοσι δυο χώρες, διοργανώθηκε το πρώτο "Διεθνές Φεστιβάλ Ποίησης Αθηνών" από τον Κύκλο Ποιητών σε συνεργασία με τον Δήμο Αθηναίων, το Μέγαρο Μουσικής, το Μουσείο Μπενάκη και άλλους φορείς πολιτισμού και Δήμους της Αττικής. Εξήντα εννέα ποιητές συμμετέχουν σε είκοσι δυο εκδηλώσεις στην Αθήνα, τον Πειραιά, την Καισαριανή, τη Νέα Ιωνία, τη Νέα Σμύρνη, τον Υμηττό και φυσικά τους Δελφούς. "Κι οι ποιητές τι χρειάζονται σ' έναν μικρόψυχο καιρό;" αναρωτιόταν πριν από δύο αιώνες ο Χέλντερλιν. Όμως σπουδαία πο...

Η ΣΚΝΙΠΑ Μικρόσχημο άτσαλα πετάς επάνω κάτω ω έντομο αιθερολάμνο με περνάς καθώς τη φιάλη αδειάζω και σε κοιτώ σ' ακολουθώ με κάθε βλέμμα έντρομο γιατί το ξέρω πως κι εγώ σε λίγο θα σου μοιάζω Το "Johann Sebastian Bar", είναι ένας "έντεχνος χώρος" συνάθροισης στιχουργημάτων, τα οποία έχουν σαν προσχηματική αφορμή το ποτό και το φαγητό (κατάλοιπο, ως φαίνεται, του προσωπείου Απίκιος και της γαστρονομικής ενασχόλησης του συγγραφέα από το 1985 έως...

- "Ο Έψιλον έρως" - "Η σαρδέλα θα κολυμπήσει στην κονσέρβα" - "Δον Ιωάννης" Με δάνειο τίτλο από ποίημα του Wallace Stevens, το βιβλίο "Άνθρωποι από λέξεις" απαρτίζεται από τρία διηγήματα μεγάλου μήκους - χαρακτηρισμός που αναφέρεται τόσο στην έκταση όσο και στην κινηματογραφική τους δομή. Είναι άνθρωποι φτιαγμένοι από υγρές λέξεις ερωτικού παραληρήματος ("Ο Έψιλον έρως"), άνθρωποι από δόλιες λέξεις ραδιουργίας και φενακισμού ("Η σαρδέλα θα κολυμπήσει στην κονσέρβα") ή άνθρωποι από λέξεις παγωμένες και σκληρές, για τη φθορά των ανθρωπίνων σχέσεων ("Δον Ιωάννης").

Αποφεύγοντας τον χαρακτηρισμό "δοκίμια", μια και ο συγγραφέας δεν έχει κανένα δοκιμιογραφικό παρελθόν, ο ίδιος χαρακτηρίζει τα κείμενά του "σπουδές", με την πρόσθετη διευκρίνιση "πάνω σε πρόσωπα και έργα αγαπημένα". Οι περισσότερες σπουδές αφορούν ποιητές και συγγραφείς, αλλά και μουσικούς, ζωγράφους, στιχουργούς και πολιτικούς γελοιογράφους. Τα πρόσωπα τα οποία περιλαμβάνονται στις "Προσωπολατρίες", είναι: Καβάφης, Σεφέρης, Καρούζος, Δημουλά, Δασκαλόπουλος, Κ. Πολίτης, Παπαδιαμάντης, Εγγονόπουλος, Σαμαράκης, Κακούρη, Μαυρουδής, Βαρβέρης, Καλοκύρης, Βλαβιανός, Κοντό...

Κοιτά, ξανακοιτά τον εαυτό του στον καθρέφτη, μια ρίχνει το βλέμμα και μια το αποστρέφει, καθώς ο άνθρωπος απέναντί του είναι σωσίας της μοναξιάς του, αλλά κατά βάθος κάποιος άλλος, αφού ο καθρέφτης -εξ ολοκλήρου από ενεστωτικό γυαλί- δεν έχει μνήμη. Ποικίλες παραλλαγές βλέμματος σ' ένα θέμα. Στην ασημένια επιφάνεια του καθρέφτη συνωστίζοντας μορφές, βίοι, συναισθήματα, χρόνος και μνήμη. Ένα βιβλίο διαρκών αντικατοπτρισμών, με αφηγήσεις, στιγμιότυπα, μονολόγους, παράξενες ιστορίες και σκοτεινά φλασμπάκ. Διηγήσεις που μοιάζουν να καθρεφτίζονται η μία στην άλλη.

14 συγγραφείς: Ανδρέας Αποστολίδης, Νεοκλής Γαλανόπουλος, Ελένη Γκίκα, Νένη Ευθυμιάδη, Γιάννης Ευσταθιάδης, Τάσος Καλούτσας, Δημοσθένης Κούρτοβικ, Ανδρέας Μιχαηλίδης, Νίκος Ξυδάκης, Γιάννης Πανούσης, Μάκης Πανώριος, Γεράσιμος Ρηγάτος, Χρύσα Σπυροπούλου, Χρήστος Χαρτοματσίδης -που ακολουθούν την αστυνομική γραφή, ή είναι πιο κοντά στο μυστήριο ή στο φανταστικό, γράφουν 14 αντίστοιχες ιστορίες με πρωταγωνιστικό ρόλο τη φύση και τις πληγές της.

Στους δύσκολους καιρούς που ζούμε, οι ποιητές παρακολουθούν αποσβολωμένοι όσα τραγικά και παράδοξα συμβαίνουν γύρω τους -και μέσα τους. Μέσα σ' έναν κόσμο βίας, αδιαφορίας, πλεονεξίας και αρπακτικότητας, η φωνή τους πνίγεται στο λαρύγγι τους και, πνιγμένη, αρθρώνει στίχους σκληρούς, μελαγχολικούς, ερωτικούς, σουρεαλιστικούς, πολιτικούς, μεταφυσικούς, ειρωνικούς, σαρκαστικούς και προφητικούς. Με μύθους, μεταφορές και συμβολισμούς, οι ποιητές σήμερα, όπως έκαναν πάντα άλλωστε, μιλούν για έναν αλλόκοτο κόσμο σε μιαν αμφίδρομη σχέση όπου ο ένας εμπεριέχει τον άλλον -ο κόσμος το...